This is the last chapter of The Heartbeat of Sky.
-------------------------------
Forever
"Sorry about our wedding."
"Ang mahalaga ay magpagaling ka ngayon. Don't worry about it. Darating din tayo dun." I keep on assuring him.
Dalawang linggo na kami dito sa hospital. It's my choice to stay here. Gusto kong masiguro na maayos na talaga ito bago ko siya palabasin. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nito alam na buntis ako. I want to tell him the news pero hindi ako makahanap ng tamang pagkakataon.
He is now recovering. Wala namang naging complications sa naging operation nito. He knows what happened about me staking my job for him. Gaya ng inaasahan ko ay nagalit pa ito sa akin. But in the end, he understands. Pinagbigyan niya rin ang hiling ko na palampasin na iyon dahil ang mahalaga ay ligtas na ito.
The airlines is still investigating about what happened. Pero napatunayan din naman na dahil sa weather iyon. Masyadong maulap at may tinamaan na parte sa eroplano. This time I am the one who scold him, dahil hindi nito inisip ang kapanakan niya. Mabuti nga at nakarating pa rin ito ng runway ng airport. He is a great pilot after all.
"Sabi ni Mama naibenta na raw iyong condo ko at condo mo. Ang bahay ay nagsisimula na rin.." he said and tap the side of his bed. Agad akong naupo roon.
"Yes. The architect told me about the design you like. Nagustuhan ko din iyon kaya pumayag na ako."
Yumakap agad ito sa akin. He rested his head on my stomach.
"I can't wait to be a Daddy. Sana ay may laman na ito. We didn't use protection. Ang hina ko naman kung wala pa.." humalakhak ito at ginalaw galaw ang mukha sa tiyan ko.
"Nakikiliti ako. Pati si baby nakikiliti rin.." hinaplos ako ang buhok nito.
"What?" naguguluhan nitong tanong.
I looked at him and bit my lips. Hindi ko alam kung anong gagamitin kong salita para aminin iyon. I put his hands on my belly. Bumangon ito ay pinantayan ang mukha ko. Punong-puno ng pagtatanong at saya ang mukha nito.
"Expect it in 7 months.." nakangiti kong sabi at hinawakan ang mukha niya.
"You're.." hindi na nito naituloy ang sasabihin dahil nag-unahan ng pumatak ang luha sa mata nito.
Tumango ako sa bigla ako nitong niyakap. Napaangat pa ang pang-upo ko sa kama dahil sa galak ng yakap nito.
"Yes. Yes! Thank you Cleo. Thank you so much.." he don't know what to say. Nakatitig lamang ito sa tiyan ko at maingat na hinahaplos iyon. Hinalikan din nito iyon at binubulungan.
"I saw you in my dreams baby. Hinawakan mo ang kamay ko at pilit na pinababalik sa Mommy mo. It's you, isn't it? Thank you. Thank you for holding me.." he said and another moment he burst into tears again.
Nakuha ko ang sinabi nito. Maybe it was after the operation. Dahil nga hindi agad ito nagising noon. So this baby saves our family. Naluha rin ako ng maisip ko iyon.
"Pwede na naman siguro akong makalabas next week di ba?"
"Yes. I can settle all the documents and bills we need."
"We can still be married, Cleo. Sa Batangas. Kahit tayo lamang ang nandun.." he said and hold my hand.
"Are you sure?"
"Yes. Please..."
"Okay.." I agree with him.
Agad naming ibinalita iyon sa mga magulang namin. They agree to that. Pwede naman daw isunod ang grand wedding. The whole week is about the preparations. Kahit gustong-gusto kong sumama sa pag-aayos ng mga kailangan ay hindi naman ako payagan ng mga ito. They want me to rest and think about nothing.
Hindi na rin ako dumuduty sa hospital. I'm just here to stay with Maddox. Nakakapanibago na nandito lamang ako sa kanyang silid.
"You miss your job, didn't you?" nilingon ko ito na ngayon ay naglalakad lakad sa loob ng kwarto.
I put down the magazine that I am reading. I give my whole attention to him. Hinaplos ko rin ang tiyan ko. Lately, it was my hobby. Pati siya ay nakikisabay roon.
"Kind of. Pero okay lang yun. Ikaw muna ang aalagaan ko and si baby.."
"I'm sure he will be happy. His mom is hardworking and considerate of him.."
"He? We're not sure if it's a boy."
