Hindi ko alam kong ilang oras nila akong pinahirapan. Halos wala na silang katigil-tigil sa pag-papahirap saakin. Simula kanina hindi na sila tumigil. Hindi naman ako makapalag dahil mauubusan lang ako ng lakas atska malalakas ang mga lalaking nag-papahirap saakin kaya hindi ko makayanang lumaban at pumulag.
Natapos lang sila sa pag-papahirap saakin ng dumating ang boss nila na si Jared. Si Jared lahat ng may pakana ng pag-hihirap ko. Siya lahat ang nag-utos na pahirapan ako hanggang sa mang-hina na ako. Napaka-walangya niya talaga. Wala siyang awa,pati ako'ng babae pinapatulan niya. Gusto ko siyang sabihin ng bakla dahil pati babae pinapatulan niya pero pinili ko nalang itikom ang bibig ko dahil baka pahirapan niya pa ako lalo.
Nakaupo ako ngayon sa silya at nakatali ang kamay ko sa likod at nakatali din ang paa ko,may nakatakip din na panyo sa bibig ko para daw hindi ako mag-ingay,as if naman na mag-iingay pa ako sa ganitong sitwasyon ko. Alam ko namang kahit anong gawing kong ingay ay walang makakarinig. Ni tunog nga ng sasakyan wala akong marinig. Nasa pinakatago'ng lugar yata kami. 'Yong tipong ni isa ay walang dumadaan.
May dumating na isang lalaking armado at lumapit ito kay Jared at may ibinulong na siyang nag-pangisi sa kaniya. Napairap nalang ako. Akala mo naman gwapo,kong ngumisi parang aso. Pwe!
"Lahat kayo makinig. Ibinalita saakin na paparating na sila kay maging alisto kayo sa bawat oras. Huwag niyong hayaang may mangyaring hindi kaaya-kaya dito kapag narito na sila. Kapag may lumaban---patayin niyo agad para wala ng gulo. Naiintindihan niyo?"ma-autoridad na salaysay ni Jared sa kaniyang mga taohan.
"Yes,Sir!"
Ilang minuto pa ang nakalipas ay may narinig akong kararating na mga sasakyan na siyang ipinag-taka ko. May kasama paba siyang iba? Sa pag-kakaalam ko ay mag-isa lang siya dahil namatay na ang 'ka-partner-in-crime' niya na si Lando. Maliban nalang kong may iba pa siyang kaibigan.
Naging alerto ang mga armadong lalaki ni Jared ng may narinig kaming sunod-sunod na yabag papaakyat dito sa pangalawang palapag ng bahay. Biglang bumukas ang pintuhan dahil sinipa ito at tumambad saakin si kuya Cavin kasama si ate Cassi. Pumasok si sa loob ng kwarto at agad nila akong nahagilap. Lumambot ang seryosong expression ng kanilang mukha dahil siguro na kita nila akong naka upo sa upuan na nang-hihina,walang magawa kundi tumunganga. This Jared is always pain in are ass!
"Oh well! You came! What a nice day! But,wait? Where my beloved tito?"nanga-asar na turan ni Jared habang nakangisi ng nakaka-asar. Ampanget! Pwe!
"Hindi na namin siya pinasama. Matanda na siya at hindi na niya kaya pang lumaban sa ganitong sitwasyon"seryosong sagot ni ate Cassi.
Bigla naman lumungkot ang expression ni Jared pero makikita mo pa'rin na nang-aasar lang ito."Well,that's okay. Meron pa namang ibang pag-kakataon para mag-kita kami. Pero ngayon kayo munang mag-kakapatid ang uunahin ko."
"Anong kailangan mo sa kapatid namin?"tanong ni kuya Cavin.
"Well,anong kailangan ko? Kailangan kong makitang mamatay kayo---Mga bata! Sugod!"
Agad na nag-sikilos ang mga kalalakihan ni Jared sa kanila kuya at ate. Habang si Jared ay nakatayo lang sa gilid ko at nakangising pinag-mamasdan sila kuya at ate na nakikipag-laban. Gusto kong sampalin 'yong mukha niya at ingud-ngod sa pader para mawala 'yong ngisi kasi ampanget niyang ngumisi! Pwe!
Nakita ko namang nawala ang ngisi sa mga labi ni Jared at ngayon ako naman ang napangisi. Walang kahirap-hirap na napatumba ni kuya Cavin at ate Cassi ang mga tauhan niya. Lahat ay nakahandusay sa sahig at wala ng buhay. Well 'yong iba humihinga pa pero mamaya-maya mamamatay din ang mga 'yan.
"Magaling! Tunay ngang malakas kayo sa pysical pero paano naman kaya sa emotional? Hmmm...tignan natin"lumapit saakin si Jared at tinutukan ako ng patalim sa leeg.
"Walangya ka! Anong ginawa mo sa kapatid namin!"galit na galit na sigaw ni kuya Cavin at akmang lalapit saamin para sugurin si Jared ay mas-lalo pa'ng diniinan ni Jared ang patalim sa leeg ko na bumaon ng kaonti na siyang dahilan para lumabas ang kaonting dugo sa leeg ko.
