KATANA (SEASON1)

Chapter 20

با آرامش و بدون عجله شروع به بستن دکمه های پالتوی بک کرد،یقه پیرهن رو هم مرتب کرد و دستی رو ابروی سمت چپش کشید نگاهی به دست باند پیچی شده انداخت

_مطمئنی حالت خوبه؟میتونی یک روز دیگه بری،دیر نمیشه بک شانه ای بالا انداخت به سمت درب خروجی حرکت کرد

+ازاین بدترش منو نتونسته بکشه،این که چیزی نیست

از لابی هتل خارج و سوار ماشینی که روی به روی در پارک بودش

کای پوزخندی زد و رو به خدمه قسمت اطلاعات کردم

_امروز سرم شلوغه،تا شب نیستم،نمیخوام هیچکس مزاحمم بشه منتظر دیدن تعظیم خدمه نشد و اون هم از لابی هتل بیرون رفت   

در تمام طول مسیر حرکات بک رو زیر نظر داشت،عصبی بود و نشونه های استرس رو میشد از جویدن ناخون هاش و ضربه هایی که بای پای راست به کفی ماشین میزد دید.  

توان مقابله با لبخند کمرنگی که گوشه ی لب هاش نقش بسته رو

نداشت،ازین خشم لذت میبرد،ازین حرارت برای انتقام،از مالک یک گرگ وحشی بودن خوشش میومد

دستش رو جلوی دهنش گرفت تا لبخندی که هر لحظه بیشتر از قبل نمایان میشد رو پنهان کنه

تا اینجای کار که همه چیز خوب پیش رفته بود،بنظر میرسید بک باور کرده که کای یک فرشته به تمام معناست که ناخواسته قدم به این زندگی کثیف گذاشته

به خودش تلنگر زد،نه اشتباه نکن،من بهش دروغ نگفتم،اما واقعیت رو کامل توضیح ندادم فقط،قرار هم نبود هیچوقت از خودم براش بگم،تا همینجا کافیه،ازین به بعد اون به سمتم قدم برمیداره

  

جلوی خونه مورد نظر ترمز کرد،هردو نگاهی کلی به ساختمون شیک و مجلل انداختن

بک پوزخندی و اسلحه ای که پشتش کمرش گذاشته بود رو برداشت، خشاب رو چک کرد و دوباره سر جاش گذاشت

+بنظرت رئیس جمهور میتونه چنین خونه ای بخره؟یا حتی یک تاجر بزرگ؟یک آیدلپولدار و ثروتمند چطور؟  

کای ماشین رو خاموش کرد و شروع به گشتن داخل داشبورد کرد -نه فکر نمیکنم بشه با درامدی که اونا دارن بتونن  این خونه رو بخرن،زیادی گرونه

بالاخره ابنبات چوبی  سبز رنگی که بین گلوله ها و زیر اسلحه پنهان شده بود رو پیدا کرد و بیرون اورده،مشغول باز کردنش شد

بک خندید،بلند و تهدید کننده،انگار که نقشه های شومی که توی سرش بود رو مرور میکرد

+اره درسته،جالبه که یک پلیس درجه دو چنین خونه ای داره،مگه نه؟  کای ابنبات  رو گوشه لپش گذاشت و به مردمی که از کنارشون رد میشدن نگاه کرد