Tatlong araw na simula nung inalok ako ni William ng trabaho dun sa sinasabi niyang kumpanya.
At napagdesisyonan kong sabihin sa kanya mamaya na hindi ko kukunin yung trabaho. Masyadong risky para sa akin. And hindi pa ako handang iwan si Brylle kay Tiya magisa.
" Brylle, kaya mo nang suotin yung sapatos mo?" Tanong ko dito at tinignan ko na kinuha niya yung sapatos niya mula sa doorstep. Tumingin siya sa akin at ngumiti nang bahagya.
Napakunot ang noo ko.
" Yes, ma." Nginitian ko siya at hinayaang siyang magsuot. Nang maayos na niya ay nilahad ko ang kamay ko at tinaggap niya ito.
" Let's go?" Tumango ito at nagsimula na kaming maglakad nang hawak ko ang kamay niya.
Gusto niya raw kasing pumunta sa playground and sakto kasi mayroong park malapit dito sa bahay ni Tiya Anne. Papunta kami doon ngayon. Maganda rin na makipagsocialize siya sa ibang bata, para hindi naman siya maging introvert.
Mainit ang kamay niya at nagtaka ako dun pero hindi ko nalang pinansin sa ngayon.
Nang mahagilap na namin ang park ay hinila niya ako dahil gustong gusto na niyang maglaro. Tumawa ako sa kacutan ng batang ito.
Binitawan ko yung kamay niya at hinayaan siyang maglaro sa may playground. May ibang bata doon at agad niya itong inaya na makipaglaro sa kanya. Mamaya pa ay mas umingay ang park dahil sa mga batang naglalaro. Maigi ko lang tinignan si Brylle dahil baka madapa siya o kung ano.
Lumipas ang ilang minuto at humiwalay mula sa mga bata si Brylle at umupo sa may damo kung saan walang tao.
" Brylle? Bakit?" Tanong ko dito. Tumingin ito sa akin at napatayo ako nang unti unting sumasara ang mata nito. Napatayo ako at napatakbo sa kinaroroonan niya.
Nasalo ko ang ulo niya at naiwasang tumama sa lupa. Nanlaki ang mata ko dahil mukhang nahimatay siya.
" Brylle, brylle!" Tawag ko dito, hinawakan ko ang pisngi nito at naramdaman na napakainit niya. Pinakiramdaman ko ang noo at leeg niya at tila napaso ako sa sobrang init. Ang taas ng lagnat niya.
Nagtipon ang mga tao sa parke sa paligid namin at nagtataka kung anong nangyari. Gusto ko mang umiyak ay isinantabi ko muna iyon dahil kailangan kong magisip kung ano ang dapat gawin.
Humihinga pa siya at nabawasan ang bigat ng dibdib ko dahil doon. Kung tatawag kami ng ambulansya ay siguradong maiipit iyon sa traffic sa kalsada. Malapit lang ang ospital mula dito sa parke at napagdesisyonan kong ako nalang ang magdadala kay Brylle doon.
Maingat ko siyang binuhat at itinakbo sa ospital. Sana ayos ka lang, Brylle.
------------
" May malalang kaso po siya ng Dengue, mommy. Sa tingin ko ay matagal nang nagsimula yung sintomas niya. Wala po ba kayong napapansin na symptoms these past few days. Like rashes tsaka lagnat?" Napaisip ako sa sinabi nung doktor at napatingin kay Brylle na nasa ward dito sa hospital at may nakakabit sa maliliit niyang braso na I.V.
" Mayroon po siyang rashes pero matagal na siyang mayroong ganoon. Sensitive po kasi siya sa paligid at madalas magallergy kaya akala ko po na normal lang yung nakikita kong rashes niya." Naalala ko ang napakadaming rashes niya at gusto kong batukan ang sarili nang hindi ko naisip na pwedeng may sakit na siya nang ganon.
" Napakadami na niyang rashes ine. Napansin din namin na malakas ang skin allergy niya sa mga maduduming bagay. Katulad nalang ng mga alikabok. Hindi po ba kayo nakakaramdam ng lagnat sa kanya?" Naisip ko ulit yung mga time na mainit siya tuwing hinahawakan ko siya pero binalewala ko nalang dahil ngumingiti ngiti lang siya.
