Nassandra's POV
Napamulat ako ng mata dahil sa sikat ng araw na tumatama sa paningin ko.
Tinakpan ko yung liwanag dahil masakit sa ulo.
Tsaka ko naramadaman ang paghigpit ng yakap sa akin ni Keian.
" Hmmm. Nassandra, let's sleep moreee" husky nitong pagkakasabi.
Kinuha ko ang phone ko at tinignan ang oras.
7:00 AM
Kakagising ko lang pero hindi na ako inaantok.
" Magluluto ako ng breakfast, just stay here and enjoy your sleep okay?" Mas kumapit naman sa akin si Keian.
Haystt.
" Nooooo. I'm sleepyyy. I'm always waking up early. This is the longest sleep I've ever had. At gusto ko pang pahabain yon, so please stayyy" bumuntong hininga ako at yumakap pabalik sa kanya.
Hinalikan nito ang noo ko habang nakapikit at nakangiting bumalik sa tulog.
Nang marinig ko ang mahinang paghilik nito ay dahan dahan akong lumayo sa kanya.
Hindi na talaga kasi ako inaantok at kailangan ko nang magluto ng umagahan.
Hahayaan ko siyang matulog nang matagal. Deserve niya naman iyon.
I pecked his kissable lips tsaka lumabas ng tent.
Oo, sa tent kami natulog.
Gusto ni Keian na sa tent eh. Tsaka isa pa, gusto ko rin maranasan matulog dun.
Nasa labas kami ng bahay buong gabi kahapon, sa tabi ng bonfire, nag-usap usap at mas nakipagkilala pa kami sa isa't isa.
It makes my heart melt.
It felt so good.
Yung maglabas nung nararamdaman mo sa malapit sa buhay ko.
Hindi ko iyon naranasan nang matagal na panahon.
I'm glad Keian's here with me.
Sinarado ko ang zipper ng tent.
Hindi naman mainit sa loob, malamig lamig pa nga dahil sa hangin eh.
Nagligpit ako nung ibang kalat namin na hindi naayos kagabi tsaka naglakad papunta sa bahay.
Nakasuot pa rin ang bikini ko pero may cover nang polo ni Keian at maikling shorts.
Bago ako magluto, magpapalit ako ng damit.
" Nassandra!" Bigla akong kinabahan nang may tumawag sa pangalan ko.
Private Island 'toh ah!
Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses.
Nakita kong kumakaway sa tabi ng isang bangka di kalayuan sa kinatatayuan ko si...
" Lemuel?" Ngumiti ito at tumakbo papunta sa akin.
" Bakit ka... nandito?" May pag-aalinlangan kong tanong.
Napakamot siya ng batok niya.
" Alam kong private island ito pero gusto lang kitang makausap eh." Kinunutan ko ito ng noo pero nakangiti.
" Kanina ka pa nandoon?"
" Hindi naman... Promise! Nagstay lang ako doon habang hinihintay ko kayong magising. Hindi ako lumibot o pumasok sa bahay" may matching taas pa ito ng kamay na nangangako.
Napangiti ako ng malapad.
Ganon pa rin siya tulad ng naalala ko
Masayahin at masaya kasama.
" I know, Lem. Gusto mong pumasok muna sa bahay? Magpapalit lang ako ng damit, tutal tulog pa naman si Keian tapos mag-usap tayo" mas lumaki ang ngiti nito.
" Okay Nass!"
Pinapasok ko siya sa bahay at pinaupo muna sa sofa para makapagpalit ako ng damit.
Nang makapagsuot ng maayos na damit, binalikan ko si Lem na manghang mangha sa nakikita niya.
" Ang ganda noh?" Lumingon ito sa akin.
" Ah, oo. Napaka..." Bumuka ang bibig ko nang sinabi niya iyon nang nakatingin sa akin.
Natawa nalang ako.
" Ikaw talaga" natawa na din siya.
" Hindi ba magagalit yung asawa mo na nandito ako?" Napaisip naman ako.