"I have a feeling.. wanna bet? If I got it right, we need another 3 babies.."
Nanlaki ang mata ko sa gusto nito. Three more? Kakayanin ko ba iyon. Mabuti nga at hindi ako nagkamorning sickness sa pagbubuntis kong ito.
"Naririnig ka ng anak mo. Kung ano-ano yang sinasabi mo.." nakasimangot kong sagot dito.
"Joke lang, ikaw naman.." lumapit ito sa akin at naupo sa tabi ko.
I closed my eyes and hug him. Naramdaman ko ang halik nito sa aking noo. His lips find their way to my nose then they go to my eyes. Mababaw at maingat ang naging paghalik nito. I felt secure and love. Ang kamay ay maingat na hinahaplos ang tiyan ko. So this is what it feels like. Being together with them and holding them family in your arms.
We heard a knock and Seth appeared. Bumitaw ako ng yakap kay Maddox at lumapit dito.
"Hello Doc Seth.." sabi ko at pinisil ang pisngi nito. Namula agad iyon ng binitawan ko. He is so cute.
"What the.. lagi mo na lang ginagawa yan sakin." inis nitong sabi. I can see the iritation in his face. Parang ayaw na mahawakan ko siya.
"I don't know..gusto ko lang naman.." nagtubig agad ang mata ko dahil pakiramdaman ko ay ayaw na nito sa akin
"Hey hey hey.." natataranta nitong sabi. Lumingon din ito kay Maddox at humingi ng tulong. Maddox just shakes his head and laughs.
"Akala ko sakin maglilihi. Sa'yo pa talaga Seth.." natatawa nitong sabi.
"Fine fine. Don't cry Millie. You can pinch me everytime you want. Para din diyan sa baby niyo."
I felt happy on what he said. Kaya nilapitan ko agad ito at mabilis na pinil muli ang pisngi niya
"Come here Cleo.." namumungay ang mata ni Maddox na nakatingin sa akin.
"I'm here to tell you that you can be discharged tomorrow. Naayos na rin namin ang papers mo and you too Millie."
"Thank you, Seth.." I said and looked at Maddox. Finally, makakauwi na kaming dalawa.
"Thank you Doc. Can I talked to you outside?"
Lumabas na agad ang dalawa at nag-usap doon. I try to listened but they didn't let me. Tuwing sisilip ako sa pinto ay alam na agad nila iyon. Nakakainis.
Naging mabilis ang proseso ng paglabas ni Maddox. We stay in their mansion for another week. His mom wants to make sure we're in good condition. Kung dati ay maingat ito sa akin ay mas lalo ngayon.
"Millie.. magsabi ka kung pupunta kang baba. Para maalalayan ka sa paglalakad mo sa hagdan.. It's too early for you to wake up. Dapat nagpapahinga ka pa." ang panic at pag-aalala ay halata sa boses nito.
"Mama. I can do it, it's not that dangerous. We want to see the sunrise. You have the perfect view here. "
She immediately call our helpers to give me some seat in their garden. Pati gatas ay pinadalhan niya rin ako. Maddox is still sleeping. Napuyat ito dahil sa pag-aasikaso ng kasal naming dalawa.
We will do it tomorrow. Mamaya ay lilipad na kami papunta roon. Ang mga kapatid nito ay kaibigan ko ay naroon na agad. They make sure everything will be ready. Dapat si Seth ay nandon na rin, pero sasabay siya sa amin bukas. This baby wants him to stay on our side. Buti at naiintindihan iyon ni Maddox.
I looked at the sky, a sunrise is one of the most majestic things we can ever witness. It inspires, energizes, it renews, and it gives us hope. It's beauty is a powerful force, sayang lamang at kaunti ang nakakakita nito. Being a morning person is hard. Though we may not yet be awake, and it is sometimes hidden from view by cloud, but it is there nonetheless.
The celestial fireball is showing. The color of the sky is changing. I can hear the birds were already busy with their morning conversations, chirping in their own symphony. Pinikit ko ang mata ko at pinakinggan ang mga iyon.
I can feel someone is besides me. Nakumpirma ko iyon ng naramdaman ko ang paghawak nito sa kamay ko.
"Good morning my love.." he said huskily.
Nilingon ko ito at bagong gising lamang ito. His hair is still messy. Nakasuot pa rin ito ng pantulog na kapareho ng akin. Namumungay rin ang mga mata dahil antok pa.
"Bakit ka nandito? Matulog ka pa."
