HBS 4: The Famous and The Bad Girl (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 2: The Famous

Rae

While enjoying the warm sunshine, wearing my shades and keeping my eyes closed, I couldn't help but smile at myself.

This holiday is so relaxing. Minsan lamang ako makadama ng ganito katahimik na buhay kaya lulubos-lubusin ko na. Dahil tiyak na pagbalik ko sa trabaho, sari-saring issue at gawain na naman ang aking haharapin.

Muli akong napabangon mula sa pagkakahiga at ininom ang natitirang wine na nasa aking baso. Hindi ko pa ito nauubos nang mayroong nagsalita.

"Holy shit! Rae Lewis?!" Gulat na bulalas nito ng makita ako. Halos mabilaukan ako ng saeiling iniinom noong marinig ko ang boses ng dalawang kabataan nasa aking harapan at naka tingin ng diretso sa akin. Na sa tingin ko ay nasa age ko lamang.

Napakurap pa ako ng maraming beses at balak pa sanang takasan ang mga ito, ngunit huli na dahil...

"Guys! Rae Lewis is here!"

Awtomatikong napalibutan kaagad ako ng mga tao sa paligid, may iilan na tumatakbo papunta sa kinaroroonan namin, iyong iba naman ay napapasigaw pa. At halos lahat sila, may mga hawak na camera at cellphone habang kinukuhanan ako ng litrato at video.

"Oh my! You're here!"

"Can I have a picture with you?"

"You're so beautiful! I didn't know you were here in Boracay."

"You look so fantastic, Rae! Ahhhh!"

"Ahhhhhhhh! Raeeee Lewisss!!"

Oh please, give me a break. Sabi ko sa aking sarili. Binigyan ko ang mga ito ng pormal na ngiti, mahirap na, baka sabihin snob ako. But ugh, all I have to do is to relax for just a few days, forgetting my exhausted life. Malayo sa mapanghusgang lipunan at mga paparazzi, pero hanggang dito ba naman hindi ako titigilan at susundan parin ako ng aking trabaho?

Pa simple na nagbaling ako ng tingin sa aking body guards na hindi maka singit mula sa maraming tao. Awtomatiko naman na nakuha ng mga ito ang ibig kong sabihin noong napa sinyas ako sa kanilang dalawa.

Hindi na namin hinintay pa na mawalan ng tao, dahil tiyak na malabong mangyari iyon. Agad na ini-escort ako ng aking dalawang body guard, pabalik sa Hotel. Hindi nagtagal ay dumating na rin ang aking manager, habang mayroong hindi maipinta na expression sa kanyang mukha.

"Bullshit!" Pag mura nito ng malutong. "I told you not to expose yourself sa ma taong lugar! Look what happened! Hindi ka kasi marunong makinig!" Singhal nito sa akin na kulang nalang eh, maging dragon sa galit.

Ngunit sa halip na masindak ay natawa pa ako sa kanya. Tinapunan lamang niya ako ng isang pamatay na tingin.

"Pwede bang kumalma ka muna, Jess." Tatawa-tawa parin na wika ko rito. "So what kung lumabas na naman ang mukha ko ngayon sa mga balita o social media, hayaan mo silang pag-usapan ako. At least they know that I'm still on vacation despite my busy schedules." Napa buga ako ng hangin sa ere. This time, medyo kalmado na at lumambot na rin ang kanyang mukha.

"Jess, tao lang rin ako. Kailangan ko ring makahinga kahit sandali." Dagdag ko pa. "I'm sorry, kung nangyari man ito." Paghingi ko pa ng paumanhin.

Hindi ito nagsalita at walang sabi na tinalikuran lamang ako. Napa irap na lamang ako sa aking sarili ng disoras, tiyak na magpapalamig lamang iyon ng kanyang ulo. Babalik din iyon kapag handa na siyang kausapin ako.