" Il Massimo Impero, however is not the same as here" bahagyang natawa ako sa sinabi niya.
He used to be part of that Mafia...
" So wala kayong gagawin kila Keian?" Tumaas ang kilay niya sa tanong ko.
" No. Our enemy is Gaius Samiano" napayuko ako nang marinig ang totoong pangalan ni Diego.
" Jax, balik na kami" tinanguan ni 'Kuya' ang dalawang lalaki tsaka humarap kay Jane.
" May gagawin ka ba? " lumingon sa akin si Jane at tumango.
Nabigla naman ako nung niyakap niya ako.
" Sana hindi magbago ang pakikitungo mo sa akin" medyo malungkot nitong sabi.
" Of course not" ngumiti siya at sumunod na sa dalawang lalaki.
" Come" nagtaka ako nang maglahad siya ng kamay sa harap ko.
" Ha?" Umirap siya at kinuha yung kamay ko at hinila ako.
" I want to show you something" maya maya ay dumating kami sa may bangin na may magandang view ng araw.
Napansin kong sa baba ay may tubig na parang may dagat.
Ayos ah. May ganito pala sa bayan.
" So? Is there any proof that you're working for an agency?" He chuckled at what I said.
May kinuha siya mula sa bulsa nung suit niya at pinakita ang isang I.D. na patunay na isa siyang agent.
" Hindi pa rin naririnig yung tungkol diyan sa D. I. A na iyan"
" Malalaman mo din, I told you, bago palang siya" bumuntong hininga ako.
Naisipan kong umupo sa may dulo ng bangin at halata namang kinabahan si Jax doon.
" Hoy! Baka naman mahulog ka!" Hindi ko siya pinansin at pinanood lang ang malapit nang lumubog na araw.
Tubig naman ang pagbabagsakan ko eh.
" What happened to you? I mean, after mong maaksidente" hindi siya makapaniwalang tumingin sa akin tsaka umupo sa tabi ko.
Haisttt.
" I woke up in a hospital, all alone. May doctor doon na dating military doctor and he decided to adopt me. Siya ang nagbayad lahat nung bills ko sa ospital. Sabi nung mga pulis, nakita nila akong duguan at may tama ng bala ng baril sa kalsada. I'm lucky I'm still alive"
" Jax? Is that your name?" He nodded.
" Hmmm. That's what Mr. Benji said. Honestly, bumitaw na ako sa thought na buhay pa yung pamilya ko 3 years ago, not that I remember them. Pero I used to think, matatandaan ko pa rin sila" nakngiti siyang tumingin.
" I'll be really happy if you happened to be my sister. I'm sorry, but I'll rely on myself in the meantime" binalik ko ang ngiti nito.
" Okay lang. Naiintindihan ko" tumayo siya tsaka ginulo ang buhok ko.
Na madalas niyang ginagawa dati nung magkakasama pa kami.
" Come on, let's go back" binalik ko ang tingin ko sa view.
" I'll stay here for a little while"
" Okay. Huwag kang magpapakahulog ah" pagkatapos noon ay umalis na siya.
Ienjoy ko naman yung view mag-isa...
---
Bumuntong hininga ako dahil kakalubog lang ng araw.
Kailangan ko nang bumalik. Naalala ko, nandoon nga pala si Tiya. Sana tinatrato siya ng maayos doon...
Nang humarap ako sa lugar pabalik ay nagulat ako nang makita si Keian na nandoon.
Napatalon ako at inasahan ko nang mahuhulog ako sa bangin pero hinawakan niya yung kamay ko.
Nagkatinginan kami na parehong may nanlalaking mata.
" Why are you on the edge of the cliff?! " hinila niya ako sa mas ligtas na lugar at nagtataka ko siyang tinignan nang guluhin niya ang buhok niya.
" Why are---" natigil ako sa pagsasalita nang maramdaman ang braso ni Keian sa katawan ko.
Inilagay ang kamay sa likod ng ulo ko at isinandal sa dibdib niya.
I can feel him slightly trembling.
Napakabilis ng tibok ng puso ko...
After being ignored for 5 days, nandito na siya sa harap ko at yakap yakap ako.
Hindi ko maiwasang magtaka.
" I'm sorry" kumunot ang noo ko.