"I want to be here with you.. Every sunrise until sunset of your life Cleo. Gusto kong kasama mo ako.."
I didn't agrue. We silently watch the sunrise together. Nakakapanibago lamang na ito ang unang beses na ginawa namin ito. We always watch the sunset. Kaya hindi niya pinalampas na kuhanan ako ng mga litrato. He said he wants to compile it and make a presentation of it after I gave birth. Yun lamang naman daw ang magagawa niya para sa akin.
Pagsapit ng tanghali ay nakarating na agad kami sa Batangas. The beauty of this place did not change. Nakahanda na rin ang party para mamayang gabi. There will be an intimate dinner. Fifty katao lamang ata ang nandito. Bukas ay hapon ang kasal naming dalawa. Sana ay wag umulan para maging maganda ang view namin.
"Since Millie is getting married. Sino ang next?" Max asked, we are here in their room. Nagsasagawa kami ng maliit na bridal shower.
"Hindi na ako dahil may asawa na ako. " si ate Jas iyon.
Her family arrived last month. Nagmadali ang mga ito ng malaman ang nangyari kay Maddox. Isa rin ito sa pinagtatanungan ko tungkol sa pagbubuntis. I'm so glad she's here with me. Hindi na rin muna sila uuwi ng Dubai hangga't hindi pa ako nanganganak.
"Lou.." I answered Max's question.
They looked at me in a blank face. Nagtataka at akala ay nagbibiro ako. I will not tell them the things I know. Ang mukha ni Lou ay nangungusap sa akin. I laughed at her and she just rolled her eyes to me.
"No way. Wala nga iyang boyfriend e." si Charlotte.
"We can't married because of sukob." Tali said Sab gives her a thumbs up.
"Si Lou nga." I looked at her face. Sumimangot ito sa akin at namumutla ang mukha.
"Kung hindi ka lang buntis.." she said and grin at me.
Masaya kaming nagkwentuhan doon. Naging emosyonal pa kami ng maalala ang mga pinagdaanan na namin bilang magkakaibigan. I can't believe it too. Finding true friends is rare nowadays kaya sobrang swerte ko. They've been there for you through the good times, rough times, and everything in between. They pick you up when you're feeling down and lift you up even higher when you're on top of the world.
"You guys know every trick to make me smile and every magic to make my sadness disappear. Hindi ninyo ako iniwan at kinalimutan. Through thin and thick time you guys were there for me. Kahit ngayong magkaka-anak na rin ako.. mahal ko kayo.." humihikbi kong sabi.
They laugh and cry at the same time when I finished my message to them. Yakap-yakap nila ako ngayon. Sab and Tali captured every moment of it.
"You ruined my make-up. Kainis ka Cleo. Let's prepare na for the dinner.." Max said.
Nagbihis na ang mga ito at inayos ang nagulo nilang make-up. We just wear our maxi dress at nagsandals din. Nauna na ang mga ito dahil may ihahanda pa raw sila doon.
Habang naglalakad ay pinagmamasdan ko ang aking paa na nalulunod sa buhangin sa bawat hakbang ko.
I looked at the beach and the shore. Naroon na ang dinner namin. Maganda rin ang design doon. May iba't-ibang lights ang nakasabit doon. May mga tela rin na nagsilbing bubong sa amin. Ang mga bulaklak ay bagay na bagay sa theme na blue and pink. The cloth of the table is swinging because of the wind. I can see the people talking and taking pictures. Si Daddy ay kasama sina Manang at Manong Roy at masayang nagkukwentuhan. Maddox is holding his drinks while laughing with Seth. Ang mga girls ay masaya ring kausap sina Mama at ang mga kapatid ni Maddox.
"Millie!" dahil sa lakas ng tili ni Max ay nakuha nito ang atensyon ng lahat. They all looked at me. Nakaramdaman ako ng hiya dahil sa daming nakatitig na mata sa akin.
Kumaway ako at nagpatuloy sa paglalakad. Maddox approached me. Hinawakan ang bewang ko at maingat na inalalayan.
"Kaya ko pa naman." mataray kong sabi dito. Para naman akong baby nito.
"Attitude mo naman.."
Hinampas ko agad ang braso nitong nakahawak sa akin. May pag-iling pa itong ginawa at ngumisi lamang sa mga bisita namin. Sometimes, I find him annoying pero minsan naman ay gusto kong kasama siya.
