Adriana
It's been two weeks since I last saw Rae in Baylight. After that she never appeared again. Hindi na rin ito muling nangulit pa tulad ng nakasanayan niyang gawin.
At sa loob ng dalawang liggo na iyon, patuloy na iniiwasan parin nito ang kayang Kuya Ryan. Hindi nito sinasagot ang mga tawag niya, sinubukan din daw nitong puntahan si Rae sa kanyang penthouse pero palagi itong wala roon.
Marahil sobra talaga itong nasaktan noong gabi na iyon. But if she only knew the truth, her brother only did that to protect her from me. Dahil alam nito kung ano ang panganib na pweding kong dalhin sa kanyang kapatid kapag nagpatuloy pa ito sa kanyang ginagawa.
Flash back:
"That's the most stupid thing you did ask to me, Ryan." Galit na singhal ko sa kanya paglabas nito, pagkatapos naming magtalo ng aking pinsan na ngayon ay kasama ng muli si Rae.
"What? I just want to protect my sister." Pagdadahilan naman nito na sobrang napakalinaw naman talaga ng kanyang intensyon. Galit parin na tinitignan ko siya sa kanyang mga mata habang nagpaparoon at parito.
"Tignan mo ang nangyari, nagtalo kami ng pinsan ko ng hindi naman dapat!" Ito kasi ang kauna-unahang pinagtaasan ako ni Sommer ng boses. At alam kong dahil kay Rae iyon, I'm not stupid para hindi makita kung gaano kalaki ang pagtingin nito para sa kapatid ni Ryan.
"Please, Adriana." Pagpapakalma nito sa akin. "She's my sister, and I will do everything for her. I'm sorry if I used you to make my sister jealous." Dagdag pa niya. " Pero 'yun lang kasi ang paraan na naisip ko para sa layuan ka niya."
"And what about you?" Diretsahan na tanong ko sa kanya. Sandaling napayuko ito.
"Alam natin pareho na gusto kita. Pero alam din natin pareho na hindi mo ako magagawang mahalin pa, at tanggap ko 'yun." Pag-amin nito.
"Pero higit sa lahat ang kapatid ko, alam kong hinding hindi mo hahayaan na pumasok siya sa buhay mo dahil kay Chesca. Dahil siya parin....siya parin hanggang ngayon." Natahimik ako at the same time, pinipigilan ang magpakita ng kahinaan sa harap ni Ryan. Dahil hanggang ngayon, sa tuwing naririnig ko ang pangalan niya, sobrang apektado parin ako. At sobrang nasasaktan parin ako.
"Rae is innocent, Adriana." Muling wika ni Ryan dahilan upang bumalik ako sa realidad. "I don't wanna hurt her, but if I have to do it again I will do it, kaysa sa ibang tao ang makasakit sa kanya." At alam kong ako ang tinutukoy niya. "And she's crazy enough about you. I have no regrets about what I did because it's better hurt her now than later." Bago ako nito muling tinalikuran.
End of flashback:
Maswerte si Rae dahil mayroon siyang kapatid na handang gawin ang lahat para sa kanya, kaya hanga ako kay Ryan. Hindi lahat gugustuhing saktan ang nararamdaman ng mahal nila sa buhay, para lamang mailayo sa taong pweding makasakit sa kanila.
Ngunit hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko these past few weeks, dahil simula noong makabalik ako galing sa Macau, mayroong bagay sa akin na si Rae ang hinahanap nito.
As we stared and smiled at each other that night at the Baylight, there was an electricity running through my stomach that I could not explain. Everytime na magtatama ang mga mata namin, para bang ayaw ko ng alisin ang paningin ko sa kanya, pero palagi kong nireremind ang sarili ko na isang pagkukunwari lamang ang lahat ng iyon.
And for God's sake! She's too young for me!
Habang tinatapos ang gawain dito sa aking opisina, naisipan kong buksan ang TV nasa aking harapan. Sa hindi malamang dahilan o sadyang pinaglalaruan talaga ako ng tadhana, sumakto ang channel kung saan ang Station ni Rae. At ito pa ang mas lalong nagpakabog ng aking dibdib, nasa TV ngayon si Rae para sa isang afternoon fast talk show.