Naipaliwanag ko na kagabi sa kanya yung tungkol kay Lem and alam ko na naintindihan niya iyon. Sana hindi magalit si Keian.
" Hindi naman siguro. Kaibigan naman kita eh. Tsaka alam ko namang wala kang balak na masama" ngumiti ito, labas lahat ng ngipin.
" Thank you Nass! Ang bait mo talaga kahit kailan!" Umupo ako katabi nito at hinawakan ang dalawang kamay nito.
" Sa iyo dapat ako magpasalamat, Lemuel. Kung hindi dahil sa iyo, baka hindi ako nakalagpas sa buhay lansangan. Hindi pa kita lubos na napapasalamatan kaya salamat nang maraming marami..." Pinisil niya ang kamay ko.
" Kahit naman sinong makakita nung kalagayan mo tutulungan ka..."
" Hindi ah. Kaya nga maraming salamat eh" binitawan nito ang kamay ko at winagayway ang kamay sa harap ko.
" Huwag mo nang isipin iyon. Matagal na iyon, may maganda ka nang buhay ngayon at may kasama ka na. Let's talk about something else shall we?" Natawa ako sa sinabi nito at tila gumaan ang loob ko.
" Thank you par---" nanlaki ang mata ko at napatakbo sa CR.
" Nassandra?!" Narinig kong sumunod sa akin si Lem sa CR habang sumusuka ako sa toilet.
Ughh.
Hinagod ni Lem ang likod ko habang sumusuka at itinabi pa ang buhok ko para hindi ko masukahan.
" Sorry" sabi ko nang matapos.
Pumunta ako sa lababo para maglinis ng bibig.
Nagtoothbrush na din ako, nakakahiya...
" Okay lang... Buntis ka pala? Hehe. Hindi ko nahalata" ngumiti nalang ako dito dahil nakaramdam ako ng pagkahilo.
" Uy, ayos ka lang? Mukhang--- ow!" nanlaki ulet ang mata ko nang makita naman na nasa may pader na si Lem habang hawak hawak ni Keian ang kwelyo nito.
" What the f--- are you doing in our house!?" Galit na sabi ni Keian.
Lumapit ako sa kanila pero pinanlisikan ako ng mata ni Keian.
" You! You let him in here?! What are the two of you doing huh?"
" Wala kaming ginagawa Keian, bumisita lang si Lemuel" mas itinaas ni Kei si Lem at parang nasasakal na ito.
" You are trespassing, bastard! Hindi mo ba alam na private island ito?!"
" A-alam ko naman, p-pasensya n-na" umigting ang panga ni Keian.
He banged Lem at the wall.
Bumilis naman ang tibok ng puso ko. Baka mapahamak si Lem
" Are you planning something against Nass?! Don't you know me? I, can kill you and all of your loved one without mercy. I can make your life hell. So tell me, why are you here?" Madiin ang bawat salitang lumabas sa bibig ni Keian.
Puno ng galit ang mata at may commanding na aura.
Kahit ako ay natatakot sa threat ni Keian.
" Keian! Wala naman siyang balak na masama! Hindi ba at nag-usap na tayo tungkol dito kagabi? Akala ko ba naiintindihan mo?" Lakas loob kong saad.
Bahagyang lumuwag ang hawak ni Keian at napatingin sa akin.
" He could've hurted you, Nass. I don't want that" sabi nito sa may pagkalambing pero malamig na boses.
" But he didn't. So put him down Keian."
Nanlilisik ang mata nitong tumitig sa akin at ibinalik ko ang tingin na iyon.
Maya maya ay umigting ang panga nito at marahas na ibinaba si Lem.
Lumayo si Keian sa lalaki tsaka itinuro ang pinto.
" Get out, before I kill you. And don't ever plan to come here again" mabilis na tumango si Lem at tumingin sa akin.
I mouthed 'sorry'. Ngumiti ito at nagmamadaling lumabas ng bahay.