The ambiance is so romantic. Pagkatapos ng dinner ay may kaunting sayawan na nangyari. I also greet all of the visitors. May bago rin akong nakilala sa side ni Maddox.
I suddenly think about Janine. I asked Maddox about it. Sabi lamang nito ay nasa Spain ito at kasama ang ama ng anak nito. Her mom is in a institution. Hindi raw nito nakaya ang pagkawala ni Daddy. She lost herself. Kaya pinagpasyahan ni Janine na humingi na ng tulong. He told me some details about her too. Naintindihan ko iyon pero bakas pa rin sa akin ang gulat. Nevertheless, finally she is happy. Iyon ang mahalaga. Matapos ang nangyari rito at sa pamilya niya. Napanatag ako doon.
Ngayon ay nasa kwarto na ako kasama sina Ate Jas at mga anak nito. Nandito rin si Daddy at masayang tinitingnan ang mga apo niya.
"I'm getting married Dad.." hinawakan nito ang kamay ko at hinaplos iyon.
"Wag niyong gagayahin ang marriage namin ng Mommy mo." ngumiti ito pero hindi umabot iyon sa kanyang mata.
"Don't say that Dad.." hinaplos ko rin ang kanyang kamay.
"Dadalaw ka pa rin sa akin ha.. Let's convince your Ate too. Doon na lamang sila sa bahay. Malungkot doong mag-isa." he control his tears and looked at the familiar jar on the table.
"Oo naman Daddy.." ramdam na ramdam ko ang kalungkutan niya.
This time it's on my head. Ngayon lamang nagsink-in sa akin na ikakasal na talaga ako bukas. Hindi na lamang sarili ko ang pwede kong intindihin. I will have my own family now. Ang takot at saya ay naramdaman ko.
"As I look at you earlier in our dinner, noong naglalakad ka papunta sa amin, I can't help but reflect on all the years I was lucky enough to watch you grow and become the beautiful woman you are today. You captured my heart on the day you were born Millie.." ang kamay nito ay inaayos ang buhok. I remembered he is always trying to fix my hair when I was a kid. Pero lagi ring pumapalpak iyon dahil hindi siya marunong. Humalakhak ito dahil siguro sa naalala niya rin iyon.
"You're my little girl, my princess, and my ray of sunlight. I'm excited tomorrow to see you embrace the new chapter of your life Millie.." ngumiti ito sa akin at ibinuka ang kanyang kamay.
Agad akong yumakap sa kanya. This is my favorite spot always. Palagi akong naghahanap ng yakap niya nitong mga nakaraang taon. I'm glad I'm home once again. In my Daddy's arm. Naramdaman ko rin ang pagyakap ni Ate. Siya pa itong umiyak dahil sa pag-uusap namin.
We stay together until morning. Maaga akong nagising dahil sa kung anong nararamdaman. So this is what you called bride jitters. Hindi ako pinalabas ng mga ito sa kwarto dahil bawal na kaming magkita ni Maddox.
The glam team is here too. Pati ang kwarto ay puno na ng mga camera. We did some photo shoot too. Kasama sina Daddy at Ate. My favorite is when I hold Mommy in my arms. Nakuhanan din ang pagpatak ng luha ko roon. Kahit na nasa jar lamang siya ay masaya akong kasama ko siya. I can feel someone is embracing me at alam kong si Mommy iyon. Dinala talaga iyon dito ni Daddy para raw kumpleto pa rin kami. Mas lalo akong naiyak sa sinabi nito.
My dress is a A-line style wedding gown, beaded lace spaghetti straps. V-neck rin ang style noon sa harap at sa likod. It's color is Ivory Over Blush, kaya nagkakaroon ng nude ilussion. It's perfect for the beach wedding. Easy-breezy ang layers nito kaya maganda sa mahangin. It's simple and relaxed too. Nakasandals lamang ako na bagay sa floral design nito.
My hair is simple too. Nakalower bun lamang iyon at may kaunting naiwan sa aking mukha. May maliit na flower crown din doon. Suot ko ang kwintas na bigay ni Maddox. Pati na rin ang bracelet ni bigay niya.
"Ang ganda ganda mo Ate.." Sab and Tali said. Nasa kwarto ko na ang mga ito at dala ang regalo ni Maddox sa akin. While Ate Jas is on her way to Maddox room. Bitbit na rin noon ang regalo ko.
I opened the paper bag and saw a small dress of a baby. Mayroon din doon na earrings.
