Wanna say thank you for the 11k followers! Thank you sa inyong lahat! And let's also pray for our co-pinoys from Cagayan, Isabela and Tuguegarao! Keep safe everyone!
⬇️⬇️⬇️
Hazielle's POV
Today is Monday and we're all going back to school. Ayos na rin daw yung part ng building na nakasama sa pagsabog kaya pwede nang pumasok.
Alam ko ring mala-late na ako. Everyone already left. Wala na kasi akong marinig at maramdaman from outside na kahit anong galaw.
Lumabas na ako ng kwarto ko at sumakay ng elevator para pumunta sa parking kung saan naka-park ang sasakyan ko. Pagdating ng parking lot, nagulat ako nang makita silang lahat na nakasandal sa sari-sariling mga sasakyan.
"Finally! Late mo naman witch, kanina pa kami naghihintay! VIP ka sis?" Hera said then rolled her eyes.
I looked at her blankly. "Who told you to wait for me, though?"
"Witch, don't you know that we should leave the house altogether and come back as 13?" nangunot ang noo ko. May sinabing gano'n? "Syempre hindi mo alam, halata namang hindi ka nakinig."
"Stop arguing. We're going to be late," sabat ni Hero.
Napairap ako mentally but my expression is still blank. Hindi ko sila pinansin at sumakay sa sarili kong sasakyan para paharurutin yon at unahan silang lahat.
Why do I feel like I'm being punished living and being with them? Tsk!
"The witch is pissed!" I heard Hera over the earpiece device.
"Shut the fvck up, bitch."
"Oh! Cursing now huh? That's how pissed you are?"
Hindi ako sumagot. Nang makita ko ang kotse niya na papalapit mula sa akin napangisi ako. Iniliko ko ang kotse ko papunta sa direksyon niya kaya nagkaskasan ang parehong gilid ng sasakyan namin.
"What the fvck witch?!" sigaw niya.
Napatawa ako. "My hand slipped, not sorry."
Tinignan ko siya mula sa gilid at nakita kong binuksan niya ang bintana ng kotse niya. Pagtapos ay pinaulanan ako ng bala mula sa pistol niya. Good thing, this car is bulletproof.
I should thank Mom later who's gonna freak out knowing Hera and me is being like this in highway.
Patuloy pa rin ang pagbaril ni Hera sa sasakyan ko nang makita ko kung paano magcrack ang kaunti sa bintana. Ayaw talaga tumigil, tsk.
"Hera stop raining bullets to Hazielle's car! We're being followed by police cars!" sabat ni Hero.
Doon ko lang na-realize na may mga nakasunod na police cars sa likod ng kotse ni Hero na nasa likuran namin.
"Witch!" Hera shouted then stopped. "Hello butler Jay! Please take care of the police cars that are after us. Thanks!" I heard her talk to someone, her personal butler.
We all have our own personal butlers. Hera's good at giving her butler a headache. Ako naman, ni-wala akong maipagawa sa sarili kong butler dahil wala naman akong kailangan ipagawa. Still, he's being paid. Lucky him, I'm not like Hera.
Nakarating kami ng school ng sobrang higpit ng security. Men from the Empire are all over the place to guard. I also heard from Mom that there will be snipers ready to shoot anytime there will be an enemy.
.
Now's the time for our lunch. Nakaalis na ang prof, kaming 13 na lang ang natitira with K.Y Duo and the girl.
They had their own world and so do us. May pumasok na na mga men in black to give our lunch.
I raised an eyebrow when Hera started to form a circle together with her friends, sa harapan naming tatlo nina Luke and Alec. And raised my other eyebrow when I saw Hero also did the same facing Xandra.
Tumabi si Zachary kay Hera while Hera's facing Luke, tumabi naman si Shawn kay Christine as they started flirting.
What a sight.
"Hey Red!"
Nangunot ang noo ko sa boses na yon. Umupo sa gilid ko si Keiji at humila pa ng upuan para tumabi sa akin. Hindi ko siya pinansin.
Ramdam ko rin ang tingin nila sa aming dalawa. Si Hera, binigyan ako ng nagtatanong na tingin at si Hero naman nakakunot lang ang noo.
Hindi na rin nagsalita pa si Keiji na nasa tabi ko pero ramdam ko pa rin ang titig niya at mula sa peripheral vision ko, alam kong nakapangalumbaba siya habang nakatitig sa akin.
"What's the score between the two of you, Vidales?" Hera asked raising a brow.
Keiji flashed a playful smile. "She's my friend!"