Natahimik nalang ako at nilalamon ng guilty dahil hindi ko siya inaalagaan nang maayos.
" Mas mabuti sana kung dinala mo siya sa ospital nang mas maaga. Mababa na masyado ang kanyang platelets at kailangan siyang salinan ng dugo. Posibleng mapunta sa bingit ng kamatayan ang buhay niya." Napasinghap ako sa sinabi ng doktor at tinitigan lang si Brylle na nakapikit nakahiga at mabilis ang paghinga nito.
" Bihira lang po makahanap ng match blood type niya at naubusan kami ng dugo na pwede sa kanya. Naghahanap na po kami ng pwedeng mapagkukunan ng dugo sa ibang ospital." Mas nagalala ako sa sinabi nung doktor. Paano kung may mangyari kay Brylle? At dahil sa akin iyon.
" Ano pong pwede kong gawin" tumango ang doktor sa akin.
" Alam niyo po ba ang inyong blood type?" Umiling ako sa doktor na may nakakunot ng noo.
" Ichecheck namin ang iyong blood type para malaman namin kung pwedeng ikaw ang magsalin ng dugo. Kung pwede po sa iyo yon." Sabi nung kasamang lalaking nurse nung doktor.
" H-hindi ko siya tunay na anak." Medyo nagulat sila pero bumalik sa professional na emosyon.
" Tutal hindi mo alam ang blood type mo. Iche-check parin namin yung sa iyo. Baka magmatch kayo." Tumango nalang ako pero tumingin ako nang matagal kay Brylle.
" Huwag kang magalala sa bata, may mga nurse dito at siya na muna ang bahala sa kanya." Tumango ulit ako pero kinuha ko muna ag phone ko.
" May tatawagan lang po muna ako. Ipapaalam ko lang sa kanila ang nangyari pagkatapos ay pwede niyo na akong kuhanan ng dugo. Tumango silang dalawa at lumayo sa akin. Sinabihan nung doktor nahintayin ako at kapag natapos na ay ihatid ako sa kanya.
Nanginginig kong binuksan ang contacts at tinawagan si Tiya. Matagal itong nagring bago ito sagutin ni Tiya.
" Nassandra? Bakit? Nagt-trabaho ako." Tanong ni tiya na may nagmamadaling boses. Napapikit ako.
" P-pasensya na po, pero nasa ospital si Brylle."
" Ano?! Bakit? Anong nangyari?" Malakas na tanong niti at napakagat ako sa labi ko.
" M-may malala po siyang dengue. Nawalan siya ng malay sa park. Mababa na daw ang platelets niya at kailangang salinan ng dugo. Kaso lang bihira lang daw po makahanap ng compatible sa blood type niya. Wala silang ganon dito sa ospital. Naubusan na raw." Medyo naiiyak kong sabi pero pinigilan ko nalang ang luha ko.
" Anong klaseng ospital iyan!? Jusmeyo. Nassandra, kumalma ka lang dyan. Itanong mo sa kanila kung anong blood type niya, magtatanong ako kung mayroon sa kakilala ko na ganoong blood type."
"Icheck daw nila ako kung magmamatch kami, pero sige tiya. Pakitanong na din po." Bumuntong hininga ako. Tinanong ko sa nurse na kasama kanina ng doktor kung anong blood type ni Brylle.
" O- daw po at O- lang ang pwedeng kamatch."
" Kapag may nahanap na ako ay pupunta ako agad diyan sa ospital. Itext mo nalang yung pangalan nung ospital, Ha? Nassandra?" Tumango ako kahit hindi ko kaharap si tiya.
" O-opo. Salamat tiya." Inend ko ang tawag at sumama na sa nurse na naghihintay sa akin.
----------------
" AB+ ang blood type mo at hindi iyon compatible kay Brylle. Nakahanap kami ng isang bag ng dugo at pinapadala na ito dito sa ospital. Kaso lang kailangan niyang salinana ng apat na bag ng dugo. May nahanap po ba kayo na pwedeng mapagkukuhanan ng dugo?" Sabi nung nurse at napailing nalang ako. Medyo naiinis ako dahil bakit wala silang dugo na pwede kay Brylle pero pinigilan ko nalang ang sarili ko.