Hindi ko ma-gets. He's been really cold tapos ngayon...
Bahagya ko siyang tinulak palayo.
" Uhmm--- anong ginagawa mo dito? Ay oo nga pala napadpad lang ako dito habang naglalakad, sige alis na ako" mahigpit na hinawakan niya ang braso ko.
" What were you thinking running like that? Aedin could've---" hinawakan ko ang damit nito.
" I know that Keian. Oo na, muntik ko na siyang mapatay. That I'm so selfish, careless, thoughtless, yeah yeah I get it. Bakit ka ba pumunta dito?" Kumunot ang noo niya.
" I want to talk to you" ngumisi ako dito.
" Bakit hindi mo iyon ginawa these past few days? Hindi ko maintindihan Keiranz, ano bang ginawa ko? What Diego said in that cafè is not true. After somehow spending the night with me, bigla kang nawala, hindi man lang nagparamdam, ganoon mo ba pinagsisisihan yung nangyari nung gabi na iyon? Don't you know how I feel--- oh wait, I shouldn't explain myself. Hindi ko na sisirain yung mga pinag-iisip niyo sa akin. Hindi ko naman deserve mag-explain." Mas lumalim ang kunot ng noo niya sa akin.
" I have to go to Aedin because she had an emergency. She's my brother's wife" I grunted.
" Yeah then I found you two kissing each other" natigilan siya.
" Kei, kung gusto mo, aalis na ako sa buhay mo. Ayokong mapahamak si Brylle at para na din hindi madagdagan yung sakit na nararamdaman ko. Just say the word" dumilim ang ekspresyon niya.
" You're not leaving" malalim ang boses na sabi nito.
Bumuntong hininga ako.
" What are we, Keian?" Napayuko siya at napakuyom ang kamay.
" If you only consider me as someone to be always by your side then para saan pa yung mga sinabi mo sa akin dati? Lahat ba ng iyon wala wala lang? You can't expect me to always stay by your side when you are not on mine. You told me and everyone that I'm not just a maid but I feel like I'm worst than that." Lumapit siya sa akin at unang beses nitong linggo ay nakita ko ang ekspresyon ni Keian na hindi malamig.
" Don't you... love me?" May paglungkot na sabi nito.
Hinawakan ko ang pisngi nito.
" You clearly care more for someone else, siguro siya ang mahal mo Keian. Don't hurt me more than what I'm feeling right now. Maybe this time is not for the two of us"
Iniwanan ko siyang nakatitig lang sa lupa.
Naglakad ako pabalik sa kalsada na pinanggalingan ko kanina.
Pinipigilang mapaiyak...
Napatigil ako sa paglalakad nang makarinig ng sigaw.
Tumaas ang tingin ko sa maliwanag na bahagi sa kanan ko, kung nasaan yung mansyon...
" F---" gulat akong tumingin sa papalayong pigura ni Keian na mabilis tumakbo papunta sa mansyon.
Nakakaamoy ako na parang may nagsisiga.
.
.
.
" Brylle!" Napasigaw ako at nagsimula na ding tumakbo.
May sunog sa mansyon!
Pagkadating ko sa gate ay naabutan kong madaming sa labas ng bahay.
Madami sa kanila ang maayos na na nakatayo o di kaya ay tumutulong magigib ng tubug para apulahin ang napakalaking apoy sa may wing ng mansyon kung nasaan ang mga kwarto.
Ang iba ay nakaupo, umuubo o di kaya ay may burns.
" Nassandra!" Napatingin ako kay Tiya na nakaupo sa damuhan kasama si William.
" Tiya!" Sinuri ko ang katawan niya pero wala naman siyang sunog sa balat.
" Ayos lang po ba kayo?" Tumango siya sa akin.
" O-oo" napansin kong nahihirapan siyang huminga. Nakalanghap siguro siya ng usok.
" Pero si Brylle Nassandra, sa tingin ko ay nasa loob pa nung mansyon" my heart sank on what I heard.
Tinignan ko si William at ipinahiwatig na siya na ang bahala kay Tiya, tumango ito.
Mabilis akong pumunta papasok ng mansyon.
" Nassandra!" Hindi ko pinansin ang sigaw ni Tiya at nung ibang tauhan at nagpatuloy sa pagtakbo.