"Hey love. I can't wait to see you walking down the aisle. Being with you is where my love story begins. I love you so much and our little one.
Love,
Your Husband."
I wiped my small tears. Kahit kailan talaga ay maraming pakulo ito.
"Ready?" Daddy asked me.
Tumingin ako sa orasan na nasa kwarto ko. It's already 4:30 pm. Magsisimula na rin ang paglubong ng araw. The weather is fine. Mabuti at hindi umulan.
"Yes Dad.."
"Let's go!" masaya nitong anunsyo. Everyone in the room cheer us.
Dahan-dahan ang naging paglakad namin. The entourage is starting. Kita ko ang mga kaibigan ko na enjoy roon. They are all wearing their nude shades of dresses. The design is more grand than yesterday. Mas maraming ilaw at upuan na ang naroon. The nude theme is perfect for the sunset. Pati ang mga bulaklak ay tumugma sa mga iyon.
Si Daddy ay naglakad na rin at hihintayin ako sa gitna. He said something and I can hear some sniff. Kahit maalon ay rinig ko pa rin iyon.
My favorite song touch the sky is playing. Tumingin ako sa langit at nagsisimula ng mag-iba ang kulay noon. Before I was looking at them alone. Ngayon ay hindi na mangyayari iyon. The man of my dreams is waiting for me. Habang buhay ko na siyang makakasamang tumingin at mangarap sa langit.
The organizer gave me the go signal. Maingat akong naglakad. They opened the cloth for me. Nakatayo na ang mga tao na naroon. They looked at me and clapped their hands. Ang mga kaibigan ko ay umiiyak na rin.
They are in awe. Mabagal ang naging lakad ko. I looked at man in the end. Nakalagay ang dalawang kamay nito sa kanyang mukha. He is handsome. He is wearing a cream white suits. May kulay brown na belt iyon. Ang kanyang puting panloob ay bukas ang botones. May bulaklak rin na nakalagay sa maliit na bulsa ng coat nito. He is wearing the watch I gave him.
Tinitigan ko si Daddy at nakita kong umiiyak na ito. I pout at him, sabi niya kagabi ay hindi raw siya iiyak.
Mabagal ang naging lakad naming dalawa. Muli kong tiningnan si Maddox. Si Seth ay hinahaplos ang likod nito. Nakangiti itong nakatingin sa akin at namumula ang mga mata.
"He is crying.."
Naramdaman ko rin ang pagtulo ng luha sa akin dahil nakita kong nanginginig ang balikat nito.
When we reached him. Nagmano ito kay Daddy. Nagbeso rin ako at nagmano sa magulang nito.
He hold my hand. He is still trembling. Pinisil ko ang kamay niya para kumalma siya.
We both looked at the cross in front of us. The ceremony started. Naging light na iyon dahil nagbiro rin ang nagkasal sa amin. We laughed and they cheer for us. Lalo na noong tinanong na kung tinatanggap ko ba siya.
I paused a bit and think of it. Tumawa ang mga bisita namin doon. But I said I do and he said it too. Sumimangot pa ito sa ginawa kong pakulo. He didn't find it funny. Akala niya talaga ay tatakbo pa ako. Iba talaga 'tong lalaking 'to.
"You can say your vow to each other.."
I looked at the surrounding. Ang ilaw ay mas gumanda na ngayon. Nagdidilim na rin ang paligid namin. But the fireball is there. Nagbibigay ng kulay orange sa buong paligid.
"Cleo.. I feels surreal to be with you today. You are my dream. This my dream. You always makes my dream come true. First is when I saw you, I don't know how to get your attention. But I make a move, I'm so scared to be rejected. Then you give me a chance. I promise to myself I will take care of you. When you trip over love, it is easy to get up. But when you fall in love, it is impossible to stand again. Kaya noong naghiwalay tayo ay hindi ko alam ang gagawin ko.." tumigil ito para magpunas ng luha niya.
"Nasaktan kita. Ang babaeng mahal na mahal ko that's why I understand your sentiments against me. Everytime I saw you, it breaks my heart. Masaya ka na wala ako pero hindi ko magawang maging masaya na wala ka. " he snif. Kung kanina ay puno ng saya ang buong paligid ay iba na ngayon. Everyone is crying.