" Je ne peux pas y croire. Mes hommes l'ont laissé mettre le pied sur notre île. Et elle l'a même laissé entrer dans la maiso(I can't believe it. My men let him set foot on our island. And she even let him in the house)" I glared at a mumbling in French Keian.
" Alam mo namang marunong ako magfrench diba?" Natigilan ito.
" Stop it Keian, pinatuloy ko lang siya sandali dito, why do you have to react like that?" Kinunutan niya ako ng noo.
" What?! He looked like he will do something to you and our child!"
" Nasuka ako! Tinulungan niya pa nga ako eh" lumapit siya sa akin at hindi naman ako nagpatinag at natakot.
" It didn't look like that to me! Ghad! Kakagising ko lang iyon agad ang nakita ko?" Tinaasan ko ito ng kilay at lumayo na sa kanya.
" So kasalanan ko pang sumama ang gising mo?" Sinundan niya naman ako.
" No. He's what makes my morning bad!"
" Huwag mo nga siyang sisihin! Wala siyang kasalanan" kumagat ito sa labi at kinulong ako sa isang counter dito sa kusina.
Hinawakan ko ang dibdib nito para hindi niya ako maipit.
" He trespassed in this island and this house! He's suspicious" malamig nitong saad.
Tinaas ko ang tingin ko sa kanya.
" I've known him for almost 2 years! He helped me a lot Keian! He's there when you're not!" Nanigas ang katawan niya pero nakatitig pa rin sa akin.
" He didn't run away when I needed him. Hindi niya ako sinaktan nung kasama ko siya hindi katulad mo!"
Oo, mag-isa ako dati. Pero madalas niya akong hahanapin para lang makatulong.
" You really think I hurt you?" Hindi na ako napaisip at nasabing...
" Oo!"
Ako naman ngayon ang natigilan.
Dahil sa sinabi ko sa kanya...
Pinagsisihan ko agad yung nilabas nung bibig ko dahil bigla itong nalungkot dahil nasaktan sa sinabi ko pero kaagad na lumamig ang ekspresyon nito.
" K-Keian" lumayo siya sa akin. Pumikit sandali tsaka malamig akong tinignan.
" I'm sorry then" pinanood ko itong lumabas ng bahay papunta sa hindi ko alam sa kung saan.
Napakagat ako ng labi.
" Stupid, Nass"
---
Matapos ang ilang minuto ng pag-iisip, naisipan kong lumabas ng bahay para humingi ng sorry kay Keian.
Pumunta ako sa may tent na pinagtulugan namin pero wala siya doon o kahit saan mang malapit sa bahay.
Kumunot ang noo ko.
Nasaan siya?
Don't tell me...
Iniwan niya akong mag-isa dito?
Mas kumunot ang noo ko sa naisip ko.
Libutin ko kay yung buong isla?
Baka nasa ibang parte lang siya...
" Maîtresse" tumingin ako sa kung sino mang tumawag sa akin. Nakakulay black na uniform. Tauhan ni Keian.
" Po?" Yumuko ito bahagya.
" Umalis po sandali si Maître Andrew at pumunta sa may bayan. Pinapasabi niya po na huwag kayong aalis dito hanggat hindi pa po siya bumabalik" bumuka ang bibig ko.
Iniwan nga ako dito!
" Po? Bakit daw po?" bahagyang ngumiti si Kuya.
" Wala pong sinabi eh. Inutusan po kami ni Maître na bantayan ka" nalungkot ako sa sinabi nito at tumango nalang.
" Sige po, balik nalang ako sa bahay" yumuko ulit ito at dun na ako naglakad papunta sa loob.
Umupo ako sa sofa sa bahay. Kung saan kami ni Lem kanina.
Hindi pa pala ako nakapagluluto ng umagahan. At hindi pa ako kumakain ng umagahan.
Hindi pa naman ako gutom tsaka wala din akong ganang magluto.
Bakit siya umalis ng isla???
Oo alam kong nasaktan siya sa sinabi ko pero hindi ko naman iyon sinasadya eh.
