Ang Prinsesa Ng Section Seven

Chapter 22

A/N: I want to thank everyone who read and voted for my story. I'm sorry if my update takes so long because we don't have internet. But I promise I will finish this story ☺︎︎.

------
AUSTIN'S POV

I was here in our classroom staring at Ashi. Tulad ng dati nakikipag kulitan nanaman siya sa mga kaklase niya. Sa lahat ng babaeng nakikila ko, siya lang ang naiiba. She's kind, yeah, pero may pagka siraulo. Pero sa ganoong paraan niya nakuha ang loob naming lahat, ang Section Seven.

Simula noong nalaman namin na niloko lang kami ni Monica, which is not true, we have started to hate women, maliban sa pamilya namin syempre. Pero kahit na ayaw namin sa mga babae ay hindi namin sila pinaglalaruan dahil iyon ang bilin saamin ni Ethan at Gael. Nilalayuan at hindi lang namin pinapansin ang mga babae kaya we end up being single until now-,-

Maliban pala kay Climaco dahil nag comeback sila ni Ivy. Noong nalaman kasi namin na planado lang pala ang lahat ay nag usap agad silang dalawa at nag comeback agad. Hindi man lang nag dalawang isip, tss.

Pero sabagay if you really love someone, no matter how much pain he did to you, when he just explains and apologizes to you it's okay right away. Iyong iba ay tinatawag iyon na isang karupokan, but for me that is true love.

And also Ethan, ewan ko kung bakit wala parin silang label ni Angel. Lahat kami ay naghihintay kung kailan magiging sila at kung ano ang mangyayari. Ethan is a playboy before pero mukhang nagbago naman na siya.

And last of course me and Ashi. Noong nalaman ko na kami ang iaarrange married ng magulang namin ay gusto kong ipatigil, ganoon din naman ang gusto ni Ashi dahil mukhang ayaw pa niyang maagang matali. Pinapatigil ko hindi dahil sa ayaw ko sakaniya kundi dahil may gusto sakaniya si Ethan. I don't want to make any trouble. Ethan and I are not that close but still he's my friend. Pero kahit na anong gawin naming pagpigil sa gusto ng Elders ay wala kaming nagawa. Itutuloy parin nila ang kasal.

But I think it's okay now. Ethan loves Angel, Angel loves Ethan, kaya wala nang gulo na mangyayari kahit na matuloy ang kasal namin ni Ashi.

"Hoy! Akina yang notebook ko!" Napatingin ako sa biglang sumigaw. Nag aaway nanaman pala sila, tsk. Alam niyo naman na kung sino ang tinutukoy ko noh, no need to say who is fighting now dahil sila lang naman ang madalas ang dahilan kung bakit maingay ang room.

"Nope. Abutin mo muna."

"Akina sabi eh!"

"Pfft d mo maabot? Patangkad ka muna kasi." Uh, mukhang napikon doon si Ashi. Matangkad naman siya pero mas matangkad ng kunti si Ethan sakaniya. Hawak hawak kasi ni Ethan ang notebook niya habang nakataas ang kamay. Sa ganoong situation talagang hindi niya maaabot ang notebook.

"KINGINA MONG, MONTEMAYOR KA! TANGINA MO SAGAD SAGAD!" Pikon na nga.

Napailing na lang ako dahil sakanilang dalawa. Lagi naman silang ganiyan kaya sanay na din kami sa kaingayan nila.

Naalala ko ang sinabi ko kay Ashi kahapon. I just confessed to her that I love her at wrong timing yun! Pagkatapos kong umiyak sa harapan niya at sinabi ang tungkol sa ex ko ay aamin ako tungkol sa nararamdaman ko, wow that's a good timing tsk.

But I feel relieved dahil sawakas masasabi ko na sakaniya kapag nagseselos ako. Normal lang naman yun diba? Ang magselos ka kahit na hindi naman kayo? I love her so I think that's normal. At isa pa kahit na hindi naman kami ay soon to be Mrs. Alba naman siya.

I'm not a talkative person pero pagdating sakaniya ay nagiging madaldal ako. Like, parang hindi ko kayang hindi siya kausapin at makita, I know it's sounds corny but that's true. Kaya kapag wala akong masabi sakaniya ay inaasar at kinukulit ko na lang siya para kausapin niya ako.