"That's why I stay on your side when we back together. Nagkaroon muli ng dahilan ang buhay ko. Noong malaman ko ang mga pinagdaanan mo. I think of it then realize if you grow weak, I'll be there to fight your battle for you. I'll help you with your responsibilities and make your problems my own in order to spread the weight a bit more evenly. If you have to carry the weight of the world on your shoulders, I'll be standing shoulder-to-shoulder with you. I promise you that. "
"I can't wait to start a family with you. I will be a good Daddy to our little one. I will be a good husband to you too. I always believe in destiny and it says you are the one for me. I have never been so sure of anything in all my life. I have waited so long for the perfect girl and my patience has finally paid off. I love you so much.."
Patuloy lamang sa pagtulo ang mga luha ko. This guys really know how to use his words. Hanggang ngayon ay marami pa rin siyang surpresa. He is still crying. Hinawakan nito ang kamay ko at hinalikan iyon. Pinunasan ko ang luha nito. This is the first time I saw him cry this hard. Iba ang pag-iyak nito ngayon. I can't understand it, halo-halo ang emosyon nito. Basta ang alam ko ay mahal na mahal ako nito.
"Millie.. your v-ow." Bahagyang tumawa ang mga bisita dahil sa pagpiyok ng pastor. He is crying too hinaplos nito ang dibdib at ngumiti. Humalakhak kami roon.
I cleared my throat and read the piece of in my hand.
"I wrote this 9 years ago. Noong akala ko ay magpapakasal na tayo. But eventually something happened." ngumisi ako sa kanya.
"Maddox. I promise to seek a deep understanding of your wishes, your desires, fears, and dreams. To always strive to meet your needs, not out of obligation, but because it delights me to see you happy because you're happines is my happiness too. " tumikhim ako dahil sa pagbabara ng lalamunan.
"I promise to nurture your goals and ambitions for our family, to support you through misfortune, and to celebrate your triumphs. To keep our lives exciting, adventurous, and full of passion. Kahit mas malakas naman talaga ang loob mo sa akin. I promise to persevere when times get tough, knowing that any challenges we might face, we will conquer them together. Because after this we will become one.." muli ay narinig ko ang pagsinghot ng mga tao roon.
I looked at him and he is smiling and wiping his tears. Pumikit din ito at pinisil ang kamay kong hawak niya.
"Not so long ago I was alone and lost, I don't know where to go. I'm so broken that time. And then you came along once agaim and I was home. Thank you for finding me and saving me.." nanginig ang boses ko roon. Kahit umiiyak ay pinagpatuloy ko iyon.
"Remember that not just for this moment, I will always love you forever.."
Matapos noon ay may sinabi lamang ang pastor. Then he gave his signal to Maddox to kissed me..
Pumapalakpak na ang mga bisita namin. He pulled me to him. Ako naman ay nilagay ang kamay sa kanyang balikat.
He leaned his face on me. Ang kanyang noo ay inilapat sa akin. We stayed on that position. Pareho kaming nakapikit. Then he slowly lower his face to reached my lips. Mainit ang labi nitong lumapat sa akin. We kissed passionately. Mabagal at puno ng pagmamahal iyon. Lumuhod ito at sumunod na hinalikan ang aking tiyan. He whispered something on our baby. Ngumiti rin ito. Tumayo ito at niyakap muli ako. He kissed my cheeck and put his head on my neck.
"You are finally my wife and the mother of my children," he whispered.
Hawak-kamay kaming naglakad dalawa. They throw some flower on us. Hinalikan niya muli ako ng marating namin ang dulo. All of them are greeting us.
Sa reception ay masayang bumati ang mga ito. I can't stop crying, may iba't-ibang presetation ang naroon. Pati ang mga mensahe ng mga ito ay tumagos din sa aking puso. Maddox never gets tired of wiping my tears. Nakayakap ito sa akin at hindi bumitaw.
He just leave me when he finally greet his friend. Nagbatian ang mga ito at nagbiruan. Samantalang ako ay nakaupo lamang. My body is tired. Gusto ko ng masolo ito at matulog na kaming dalawa.
I looked at my husband. The feeling I have right now is worth everything I experienced in the past. The sunset is gone. The darkness takes place. Iyon lagi ang kinaayawan ko noon. But this time I know someone will be on my side when darkness conquers the happy colors. Besides, it is often in the darkest skies that we see the brightest stars. Handa akong harapin ang lahat ng iyon kasama siya.
Maddox looked at me, nakangiti ito at namungay ang mata sa akin. Then he mouthed "I love you."
I looked at him and grin.
"We love you more."
-------------------
Wakas will be post tomorrow. :*