Ngayon nalang ulit ako nakatakbo nang ganito kabilis.
Sumabay sa nararamdaman ko ang anxiety na baka napahamak si Brylle.
" Nass" may humawak sa wrist ko at napatingin ako kay Erick.
Kumunot ang noo ko at buong lakas na hinila ang kamay ko mula sa hawak niya at pumasok na sa mansyon.
Sumalubong sa akin ang makapal na usok pero hindi ko iyon ininda at pumunta sa direksyon nung mga kwarto.
" Brylle!" Isa isa kong binuksan ang mga kwarto at hinanap si Brylle.
Sa tingin ko ay nagsimula yung sunog sa may kwarto ni Keian...
" Mama" nakarinig ako ng isang mahinang boses at napaharap ako doon.
Pumunta ako sa kwarto ni Aedin at nakita kong nakahilata si Brylle sa sahig.
Nagpapanic akong lumaput sa kanya.
" Brylle! It's me, your Mama" nanghihina siyang dumilat.
Mukhang madami dami na siyang usok na nalanghap.
Kaagad ko siyang binuhat at dinala palabas ng mansyon.
" Nass!" Lumapit ako kay Jane na mukhang wala namang injury.
" Sa infirmary! May ilang agents kami na nandoon na tumutulong kila Maître Theo at Maîtresse Katie" tumango ako sa kanya at tumakbo papunta sa HQ.
Mabuti nalang at malayo layo ang mansyon sa Headquarters.
Pagkapasok ko sa infirmary ay madami dami na ding nakahiga sa mga higaan.
Karamihan ay nakasuot ng oxygen mask.
" Brylle! Brylle!" Sinubukan kong gisingin si Brylle pero hindi siya dumidilat.
" Sh8t" hiniga ko siya sa isang available na kama at sinuotan ng oxygen mask.
Tumingin ako sa paligid at naghanap na stethoscope.
Nanginginig kong kinuha ang isang stethoscope at tinignan ang kalagayan ni Brylle.
Humawak ako sa may kama para hindi matumba dahil bibigay na talaga yung binti ko sa kabang nararamdaman.
" Nassandra" naramdaman kong inalalayan ako ni Theo na makatayo ng maayos.
Tinignan ko siya.
" Are you okay?" Kalmado ang mukha niya pero halatang nag-aalala siya sa nangyayari ngayon.
" Si Brylle!" Tinignan niya si Brylle at tumango.
Hinawakan niya yung nanginginig kong kamay.
" Okay. I'll take care of him, I promise. Kailangan mong kumalma, you might get into shock"
" Please don't let him die" bahagya siyang ngumiti.
" Of course" pagkatapos noon ay lumayo na ako kay Brylle as Theo started checking on him.
I know he's in good hands.
I walked out of the infirmary, flabbergasted.
Then narealize ko na may mahalaga nga pala akong gamit sa may kwarto ni Keian.
Yung natatangi kong pisikal na bagay na magpapaalala sa akin kila Mama at Papa.
Without hesitation, tumakbo muli ako papunta sa mansyon.
Wala akong pake kung malakas ang apoy sa kwarto ni Keian, pumasok ako dito at hinanap yung bag kung saan nandun yung gamit ko.
Napahinga ako nang maluwag nang makitang hindi pa ito nadadapuan ng apoy.
Kinuha ko kaagad ito, isinukbit at lalabas na sana ng kwarto nang mapaupo ako at napaubo.
Kumuha ako ng kumot, binasa ito sa may cr at lumabas ng kwarto.
Bago ako tuluyang makalabas ay kinuha ko ang isang kulay pulang box na nasa nightstand ni Keian.
Baka kailanganin ito ni Keian...
Pabalik na sana ako sa baba nang may marinig akong nagsisigawan.
" Tigilan mo na ito Gaius! Sobra na yung ginagawa mo!" Lumapit ako sa pinanggagalingan ng boses hanggang sa halos nasa tapat na ako ng isang guest room.
Si Aedin ba iyon?!
" Come with me, Aedin. Kinuha ka nila mula sa akin. Ginawa ko na lahat nung gusto mo. Kahit ang anak natin na si Brylle inabandona ko na. Mas sasaya ka sa akin, Aedin"
Sumilip ako at nakita ko si Aedin at Diego.
