Christina's POV
Οι επόμενες ημέρες, κυλούν πολύ ήσυχα. Έχω βρει τους ρυθμούς μου εδώ μέσα και απλά, κάνω ότι καλύτερο μπορώ, για να μην έχω μπλεξίματα
(Christina, θέλω να μου κάνεις μια χάρη)
Πετάει ξαφνικά η Rebecca, ενώ στρώνουμε το τραπέζι και στρέφω το κεφάλι για να την κοιτάξω
(τι;)
(το βράδυ θα βγω με κάποιον και... Θέλω να με καλύψεις)
Μουρμουρίζει και κατσουφιάζω
(ναι αλλά... Γιατί δεν ζητάς άδεια από το αφεντικό;)
Ρωτάω και στριφογυρίζει τα μάτια της
(θα με βοηθήσεις;)
Έχω και επιλογή;
(θα προσπαθήσω)
Μουρμουρίζω και φεύγω προς την κουζίνα.
Μόλις μπαίνω μέσα, βλέπω την Lola να σαλιαρίζει με τον Demian... Ααα! Τα πιστουνάκια μου και μας το έπαιζαν κρυφοί, κατάλαβες;
(γχχμμ, εμ συγγνώμη)
Ξεροβήχω και αμέσως, τραβιούνται μακριά, ένας από τον άλλον
(εμείς δεν...)
(δεν χρειάζομαι εξηγήσεις. Μόνο να προσέχετε)
Λέω ενώ τους κλείνω το μάτι και παίρνω τον δίσκο με τα κρουασάν.
Μόλις πηγαίνω στο τραπέζι, βλέπω τον Damon, να κάθεται στην καρέκλα και να διαβάζει την εφημερίδα, ενώ πίνει τον καφέ του
(καλημέρα κύριε)
Μουρμουρίζω αλλά εκείνος, δεν μου γίνει καμία σημασία... Νομίζω πως στο τέλος, θα το συνηθίσω όλο αυτό.
Αφήνω τα κρουασάν στο τραπέζι και ξαφνικά, ακούγεται το κουδούνι... Ποιός έρχεται τόσο νωρίς;
(πήγαινε να ανοίξεις)
Λέει αδιάφορα, ενώ απλώνει το χέρι και παίρνει ένα κρουασάν από το πιάτο. Αμέσως πηγαίνω προς την πόρτα αλλά ξαφνικά, η Rebecca με σταματάει
(θα ανοίξω εγώ, εσύ πήγαινε να φέρεις τα υπόλοιπα)
Λέει και με ένα χαμόγελο, φεύγω προς την κουζίνα.
Αμέσως παίρνω τον δίσκο με την μαρμελάδα και το ψωμί και πηγαίνω στο τραπέζι, ώσπου η κυρία Miller με σταματάει
(Christina, μπορώ να σου μιλήσω ιδιαίτερος;)
Ρωτάει και γνέφω καταφατικά
(μόλις αφήσω τα πράγματα στο τραπέζι, θα...)
(δύο λεπτά σε παρακαλώ)
Λέει και αποφασίζω, να αφήσω τον δίσκο ξανά στον πάγκο και να την ακολουθήσω ως την γωνία του δωματίου
(πείτε μου κυρία Miller, τι συμβαίνει;)
(βλέπω ότι έχεις πολλά, πάρε δώσε με την Rebecca)
Λέει και κατσουφιάζω
(ναι αλλά, συνεχίζω να μην καταλαβαίνω)
(μην της δείχνεις εμπιστοσύνη)
Μουρμουρίζει και τότε είναι που μπερδεύομαι εντελώς
(γιατί;)
(απλά άκουσε με. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθεις Christina)
Τι εννοεί; τι τρέχει εδώ;
(δεν σας κατα...)
(δεν είναι ώρα τώρα. Αντε, πήγαινε στην δουλειά σου)
Λέει και έτσι απλά, φεύγει, όμως τα λόγια της μένουν... Τι εννοούσε με αυτό η κυρία Miller; τι θέλει να μου πει με αυτό; φφ, πρέπει να συγκεντρωθώ.
