"Uy, Piñeda! May dalaw ka!"
Tawag ng isang pulis sa binatang nasa may bandang gilid lamang ng kanyang seldang si Richard.
Halos tatlong araw nang hindi kumakain ang binata matapos siyang makulong at maakusahang siyang pumatay sa lahat ng kanyang mga nasawing kaklase.
Nang malaman kasi nitong nahatawan na pala siya ng kamatayan, tila ba'y tuluyan na siyang nawalan ng pag-asa.
But after everything that has happened, the young man never shed a tear.
++
"Ikaw? --Anong ginagawa mo dito?" Takang tanong ng binata, matapos na makaharap ang taong dumalaw sa kanya.
Kasalukuyan siya ngayong nasa harapan ng isang wari ba'y telephone booth, hawak-hawak ang isang telepono upang makausap ang taong bumibisita sa kanya, na nasa kabila lang din ng transparent na salaming pumapagitna sa kanila.
At aa lahat ng mga taong kakilala niya, itong kasalukuyang nasa kanyang harapan ang hindi niya inaasahang siyang unang bibisita sa kanya.
Not even his siblings paid him any visit, nor any of his best friends.
Pero naisip nalamang ng binata, sino ba naman kasi ang mag-tatangkang bumisita o sumilip manlang sa isang mamamatay taong kagaya niya?
Even though, he knows to himself that he never really killed anybody.
He couldn't even kill the rats from his own room, let alone a person.
"Long time no see, friend," naka-ngising wika noong tao kay Richard.
"Tss. Sa pagkaka-alala ko, ikaw ang kaklaseng ni-minsan ay hindi ko pa nakaka-usap. Maliban nalang no'ng mga araw na nagkaka'n deletche na ang lahat," sagot ni Richard.
"Yeah. But that doesn't really matter now doesn't it?" Muling sabi nito.
Richard sighs, clearly already loosing his temper. Mukha palang kasi ng kaharap niya ay talagang napupuno na siya.
"Ano ba kasing sinadya mo dito?"
The person infront of him smiles, and then took gazes from around them. Making sure that the others, specially the officers aren't paying attention to them.
The person then, put his pointy finger in between his lips, and whispered to the telephone, "Shhhh."
Dahil dito'y mas napa-kunot lamang ng kanyang noo ang binata dahil sa pagtataka.
"Napunta ako dito hindi para makipag-kwentuhan sa'yo. At alam ko 'rin namang wala ka 'ring paki-alam sa mga bagay-bagay eh," aniya.
"I came her just to deliver you a message," aniyang muli.
"Ano?" Medyo pabalang na tanong ni Richard.
"Three weeks from now, bibitayin ka na nila dahil sa nagawa mong pag-patay. But we both know it wasn't really you right?" Says the person.
"A--At ano naman ang alam mo?" Sabi naman ni Richard.
Muling napa-ngiti lamang ang tao.
"Everything," ani nito.
"But I still want to know more."
"Teka... Ano bang ibig mong sabihin?" Richard asks in curiosity.
"You want out? Then you'll do exactly as I say," says the person, as he comes closer.
"Mamayang hating gabi, wag na wag kang matutulog. Wag ka 'ring gagawa ng kahit na anong ingay. Cause someone's coming to get you tonight. I've heard from the producers na magkakaroon daw mamaya dito ng isang death game. It might sound weird, but all you have to do it get the weapon of your choice closer to you tonight. I know you want to save your friends and put an end to this game. But in order to do that, you're gonna have to survive this night first," sunod-sunod na sinabi sa kanya ng kaklase, dahilan upang mas maguluhan lamang ang binata.
"The heck? Wala akong naintindihan sa kahit na anong sinabi mo. Death game? The fuck does that mean!?" Says Richard.
Ngunit muli lamang siya nitong nginisihan.
"Despite your bad boy looks, I know you're one of the geeky-smart ones. So you'll figure it out," aniya. "Cause if you don't, I'm pretty sure more heads are going to roll. And yours is gonna be one of them. Now just breath, play the game, don't get caught... and survive."
++
BestRoleInLife
Presents
A Novel Written by
Romell Labita
Chapter 20:
Deja Vu
+++
"Grabe ka kanina Nic ah! Narinig ko yo'ng mga sinabi mo kay ma'am Zaira. Feisty," sabi ni Alexandra.
Kasalukuyan siya ngayong nasa may cafeteria, kasama ang iba pang mga kaibigang sina Nicole, Florelyn, Rejielyn, Sheena at Theresa.
