Tinignan ko ang itsura ko gamit ang salamin na nandito sa CR habang nagt-toothbrush.
Dark brown ang kukay ng mata nakatingin pabalik sa akin. Mahaba ang pilik mata, Pagkatapos ng halos apat na buwan simula nung nagpagupit ako ay medyo mahaba na yung medyo kulot na buhok ko.
Nakasuot ako ng t-shirt ni Keian habang naka cycling shorts.
Gusto raw akong makitang nakasuot nung damit niya!
Halos gabi gabi pinagpapalit niya ako ng damit.
Hmph.
Yumuko ako para dumura sa lababo at linisin ang bibig ko.
Naramdaman ko nalang ang pagbalot ng braso mula sa likod ko. Pati na rin ang pagdampi ng matipunong dibdib.
Ngumiti ako habang naghihilamos.
Hinawakan ni Keian ang papalaki ko nang tiyan.
" Goodmorning baby" hindi ako sigurado kung ako ba yung tinutukoy niya o yung nasa loob nung tiyan ko pero lumingon pa rin ako sa kanya.
Nagtagpo ang labi namin.
" Goodmorning" bati ko pabalik.
Ngumiti siya sa akin tsaka bumaba para humalik sa tiyan ko pagkatapos ay tumayo din nang maayos.
Kinuha niya ang isang towel tsaka binigay sa akin.
Ginamit ko ito pangpunas ng mukha ko tsaka inilagay sa counter dito sa CR.
" Vous êstes si belle, mon amour( You are so beautiful, my love)" hinawakan ni Keian ang pisngi ko.
He rubbed my cheeks with his thumb while staring at me.
Tinaasan ko ito ng kilay sa pagf-french niya.
" Je suis si contente de me réveiller tous les jours avec toi à mes côtés. Vous êtes ici, avec moi. Merci pour ça (I'm so glad I woke up everyday with you by my side. You are here, with me. Thank you for that)" kunwari ko siyang tinignan nang masama kahit na mapapangiti na ako dito nang wagas.
Bwisit kasi eh, nagpapakilig umagang-umaga.
" Eh bien monsieur, Tito Andre attend en bas. Allons-y( Well, mister. Tito Andre is waiting downstairs. Let's go)" ngumisi ako pagkatapos sabihin iyon at lumabas na ng banyo.
Nakita ko ang pagngiwi nito tsaka siya sumunod sa akin.
" Quelle? C'est la seule chose que tu me diras?( What? That's the only thing you'll say to me?)" Humarap ako sa kanya tsaka diniretso ang kunot nitong noo.
" Qu'est-ce qui t'arrive et tu parles français si tôt( What's with you and you're speaking French this early?)" He stared blankly at me.
" Vous aussi. Parlent en français ( You too. Are speaking in French)" ngumuso ako dahil sa sinabi niya.
" Eh sinimu---"
" What's odd is that you two are speaking French eh nasa Pilipinas naman tayo. Parehas naman kayong nakakaintindi ng tagalog, nagsasalita rin naman kayo ng tagalog. Hindi ko maintindihan" napatalon ako nang marinig ang boses ni Steven mula sa labas ng kwarto kahit na nakasara ang pinto.
Pinanlisikan naman ng mata ni Keian yung pinto. Kawawang pinto...
" Why are you here Steven? Can't you see that we're doing something?" Inis na sabi nung katabi ko.
" Oh! Ano ginagawa niyo? Tsaka hindi ko naman talaga nakikita eh. May pintuan kayang nakasa---" bago pa matuloy ni Steven yung sinasabi niya ay pinihit na ni Keian ang doorknob.
Malapad na napangiti si Steven .
" What?!" Umakabay sa akin si Steven habang ngumisi kay Keian.
" Kanina ka pa hinahanap ni Tito Andre." Napa'tsk' lang si Keian at hinila palayo sa akin si Steven at tinulak-tulak papuntang hagdan.
" Oy! Keian! Nako! Kanina ka pa nga hinahanap! Aishh. He's pissed, I'm serious" tumigil sa pagtulak si Keian at malamig na tinignan ang kaharap nito.
" Yeah. Just give us a minute" seryosong sabi nito.
Ngumuso si Steven pero tumango at bumaba na.
