HBS 4: The Famous and The Bad Girl (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 39: I'll Be The One

Adriana

After for months, naging maayos ng muli ang takbo ng relasyon namin ni Rae. Nakabalik na siya sa kanyang trabaho at abala ng muli ang kanyang schedules tulad ng dati.

Habang ako naman, kaliwa't kanan din ang aking appointment dahil sa mas lumalawak na branches ng restaurants.

My boutique is frequented by well-known celebrities. Especially now that I have taken care of it with Catherine since that is her fashion.

Ganoon din ang Baylight, mas dumami at dumoble na  ang mga pumupunta rito, nagpapasalamat ako kay Ryan dahil maayos niya itong napapatakbo kahit na abala rin ito sa kanyang pagiging arkitekto. And of course, sa tulong na rin ng relasyon namin ni Rae. Because often, most of those who come to Baylight are just to see Rae and me.

Masaya ako at masasabi kong napaka swerte ko, dahil hindi lahat napag bibigyan ng pangalawang pagkakataon upang makapiling muli ang kanyang minamahal. Hindi lahat ng nagkaroon ng amnesia, ay bumabalik ang kanilang alaala. Pero si Rae? Ibang-iba, lumaban ang puso niya upang maalala ng kanyang isipan ang hindi nito matandaang alaala.

Sa loob ng apat na buwan, isa lamang ang ipinag aalala ko, si Sommer. She did not show up again after what happened in Palawan. Even calls, texts or emails, I do not receive anything from her. Even Rae. Even her social media accounts, all of them even one does not have a post that I look forward to almost every day to track where she is.

Ngunit ngayong araw na ito, natapos ang lahat ng pag-aalala at pangamba sa aking dibdib noong makita ko siyang naka upo sa ilalim ng malaking puno ng Acacia. Nasa parte ito ng likod ng mansyon, kung nasaan mas maraming puno ng kahoy. But that tree is our favorite.

So I am right, that I can only find her here. This is the place where we used to hang out when we were kids.

Agad na inihakbang ko ang aking mga paa papalapit sa kanya. Tahimik akong na upo sa tabi nito pagkatapos. Hindi siya nagsalita kaagad, pinanonood lamang nito ang bawat pagaspas ng mga dahon sa unahan.

"Where did you go? I've been looking for you for almost four months, Som." Tanong ko sa kanya. Dahil sa totoo lang, gustong-gusto ko siyang kausapin. Humingi ng tawad sa lahat ng nangyari.

Gumuhit ang ngiti sa kanyang labi, bago ako nito tuluyang tinignan sa aking mga mata.

"To be honest, this was the first time you had a hard time finding me. Right?" Tanong nito. Napatango ako noong ma realize iyon.

"Hell, yeah." Sagot ko. "Hindi kasi madaling mahanap at taong ayaw magpahanap." Dagdag ko pa dahilan upang matawa siya.

"Well, I'm sorry. I just want to be alone first, to be able to think. I just want to give myself peace of mind. You know." Hindi ko mapigilan ang mapa ngiti ng malungkot sa sinabi nito. Napa hinga ako ng malalim atsaka ibinaling sa unahan ang aking paningin.

"Then why are you here?" Tanong ko sa kanya.

"Dahil alam kong dito mo lang ako mahahanap." Sagot nito sa akin bago ako nito binigyan ng isang malawak na ngiti.

"Do you remember our promise before? When I found out I was gay too? We promised each other that we would never love the same woman?" Napa ngiti ako noong maalala ko ang araw na iyon. Noong unang beses na may accidentally siyang mahalikan na babae sa kanilang klase.

"Yeah. I remember that." Sagot ko sa kanya. Inayos ko ang aking sarili bago muling napa tingin sa kanyang mukha at mga mata. "Look, Som. I'm really sorry, okay? I didn't know that she was your ex. I also didn't know that I would fall for her. I-It's something that I can't..." Natigilan ako. Trying to find what word I would say to her.