"Well duh! Sinabi ko lang kung anong gusto kong sabihin! At tsaka, mas malala kaya yo'ng mga sinabi ni Mark!" Says Nicole.
"True," pag-sasang-ayon ni Sheena.
"Pero... actually, may point din naman kasi si Mark eh. Kung hindi lang sana nila tayo pinabayaan, edi... buhay pa sana ngayon iyong iba pa na'ting mga kaibigan. But no, they were already too late. Mas inuna pa kasi nilang ipag-tanggol ang pangalan ng eskwelahan, even though kalat na ang mga chismis na meron ngang nagaganap na mga patayan."
"Pero mali namang sigawan niyo si Ma'am gano'n. Lalo na't kakarating palang no'ng mga bagong mga estudyante. Baka isipin pa nila mga bastos tayo," sabi naman ni Theresa.
"Ay hindi ba?" Pagbibiro ni Nicole.
"Ikaw lang yata Nic eh," aning muli ni Theresa.
"Well duh! Wala akong paki-alam sa kanila noh? Kasalanan naman nilang nag-transfer pa sila dito eh! At ngayon pa talagang kakatapos palang ng trahedya? Dapat i-expect na nilang sour pa ang mga mood na'tin. At tsaka, mabuti ngang narinig nila ang lahat ng mga sinabi ni Mark eh! Para mag bago ang mga isip nila't bumalik sila sa kung sa'n mang lupalop sila nanggaling!"
Monologong wikang muli ni Nicole.
"True dat, sis!" Says Alexandra. "And we're not even sure kung talagang tapos na nga ang mga murders eh. I--I mean, remember what Mell said no'ng nasa mansion pa tayo nina Fatima? Sabi niya, dalawang taong naka-maskara ang nakita niya, which means posibleng--"
Pabalang namang biglang napa-hampas mula sa lamesa ang dalagang si Rejielyn dahil sa inis.
"Pwede ba, Sandra?" Agarang pa-sigaw na pag-puputol pa ng dalaga, dahilan upang agad ding mapa-tigil sa pag-sasalita si Sandra, at takang napa-titig nalamang kay Rejielyn.
Malakas ang naging pag-bulyaw ni Rejielyn, kaya nama'y doon niya lamang napag-tantong naka-harap na pala sa kanya ang lahat ng mga taong nasa loob ng cafeteria no'ng mga oras na iyon.
Ngunit gayo'n pa ma'y hindi nagpa-tibag si Rejielyn sa hiya't tinitigan lamang ng masama ang mga kaibigan.
"Hanggang kailan niyo pa ba gagawing topic yan? Tapos na nga diba? Nahuli na ang mamamatay tao! And half of our friends are already dead! Hindi ba pwedeng... mag-move on nalang tayo at mamuhay ng isang normal na school life?" She says in monologue, still piercing together her feelings.
"P--Pasensya na, Rej--" pag-hingi ng paumanhin ni Sheena.
Ngunit matapos iyo'y agad lamang na tumayo mula sa kanyang kinauupuan si Rejielyn at nag-walk out.
Tatayo na'rin sana sina Sheena, Theresa at Florelyn upang sundan ang kaibigan, ngunit agad lamang silang pinigilan nito.
"Don't follow me!" Huling sinabi sa kanila ng dalaga, bago tuluyang maka-labas na ng cafeteria.
Dahil sa nangyari'y umalis nalamang din mula roon ang dalagang si Florelyn.
Both Sheena and Theresa sighs in disbelief.
"What the go girls," sarkastikong wika pa ni Sheena.
"Bakit? Kasalanan ko bang ayaw niya palang marinig yo'n?" Says Alexandra.
"Anyway, kung ayaw niyo sa ganyang topic, let's talk about the transfer students nalang. Anong say niyo sa kanila?" Pag-iiba ng usapan ni Alexandra.
"Ah! Well, speaking of the transferees, gwapo yo'ng Raffy noh? Sayang nga lang, taken na siya," ani Nicole.
"Talaga?" Aning muli ni Alexandra.
"Ako kasi, hindi ko like ang pag-s'stay nila dito eh! I'm not sure why tho."
Theresa rolled her eyes in annoyance.
"Insecure lang kayo eh, kasi mas magaganda sila sa inyo," sabat niya pa sa kanila.
"Tara na Sheen, baga mag-start na ang susunod na'ting klase," aniya pa, at binitbit na ang bag niya upang umalis na'rin.
Kaagad naman siyang sinunod ni Sheena.
"Asus! Eh ikaw 'rin naman eh. Halata ngang nagseselos at naiirita ka kanina no'ng panay ang titig no'ng Bettylou kay Justun. Aminin!" Pahabol na sinabi pa ni Alexandra, sabay parehong nagtawanan ni Nicole.