Hindi ko mapigilan ang hindi mapalunok at manlamig ang mga kamay habang tinitignan siya sa screen na nasa aking harapan, I admit, mapa real life man or on screen maganda talaga siya.
And hot. Tuyo ng aking isipan na agad ko namang iwinaksi.
Masayang sinalubong si Rae ng masigabong palakpakan mula sa mga audience at fans na nanonood sa kanya.
"Good afternoon everyone! Good afternoon, Rae!" Pagbati at bilang panimula ng host.
"Good afternoon, Tita Z." Ganting bati naman ni Rae atsaka naupo sa harapan ng host. Pati sa pag-upo niya ay ang ganda parin niyang tignan.
Maraming bagay ang kanilang pinag-usapan, tungkol sa paglalabas ni Rae ng kanyang bagong album this month, isama mo na rin ang paparating nitong concert sa MOA Arena na tiyak na milyon-milyong fans ang naghihintay. At sa huli, isang katanungan ang mas lalong nakakuha ng aking atensyon, katanungan na alam kong buong bansa ang naghihintay ng kasagutan mula sa isang Rae Lewis.
"Are you single or taken?" Tanong ng host na kilala sa tawag na tita V. "May nagmamay-ari na ba sa puso ng isang Rae Lewis o still available parin ito?" Dagdag pa nito.
Sandaling nagtilian at hiyawan ang mga manonood mula sa station ngunit agad din na natahimik upang marinig ang sagot ni Rae. At ewan ko rin ha, pero pati ako, gusto ko ring marinig ang kasagutan nito. At tila ba bigla pang na excite sa magiging kasagutan niya.
Napakagat labi si Rae atsaka napatawa ng mahina bago napa tikhim.
"Yes, I'm single." Muli, isang nakakabinging hiyawan na naman ang pinakawalan ng mga manonood.
Tama nga naman, single siya. Sabi ng aking isipan ngunit sa loob ko ay tila ba na disappoint sa kanyang isinagot.
"I'm single, but I'm deeply, madly in love with someone." Dagdag ni Rae sa kanyang kasagutan na hindi inaasahan ng lahat. Kung maingay kanina, mas lalo pang naging mas maingay ang mga manonood habang kinikilig sa huli nitong sinabi. Hanggang sa hindi ko namamalayan na naka ngiti na rin pala ako ng tuluyan habang nanonood sa kanya.
"Para sa huling katanungan, pwede mo bang sabihin sa amin kung sino ito?" Dagdag na tanong ni tita V. Habang ako naman ay abang na abang din katulad ng ibang manonood.
"I can't." She simply answered.
"Ito ba ay ang isang businesswoman na usap-usapan ng buong bansa, na si Ms. Adriana Mendoza?" Huling dagdag na tanong nito kay Rae. Hindi ko akalain na madadawit muli ang pangalan ko rito, pero tulad ng inaasahan, gusto ko paring marinig ang sagot nito.
Sandaling natahimik si Rae bago muling napangiti atsaka napailing...
"She's not." Sagot nito na dahilan upang mabura ang excitement at ngiti sa mga labi ko. Awtomatiko rin na napa 'awww sad' ang mga tao sa paligid. "She's just a friend and never will be mine." Dagdag pa niya.
Hindi ko na pinatapos pa ang show, muling iti-nurn off ko na ang TV atsaka agad na napatayo sa aking upuan.
"Just friend, huh?!" Bulong ko sa aking sarili habang iiling iling.
Bakit mukhang disappointed ka? That's your fault. Paalala sa akin ni inner self.
Hindi ko na rin tinapos pa ang aking mga gawain, ewan ko, feeling ko bigla akong nawala sa mood. Isa pa, hapon na rin naman. Uuwi nalang siguro ako upang makapag palit dahil mamaya sa Baylight na naman ang destinasyon ko.
-------
Habang nagbibiyahe papuntang Baylight, hindi ko maiwasan na hindi sabayan ang bawat lyrics ng kanta mula sa radyo. Napapasayaw pa ako dahil sa ganda ng bawat beat nito, nang siya namang biglang nay humarang na dalawang itim na sasakyan sa aking dinadaanan.
"Shit, daddy!" Kusa iyong lumabas mula sa aking labi dahil alam kong pakana ito ng isa sa mga taong gustong kalabanin ang aking ama. At ako ang gagamitin nila laban dito.
