Thrizel’s POV
Tiningnan ko si Amira sa mga mata na kaya ko na ito. Nagets naman niya pero habang paalis ay bakas pa rin sa kinikilos niya ang kinikilig.
Hays.
Pumasok na ako sa cafeteria. Marami-rami ang tao kaya hindi ko agad nakita si Ryke. Pinuntahan ko siya, nandoon siya malapit-lapit sa gitna. Walang pasintabi akong umupo sa kaniyang harapan.
"Nandiyan ka na pala." Puna niya sa akin at inabutan ng pagkain. Mukhang umorder na.
Ngumiti ako. "Ano bang pag-uusapan natin?"
Uminom muna ito ng tubig at tumingin sa aking mga mata ng diretso. "Nasaan ang kuya mo?"
"Hindi ko siya kasama, ewan ko ro'n."
"Buti naman, bawal niya kasing malaman." Tumingin muna siya sa aming paligid kung may naririnig ba o wala. "Thrizel, huwag kang magagalit kapag sinabi ko.
Kinabahan ako roon pero tuloy pa rin sa pagkain. Mga ilang segundo ako bago sumagot. "Yeah."
"S-Si Kristina Altejano."
"Anong mayro'n sa kaniya?"
Thrale’s POV
Napangiti ako nang matapos ko na ang aking ginuguhit. Nagpapag na ako at nilikgpit ang aking mga gamit. Nagulat ako nang may biglang yumakap sa akin patalikod. Tiningnan ko ito at si Anissa. Hmm? Nga pala.
"Tapos na ako," sabi ko sa kaniya at humarap.
"Ano bang ginuhit mo?"
"Wala 'yon." Dahil magseselos siya kapag nalaman niya. Iisipin niya kung sino iyon, ayoko namang malaman ang tungkol kay Arella.
Napangiti ako nang halikan ako nito sa labi. Ginantihan ko iyon dahil bibihira lang ang tao rito, wala namang makakakita. Lumalim ang aming halikan hanggang sa...
"Thrizel."
Halos manlaki ang aking mgabmata, mabilis akong bumitaw sa aming paghahalikan. Pinilig ko ang aking ulo at napasabunot sa sariling buhok. Ano ‘yon? Binanggit ko pangalan ng aking kapatid?
"Thrale, bakit?" Takang tanong ni Anissa.
Hindi ako sumagot, sunod-sunod ang aking mura sa isipan ko. Napapasipa rin ako sa bato. Fuck! Si Anissa ang kahalikan ko pero bakit si Thrizel ang nasa aking isipan? Ang mas matindi pa ay nabanggit ko ang pangalan niya. Buti na lang ay hindi narinig ng aking nobya.
"Why did you stop?" Tanong niya at hinawakan ako sa aking mga pisngi. Tinitigan ako nito sa mga mata. "May problema ba?"
Umiwas ako sa kaniyang titig at umiba ng direksyon. "Nothing."
"E, anong—"
"Tara, hatid na kita sa room niyo." Putol ko sa kaniyang sasabihin. Tumango naman ito bilang sagot kahit alam niyang nawala ako sa mood.
Habang naglalakad kami ay hindi mawala sa aking isip kung bakit ko nabanggit ang pangalan ng aking kapatid habang kahalikan ko si Anissa? Bakit siya ang nasa isip ko? Gulong-gulo ako dahil ngayon lang iyon nangyari.
"You kissed me," biglang sabi ko. "Wala pang tayo pero bakit mo ginawa 'yon?"
"Mahal na mahal kita, Thrale." Sabi niya gamit ang malungkot na boses. "Alam mo namang may sakit si mom, 'di ba? Siguro sa susunod, magiging tayo rin."
Ngumiti ako sa kaniya ng matamis. "Naiintindihan naman kita, maghihintay ako kahit gaano pa katagal, Anissa. Basta sa akin ka lang at ikaw lang ang mapapang-asawa ko, wala ng iba."
"Talaga?"
"Oum."
"I know na kaya mo 'kong hintayin, swerte na yata ako sa 'yo."
Nagpatuloy na lang kami sa paglalakad. Ang iba pang estudiyanteng nadadaan namin ay tumitingin sa akin pero wala na rin naman 'yon, matagal na akong nag-aaral dito, sanay na.
Habang naglalakad kami sa hallway ay may lalaking humarang sa akin. Tinitigan ko ito sa mata, sinuri ko rin ang mukha dahil namumukhaan ko.
Malakas ang loob niyang nagtanong sa akin. "Nasaan ang kapatid mo?"
Nangunot ang aking noo. "Sino ka?"
"Where's your sister?!" Wow! May gana pa siyang pagtaasan ako ng boses! "I'm Phryx Recas."
Hmmm? Siya pala iyong nagcorner kay Thrizel sa pader. Napatango-tango at tiningnan ito mula ulo hanggang paa.
"Sasaktan mo na naman ang kapatid ko?" Malamig na aking tanong. Hindi ko gusto ang lalaking ito. "Bago ka lumapit sa kaniya. Siguraduhun mong nag-aasikaso ka ng sarili mo, para kang kulto."
Hinawakan naman si Anissa ang aking braso. "Let's go, Thrale, pabayaan na natin siya."