Ngunit hindi nalamang sila pinansin pa nina Theresa't Sheena. Bagkus ay mas binilisan nalamang ng mga ito ang pag-labas ng cafeteria.
"Alam mo Sheen, ever since natapos na ang mga nangyayaring kababalaghan sa'tin during these past few weeks, umaasa talaga akong mapapa-bago ni Bladespawn yang dalawang yan dahil sa trauma at maging magagalang nang tao. Kahit yan nalang sana ang maging ambag no'ng killer na yo'n sa lahat ng mga ginawa niya sa'tin. Pero wala eh. Gano'n pa'rin ang dalawang bruha. Despite everything that's happened," says Theresa. Talking about both Nicole and Alexandra.
Kasalukuyan na sila ngayong naglalakad pabalik sa building ng kanilang classroom.
"Same, Say. Although, sa tingin ko parang medyo good thing na'rin naman. Atleast hindi sila nagpa-dala sa mga nangyari, at napanatili nila ang vibe nila. Lalo na si Alexandra," says Sheena.
"Yo'ng iba sa'tin, halos hindi na na'tim makausap ng matino eh, dahil sa sobrang pagka-trauma. Lalong-lalo na si Rejielyn. Halata naman sa naging reaksyon niya kanina diba?"
Theresa sighs.
"Yeah. Sa tingin ko mag-a'agree nga din talaga ako sa'yo diyan. Pero ewan, di pa'rin talaga ako fan sa kung ano mang klaseng vibe ang meron yang sina Alexandra. Halos gawin nalang din kasi nilang biro ang lahat eh. At tsaka--"
Hindi naipag-patuloy ni Theresa ang kanyang mga sinasabi, dahil bigla nalang may naka-bangga sa kanila mula sa may likuran, dahilan upang parehong muntikan nang matumba ang mga dalaga.
"Grabe naman! Nanandya?" Bulyaw ni Sheena, sabay lingon. But it was just Rogelio. One of their classmates.
Ngunit pareho silang nagtaka ni Theresa nang mapansin nilang para bang balisa ang facial expressions nito.
"Oh, Moy? Ba't parang nakakita ka yata ng--"
"S--Sorry... B--Bigla kasing nag-text sa'kin iyong iba na'ting mga kaklase eh. M--May nangyari nanaman daw sa may classroom na'tin," aniya, dahilan upang may halong pag-tatakang nagka-tinginan nalamang ang magkaibigan.
"H--Huh? Anong ibig mong sabihin?" Theresa asks.
"Hindi ako sigurado. Kaya nga nagmamadali 'rin ako eh," wika nitong muli.n
At dahil dito'y kaagad nalamang ding otomatikong napa-takbo papasok ng kanilang school building sina Sheena at Theresa. Behind them follows Rogelio.
Nasa may bandang ika-apat na palapagbpa ang kanilang classroom, kaya nama'y takbo lamang sila ng takbo mula sa may hagdanan, hanggang sa tuluyan na nga silang maka-rating malapit sa kanilang klase.
Sa labas palamang ay makikita na ang mga nagkukumpol-kumpulang mga estudyante. Some of them were their classmates, while some are just students from the other sections..
"D--Dejavu..." Bulong ni Theresa sa sarili. At dahil sa koryusidad ay dahan-dahan nang naglalakad papalapit sa kanilang classroom, kasama pa'rin sina Sheena at Rogelio.
Surprisingly, kaagad namang nagsi-alisan ang ibang mga estudyanteng taga-ibang seksyon ng makita nilang papalapit na iyong tatlo, na wari bang natatakot sila sa mga ito.
Pare-parehong ikina-taka iyon nina Theresa, ngunit mas pinag-tuonan nalamang nila ng pansin ang kung ano mang nasa loob ng kanilang classroom.
And..
Just as they were expecting.
A dead body was found, hanging in the middle of the ceiling...
Theresa and Sheena gasped, and was bewildered to see another corpse. Ngunit dahil sa mga nangyari sa kanila maraming linggo na ang nakaka-lipas, wari bang kaunti nalamang ang naging kibo nila sa kanilang biglaang nakita.
Same with their classmates.
The rest of the students whom are not part of their class meanwhile were panickier, and screaming. Na para bang, iyon ang kauna-unahang pagkakataong nakakita sila ng isang wala nang buhay na tao.
"A--Anong nangyari dito? At... S--Sino yan?" Takang tanong ni Sheena habang naka-harap pa'rin sa naka-bigting bangkay.
