Kookmin's Love Is Blind

By BTSslave

12.8K 492 34

ano ba ang kaya mong gawin para sa pag-ibig? Lalaban ka ba? O susuko at handang magsakrispisyo? ayo,another... More

Prologue
Best friend
Make it right
More than this
Boyfriend
Confrontation
Choose
Lie
Decisions
I Need you
Light
Colors
Promise
Unexpectedly
World
Tampo
Past meets Present
Miracle
Anpanman
Safe
Earlier than expected
Always
Blind
Closer
Date
Moon
Heartbeats
Protect
Entrapment
Busted
A new story?
Escape
Us
HIM
Selos pa more
Ikaw at ako
Her
Accepted
Special
break
πŸ’”πŸ’”πŸ’”
Cold
I need You (Sope)
Sorry
Hopeless
The end?
Promise
Yes
Signs
Epilogue

Adjust

222 11 0
By BTSslave


Walong oras na nga ang nakakalipas simula nang umpisahang operahan si Jungkook at sa mga sandaling ito ay hindi pa nila alam kung ano na ang nangyayari sa kanyang nobyo. Kaya naman yung excitement niya, nag-uumpisa ng mapalitan ng kaba.

"G-ganito din po ba katagal yung operation saken? Antagal nila sa loob,nag-aalala na po ako"
He pouty complained,irritation in his voice.

"I dunno baby,and for now we just have to wait hm?"

"S-sorry po ninong,ninang"

"It's okay sweetheart,don't say sorry cuz we feel what you feel too"

Niyakap pa siya ng ninang niya para pakalmahin siya, which he eventually calmed down naman. Naghintay pa sila nang hanggang mga ten minutes,lumabas na nga ang doctor na nagsagawa ng operation ng kanyang kasintahan. 

Inakbayan siya ng ninong niya at nakahawak naman sa kamay niya ang ninang niya saka sabay-sabay nilang hinarap ang doctor.

"Doc how's my son?"

"The operation are successful, there's nothing to worry about Mrs. Jeon. And after his surgery, he have to take a lot of rest para maka-recover agad siya. Mga ilang araw pa bago pa natin pwedeng tanggalin yung bandage sa mga mata niya para malaman din natin kung nakakakita na siya ulit"

"Oh thank you very much doctor for taking really good care of my son"

"That's a big part of my job, Mr Jeon. And Jimin, you can breathe now"

He gigglingly hugged the doctor na naging kaibigan na niya dahil ever since na nabulag siya ito na ang doctor na nangangalaga sa kalusugan niya.

"Thank you so much po doc"

"You're welcome pretty. Please excuse me"

Nagpaalam na nga ang doctor, at muli silang naghintay ng halos thirty minutes din bago naibalik si Jungkook sa private ward nito para makapagpahinga na.

Nakatulog na ito dahil sa epekto pa din ng anesthesia,habang ang parents nito nagpaalam na bibili ng makakakain nilang lahat. He's kinda sleepy and about to take a nap,but a light knock from the door interrupt him.

He stood up and opened the door, only to be greeted by Taehyung's tired smiles.

"Hi, how's Jungkook?"

"Hello,He's doing okay. Lika pasok ka muna"

Nakangiting tumango naman ito at pumasok nga sa loob. Muli siyang naupo sa tabi ni Jungkook,habang naupo naman si Taehyung upuan paharap sa kanya.

"Ginabi ka na yata sa pagbisita mo sa kaibigan mong nandito?"
Usisa niya dito, trying to start a new conversation.

"Onga eh, pero pauwi na'ko dumaan lang talaga ako para kumustahin kayo ni Jungkook"

"Ahh.. Okay naman kami pareho ni Kookie lalo't successful ang operation niya, sana nga lang ay muli na siyang makakita"

"Sana nga. Kayo na ba?"
He was caught off guard by that sudden question from his ex.

"Hey don't feel uncomfortable, Minnie, I didn't mean to make you feel like that. I just wanna know, that's all"

Nakipagtitigan siya dito saglit, saka matapang na sinagot ang tanong nito.
"It's not because i feel uncomfortable but instead it feels like you're not the Taehyung I used to know.. And yes, kami na"

Ito naman ang nakipagpalitan ng tingin sa kanya at saglit na natigilan bago ngumiti sa kanya.