Αφού ξανά παίρνω τον δίσκο, πηγαίνω στην τραπεζαρία αλλά, τα βήματα μου σταματάνε, καθώς βλέπω έναν παράξενο άντρα, να κάθεται στην απέναντι μεριά από το τραπέζι. Το βλέμμα του συναντά το δικό μου και τότε είναι που κοκαλώνω... Αυτό το βλέμμα, αυτό το πρόσωπο. Κάτι μου θυμίζει. Το πρόσωπο του φαίνεται πολύ οικείο, πολύ γνωστό
(Christina;)
Η φωνή του Damon, με βγάζει από τις σκέψεις μου και προσπαθώ να συμμορφώσω τον εαυτό μου
(με συγχωρείτε)
Λέω ενώ τους χαρίζω ένα γλυκό χαμόγελο και πηγαίνω κοντά τους, για να αφήσω τα πράγματα στο τραπέζι. Το βλέμμα του παράξενου άντρα παραμένει κολλημένο πάνω μου ενώ εγώ, προσπαθώ να μην του δώσω σημασία
(μπορείς να πηγαίνεις)
Λέει ο Damon και επιστρέφω στην κουζίνα. Ποιός είναι τώρα αυτός;
Damon's POV
Τους παρακολουθώ, να κοιτάζουν, έντονα ο ένας τον άλλον... Κάτι τρέχει εδώ. Λες να την γουστάρει;
(μπορείς να πηγαίνεις)
Της λέω και αμέσως, φεύγει από την τραπεζαρία. Όμως το βλέμμα του Alexander, είναι κολλημένο επάνω της... Τι διάολο πρόβλημα έχει;
(συνεχίζουμε;)
Ρωτάω, αλλά δεν μου δίνει σημασία... Αρχίζει να με εκνευρίζει όλο αυτό
(κύριε James;)
(ποια είναι αυτή η κοπέλα;)
Ρωτάει και κουνάω, μπερδεμένος το κεφάλι μου
(είναι η καινούρια μου υπηρέτρια)
Απαντάω και τον παρακολουθώ, να τρίβει σκεπτικός το πιγούνι του
(πρέπει να φύγω)
Πετάει ξαφνικά και σηκώνεται από την θέση του... Ορίστε;
(συγγνώμη αλλά, μιλούσα για δουλειές)
(λυπάμαι, αλλά δεν γίνεται σήμερα)
Λέει, ενώ φοράει το σακάκι του και περπατάει γρήγορα προς την έξοδο... Τι τρέχει με αυτόν τον τύπο; κάνω νόημα με το κεφάλι μου στην Rebecca, να τον ακολουθήσει και εκείνη, τρέχει από πίσω του... Δεν ξέρω τι στο διάολο συμβαίνει μέσα στο κεφάλι του, αλλά θα μάθω σύντομα.
Για μια στιγμή αναρωτιέμαι, αν ξέρει την Christina... Ίσως πρέπει να μάθω. Αμέσως, βγάζω το τηλέφωνο από την τσέπη μου και καλώ τον bodyguard μου, τον Bradnon
(κύριε)
(θέλω να ψάξεις τι διασυνδέσεις έχει η Christina Pierce με τον Alexander James)
(μάλιστα κύριε)
Λέει και το κλείνω... Πρέπει να μάθω. Ίσως τελικά, αυτή η κοπέλα αποδειχτεί κίνδυνος για εμένα.
Christina's POV
Η ώρα είναι δέκα και εγώ, έχω τελειώσει την βάρδια μου, οπότε πηγαίνω στο δωμάτιο μου για να κάνω ένα ζεστό, χαλαρωτικό μπάνιο.
Μόλις μπαίνω στο δωμάτιο μου, ακούω βήματα να με ακολουθούν και γυρίζω για να δω ποιός είναι
(Damon; εμ... Εννοώ, κύριε Grey;)
Με διορθώνω αμέσως και εκείνος χαμογελάει στραβά
(θα ήθελα να μιλήσουμε)
Μουρμουρίζει και ανοιγοκλείνω μερικές φορές τα μάτια... Άκουσα καλά;
(φυσικά)
Αποκρίνομαι και ξαφνικά, με αρπάζει από το χέρι και με τραβάει μέσα στο δωμάτιο. Με πετάει στο κρεβάτι και κλείνει την πόρτα... Τι κάνει τώρα;
(έχεις κάποια σχέση, με τον άντρα που είδες σήμερα το πρωί;)
Ρωτάει ξαφνικά και τα μάτια μου γουρλώνουν
(σαν τι είδους σχέση;)
Αντιγυρίζω έντρομη... Λες να κατάλαβε το βλέμμα που του έριξα;
(δεν ξέρω, εσύ θα μου πεις)
Λέει με καχύποπτο ύφος ενώ τρίβει με τα δάχτυλα το πιγούνι του... Δεν μου αρέσει η συμπεριφορά του. Με τρομάζει
(δεν σε καταλαβαίνω Damon)
(είδα πως τον κοίταζες Christina. Δεν είμαι χαζός)
Μουγκρίζει θυμωμένος και κάνει ένα βήμα κοντά μου
(απαιτώ να μου πεις, τι σχέση έχεις εσύ με τον Alexander James. Μήπως είσαι κατάσκοπος;)
Λέει και κουνάω μπερδεμένη το κεφάλι μου
(πλάκα κάνεις; μέχρι χθες δεν σε ήξερα καν και τώρα μου λες ότι ξέρω έναν άντρα, με τον οποίο συνεργάζεσαι; πας καλά;)
Φωνάζω και ξαφνικά, αρπάζει τον καρπό μου και με τραβάει κοντά του, έτσι που τα στήθη μας, συγκρούονται μεταξύ τους
(εμένα, δεν θα μου υψώνεις τον τόνο της φωνής σου, το κατάλαβες;)
Γρυλίζει ενώ τα μάτια του, πετάνε φωτιές... Θεέ μου, τώρα πραγματικά φοβάμαι
(Damon... Με... Με πονάς)
Τραυλίζω αλλά φαίνεται σαν να μην με ακούει
(σύντομα, θα ανακαλύψω την αλήθεια και τότε... Δεν θα μπορέσεις να μου κρυφτείς)
Μουγκρίζει, ενώ πετάει τον καρπό μου και βγαίνει, με βαριά βήματα από το δωμάτιο, κοπανώντας την πόρτα πίσω του... Γαμώτο. Τι του έκανα και μου συμπεριφέρεται έτσι; γιατί νομίζει ότι είναι κατάσκοπος; τι τρέχει με αυτόν τον άνθρωπο τέλος πάντων.