The dead student was a male, wearing the same uniform as the boys from their class. Ibig sabihin, kaklase nila ito, ngunit gayo'n pa man, kahit saang anggulong tingnan ito nina Sheena ay talagang hindi nila ito makilala.
"I--Isa ba yan sa mga transfer students?" She asks.
"Hindi," seryosong sagot naman ni Daniel.
"Si Mark Joseph Rabandaban yan," aniya pa.
"Isa sa mga kaklase na'ting tumigil sa pag-aaral no'ng first day of school palang. Napag-pasyahan niyang bumalik sa pag-aaral nang malaman niyang nahuli na ang mamamatay tao. Pero... Pero..."
Halos hindi maipag-patuloy ni Daniel ang kanyang mga sinasabi.
Mahahalata 'ring nanginginig na ang kanyang mga kamay sa takot...
"Pero ano nga ba kasi talaga ang nangyari dito?" Tanong ni Sheena.
"Why's there another dead body in our classroom!?" She yelled.
"W--What does this means!?"
Her questions were not answered. Hindi na makapag-salita pa si Daniel.
Even Mark, Heide, Joyce, Erron and the others were left speechless.
Pare-pareho nalamang din kasi silang nagulantang nang makita ang kanoong eksena pagka-rating nila pabalik sa kanilang classrooms.
Florelyn on the other hand, was the last one to arrive. Bahagya 'rin siyang nagulat sa kanyang nakita, ngunit kaagad niya nalamang na pinakalma ang kanyang sarili sa pamamagitan ng pag-hinga ng malalim.
Narinig niya 'rin ang mga pasigaw na itinanong ni Sheena.
"I--It means... that it's still not the end," aniya.
"It's only just beginning."
"A--Ano?" May halong panginginig nang tanong muli Sheena.
"The killer's still out there..."
++
"What the fuck was that!" Bulyaw na sabi ng binatang si Hanzell at pagkatapos ay napa-suka.
Matapos na makita ang bangkay ng isa sa kanilang kaklase'y kaagad na nagsi-balikan mula sa labas ang mga transfer students.
Hindi nakayanan ng mga ito ang kani-kanilang nasaksihan.
"N--No. No no no no no. Th--This isn't what I signed up for!" Says Faye.
"A--Akala ko makakaya ko pero... A dead body? S--Seriously!?"
"Who the heck was that guy!?" Tanong naman ni Aldrich.
"Sabi no'ng Daniel, kaklase din daw nila yo'n. Ibig sabihin, he was one of us," says Raffy.
"H--Hindi ko maintindihan... Ano ba kasi ang nangyari?" Tanong naman ng dalagang si Ophelia.
"I--I mean... We were all just inside that classroom a few minutes ago! No'ng nagsilabasan tayo, okay lang naman ang lahat. But then suddenly, there's now a dead body in there!"
"Gusto mo ba kaming tanungin kung anong nangyari do'n?" Tanong naman ni Bettylou.
"Kasi girl, we also have no idea! Magkakasama tayong lumabas, remember? K--Kung ano man ang nangyari doon, it was fast as a quicksilver, and we have no idea why and how it happened! Thinking about it gives me chills!" Aniya pa.
Mayamaya'y may dumaan namang isang dalagang estudyante malapit sa kanila.
And without thinking otherwise, hinila ito ni Ophelia upang sana'y tanungin kung may alam ba ito sa biglaang nangyari, since naaalala niya iyong babaeng isa sa mga unang nakarating sa kanilang classroom.
"M--Miss teka, may alam ka ba sa kung anong biglaang nangyari do'n?--" she asks.
"B--Bitawan niyo po ako..."
Mahinang sambit noong dalagang estudyante, na agad namang nagpa-taka kina Ophelia.
"H--Huh?"
Few seconds later, nagulantang ang magka-kaklase nang bigla nalamang mag-hysterical iyong babae't magsisigaw.
"BITAWAN NIYO PO AKO! P--PAKIUSAP! WALA AKONG ALAM SA NANGYARI! BITAWAN NIYO AKO!"
Nagpupumiglas ang babae na makawala kay Opelia, at nang maka-wala na nga ito sa pagkakahawak ay agad 'rin itong mabilis na nag-tatakbo paalis.
"The fuck. Anong problema no'n?" Takang tanong nalamang ni Hanzell.
"Hindi ba obvious? Takot siya."
Wika ng bigla nalamang na nagsalita mula sa kanilang likuran.
It was Rosario. Naka-tuon lamang ang mga mata nito sa babaeng tumatakbo papalayo.