"Well then, I'm happy for you Ji. Basta masaya ka, happy na din ako"

"Taetae"

"It's true Ji.Alam mo,sa nakaraang anim na taon ng pinagsamahan natin ngayon ko lang aaminin sayo na ngayon palang ako nagiging totoo sa sarili ko at sayo. You're right, I'm not the Taehyung you used to know. Andaming nagbago saken, at ngayon lang talaga ako makakahingi sayo ng tawad sa lahat ng mga nagawa ko sayo. Sorry"

Di niya alam kung ano ang magiging reaksyon niya dito kaya nanatili lang siyang nakaupo at nag-iwas ng tingin dito, looking instead at his sleeping boyfriend.

"I wouldn't say it's okay Taehyung,but let's just forgive each other. Di lang naman ikaw ang nagkulang sa relationship natin. We're not perfect"

"You're right, but still I'm sorry for everything Ji. An angel like you deserve all the best in the world"

Tumayo siya para yakapin ito, at nagkausap pa sila, kamustahan at kwentuhan sa halos two weeks din nilang hindi pagkikita.

Maya-maya pa nagpaalam na ito, at saktong paglabas nito dumating naman ang parents ni Jungkook at sabay-sabay na silang kumain ng dinner.

.

.

Mabilis na lumipas ang limang araw at ito na din ang araw na tatanggalin na ang benda sa mga mata ni Jungkook,and he couldn't help but to feel nervous and excited at the same time.

"Baby, si Mommy asan?"

"Lumabas sila nina Ninong eh. Bakit, do you need some thing?"

"Ah wala naman..so tayong dalawa lang pala ang nandito?"

"Yup.. And your point is?"

Pigil ang ngiti nitong nagpa-cute sa kanya habang tinuturo ang nguso nito, requesting a kiss kaya bahagya siyang natawa dito.

"Where's my kiss baby?"

"Pftt, hinalikan na kita kanina ah"

"But I'm not satisfied yet kasi andito sina Mommy kanina. Come on baby, let me kiss you properly"

"Aba nakakarami ka na"

Natatawang bahagya niya itong nahampas sa balikat lalo't pinatikwas pa nito ang nguso nito, motioning him to kiss his boyfriend.

'Para kang timang babe hahaha. Tigilan mo nga yang pagme-make face mo ng ganyan"

"Ugh don't make fun of me Jiji. Kiss. Me.Now"

Idinaan niya sa malakas na tawa ang kilig niya dahil sa pangalan na itinawag nito sa kanya that he really found adorable.

"Pftt haha sige na nga, kawawa ka naman"

"Aigoo,humanda ka saken kapag nakakakita na'ko. I'll punish you for teasing me like this"

"Hala siya! Hahaha"

He didn't took it seriously, and just laughs at Jungkook's antics. Hinalikan naman niya ito that supposedly a peck but Jungkook wasn't a fan of pecks as he grabbed his small baby's waist to deepen their kiss.

Ramdam niya ang mahihinang hampas ni Jimin sa likod niya that made him giggles, kissing his beautiful boyfriend with all his love. Sobrang hindi siya makapaghintay na muli niyang masisilayan ang napakaganda nitong mukha.

"W-what a naughty brat! You almost took my breath away!"
Jimin cutely whined,panting and trying to catch his breath.

He's just too whipped,and couldn't stop himself as he squeezed his baby on a tight embrace.

"Gigil mo si ako baby ko eh haha"

"Aynako, baliw ka na Kookie"

"Oo naman,aminado naman ako na matagal na'kong baliw sayo"

"Aishhh, dami mong pakulo!"

He playfully giggles that made his Jiminie laughs too.

"Aww seems that my babies are having fun"
Nabosesan niya ang kanyang ina na tila kakapasok lang.

"And they're so adorable! Hehe"
He heard Jimin's mother cooed, that made him chuckles as he's sure that Jimin was blushing shy.

"Auntie, Mommy stop making my baby shy. He must be all red"

"Ayiehh, ang sweet naman ni bayaw hehe. Pano mo nalaman na namumula siya, eh di mo naman siya nakikita??"

"Kuya!!"

Natawa lang ang mga kaanak nila sa reaksyon na yun ni Jimin na kahit hindi niya ito nakikita alam niyang nakasimangot na at malapit ng mapikon.

"Kahit di ko siya nakikita Kuya, I know every single little things about him.. He's a part of my life, you know"

"Ayiehhhhh!"
Tukso pa ng lahat pati ang kanilang mga tatay nila nakikisali na kaya naman kahit nakikipagtawanan siya, hinagilap niya ang kamay nito para hawakan. He knows when Jimin is comfortable or not.