" Wala pa po." Tumango ang nurse.
" Ayos na po yung unang dugo at maya maya lang ay pwede nang isalin sa kanya. Gagawin po namin ang lahat para makahanap ng kamatch nung dugo nung sa anak niyo." Tumango nalang ako sa nurse at umalis na ito.
Umupo ako sa upuan na nasa tabi nung higaan ni Brylle. Hinawakan ko ang maliit na kamay na ito at tinitigan ang mukha niya. Hinaplos ko ang malambot niyang pisngi.
" Sorry baby. Hindi kita naalagaan nang mabuti. I'm sorry." Tumulo ag isang luha sa mata ko pero agad ko itong pinunasan.
" Nassandra?" Narinig ko ang boses ni Tiya at napatingin ako dito. Kasama niya si William at isang matipunong lalaki na naka white na polo. Sino yung kasama nila?
" Tiya" napatayo ako at lumapit sa kanya. Hinawakan niya ang balikat ko.
"Okay ka lang?" Tumango ako. Lumingon siya kay Brylle at dumiretso sa kama nito. Humawak si Tiya sa kamay niya at hindi ko mapigilang mapakuyom ng kamao.
" Tiya, may nahanap po ba kayo?" Tanong ko dito, umaasang may makakapagbigay na ng dugo sa anak ko. Tumingin siya sa akin at tumango. Nabuhayan naman ako. Tinuro niya si William, lumingon ako sa kanya.
"Nassandra, tinext ako ni Anne at nagtatanong kung may kakilala akong may blood type na O- at nagkataon na si Sir Zeke ay may ganoong blood type. Siya ang amo ko." Napatingin ako sa matipunong lalaki. Matangkad ito at may bahagyang balbas sa mukha. Pero bagay ito sa kanya. Medyo mahaba ang buhok nito at medyo kulot.
Ngumiti siya sa akin.
" My name is Zeke Nicolas Alexandre and I'll be happy to help your child." Nanlaki ang mata ko at napalapit sa kanya. Tinanggap ko ang nakalahad niyang kamay. Bumilis ang tibok ng puso ko nang mahawakan ang matigas at puno ng kalyo niyang palad.
" Maraming salamat po." Sabi ko dito. Bumitaw na ako pero hindi parin niya tinitigil ang paghawak sa akin. Nakatitig lang ito sa mga mata ko nang nakangisi... hindi niya naman ako kilala diba???
" Miss, what's your name?" Napasinghap ako sa matipuno nitong boses.
" Uhmm. Nassandra po." Nginitian niya ako tsaka siya bumitaw. Tumingin siya kay Brylle bago lumibot ang paningin sa paligid.
" Where's the doctor? I want to ge this started already. I still have an appointment." Sabi nito. Yumuko naman si William sa harap nito.
" Sorry po sa abala sir." Tumawa si Zeke at tumingin sa akin.
" Ah, no. It's fine. Para sa magandang binibini, I'll do everything." Kumunot ang noo ko. Hindi ko alam kung kikiligan ako sa sinabi niya o mababastos. Hindi ko nalang iyon pinansin at tinawag ang nurse na kasama nung doctor kanina.
" Yes ma'am?"
" May nahanap na bang ibang mapagkukuhanan ng dugo para kay Brylle?" Tanong ko dito. Tumingin siya sa mga kasama ko.
" Wala pa po sa ngayon." Napatango ako.
" Sa tingin ko ay may nahanap kaming pwedeng magmatch sa kanya." Tinuro ko si Zeke at napalingon ang nurse sa kanya. Mukha namang kumislap ang mata nito nang makita yung lalaki.
" Kailangan po muna nating icheck kung magmamatch kayo. Kapag nagmatch ay pwede na po namin kayo kuhanan ng dugo." Tumango si Zeke at sumunod sa nurse.
-------------------
Tehmterzya\°_°/
Enjoy reading!
If you enjoyed reading Kabanata 2 of MFTMB, kindly vote for this chapter! Thank you! Much appreciated.