Ang Prinsesa Ng Section Seven

Chapter 19

ASHI'S POV

"That's all for today. Goodbye." Pagpapaalam ng teacher namin bago lumabas ng room.

Agad agad nagsi tayuan sa kanilang mga upuan ang section seven at pumunta sa pwesto namin ni Austin. Katabi ko si Ethan at nasa likod ko lang naman nakaupo si Austin. Ngayon ko nga lang nalaman eh kasi hindi talaga kami niyan close. Sobra niyang tahimik dito sa room pero ang ingay naman niya noong nasa bahay pa kaming dalawa. Wala nga atang oras na tahimik ang bahay kapag nandoon kami eh.

"Kamusta kayong dalawa?"- Hades.

"Kailan kasal niyo?"- Paul.

"May nangyari na sainyo?"- Josh.

"Anong ginawa niyo ng wala kayo dito?"- Climaco.

"Ninong na ba kami?"- Tres.

"Bakit kayo bumalik agad?"- Timothy.

"Nag honeymoon na kayo?"- Clyde.

Sinamaan ko sila ng tingin dahil sa pinagsasabi nila. Lalo na sila Josh, Tres, at Clyde. Nakakaano mga tanungan nila. My gosh! Sarap nilang paguntog untogin.

"Wow, huh? Ganda ng mga bungad niyo. Wala bang I miss you diyan?" Sarkastiko Kong sabi sakanila pero natatawa. Namiss ko sila hikhok! Lalo na ang ingay nila at mga kalokohan.

"Waahh, Ashiiii!!! Na miss Kita!" Sigaw ni Josh saka dinamba ako ng mahigpit na yakap. As in na mahigpit dahil hindi na ako makahinga. Balak ata akong patayin eh!

"Ack!! B-bitaw!" Sabi ko. Bumitaw naman siya kaya nakahinga na ako ng maayos.

"Ashi." Rinig kong tawag ni Austin mula sa likod ko.

"Oh?"

"Tell us your plan." Sabi niya. Ah, oo nga pala!

"Mamaya. May mga hinihintay pa- Oh! Ayan na pala sila eh!" Ica, V, Warren, and last Angel entered in our classroom.

"Bakit sila andito?" Tanong ni Andrei.

"Of course! Kasama sila sa plano eh." Sagot ko sakaniya.

"Pero bakit kasama si Angel? Alam mo naman na..." I smiled at George.

"Yup! I know that. But she's our friend!" I said to them while still smiling ear to ear. I know that they don't understand me. They don't understand what's my point.

I looked at Angel. Halatang nahihiya siya. Nakayuko lang siya na parang hindi niya kami kayang tignan sa mga mata namin. I looked at Ethan beside me. He's emotionless while looking at her. He's looking at Angel pero kung ano ang nakita ko noong nasa school camp kami, iyong saya, pagkamangha, ay hindi ko makita sa mga mata niya ngayon habang nakatingin siya kay Angel. Don't tell me, nawala agad ang nararamdaman niya kay Angel after he found out that her dad is our enemy? The one who wanted to kill us. I hope not. I hope he still like her or love her.

"Okay, sasabihin ko na ang plano ko para makapag lunch na tayo." Sabi ko sakanila. I'm serious now kaya pati sila ay seryoso na din at tumahimik. No, tahimik pala talaga sila kanina pa simula nung pumasok si Angel. They must be wondering why I even sent Angel here. Even they don't have brain. Just kidding.

"My plan is.... Nothing." After I said that parang may nakaguhit na question mark sa mga taas ng ulo nila.

"Huh?!" They asked in unison.

"Yes, my plan is nothing. Wala na din namang dahilan para ipagpatuloy natin ang planong pag acting na parang magkakaaway, eh." I said. Nakita ko na lalong nahiya at napayuko si Angel. "That's not your fault, Angel." Napatingin siya saakin. I smiled at her with assurance. She smiled at me a little but it's enough for me.