"Don't touch me,sige lang gatungan mo pa sila"

"Ahh kahit naman nakikipagbiruan ako sa kanila, seryoso naman ako sa sinabi ko babe. Wag ka na mainis, hm?"

"Hmp, ewan ko sayo. Diyan ka talaga magaling, pa-cute ka masyado"

"Pftt, love mo naman ako eh"

He's just really whipped whenever his Jiminie were laughing like a baby. Nagkakabiruan silang lahat nang muling may magsalita.

"Um excuse me?"

"Oh hi Doc"

"Hello guys. Are you ready Jungkook?"

"Ah yes doc"

Ramdam niya ang paghawak ni Jimin sa kamay niya at bahagyang pagpisil dun.

"Once I removed your bandage, open your eyes slowly okay? And tell me if something feels uncomfortable"

"I will"

And then the doctor starts to slowly remove his bandages, until it was completely gone.

"Now open them slowly"

Tumango siya bilang tugon, slowly opening his heavy eyelids. He blinks a couple of times, trying to clear his vision.

'N-nakikita mo na ba'ko Babe?"

An unnoticed tear escaped from his eyes, hands automatically searched his mochi's small face.

"How was it Jungkook? Can you see us clearly?"

"D-doc.. Bakit wala akong makita? I-I.."

"What? K-Kookie, hindi mo'ko nakikita?? Doc"

His heart hurt the way he heard Jimin's hopeless voice and cracked. Akala ba niya succesful ang operation?

"Pano nangyaring di nakakakita ang anak ko gayong successful ang operation sa kanya Doc?"

"Let's all calm down first, Mrs Jeon. Yes the operation were successful,may mga ganyan talagang case na hindi agad makakakita ang patient lalo na kapag hindi pa fully healed ang wound sa loob ng mata. And in Jungkook's case, medyo matagal-tagal din na nasanay ang mga mata niya sa dilim, but worry not it'll heal soon. His eyes needs a lot of adjustments. Kusa din lilinaw ang paningin niya"

Ayun, nakahinga siya ng maluwag along his parents and Jimin's. Dinig din niya ang mahinang pagbuntong-hininga ng kanyang mahal.

"H-how long Doc?"

"Well,in most cases it'll take a few hours, yung iba nagtatagal sila ng mga ilang araw at maximum na ang isang linggo. Kusa talaga siyang maghi-heal, Jimin"

"Thank you so much, Doc"

"You're welcome, Mr Jeon. I'll be leaving now. And Jungkook, inumin mo pa din yung mga antibiotic kong nireseta para mabilis na gumaling yang wound sa mata mo. Wear some eye glasses too to prevent irritation and infections okay?"

"Yes Doc.. Thank you"

Nagpaalam na ang doctor sa kanila at dinig pa niya ang parents nila na lumabas kasama ang doctor,giving him and Jimin some private talk.

"I'll be fine,baby don't worry too much okay?"

"Hmm..akala ko failed na, na hahanap na naman tayo ng donor--

"Hey, it's okay baby please calm down. Sabi ko naman sayo,makakita man ako o hindi I'll be fine cuz i have you in my arms"

"No I'll do everything makakita ka lang Jungkook. Or else I'll be forever be guilty cuz I was the reason why you're blind"

"Ji--

"End of discussion babe. Basta gusto ko makakita ka ulit"

He sighed, surrendering as he doesn't want to start an argument between them. Masyado yata niya itong mahal para gustuhin na magtalo sila. No, he would never like the thought of them having a fight.

Continue Reading

You'll Also Like

686K 23.3K 70
A story where a girl would do anything to get rid of her studies including getting married with a Mafia king but fate played opposite of it even afte...
264K 6.3K 35
"That better not be a sticky fingers poster." "And if it is ." "I think I'm the luckiest bloke at Hartley." Heartbreak High season 1-2 Spider x oc
980K 32.5K 60
π’π“π€π‘π†πˆπ‘π‹ ──── ❝i just wanna see you shine, 'cause i know you are a stargirl!❞ 𝐈𝐍 π–π‡πˆπ‚π‡ jude bellingham finally manages to shoot...
956K 40.2K 81
Maddison Sloan starts her residency at Seattle Grace Hospital and runs into old faces and new friends. "Ugh, men are idiots." OC x OC