Pangtatlumpu't-pito.
//Bebang's//
Ang ganda ng lakad ko ngayong umaga ng may biglang humila sa akin.
"Putangina!" Sigaw ko mumurahin ko pa sana ang bwakanang shit ng makitang si bebe pala! Hay nako hilig talaga manghila!
"I waited yesterday. Hindi ka dumating. Tapos ngayon na lang ulit kita nakita!" Sabi nito. Madilim ang mukha nito halatang asar sa hindi ko pagsipot kahapon sa pagaaya niyang sabay kami kumain ng tanghalian.
"Sabi ko sayo mauna ka na di ba kasi pupunta pa ako kay Kat!"
"But I waited 'cause I want us to eat lunch yesterday! Tapos buong hapon na kitang hindi nakita."
"Eh nakipagkwentuhan ako sa kanila buong maghapon!"
Kahapon sobrang saya! May mga bago na akong kaibigan. Akalain mo 'yon! Sabi pa nila hindi nila ako gusto 'nong una tapos ano kain bubog kasi gusto na nila ako! No one can resist me? Itong putangina lang na ito ang hindi. Kaya naman mas pinili ko sila na makakwentuhan buong hapon. Sobrang saya nila kausap! Mula kay Rona na loading pa sa mga spg jokes to Louie na puro mura. Iyong friendship nila sobrang perfect lang.
"So you chose them over me."
"Obvious naman!"
"Let's eat together later." Aya nito pero agad akong umiling.
"Sabay ka na lang sa iba. May usapan na kami nila Kat na sabay ulit kakain ngayon."
Halata ang inis nito.
"Then when can I have you for myself?"
"Siguro kapag mag chuchuchu na ulit tayo. Ganon lang naman usapan natin di ba?"
"Then let's fuck today so I can be with you."
"Hoy grabe ka aga aga! Alas otso pa lang!"
"So what? I want you!"
"No! Kaloka!" Hindi naman ako marupok no!
Nagulat ako ng hilain ako nito at isandal sa pader.
"Naiinis ako kapag hindi ka pumapayag sa lahat ng gusto ko!"
"Ayoko talaga ng mga paandar mong ganyan Michael! Jowain mo ako para sundin kita."
"Hindi kita gusto."
"Edi wow."
Iniwan ko nga. Ang daming demand tapos hindi naman pala ako gusto. Sakit ng kaunti ha! Ang hirap ng hindi ka gusto ng gusto mo! Mga putangina!
Pababa ako ng masalubong ko sila Rona at Louie na paakyat.
"Tara B! Breakfast tayo sa kwarto nila Kat!" Aya sa akin ni Rona. Hinawakan pa 'yong kamay ko kaya naman sumunod ako pero napatigil ng may humila na naman sa akin.
"Ano ba 'yan Michael! Bakit ba basta basta ka na lang nanghihila!" Sigaw ni Louie.
Napailing na lang ako ng makita ito. Sumunod pala!
"Usap lang." Sabi nito.
"Usap? Utot! Kakain kami!"
Sinipa ni Louie 'yong kamay ni Michael na nakahawak sa akin kaya napabitaw agad ito.
"Aray ko naman Louie!" Sigaw ni Michael.
"Masasaktan ka pa kapag pinigilan mo kami!"
"Usap lang!"
"Hindi!"
Hinila na nila ako ni Ron papunta sa kwarto nila Kat.
"Usap daw baka laplap!" Louie said. Natawa ako! Tama ka diyan girl!
"Ano ba 'yan ang aga aga sa kabastusan!" Reklamo ni Rona na ikinatawa ko na naman.
Papasok na kami sa kwarto nila Kat ng makarinig ako ng papalapit na yabag sa amin. Nang nilingon ko si Michael! Sumunod na naman!
"Sabay ako sa inyong kumain!" Sabi nito.
"Hindi. Good for 4 people lang 'tong dala namin!" Sagot agad ni Louie.
"4 people e lima kayo kasama si Logan!" Tinuro nito si Logan ng makapasok kami na katabi ni Kat na nakaupo sa kama.
"Sa baba ako kakain tara na. Hayaan natin sila." Logan said.
"Dito ko kakain!"
Pero wala na itong nagawa ng hilain siya ni Logan palabas ng kwarto. Napailing na lang ako. Parang tanga! Susunod sunod na akala mo may gusto pero wala naman. Nakakatangina!
//Rona's//
Nasa baba na kami tumutulong sa pag-aayos ng para sa tanghalian ng may makita akong pamilyar na mukha ng lalaki. Ewan ko ba nitong nakaraan feeling ko familiar 'yong mukha ng iba dito.
"Greg man get this." Sabi 'nong lalaki na pamilyar. May hawak itong bote ng tubig at pinapasa sa isang lalaki na pamilyar din. Ito 'yong nakita ko 'nong nakaraan na feeling ko pamilyar 'yong mukha.
Kinuha naman 'nong lalaki 'yong inaabot nito.
