HBS 4: The Famous and The Bad Girl (GirlxGirl) COMPLETED

Chapter 28: Chasing The Past

Rae

Nagising ako nang mayroong isang stem ng pulang rosas sa aking higaan at mayroong note din na nakalagay.

'I'm sorry.' - A

Iyon lamang ang nakalagay pero mabilis na sumilay na ang ngiti sa aking labi at halos patakbong lumabas na mula sa aking kuwarto. Agad na hinanap ko si Adriana sa paligid, hanggang sa matagpuan ko ito sa kusina habang abala sa kanyang pagluluto.

Hindi ako kaagad lumapit sa kanya, sa halip ay tahimik na napasandal lamang ako sa frame ng pintuan habang palihim na pinagmamasdan ito mula sa kanyang likuran.

Noon ko lamang din napansin ang iba't ibang putahi na nakahanda na sa lamesa, halatang bagong luto ang mga iyon. Naka ayos din ang table at naka handa na ang candle na nasa ibabaw nito.

Hindi ko alam kung anong pakulo itong ginagawa niya, marahil bumabawi siya dahil hindi niya ako sinipot kagabi. At ngayon, umaasa akong makakarinig ng isang magandang dahilan...ngunit hindi ko rin naman ito pipilitin kung hindi pa siya handang sabihin.

Okay? Sabihin niyo ang gusto niyong sabihin, or maybe I am marupok level 99999999. But I love her guys. No matter what else she did last night, I will forgive her. And one more thing, I want a mature relationship, I am no longer a teenage girl who always has to complain about everything.

So, balik tayo sa realidad. She looks so amazing lalo na kapag ginagawa niyang ihagis ang kanyang niluluto sa ere, pagkatapos ay bubuhusan iyon ng white wine at biglang liliyab ang apoy mula roon. Hindi ko mapigilan ang mapanganga dahil sa sobrang pag hanga sa ginagawa niya.

She looks very professional, she is obviously good at cooking. I was really lucky because I met her.

"Ehem!" Rinig ko na pagtikhim nito atsaka napaharap sa aking direksyon. "Hi gorgeous!" Pagbati nito. Halatang nambobola.

I can't help but giggle when I notice how cute she looks in her doraemon apron.

"What is all this for?" Tanong ko sa kanya habang naka ngiti. Halatang hindi mapigilan ang kilig na nararamdaman.

Sino ba naman kasi ang hindi magiging ganito ka good mood? Natulog ka ng masama ang loob at malungkot, and then, biglang magigising ka ng ganito. Hindi ba? Tanga nalang ang hindi makaka appreciate ng ganito mula sa mga partner nila.

"To make up for you?" Patanong naman na sagot nito. "Look hon, I'm really...really sorry about last night." Pag hingi nito ng tawad habang mabagal na naglalakad palapit sa akin.

"Nah-uh. You're already forgiven. I love you, and that's what matters. You are here now, you want to make it up for me, you make an effort for me. Swear! Sapat na ang lahat ng iyon para sa akin." Pag-amin ko sa kanya hanggang sa makarating ito sa aking harapan. Agad na hinawakan ako nito sa aking balakang at hinila palapit sa kanyang katawan.

"Kahit pa, hindi parin tama ang ginawa ko." Pagmamatigas parin nito at napa nguso. Aww. Cute!

Pero, gusto ko pa sanang tanungin kung bakit at ano ang nangyari kagabi, mas pinili ko na lamang ang manahimik at hindi iyon banggitin. Dahil ang gusto ko, siya mismo ang magsabi ng bagay na 'yon ng hindi ko na kailangang itanong pa sa kanya.

Ang simpleng almusal lang dapat eh parang pinagsama ng tatlong na meals sa isang araw dahil sa dami ng niluto niya. Hindi ko alam kung paano niya nagawang ihanda ang lahat ng iyon ng ganoon kabilis. Pero, thankful ako dahil nandito na siya ngayon. Maibibigay ko na ang bagay na gusto kong ibigay sa kanya kahapon.