"Sayang, dude." Saka ako ngumisi. Tiningnan ko ang kaniyang kabuoan. "Gwapo ka pa naman pero mas gwapo ako." Saka ko siya binangga sa balikat at nagtuloy tuloy sa paglalakad. Laki naman ng problema nila sa kapatid ko. Tsk, lagi nalang kasing nasasangkot si Thrizel sa mga gulo. Kahit kailan hindi magawang umiwas.
"Ano bang problema no'n sa kapatid mo?"
"Tsk, hindi ko alam."
"Nagtatanong lang ako, Thrale, huwag mainit ang ulo."
"Sorry."
Pagdating naman sa silid-aralan niulya ay inasar-asar agad siya ng kaniyang mga kaklase tungkol sa aming dalawa. Wala naman sa akin iyon
"Ayiiie, hinatid na naman siya ni Mr. Pogi!"
"Hoy, tumahimik kayo!" Sita ni Anissa na halatang kinikilig. Pansin ko namang namumula ang kaniyang mga pisngi
"Bye, una na ako." Paalam ko sa kaniya at sabay nagflying kiss.
Patakbo akong umalis roon, kailangan kong puntahan si Thrizel dahil wala akong tiwala sa lalaking iyon kahit kaibigan ko pa siya. Habang pababa ako ay nakasalubong ko si Amira na paakyat ng hagdan, sakto pababa ako. Nagcecellphone ito na seryoso.
"Amira, si Thrizel?" Tanong ko.
Napatigil siya sa pagtitipa at tumingin sa akin. "K-Kasama si Ryke."
"Sa cafeteria?" Tumango naman siya. "Sige, salamat." Saka ako nagpatuloy sa pagbaba ng hagdan. Kakababa ko pa lang ay bigla nang sumigaw si Amira dahilan para huminto ako sa pagtakbo.
Muli akong humarap rito. Siya naman ay bakas sa mukha ang kaba. "Nagtext si Ryke." Kinunotan ko siya ng noo. "S-Si Thrizel, nagwawala sa cafateri—"
Hindi ko na pinatapos si Amira sa pagsasalita at dali-daling tumakbo. Nang makarating ako sa harap ay nagsisilabasan ang ibang estudiyante sa loob, ang iba naman ay nanonood.
Nakisiksik ako. "Excuse me." Sabi ko pero ayaw ako padaanin. "Sabi ng padaan e!" Dahil sa aking sigaw ay binigyan nila ako ng daan. Kailangan pang sigawan ‘tong mga ito.
Pagkapasok na pagkapasok ko ay sobrang kalat agad ang bumungad sa akin. Ang mga mesa at upuan ay wala sa ayos. Tiningnan ko ang mga taong nasa loob. Bakit nandidito ang mga teachers at si Dean? Anong ginagawa nila? May mga guards din.
Dahan dahan akong tumingin sa babaeng nakatayo sa gitna at bakas sa mukha nito ang galit. Hindi niya na alam ang ginagawa niya, wala na siya sa sarili.
"Miss Wrent, huminahon ka." Utos ng Dean gamit ang kalmadong boses.
"Paano ako tatahimik, huh?!" Sigaw nito at pinagbabato ang mga babasaging baso. Lalapit sana ang mga guards nang biglang humawak si Thrizel ng tinidor at itinutok sa kanila. "Sige! Subukan niyong lumapit!"
Wala na talaga siya sa sarili! Anong ginawa nila sa kapatid ko? Bakit naging ganiyan? Mapapatay ko talaga si Ryke!
"Hindi naman ikaw an—"
"Hindi nga ako ang pumatay kay Kristina Altejano!" Sinipa niya naman ang isang upuan. "Ilang beses ko pa bang uulitin na hindi ako!"
"Iyon nga, Miss Wrent, kailangan ka—"
"Kung hindi kayo nagduduga sa akin, bakit kailangan niyo 'kong kausapin! Sino ba ‘yang detective niyo? Ang tanga mag-imbestiga?!"
Nagwala muli siya at pinagbabalibag na naman ang mga lamesa at upuan. Kung ano-ano na ang ginawa niya. Dali-dali akong pumunta kay Thrizel at yumakap sa kaniya ng patalikod.
"Please, tama na." Pakiusap ko pero tuloy pa rin siya sa pagwawala.
"Hindi ako mamamatay tao! Oo! Nakita ko ang bangkay niya pero tatlo kami no'n!"
"Trishel, please."
"Ano, Dean? Bakit hindi mo pa-imbestigahan?" Dinuro niya pa ang dean at ang mga boses niya ay nagsisimbolo na walang kinakatakutan. "Paimbestigahan niyo, hindi ako takot dahil hindi ako ang pumatay. Sa dami ng estudiyante, ako naisipan niyong pag-initan."
Hindi ko siya binitawan, bumulong ako sa kaniya dahil alam kong walang tigil ito sa pagwawala kapag walang naniwala sa kaniya. "Naniniwala si kuya, hindi ikaw ang pumatay."
"Kuya, hindi ako ang pumatay ka—" Napatigil siya sa pagsasalita at tiningnan kung sino ang nakayakap sa kaniyang likuran. Nang makita niyang ako ay bigla itong huminahon. "K-Kuya." Banggit niya sa akin at doon tumulo ang kaniyang mga luha saka ako yinakap pabalik.
Itutuloy...