" No, Gaius. This is too much. Hindi na din naman na ako tatagal sa mundo. At nakasama ko na muli si Brylle. He has an amazing mother. Stop this already. Walang maitutulong ang paghihigante" nagulat ako sa sinabi ni Aedin.
So dati pa talaga sila magkakilala.
" Bakit ka pumunta bigla sa side nila?! Dati ay tinutulungan mo pa akong manipulahin yung Keiranz na iyon!"
" I---" napaupo sa sahig si Aedin at hinawakan ang ulo nito.
Kinuha itong pagkakataon ni Diego na hilahin siya.
Lumabas ako sa pinagtataguan ko at tinanggal ang kamay ni Diego kay Aedin.
Nanlaki ang mata niya sa akin.
" Ahh, Nass. Are you here to finally conduct your plan? Sabihin mo lang sa akin, tutulungan kita" malamig ko siyang tinignan.
" Ikaw ba nagsimula ng sunog na ito?" Ngumisi siya at tumango.
" Yeah, I'm pretty great right?"
" Diego..." niyakap ko siya nang mahigpit.
" I'll meet you in Tito Elias' house" bahagya siyang natigilan sa sinabi ko pero napatawa.
" Ow okay! Hahaha. So you really do have a plan. Sige sige. Alis na ako, Aedin ha! You're definitely coming with me next time" umalis siya sa may bintana at ayaw ko nang malaman kung paano siya nakarating dito.
Lumingon ako kay Aedin nang mapaubo siya.
" M-may plano kayong dalawa?" Nanghihinang tanong nito.
" No. It's nothing just trust me" hindi na ito nagtanong pa at ngumiti lang.
" Hey, come on. Let's get out of here" umiling siya.
" No. Ikaw nalang mag-isa ang umalis. I'll just slow you down" bigla naman akong nainis sa sinabi niya.
" Sa tingin mo ba iiwan kita ditong mamatay! Bakit ba hindi mo isipin ang kapakanan ni Brylle! Narinig ko yung pinag-usapan ni Diego pero anak mo pa rin siya! Kaya huwag mo akong maliitin!" Mahina siyang napatawa.
" Sorry" umirap ako dito.
" I just wish na nakuha ko yung box sa kwarto ni Kei. Bakit ko pa kasi nilagay doon eh" umirap ulit ako at binuhat na bridal style.
" Kinuha ko." Napangiti ito sa akin.
Aba! Malakas kaya ako!"
" Waw. I wish to be as strong as you"
" Tigilan mo nga, naiirita ako" yeah... mataray ako.
" Haha. Bagay kayo ni Keian" napatahimik naman ako sa sinabi niya.
" Thank you" isinandal niya ang ulo sa may balikat ko at humigpit ang hawak sa leeg ko.
Mabilis ko siyang ibinaba sa may first floor at naabutan ko si Keian na papasok sa front door.
Nagulat siya nang makita kami ni Aedin.
" Is she alright?" Hindi ko siya pinansin at lumabas na para dumiretso sa headquarters.
" Nass?! What's her status?" Tinignan ko siya nang masama.
" Hindi ko pa alam Keian, hindi ko kasi macheck agad kasi kailangan ko siyang ilayo agad sa usok" his jaw tightens.
Diretso nalang akong tumingin at hindi pinansin ang reaksyon niya.
" Aedin!" Pagkapasok ko ay kaagad na lumapit sina Theo at Katie.
Ibinaba ko sa isang kama si Aedin at lumayo para bigyan ng space ang magkapatid.
Hinihingal akong pumunta sa hindi mataong parte ng infirmary.
Pumasok sila Zeke at pumunta kay Aedin.
Hindi ko napigilang hilahin si Maxence na nasa dulo ng grupo.
" Nass?" ipinirmi ko siya sa tabi ko at sinandal ang ulo ko sa balikat niya.
" Let me lean on somebody for a while... let me sleep"
---------------------
Tehmterzya\˚_˚/
Enjoy reading!
If you enjoyed reading Kabanata 72 of MFTMB, kindly vote for this chapter! Thank you! Much appreciated.