Dahil naman dito'y kaagad na pare-parehong napa-tingin sa kanya ang lahat ng mga transfer students na naroroon.
"H--Huh? Pe--Pero... W--Wala naman akong ginawang masama sa kanya ah!" Says Ophelia.
"It's not that," muling wika ni Rosario.
"Hindi niyo ba nakikita? Takot siya sa atin," she sighs.
"Actually, it's not just her. Lahat sila takot sa'tin."
"S--Sinong sila?" Faye asks
"Yung mga ka-schoolmates natin. And it's because our section is cursed. Or... that's what they chose to believe," aniyang muli.
"Girl, you're not making any sense," says Bettylou.
"Dahil ba sa mga... Patayang nagaganap sa seksyon na'tin kaya sila takot na takot?" Ani naman no Raffy.
"Sa napapansin niyo, iba ang uniform natin sa kanila. Pula ang palda at pants ng mga taga Section Gold, habang plain na grey naman ang kulay ng mga taga ibang section--"
"Yeah. We know. And it's because we're from a special section, tama?" Says Aldrich.
"Hindi," agarang sagot ni Rosario.
"Para sa iba, yan ang gusto nilang paniwalaan. Lalo na sa publiko, since parating ipinagkakalat ng mga nakaka-taas na malapit nang maging prestigious ang paaralang ito, at ang section na'tin ang pilit nilang ipinag-kakalat na special section. But the truth is, there's a story behind why our uniforms looks different compared to the other students' uniforms.
Simbolo ng uniporme natin ang dugo, dilim at kamatayan. Dahil dati palamang ay malapit na talaga sa mga sakuna at kamalasan ang section Gold. True, at first, originally ay special section talaga siya. But as the years gone by, it's becoming a tale of urban legends.
Ayaw ng ibang mga estudyante't guro sa atin dahil ang pag-aakala nila ay isinumpa tayo. Naniniwala silang, kung sino o ano man ang mahahawakan o malalapitan na'tin ay nahahawa sa mga kamalasan at namamatay. And during these past few days, hindi ko sila masisisi kung hanggang ngayon ay naniniwala pa'rin sila sa mga nakaka-kilabot na istoryang bumabalot sa section na'tin. Labing-anim na sa mga kaklase na'tin ang namamatay. Kaya kunh dito kayo mag-aaral, for the rest of your highschool lives... Dapat masanay na kayo sa mga nangyayari at mga mangyayari palamang. Iyon ay kung makayanan niyo pang makaabot sa huling eksaminasyon bago ang graduation. Si Mark Joseph kasi at ang iba pa, hindi na," says Rosario in monologue, sharing whatever she knows with the rest of her new classmates.
"Enjoy your stay," huling iniwika naman nito, bago tuluyan nang umalis. Leaving the others fully dumbfounded, confused, taunted and scared.
"W--We... We have to get out of here as soon as possible!" May-halong pag-papanik sa wika ni Bettylou...
T o B e C o n t i n u e d . . . . .
PLAYERS LIST:
-- s t u d e n t s --
1. Alexandra Sabusap
2. Angel Corritana
3. Angelou Postrero
4. ❌
5. Daniel Daa
6. ❌
7. Erron Mejico
8. ❌
9. Florelyn Manadong
10. Heide Morillo
11. Ian Keech Fabi
12. ❌
13. Janmil Daga
14. ❌
15. Johnrey Daga
16. ❌
17. ❌
18. Joseph Dacatimbang
19. Joyce Anne Montaño
20. Justin Hijada
21. ❌
22. ❌
23. Lalaine Navarrosa
24. Mark Noya
25. Mj Rabandaban - (newly deceased) ❌
26. Mell Labita
27. ❌
28. ❌
29. Nicole Lepasana
30. Raynold Corritana
31. ❌
32. Rejielyn Villablanca
33. ❌
34. ❌
35. Reymart Barca
36. Richard Piñeda - (in prison)
37. Rosario Fusio
38. Rosemarie Norriga
39. Sheena Morano
40. Theresa Maula
41. ❌
42. Zyhra Badion
-- t e a c h e r s --
43. Zaira Escobedo
-- t r a n s f e r e e s --
44. Aldrich Callosa
45. Bettylou Entereso
46. Chris June "Cj" Lago
47. Faye Suyom
48. Hanzell Van Villamor
49. Jessa Mae Movilla
50. Opelia Augusto
51. Raffy Modesto
• Alive: 35
• Deceased: 16
• Latest Death(s):
× Mark Joseph Rabandaban - strangled to death and hanged.
Chapter 21 teaser~