Palabas na sila ng humarap 'yong lalaki na nagabot ng tubig kay Greg. Then he smiles at me. Okay? Kaya ngitian ko din. Ayoko naman maging rude 'no. Buti umalis din agad kaya agad kong inalis 'yong ngiti sa mga labi ko.
"Hoy! Nagtatakasil ka ba kay Jeremy!" Siko sa akin ni Louie na ikinakunot ng noo ko.
"Anong pinagsasabi mo?"
"Nakita ko ngitian niyo!"
"Ngumiti lang ako kasi ngumiti sa akin."
"Weh Jeremy oh! May nagtataksil sayo!" Tawag ni Louie kay Jeremy kaya siya naman ang siniko ko. "May nginingitiang iba."
Buti si Jeremy ngumiti lang. Nilabas ko ang dila ko para asarin ito. Sumbungera! Tyaka alam naman ni Jeremy na siya lang ang mahal ko.
"Bakit mo kasi tinitingnan?" Tanong ni Louie.
"Mukhang pamilyar."
"Paanong pamilyar?"
"First time ko makita dito pero feeling ko nakita ko na kung saan."
"Oh! O di kaya may kamukha lang na artista o kakilala kaya feeling mo pamilyar."
"Siguro." Kibit-balikat ko.
Nagpatuloy kami sa pagtulong.
When we finish helping agad kaming lumabas sa kusina.
"Sila 'yon di ba?" Kalabit sa akin ni Louie sabay turo doon sa mga pamilyar na lalaki na kausap ni Calum at Marco.
"Oo."
Lalagpasan na sana namin sila. Nang mapatingin sa akin 'yong ngumiti sa akin kanina at ngitian ulit ako. Kaya naman nginitian ko ulit. Pero nagulat ako ng magsalita ito.
"Kamusta?"
Napatingin ako sa likod ko kasi baka iba ang kinakamusta tapos nag-aassume lang pala ako pero wala naman kaming kasunod maliban kay Blake at Jeremy.
"Ikaw!" Tinuro niya ako. "Kamusta masaya ako na makita kang muli."
Naguguluhan ako. Kilala niya ako! Kaya ba pamilyar siya kasi nagkakilala na kami pero nalimutan ko lang?
"Kilala mo si Rona?" Tanong ni Calum.
"Yeah, I remember nasama namin siya 'nong nakawin namin 'yong van nila dati."
Nanlaki ang mata ko ng may isang eksena na nagflash sa isip ko. Me inside a van hiding.
"Oh my gosh! Kaya ka pamilyar! Ikaw 'yong nagpatakas sa akin dati!" Bulalas ko.
I remember hiding 'nong pagbabarilin sila Alec dati. Kaya naisama nila ako. And I remember he's the guy who helps me to get out from the van para hindi nila ako maisama.
"Hi Rona nice to meet you! I'm Lyndon!"
Nilapitan niya ako para makipagkamay.
"I'm glad we met again."
"Wow." Is all I can say. Tinuro nito 'yong isa pang lalaking pamilyar. Yes he's inside the van too. Naalala ko tatlo sila.
"Si Greg."
"Tatlo kayo!"
"Yeah, unfortunately Castor passed away." Iyong mayabang na nagsisisigaw ng NY. And now we are here at NY. New Yard.
Napatango ako. Pero biglang may naisip na naman ako. "Kayo rin ang sumugod sa amin sa tent city."
"Yeah I remember tent city." Marco said. I remember I saw him before.
"Bakit niyo kami sinugod dati?" Tanong ko.
"Well we want the guns from that place but the leader won't give it to us so Zero our leader here in NY the triplets father who's now gone. May you rest in peace sir. Ordered us to kill the people there and get the guns."
"Wow what a small world." Blake said.
"Yeah."
"Wait ito ba 'yong nahiwalay kami sa inyo?" Singit ni Louie.
"Yes Lou." Sagot ko. Binalik ko ang tingin sa kanila. "Hindi na kayo mayabang."
Natawa sila sa sinabi ko.
"I mean mabait kayo Lyndon pinatakas niyo nga ako. But I still remember how you kill our friends and how you ruined the silence of tent city." Explain ko.
"Now we don't kill and ruin places anymore to get guns. Simula ng mamatay si Zero we all soften up. Si Uno na lang talaga ang natitirang tarantado dito. Pati 'yong ibang mayayabang dito. As much as possible we are getting guns in a clean way now. By trading." Calum said.
"I remember Tres trade us!" Louie said.
"Yeah, tapos hindi pa namin kayo nakikita dito dati ng makapunta kami." Dugtong ko pa.
"Madalas kami sumama sa paghahanap ng pagkain kaya siguro 'nong nandito kayo wala kami."
"Right, tyaka saglit lang kami dito." Sabi ni Louie.
"Tres trade you?" Lyndon asked.
"Yeah, we're from US. And when he learned that we are from there they trade us kapalit ng baril na matagal na nilang gustong hingiin sa US."
