LARRA'S POV
Nakatulala lamang ako sa kwarto ko na tila malalim ang iniisip pero malalim naman talaga.
"What I mean is I want you Ms. Rodriguez~" Paulit ulit lamang itong lumilitaw sa isip ko na tila para bang nakareplay na.
Di ko alam ang dapat ko gawin at napatingin na lamang sa Tshirt na pinahiram sa'akin.
"Hey sis!" Sigaw ni kuya muka sa pinto ng kwarto.
"Kanina pa kita tinatawag ok kalang ba?" Tanong nito.
"A--ako?"
"Ay hinde ako, baka si mama..." Pamimilosopo nito.
"Psh I'm fine." Tipid na sagot ko.
"Tell me sis what happen dont worry satin saten lang to." Sabi nito sa'akin .
"Wala kuya masama lang pakiramdam ko." Pagsisisnungaling ko.
"Sige na bumaba kana ready na hapunan." Sabi nito at lumabas na sa kwarto.
Agad ko naman inayos ang sarili at bumaba upang harapin sila mama.
Habang nasa hapag kainan wala akong ginawa kundi kumain lamang at walang kibong nakikinig sa usapan nila.
"Alam moba anak may nakita daw si Kuya Roger sa Park." Sabini mama na tila nagpatigil sa pagkain ko.
"Ano nakita nya ma?" Tanong naman ni Kuya.
(Si kuya Roger yung nagbabantay sa park )
"May naghahalikan daw sa may loob ng sasakyan mga bata pa ata." Nang sabihin yon ni mama bigla naman akong nabilaukan sa kaba.
"Larra! Dahan dahan sa pagnguya." Saway sakin ni mama.
"Sorry ma, busog na'ko salamat po sa pagkain akyat na po ako." Sabi ko dito at kaagad na umakyat sa kwarto at nagkulong.
Nakakahiya kung malaman nila mama na kami yon hayst .
______________________________________________
Pinagtuunan ko na lamang ng pansin ang Art Project namin. Ano bang ilalagay ko? sino bang special person toh? I only have a day before Sept 21 bago namin isusubmit ang project pero wala parin akong nagagawa.
Pumikit na lamang ako at nagisip isip...
Sino ba? Tanong ko sa sarili
At biglang may sumagi sa isipan ko.
This time I will let arts describe ny emotions with this person, hindi sa salita kundi sa gawa. Wala na akong sinayang na panahon at niready ang canvas ko at acrylic paints.
At saka nagsimulang magpinta.
______________________________________________
Natapos ko ito ng mahigit isang araw dahil kailangan kong pagandahin at gawing presentable ang itsura nito kahit papaano.
It's already Monday and tommorow is my Birthday and I'm so excited for tomorrow I don't know why it feels like something is going to happen, something incredible.
Ngayon na isusubmit and projects kaya nagpahatid ako kay kuya dahil malaki ang dala kong canvas. Tinakpan ko ito ng telang puti upang di maexpose ang kagalingan ko sa arts este yung gawa ko kase Surprise.
Nasa Class nako ngayon at nagmamasid masid ng kapaligiran. At nang mabaling ang tingin ko sa pwesto ni Troy ay wala pa ito. Siguro late nanaman yun....
Naalala ko namang katabi ko pala si Spencer kaya hinanda ko ang sarili ko ngunit 'di ito pumasok. Nalaman ko iyon ng dumating si Micheal para ihatid ang excuse letter sa Prof namin at tinignan ulit ako ng masama.
Pinaglihi ata to sa sama ng loob eh galit na galit monaman inagawan ng kung ano. Binaling ko naman ang tingin sa bintana at tinignan ang asul na kalangitan. Napakaganda talaga ng langit. At saka pumikit . Bigla nalang akong napamulat sa sigaw ng isang babae.
"Larra!! Nabalitaan ko nangyare sayo ok kalang ba?! Sorry wala ako dun pero kung andun ako nako nasabunutan kona yung Michael nayun." Sabi nito saakin.
"Don't worry Wina I'm fine."
"Everyone is talking about your confession to Asagani is it true?." Napalakas ang tanong nito kaya ang ibang mga babae sa room ay nagsilapitan saakin and asked the same thing.