Mabilis at agad na kinuha ko ang aking hand gun mula sa loob ng aking bag, ngunit huli na ang lahat dahil nasa tapat na ng aking kotse ang apat na lalaking mayroong hawak na baril at nakatutok sa akin.
Walang nagawa na lumabas na lamang ako ng aking sasakyan habang nakataas ang dalawang kamay tanda ng pagsuko. Pagbaba na pagbaba ko pa lamang ay bigla na lamang may humampas sa aking batok dahilan upang ako ay mawalan ng malay.
Nagising na lamang ako dahil sa mayroong masakit na parte mula sa aking batok, pagkatapos ay unti-unti kong iminulak ang aking mga mata.
I was no longer surprised when I looked around and noticed that I was in one of the expensive Hotel suites. Of course, daddy's opponents are also rich people.
Hindi na ako nagsayang pa ng oras, agad na bumangon na ako mula sa malambot na kama at naghanap ng pupwede kong malabasan. Ngunit ganoon na lamang ang aking gulat ng mapadaan ako sa isang salamin dahil iba na ang kasuotan na nasa aking katawan, naka suot na ako ngayon ng isang tight dress habang, naka ayos na rin ang aking mukha.
Mabilis na nagtungo ako sa pintuan, pero tulad ng inaasahan, naka lock ito at hindi mabuksan. Naghintay akong muli ng ilang segundo upang makapag isip, at sa wakas nakita ko ang bintana.
Bakit hindi ko kaagad iyon nakita kanina?
But I was surprised and could not believe what I saw, I was not in a Hotel, except on a cruise ship.
"What the hell?!"
And I wouldn't know it right away if I couldn't see what I was seeing right now, we were in the middle of the ocean.
Sa mga sandaling ito, alam ko na wala na akong kawala pa. Damn it!
Muli akong naghintay ng ilang minuto, pagkatapos ay malakas na bumukas ang pinto at iniluha noon ang dalawang matipunong lalaki. May hawak ang mga ito ng baril.
Napailing ako noong sandali na humakbang ang mga ito papalapit sa akin.
"I don't want to hurt you guys, please." May halong pagbabanta na sabi ko rito ngunit hindi sila nakinig. Kaya naman mabilis na sinipa ko ang mga ito at parang sako ng bigas na ibinalibag ko ang isa sa sahig, pagkatapos ay mabilis na nakuha ang hawak nito na baril dahil nawalan na siya ng malay.
"Put your gun down, NOW!" Utos ko sa isa. Ngunit hindi parin siya nakinig kaya mabilis na pinatamaan ko ito sa kanyang binti dahilan upang tumilapon sa ibang direksyon ang kanyang hawak na baril.
Hindi naman ako nagdalawang isip na itanong sa kanya kung sino ang nag-utos na dalhin ako rito. Bagay naman na hindi nito itinanggi sa akin at agad na pumunta kami kung saan daw ito naroroon at hinihintay ang pagdating ko.
Nakarating kami sa may dulo ng ship, kung saan ang sundeck pool bar, dito makikita ang malawak na karagatan at bilad na pool sa tirik na mainit na araw. Walang ibang tao ang naroroon, halatang naka reserve ang buong place. Mayroong naka arrange na isang lamesa sa gitna at mayroong nakahain na maraming iba't ibang uri ng pagkain, habang may dalawa lamang na upuan sa magkabilaang dulo ng lamesa.
"Where's your fcking boss?" Tanong ko sa lalaki na hanggang ngayon ay nakatutok parin ang aking baril sa kanya. Hindi siya nagsalita kaya, tatanungin ko na sana siyang muli nang may magsalita naman mula sa aming likuran.
"Hi, future girlfriend." Pagbati ng isang pamilyar na boses.
Mabilis na napalingon ako sa pinang galingan ng boses at sinalubong ang magaganda nitong mga mata, habang prenting nakaupo sa isang silya.
"What the hell, Rae?! You kidnapped me?!" Hindi makapaniwala na komento ko habang nanlalaki ang mga mata.
"Hindi kita madaan sa santong dasalan, kaya idadaanan nalang kita sa santong paspasan." Wika nito bago napa kindat pa sa akin.