"Sige lumapit ka! Para tuluyan ko'ng ibaon ang patalim na ito sa leeg ng kapatid niyo! Akala niyo ba tapos na ang laro'ng ito? Nag-kakamali kayo,"sabi niya"Papakawalan ko ang kapatid niyo at ibibigay ko sainyo pero...pero kailangan niyo munang lagpasan ang mga tauhan ko bago niyo siya makuha saakin"naka ngisi nitong wika.
Nag-silabasan naman ang mga armadong mga lalaki ngunit hindi gaya ng nauna ay matatangkad ngayon ang mga lalaki,matitipuno ang katawan,malalapad ang mga balikat. Tingin ko palang ay malalakas na ang mga ito,mukhang mahihirapan sina ate at kuya dito pero may tiwala ako sa kanila.
Hindi na sila nag-aksaya ng oras at agad-agad silang sumugod sa direktion nila ate at kuya. Habang si Jared naman ay napangisi ng makitang nahihirapan sina ate at kuya sa mga kalaban nila. Nakakainis! Ampanget niya'ng ngumisi! Pwe!
May tinawag si Jared na dalawang tauhan niya at lumapit saamin at bigla nalang nilang tanggalin ang mga tali sa paa at kamay ko. Gusto ko silang sipain pero wala na akong lakas para doon kaya hindi nalang ako lumaban pa ng hawakan nila at sa mag-kabilang braso ko ng pag-kahigpit-higpit habang hinihila nila ako paabas sa kwartong iyon.
Nang makalabas kami sa loob ng abandonadong kwartong iyon at nakalabas sa loob ng abandonadong building ay marahas nila ako'ng pinapasok sa loob ng kotse. May isang lalaking nasa harapan kong saan naka upo siya sa driver seat habang mag isa lang ako dito sa likod---nakagapos.
Nabigla ako ng bigla niya itong paharurutin kaya naisubsob ako sa sandalan ng upuan. Wala man lang pa-warning si kuya! Tse.
Third Person
Nakaalis na ang sasakyan na sinakayan ni Ariane pero hindi parin matapos-tapos ang pakikipaglaban nila Cavin at Cassigy sa mga taohan ni Jared. Aaminin nila na malalakas ang mga sampung tauhan ni Jared. Noong una hindi sila nahirapan sa mga nauna nilang kalaban dahil hindi naman sila malalakas hindi gaya ngayon na ang lalakas ng mga kalaban nila.
Pero buti nalang at dumating na ang mga kasama nila. Ang mga kaibigan ni Ariane at ang mga Ssg officers. Hindi nila alam kong paano nila nalaman na narito sila pero isa lang ang sugurado nila. Magiging madali ang paglaban nila sa mga kalaban nila. Laking pasasalmaat nila at dumating sila dahil kong hindi,tatagal pa ang labanan nila.
Suntok doon,suntok dito. Sipa doon,sipa dito. Baril doon,baril dito. Iyon ang ganap sa labanan ng dalawang panig. Kahit na mayroon na silang ibang kasama,nahihirapan pa'din sila dahil malalakas sila.
"Kailangan na nating taposin 'to! Kailangan nati'ng mahanap si Ariane agad!"imporma ni Cavin sa kanila na siyang kinasang-ayonan nilang lahat.
Ilang minuto'ng pakikipag-laban ay natapos na'din sila. Pagod na pagod at hingal na hingal silang lahat. Paano ba naman,ang lalaki at ang lalakas ng mga nakalaban nila.
"Tara,hanapin na natin si Ariane. Baka kong ano pa'ng mangyaring masama sa kaniya"wika ni Cassigy.
Hindi na sila nag-sayang ng oras at dali-dali silang nag-tungo sa pintuan kong saan nila nakita kanina si Ariane na inilabas. Halos lahat sila ay mabilis na bumaba sa hagdan at binuksan uli ang isang pinto at bumungad sa kanila ang walang lamang garahe. Wala kahit ano ma'ng sasakyan ang naroon na siyang ipinag-taka nila.
"Nakita ko na kanina ang blue print ng bahay na ito at ang una at pangalawang palapag lang ang laman ng buong bahay kasama ang garahe."seryosong wika ni Shiella.
Lahat sila ay nag-tataka kong bakit wala sila sa buong bahay. Saan naman nila dinala si Ariane ko'ng ganon?
"Teka,kanina ba ay may nakita kayo'ng sasakyan dito?"tanong ni Cassigy. Tumango naman ang lahat.
"Ibig sabihin,"biglang gulat ang naging expression ni Cassigy sa kaniyang iniisip"Itinakas nila si Ariane.."nanlulumo na wika ni Cassigy na ikinagulat ng lahat.
"Teka,saan niyo ba ako dadalhin?"naguguluhanang wika ni Ariane dahil hanggang ngayon ay hindi parin sila tumitigil sa pag-andar. Ni hindi na niya alam kong saang lupalop ng lupa siya dinadala ng kasama niyang lalaki.