Bumalik kami sa kwarto ni Keian para na din makapagpalit ng damit.
Wala nga pala siyang pantaas.
Kumuha si Keian ng damit sa walk in closet tsaka ito isinuot.
Saglit niyang hinawakan ang kamay ko.
" Come downstairs" tango lang ang sagot ko dito bago siya makaalis ng kwarto.
Nagpalit naman ako sa mas maayos na damit.
---
" The company lost almost 1 billion euro because of your idiocy!" Halos hindi ako humihinga dito sa may pader habang pinapanood sila Keian at Tito Andre. Nandito din sila Katie, Theo, Zeke, Steven at Erick.
Nakakatakot pala magalit si Tito.
" It's the employees' fault!"
" Andrew!" Nag echo ang boses ni Tito sa buong bahay.
Sa tono kasi ni Tito Andre sa pagkakasabi nung pangalan ni Keiranz ay parang binabalaan niya ito.
Kinuyom ni Keian ang kamao niya at umiwas lang ng tingin sa Dad niya.
Bumuntong hininga si Tito Andre at pinakalma ang sarili.
" I'll take care of it" tinignan ng masama si Keian nung tatay niya.
" I've already took care of it. What I want you to do is talk to your employees" kaagad na tumango si Keian.
" Yes, Dad"
" For that. I want you to get out of my house"
.
.
.
Nagkaroon ng mahabang katahimikan na tila ba lahat kaming nandito ay inabsorb yung sinabi ni Tito.
" What?" Naguguluhang sabi ni Keian.
" I don't want to see your face in this house or any establishment that the Marques' owned. Take the whole weekend" napapikit pikit ako sa sinabi ni Tito.
Is this real???
" H-huh? Pero Tito hindi naman po kasalan ni Keian" singit ni Steven sa usapan nila. Napatingin sa kanya si Tito.
" That's right. You too" napanganga si Steven.
" P-pero"
" I know na wala kayong ginawang but your employees are your responsibilities as a boss"
" Edi kahit ako nalang po ang i-ban niyo sa pag-aari ng Marques. Ako po ang naka-assign sa mga empleyado eh" lumapit si Keian kay Steven at umiling.
" No. It's alright. I'll pack some things" satisfied na tinignan ni Tito Andre si Keian na papalayo sa amin.
Nagkatinginan kaming lahat ng nandito.
" Magiimpake na din ako. Huhu. Makikita ko na naman yung mga batang nasa bahayyyy" parang umiiyak naman na umalis si Steven.
Umiling si Tito Andre habang lumapit sa kanya si Theo at Katie tsaka humalik sa pisngi ni Tito.
" This will be interesting Tito. Nice punishment" mula sa pagngiwi ay kaagad itong ngumisi.
" Ang galing ko talaga" tumaas ang kilay ko sa sinabi ni Tito.
Tumawa lang si Katie at Theo tsaka lumapit sa akin.
" Hi Nass. Please take care of Kei" nakangisi nitong sabi.
Umiling ako dito tsaka siya niyakap.
" Hay nako. Pero syempre naman" niyakap ko na din si Theo.
" Goodmorning" bati nito. Bumati ako pabalik at naiwan nalang kaming dalawa ni Tito Andre.
He expectantly looked at me. Na parang alam na kung bakit siya lang ang kasama ko ngayon.
Lumapit ako dito at yumakap.
" How's your trip here?" He slightly chuckled as I sit at the space beside him in the couch.
" Good, iha. How is my apo?" Humawak siya sa tiyan ko at hinagod ito.
" Making her mama fat" biro ko at napatawa si Tito doon.
" Iyan din ang sinabi ni Karina sa akin nung ipinagbubutis niya si Kayden" tumingin siya sa akin at hinawakan ang pisngi ko.
" Nass. I know that I'm being a disturbance pero pwede bang sumama ka kay Kei kapag umalis siya dito sa mansyon? I want to punish him but I also care for him deeply" ngumiti ako dito.
" Of course Tito. Ako ang bahala sa kanya. Sanay ako sa buhay ng hindi mayaman" tumawa ulit ito at nagkwentuhan kami sandali bago ako umakyat sa kwarto ni Keian.
---
Tinignan nang masama ni Keian yung isang lalaking lumingon sa banda namin dito sa jeep.