"Uhmmm..."
"Nope its not true, and it will never be true." Nagulat kaming lahat ng may biglang nagsalita sa harap ng blackboard. Si Troy pala.
"If I heard about that sh*t again I swear I'm gonna break those voices." Babala nito kaya kaagad naman nagsibalikan sa upuan ang mga nakapalibot sa'akin.
"See you later beh kwento kanalang mamaya ah." Sabi saakin ni Alwina at Umalis na sa Room.
Kasabay naman non ang pagpasok ng prof namin.
"Ok class ready your project and I will call random students para ipresent kung anong pinaint nyo."
"Ok let's start Mr. Dela Fuente."
"Sorry sir 'di ko nagawa." Sagot nito.
"What?! Malaki ang mawawala sa grades nyo pag di kayo nagpasa ng project." Babala nito saamin.
Nakailang tawag ito ng mga students , ang iba ay nakapagpreset at ang iba naman ay hinde.
"Ok next Ms. Rodriguez." Tawag saakin.
Tila ramdam ko ang pagkabog ng dibdib ko sa kaba habang naglalakad patungong harapan.
Nang makarating nako dito ay agad konaman pinalibot ang mata ko.
Whoooo~ hinga ko ng malalim at saka tinanggal ang puting tela na nakabalot dito.
Agad naman nagbulungan ang mga kaklase ko. "Baka si Asagani yan diba nagconfess sga nung party." Rinig ko ang mga bulungan nila at ngumiti nalang.
"Wow what a wonderful artwork Ms. Rodriguez care to explain bakit ito ang ginawa mo."
Huminga ako ng malalim at saka nagsimulang magsalita.
[Playing : Daylight - Taylor Swift]
"This Artwork is about commitment. Commitment to a person you Hope will understand how important life is and to know how beautiful what human being he is. He's there when I needed someone to hold on and he's the one who told me that he likes me, I Hope I'm not wrong and I let my feelings handle this artwork. Thats all." Sabi ko at kaagad akobg napatingin sa pwesto nito na tila matalim ang tingin saakin.
"Wow I'm so amazed, can you tell me who's that person?"
"Uhmm his name is Jasper." Sagot ko.
Andaming nagbubulungan na tila 'di kilala si Jasper.
"Ok class silence, thank you Ms. Rodriguez you may now take your sit."
Agad naman akong naupo at tumungo. Damang dama ko ang hiya sa muka ko at walang balak na iangat ang aking ulo.
"Ok Last Student that I will call, Mr. Lorenzo its your turn."
Tumayo ito at dinala ang Malaking Canvas sa harapan ng buong klase. Tila napaWOW nalamang ang lahat dahil sa nakikita nila habang ako naman ay nakatungo parin.
"This art work is for the girl who showed me courage, pinakita nya na di lahat ng babae ay parepareho. She also looked at me as me and never looked upon my flaws. I wish I was strong like her and I wish I was hers but things won't work that easy. I love you still and I always will ."
"AWWW~~" Reaction ng buong klase nag naririnig kongayon.
At nang napaangat ang aking ulo nagulat ako nang saakin nakatingin si Troy . Tila bumibilis ang tibok ng puso ko. Ramdam ko ang kaba at init sa buong pisngi ko.
Binigyan kosya ng 'what look' (0-0) at ito naman ay nakatingin ng malalim saakin.
At napatingin ako sa kanyang Project .
Ready nako majawdrop dahil sa ganda nito at alam kong hawig na hawig ko ito. Nakabistida at magkadikit ang kamay at nagdaradal ang nakikita ko. Hindi parin ako makapaniwala sa nakikita ko dahil para lamang itong panaginip.
Agad nama nagsalita ang prof namin. "Hmm sound suspicious Mr. Lorenzo may we know who is this Girl your talking about." Sabi naman ng prof namin na parang nangaasar pa.
"Its Rodri."
"Rodri who??." Tanong ng mga kakalse ko.
"Larra Rodriguez."
To be Continued
≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫
A/n:
Kinikilig ako sa mga pinagsususulat ko waaaaahhh sanaol si Larra Rodriguez sanaol talaga.
Sana nagustuhan nyo yung project ni Mr. Lorenzo yieeeeeee.