Nasa isang kalsada sila kong saan ang paligid nila ay malawak na karagatan. Hindi alam ni Ariane na mayroon palang karagatan ang lugar kong saan siya idinala. Kahoy lang kasi ang mga nakita niya noon papunta siya doon sa abandonadong building...
Tila bangin ang kanilang tinatahak. Konting pag-kakamali lang nila ay pwedeng-pwede na silang mahulog sa napaka-taas na bangin.
"Manahimik ka"mahinahon ngunit may diing turan ng lalaking kasama niya. Kasabwat nito si Jared at tauhan siya nito. Tila may balak siyang masama sa dalaga. Naguguluhan na si Ariane kong ano ba'ng gagawin sa kaniya. Kanina pa sila umaandar na para'ng wala silang tunay na destinasiyon. Gusto niyang hilutin ang kanihang sintido pero hindi niya magawa. 'Nakatali pala ako'
"Tatanongin kita. Anong uri ng kamatayan ang gusto mo. Papahirapan at babarilin o iiwan at ihuhulog sa bangin"wika ng lalaki na siyang ikinaisip niya.
Well,kong papahirapan at babarilin siya,may tendency na talagang mamamatay na siya ng tuluyan. Pero kong ihuhulog siya sa bangin may tendency na maligtas siya. Pero paano? Nakatali siya,nakalock ang mga pinto. Paano siya makakatakas? Pwede'ng pwede siyang ma walan ng hininga sa loob ng sasakyan. Ano ba'ng pipiliin niya?
"Siguro 'yong iiwan at mahuhulog nalang sa bangin"walang isip na wika nito. Napabuntong hininga nalang siya. Kong ito na talaga ang wakas ng buhay niya,siguro tatanggapin nalang niya. Wala naman nang pag-asa kong paano siya mamakatakas. Napakarami na niyang kasalanan na siguro ay kailangan na niyang pag-bayaran sa pamamagitan ng kamatayan niya. Siguro kapag namatay siya,maraming matutuwa. Sa dami ba naman ng gusto mamatay siya at sa dami ba naman ng may galit sa kaniya,sinong hindi matutuwa hindi ba?
Haay,buhay nga naman. Napakagulo. Tila wala itong landas na patutunguhan.
"Gusto mo na bang mamatay na ngayon?"tanong ng kasama niya ulit.
Napatingin naman sa kaniya si Ariane at bumuntong hininga.
"Gustohin ko mang mabuhay---alam ko namang hindi mo ako bubuhayin. Kong ito na tagala ang wakas ko---tatanggapin ko nalang. Wala naman na ako'ng magagawa"kibit-bilikat nito'ng sagot.
Sa kabilang banda naman ay patuloy pa'rin sa pag-hahanap sina Cavin at Cassi. Mababaliw na talaga sila sa kakahanap sa kapatid at kaibigan nila. Kong saan-saan na sila nag-punta---nag-babaka sakaling makita nila ito ng buhay.
Napakamot nalang ng ulo si Cavin dahil sa inis. Nangangati na talaga siya'ng makita ang kapatid niya. Hindi siya makakapayag na hindi makita ang kapatid niya. Mahal na mahal niya ang kapatid niya at gagawin niya ang lahat makita lang at makasama ito.
"Asan kana ba Ariane..."mahina nitong sabi habang ipinapalibot ang tingin sa paligid na kaniyang dinadaan.
Napa-tigil siya sa pagtingin ng may tumawag sa kaniya na numero na hindi naka-rehistiro sa kaniyang telepeno. Nag-tataka man ay sinagot pa-rin niya ito..
"Hello?"
"Gusto mo bang makita ang kapatid mo sa huling pag-kakataon? Pumunta ka sa bangin na una mo'ng makikita. Huwag kang mag-alala. Iisa lang ang bangin dito"sagot ng malalim na boses ng isang lalaki. Agad na pinatay ng lalaki ang telepono bago pa makasagot si Cavin.
Napahampas nalang ito sa manobela ng sasakyan at dali-daling tinawagan ang kaniyang kapatid at ang iba pa nilang kasama.
Sabay-sabay silang dumating sa pinag-usapan nilang tagpuan. Alam kasi ni James ang lugar na ito kaya agad niyang sinabi kong saan ang bangin na alam niya. Agad silang bumaba sa kanilang mga sasakyan at nag-tipon-tipon.
"James,ito na ba 'yon?"tanong ni Cavin kaya tumango naman siya.
"Oo,ito na nga"sagot ni James
"Nasisiguro mo ba na ito lang ang bangin dito sa lugar na ito?"sunod na tanong ni Cassigy.
"Nasisiguro namin na ito lang ang bangin sa lugar na ito"sagot ni Justine kaya napatango nalang nila.
"Tara hanapin na natin si Ariane"nag-mamadaling turan ni Jett kaya nagsi-sangayon ang lahat.
Author;Waahh! Happy 10k readers mga shieee! Ngayon ko lang napansin! Maraming maraming salamat talaga sainyo. Kong wala kayo hindi mangyayari ang bagay na 'to. Maraming maraming salamat talaga! See you sa next ud. And by the way last 2 chapters to go!✅