"Oh wow. Well you can't blame Tres. We're really short from guns and ammunition."
"Well anyway! We don't have to look back anymore. The important now is okay na kami!"
"Right!" Sang-ayon ko sa sinabi ni Louie.
Again nagkangitian kami ni Lyndon. Can't believe na nagkita ulit kami.
//Kat's//
Hindi ko alam kung anong oras na pero feeling ko madaling araw na. Pero heto ako nakatitig lang kay Logan na mahimbing na natutulog sa tabi ko.
I can't believe na noong nakaraan lang wala siya sa tabi ko ngayon nandito na.
Ang gwapo niya. Ang sarap niya titigan at hawakan kapag tulog.
I traced the contour of his face. I even comb his hair with my hand. Hinawakan ko rin ang mga labi niya at ewan ko kung anong nagtulak sa akin but I found myself giving him a soft kiss ng paulit-ulit good thing hindi siya nagigising.
Ang sarap niya talaga titigan. Ang sarap rin sa feeling na maayos na kami at magkakaroon na ng baby.
I kiss him again pero nagulat ako ng humalik ito pabalik. He woke up!
Napapikit ako ng atakehin niya ako ng malalambot na halik. Humaplos rin sa likuran ko ang kamay niya.
Then he slowly withdraw from our kiss. Napamulat ako. He's eyes are still closed but his lips are moving to the side of my mouth giving it a gentle kiss. Bumaba pa ang labi niya sa leeg ko at hinila ako palapit sa kanya. But he stopped and finally opened his eyes. Halata ang antok sa mga mata nito.
"Why are you still awake and stealing kisses? Hmm babe."
Napayakap ako sa kanya ng marinig ko ang paos pa niyang boses mula sa pagkakatulog.
"Hindi pa ako inaantok." Sagot ko.
"But you should be sleeping right now."
"I know. But I just want to look at your face."
He chuckled huskily tapos nilapit niya pa lalo ang mukha niya sa mukha ko.
"Do you like this distance?"
"Yeah."
He chuckled again then he kissed me on my nose.
"I like this sweet side of yours. Lagi mo kong sinusungitan. Tapos mas gusto mo pa makasama sila Louie kasi naiinis ka sa mukha ko but now you want to stare at me huh." Na guilty naman ako. Naiinis kasi ako sa mukha niya. Pero himala na ngayon hindi.
"Sorry."
"It's okay I understand. I asked Doc Amanda about this."
"I'm sorry do you hate me when I'm pissed sayo?"
"No."
"Still I'm sorry."
"It's really okay."
Niyakap niya ako. Pumikit naman ako at pinagdikit ang ilong namin. Nang may maalala ako.
"Wala pa akong naiisip na pangalan ni baby zombz. Pero gusto ko same kayo na nagstastart sa letter L ang name."
"Hmm, I already have a name in my head."
Napamulat ako ng mata dahil sa sinabi niya. Napalayo rin ako ng mukha para tingnan siya.
"Really?"
"Yeah, naisip ko ito dati na kapag nagkaanak ako I want him or her to have my wife's initial or my initial. And since you want our baby to have my initial I want to name him Liam if he's a boy and if she's a girl I want Lorabelle. I have this name ready before kahit wala pa naman akong asawa."
Natawa ako.
"Liam? And Lorabelle? I love it!"
"Naisip ko rin 'to ng maging tayo na. Kapag nagkaroon tayo ng baby. I want Karlie and Kaden if ever."
Natawa ako sa sinabi niya! Grabe!
"Advance ka mag-isip!"
Tumawa lang ito pero hinila niya ako para mayakap ng umayos ito ng higa. Kaya yumakap din ako. Ipinatong ko pa ang ulo ko sa dibdib niya.
"I'm glad that we're okay now. It's hard when you can't be with the people you love." Sabi ko pagkaraan ng sandaling katahimikan.
"Yeah but I'm with you now. So it's not hard anymore."
"Thank you babe." Mas lalo ko siyang niyakap ng mahigpit. Sobrang swerte ko talaga sa kanya.
"If everything is just normal. Papakasalan kita."
What he said made me teary eyed. He wants to marry me!
"I want to marry you too." Halos bulong kong sabi sa kanya dahil sa pagpipigil na pumiyok, nagbabara ang lalamunan ko dahil sa pag-iyak.
Pumikit ako lalo na ng paglaruan niya ang mga daliri ko at haplusin ang likod ko na para akong pinapatulog. Pero napamulat ulit ako ng may malamig na bagay siyang nilalagay sa daliri ko.
Lalo akong napaiyak ng makitang singsing iyon.
"I'm sorry I can't buy you a ring kaya naghanap na lang ako sa mga lefters."
Natawa ako pero malakas na bumuhos ang luha ko.
"I love you Kat. Thank you for giving me more reason to live and love you more." Madamdamin niyang sabi na mas nagpabuhos sa mga luha ko.
I'm so lucky to have him in my life!
"Ditto babe, ditto."