Bakit niya ako iniwan dito mag-isa??
Is he running away again?
Hindi ko maiwasang mainis...
Eh naman kasi eh!
Siya lang ba ang naapektuhan?!
Hmph.
Pinagkrus ko ang braso sa dibdib ko at sinubukang ikalma ang sarili.
Ano naman ang gagawin niya sa bayan nang hindi ako kasama?!
Huh.
May nakita akong isang papel sa may sofa na ngayon ko lang napansin
Nagtataka kong kinuha ito at nakakita ng number.
Kay Lem ba ito???
Napanguso ako...
Isinuksok ko ito sa bulsa ng jogger pants ko.
.
.
.
Natahimik ang paligid dahil na din sa mag-isa ako dito.
" Ow!" Napahawak ako sa tyan ko nang maramdamang parang gumalaw sa loob nito... more on, sumipa.
Bumakas ang bibig ko.
First time kong maramdaman yung sipa nung baby namin!
Hinagod ko yung tyan ko at biglang nakaramdam ng saya.
Siguro kapag nalaman ni Keian yun, matutuwa din siya.
Tumayo ako at balak siyang puntahan pero napatigil din nang maalala na iniwan niya nga pala ako mag-isa.
Kinagat ko ang labi ko at kinuha yung iniwang papel ni Lem.
Nagdial ako ng number nito sa cellphone ko. Nakaka ilang ring palang ay sinagit na niya agad.
" Hello? Nass. Buti nakita mo yung iniwan kong papel. Dapat ibibigay ko sayo kaso lang dumating yung asawa mo" huminga ako nang malalim.
" Sorry talaga about dun sa kanina, Lem"
" Okay lang iyon, ano ka ba. Naiintindihan ko naman kung bakit ganon, kasalanan ko rin namang pumunta sa private island niyo"
" Wala kang kasalana---"
" Tama na Nass, hindi naman big deal para sa akin yun. Okay lang ako, okay ka lang din. Yun ang mahalaga" ngumiwi ako sa sinabi nito dahil ang big deal non para sa akin pero hindi ko na iyon minention sa kanya.
" Nga pala, pwede mo ba akong dalhin sa bayan?"
" Huh? Papayagan ka ba nung asawa mo?" Napasimangot ako.
" Wala naman siya dito eh"
" Eh yung tauhan niya? Mamaya makulong pa ako nang di oras haha" biro nito pero baka mamaya magkatotoo nga.
Ayaw ko naman siyang idamay... Baka masaktan pa siya ni Keian pag nahuli siya.
" Ay Lemuel, huwag nalang pala. Baka madamay pa kita" hindi ko maiwasang magtunog na malungkot.
Kung nasa bayan si Keian, dapat ako rin!😌
" Huy ano ka ba, nagbibiro lang ako. Okay lang na mahuli ako, basta masaya ka..." Napangiti ako sa sinabi nito.
" Sure ka? Baka makaabala pa ako" sabi ko sa telepono.
I heard him chuckled.
" Oo. Hindi ka nakaka-abala, kahit kailan mo ako kailangan tatakbo ako sa iyo hahaha" natawa ako at bahagyang gumaan ang kalooban ko.
" Thank you Lem, sa lahat lahat ng nagawa mo para sa akin"
" Ano ka ba wala yun. Huwag ka na ngang mag-thank you, kinikilig ako eh hahahaha"
" Loko"
" Haha. Biro lang, pero sige pupunta ako dyan. Hintayin mo ako, tatakbo ako sa bangka ko"
" Haha sige, salamat Lemuel"
" Sabing huwag ka nang mag---" bago pa niya matuloy yung sinasabi niya, binaba ko na ang tawag at masayang lumabas ng bahay.
Now, let's figure out kung paano mapapapayag yung tauhan ni Keian na paalisin ako dito.
Hmmm...
------------------
Tehmterzya\°_°/
Enjoy reading!
Vote and share!!!