Pinisil ko naman ang kamay nito.
Kanina pa siya ah!
Mamaya pababain kami ni manong driver muka dito.
Eh paano ba naman, tinatakot ni Keian yung nakasakay kasama namin.
Lumayo na nga yung katabi ko eh.
" Bakit nga tayo dito sumakay at hindi sa tricycle?" Inis na mahinang tanong sa akin ni Keian.
Inirapan ko siya.
" Kasi, mas mura kapag sumakay dito" sabi ko nalang.
Pinanliitan niya ako ng mata tsaka tumingin sa labas ng binatana sa likod namin.
" Ine. Magtatanan ba kayo ng boyfriend mo?" Nakangiti akong tumingin sa isang matandang babaeng nagtanong sa akin.
Sandali kong tinignan ang apat na bag na dala ni Keian at umiling sa matanda.
" Eh, hindi naman po. Makikitira lang siya sa amin sandali" napakamot ako sa batok ko.
Bakit naman kasi napakadaming bag?! Dalawang araw lang naman siya sa bahay.
" Ah ganon ba?" Saktong pagkasabi nung matanda nun ay nakita kong malapit na kami sa bahay.
Kinalabit ko si Keian.
" Para po!" Huminto ang jeep, at dala ang apat na bad ay bumaba kami ni Keian sa tapat ng bahay.
" That is kind of depressing"
" Pffttt--- hahaha!" Hindi ko napigilang matawa sa sinabi ni Keian.
" Tara na nga lang" hinawakan ko ang kamay nito at hinila papasok ng bahay.
Wala kasi sila Tiya dito dahil nagbakasyon sila ni William sa ibang probinsya.
Pagkabukas ko ng pinto ay agad kaming pumasok dahil mainit din sa labas at tanghaling tapat.
Ibinaba ni Keian ang bag niya sa may tabi ng pinto.
" Bakit ba napakadami mong dalang bag?"
Diba nga sinabi ni Tito Andre na ayaw niyang makita si Keian sa kahit anong pag-aari ng pamilya nila tapos humingi ng pabor si Tito Andre na ako ang mag-asikaso sa lalaking ito.
Naisip ko naman na dito nalang muna siya tumuloy keysa sa hotel pa siya. Kinuha din kasi ni Tito lahat ng credit cards ni Keian kaya personal money lang nasa kanya.
Punishment kumbaga sa pagkawala ng malaking pera sa kumpanya nila.
Ayaw ko naman siyang iwanan mag-isa kaya sumama ako, sa akin din siya binilin eh.
Tumitig sa mata ko si Keian tsaka nilagay ang kamay sa bewang ko at pinagtagpo ang noo namin.
" It's because we are going somewhere else after this weekend. I have all the things we need" kumunot ang noo ko at lumayo sa kanya.
Napalo ko siya sa dibdib niya.
" Pagkatapos nung 'punishment sa iyo ni Tito gagastos ka agad?! At bakit naman hindi mo sinabi sa akin?"
Ang galing nitong lalaking ito ah! Nagp-plano nang hindi ko alam! Hmph!
Ngumuso siya at yumakap sa akin nang mahigpit.
" Don't get mad please. I'm sorryyy. I just want to spend a whole week alone with you" biglang sweet na sabi nito.
" Isang linggo!?" Sigaw ko.
Biglang lumamig ang ekspresyon niya.
" You don't want to?" Dumiretso ang bibig ko.
" Kung sana kasi sinabi mo muna sa akin"
Tumango siya pero nakita ko yung lungkot sa mukha niya.
" Pero hindi ko naman sinabi na ayaw kong umalis kasama ka" pataray kong sabi habang namumula.
Nakita kong bigla siyang napangiti at mabilis akong niyakap.
" Thank you" he pecked my lips pagkatapos ay dinala ang bag sa kwarto namin ni Brylle.
Napahagod ako sa tiyan ko.
Hindi namin kasama si Brylle dahil sinama naman siya ni Diego sa isang trip.
Father to father bonding raw.
Pumunta ako sa kusina para magluto ng pananghalian dahil hindi pa kami kumakain.
... To be continued
----------------
Tehmterzya\°_°/
Enjoy reading!