Kumunot ang noo ko at hindi ko napigilan ang sarili kong magsalita.
"Since when did I became your friend?"
"Wow! After ng who are you mo sa akin, yan na ang pinakamahaba mong sinabi! Dapat ba akong magpa-party, Red?" gulat na sabi niya.
Binigyan ko siya ng matalim na tingin at hindi na ako sumagot.
"Why are you calling her Red?" Alec asked.
"Hindi niyo ba alam? She's Red-" before he can finished talking, sinipa ko ang upuan niya kaya na-out of balance siya.
Nakakunot noo siyang tumingin sa akin at tinaliman ko ulit siya ng tingin.
"She's Red? Her name is Hazielle Zayne. Walang Red sa pangalan niya ah?" I heard Stephie said.
"That's my nickname for her. I can also see that her favorite color is red. Yun na lang ang tinawag ko sa kaniya," sagot niya.
Wow, akalain mo't naintindihan niya yung tingin na yon? Ang sarap niyang sipain, tsk.
.
After lunch, pasikreto akong lumabas ng classroom nang hindi nagpapakita sa kahit na sino pati sa mga bantay para dumiretso sa garden. I just want to be alone for now...
Nagkakamabutihan na si Hera and Luke. I'm happy for the both of them as Hera's sister but at the same time, I can feel my heart breaking.
Yes. I like Luke.
But for Hera, I chose to try to discard the feeling I have for Luke. Even though I know it'll hurt me big time, I still did. For her.
Napapikit ako at humiga sa ugat ng malaking puno na nandito. Ipinikit ko ang mata pero napadilat din agad ako nang may naramdaman akong bumagsak mula sa itaas.
There I saw Keiji smiling from ear to ear. Yung bumagsak, lollipop. Kumunot ang noo kong tumingin sa kaniya habang siya naman ay nanatiling nakaupo sa sanga at nakatingin sa akin.
"Lollipop for you! Kulang ka ng katamisan sa katawan. Try eating sweets, magmumukha kang bata!" saad niya.
Hindi ko siya pinansin at tumingin sa kawalan.
"If you like someone, would you fight for that someone and hurt someone important to you or just forget that you like that someone and try to move on?" wala sa sariling tanong ko.
Nakita ko kung paano siya natigilan sa biglang pagsasalita ko. Malamang nagulat din siya sa haba ng sinabi ko.
"That's the longest you've said so far..."
"Forget it," bawi ko.
"Hmm, to answer your question, I know this will sound cheesy but follow what your heart wants. You like him? Yeah? But, do you like him enough to fight for your feelings for him knowing you will hurt someone important to you?" napatitig lang ako sa kaniya habang nagsasalita siya.
"Timbangin mo ang gusto mo. Tutuloy ka pa ba at kakayanin mong masaktan yang important someone na yan o mananaig ang kagustuhan mong hindi masaktan ang someone na yan?" tumalon siya mula sa sanga at tumabi ng upo sa akin.
"May tanong lang ako, alam ba ng gusto mo na may gusto ka sa kaniya? Gusto ka rin ba niya?" tanong niya.
I don't know what's gotten into me but I found myself answering his question.
"Hindi niya alam. I also don't think if he like me too," sagot ko.
Iniwas niya ang tingin at tumingin ng diretso.
"Dalawa lang yan eh. One, you like him at ipagpalagay nating, gusto ka rin niya. Sasaya kayo parehas pero kakayanin mo bang maging masaya knowing may nasasaktan kayo?"
"Pangalawa, magparaya ka para sa kanila. It's all up to them. Pero sasarilinin mo yung sakit na nararamdaman mo habang nakatingin sa kanila. Mas gugustuhin mo bang sarilinin ang sakit para sumaya yung dalawang Importanteng tao para sayo?"
Hindi ako nakaimik at nag isip. Nalalapit na sila sa isa't isa. My sister looks very happy and I can't afford to take that smile away by coming into the picture.
"Keiji," tawag ko.
Tumingin naman siya at ngumiti sa akin, showing me his perfect set of white teeth. He's also wearing his glasses that looks good on him.
"Yes, Red?" tanong niya.
"Help me how to move on."
Nanlaki ang mata niya at hindi nakapagsalita. Kapagkuwan ay ngumiti siya nang pagkalapag lapad habang nakatingin sa akin.
"Will gladly help you, Red. But first, care to tell me who's that unlucly guy?" tanong niya.
"It's Luke," he looks not surprised, like he's expecting that already.
"And the person you don't wanna hurt?" dagdag tanong niya.
"My sister, Hera."
...