Damon's POV
Μετά από μια εβδομάδα.
(συγχαρητήρια κύριε Grey! Κάθε μέρα πάμε και καλύτερα!)
Μου ανακοινώνει χαρούμενος ο γιατρός και σφίγγω το χέρι της Christina's, η οποία δεν έχει φύγει στιγμή από το πλευρό μου
(σας ευχαριστώ γιατρέ. Πότε θα μπορέσω να φύγω;)
(εάν οι εξετάσεις βγουν καλές, τότε θα μπορέσετε να φύγετε σήμερα)
Λέει και χαμογελάω. Επιτέλους και ένα καλό νέο!
(σας ευχαριστούμε για όλα γιατρέ!)
Μουρμουρίζει η Christina και έπειτα φεύγει από το δωμάτιο, αφήνοντας μας μόνους
(ευτυχώς, όλα πήγανε καλά)
Μουρμουρίζω και εκείνη σκύβει για να με φιλήσει στο μέτωπο
(όχι και όλα)
Αποκρίνεται και κατσουφιάζω
(τι εννοείς;)
Ρωτάω και σφίγγει το χέρι της στο δικό μου
(στεναχωριέσαι για τον αδερφό σου και την Elena;)
Ρωτάω και γνέφει καταφατικά
(προσπάθησα να την πείσω να μείνει... Αλλά εκείνη είναι αποφασισμένη. Σε δύο ημέρες φεύγει για το Λονδίνο, θα επιστρέψει στους γονείς της)
Λέει και αφήνω μια μεγάλη ανάσα να ξεφύγει από μέσα μου
(και ο Alexander;)
Ρωτάω και εκείνη ανασηκώνει τους ώμους
(δεν κάνει τίποτα... Θα την αφήσει να φύγει, επειδή πιστεύει πως αυτό είναι το σωστό. Είναι λες και έχει παγώσει!)
(ξέρω ακριβώς πως αισθάνεται! Με την διαφορά ότι εγώ δεν θα σε άφηνα να φύγεις από κοντά μου)
Μουρμουρίζω και εκείνη σκύβει για να με φιλήσει στο στόμα
(στεναχωριέμαι για τον αδερφό μου, Damon. Μέρα με την ημέρα χάνει τον εαυτό του. Μοιάζει σαν να γίνεται η σκιά του εαυτού του και εγώ δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω!)
Είναι έτοιμη να κλάψει. Γαμώτο! Πρέπει να την βοηθήσω!
(μην κάνεις έτσι μωρό μου. Θα δεις ότι όλα θα πάνε καλά!)
Προσπαθώ να την ενθαρρύνω, μα ξέρω πως με τα λόγια δεν κάνω και πολύ δουλειά. Ίσως θα έπρεπε να του μιλήσω εγώ! Ξέρω πως δεν με πολύ συμπαθεί, αλλά για την Christina... Θα μπορούσα να κάνω τα πάντα!
(όλα θα πάνε καλά)
Λέω ενώ την τραβάω στην αγκαλιά μου και εκείνη κρύβει το πρόσωπο της στον λαιμό μου. Με πονάει να την βλέπω έτσι! Θα προσπαθήσω να του μιλήσω. Μόλις βγω από το νοσοκομείο, θα του μιλήσω
(πρέπει να γυρίσω στο σπίτι)
Ψιθυρίζει και την σφίγγω περισσότερο στην αγκαλιά μου
(δεν θέλω να φύγεις)
(δεν θα λείψω για πολύ)
Αποκρίνεται και αφού μου δώσει ένα φιλί στον λαιμό, την αφήνω να φύγει από την αγκαλιά μου
(να προσέχεις!)
Της λέω και σκύβει για να με φιλήσει στο στόμα
(και εσύ)
Μουρμουρίζει και έπειτα φεύγει από το δωμάτιο. Κάθε φορά που φεύγει, νιώθω την καρδιά μου να σφίγγεται από το άγχος. Μα καλά, ούτε ένα λεπτό δεν μπορώ να αντέξω μακριά της;
Christina's POV
Μόλις μπαίνω στο σπίτι, το πρώτο που κάνω είναι να τρέξω στο δωμάτιο του αδερφού μου. Όπως κάθε φορά, τον βλέπω να κάθεται στο κρεβάτι και να κρατάει ένα κολιέ στο χέρι του. Δεν αντέχω αυτή του την εικόνα! Εδώ και μια εβδομάδα δεν κάνει τίποτα άλλο από το να κάθεται μέσα στο δωμάτιο του και να κοιτάζει αυτό το κολιέ. Τον πλησιάζω με αργά βήματα και κάθομαι δίπλα του, αλλά δεν μου δίνει καμία σημασία
(Alexander;)
Μουρμουρίζω αλλά εκείνος δεν κάνει τίποτα
(ο γιατρός μας είπε πως... Ίσως ο Damon βγει σήμερα από το νοσοκομείο)
Του ανακοινώνω, αλλά και πάλι δεν αντιδρά
(τι είναι αυτό το κολιέ;)
Ρωτάω καθώς απλώνω το χέρι για να το αγγίξω. Παρατηρώ πως η αλυσίδα του είναι χρυσή και στο τέλος της υπάρχει μια χρυσή καρδιά. Πολύ όμορφο κολιέ!
(της το χάρισα όταν την πρώτο γνώρισα...)
Επιτέλους μίλησέ!
(όμως δεν το πήρε μαζί της... Το άφησε εδώ...)
Προσθέτει ενώ χαμηλώνει το βλέμμα του στο πάτωμα
(δεν θέλει να με θυμάται, Christina)
Ω Alexander! Πονάει τόσο πολύ και εγώ... Δεν μπορώ να τον βοηθήσω! Έχω μιλήσει άπειρες φορές στην Elena, αλλά αρνείται να επιστρέψει. Πονάει και εκείνη! Την καταλαβαίνω! Αλλά είναι τόσο χαζό αυτό που κάνουν και οι δυο τους!
(με το να πνιγείς τα συναισθήματα σου... Δεν θα καταφέρεις κάτι, Alexander)
(και τι άλλο μπορώ να κάνω;)
Ρωτάει, με την απελπισία φανερή στον τόνο της φωνής του
(βγες έξω να την ψάξεις! Αυτό είναι και το σωστό!)
(όχι Christina. Η Elena αποφάσισε να φύγει εξαιτίας μου... Δεν μπορώ να της ζητήσω να επαναλάβει τα ίδια λάθη...)
(μα σε αγαπάει Alexander!)
Πετάω απότομα και εκείνος στρέφει το βλέμμα του στο δικό μου, κόβοντας μου την ανάσα
(και εγώ την αγαπάω Christina... Για αυτό και θα την αφήσω να φύγει. Της αξίζει να είναι ευτυχισμένη!)
Να πάρει! Έχω μπλέξει με τρελούς! Δεν μπορεί να καταλάβει πως δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι ευτυχισμένη; Αφού λιώνει για αυτόν! Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να κάνω!
Λοιπόν στο προηγούμενο κεφάλαιο μου έδωσαν μια ωραία ιδέα. Να γράψω την ιστορία του Alexander και της Elena... Πως γνωρίστηκαν δηλαδή. Λέτε να το ξεκινήσω;