Την επόμενη ημέρα ξυπνάω νωρίτερα φυσικά για να πιάσω δουλειά. Αφού έχω καθαρίσει το μισό σπίτι μαζί με την Rebecca, την οποία γνώρισα μόλις τώρα, πηγαίνω στην κουζίνα για να φάω κάτι και να συνεχίσω την δουλειά μου... Όπου να ναι θα ξυπνήσει ο κύριος Grey
(λοιπόν; πως σου φάνηκε η πρώτη σου ημέρα στην δουλειά;)
Με ρωτάει χαμογελαστή η Rebecca ενώ εγώ τρώω ένα φρέσκο κουλούρι που μόλις έφερε η κυρία Miller από τον φούρνο
(μια χαρά)
(είναι λίγο κουραστική βέβαια αλλά, θα την συνηθίσεις)
Λέει με γλυκό ύφος και της ανταποδίδω το χαμόγελο. Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και ένας παχουλός άντρας μπαίνει μέσα στην κουζίνα
(τι γίνεται εδώ;... Λουφάρουμε;)
(αμάν βρε Demian... Απο καρδιά θα πάμε όλοι εδώ μέσα)
Λέει πειραχτηκά η Lola, η μαγείρισσα, που στέκεται στην κουζίνα και ετοιμάζει μερικά κρουασάν
(συγγνώμη, απλά ήθελα να... Δώσω το σοβαρό μου ύφος. Λοιπόν, ποια είναι η καινούργια κοπέλα;)
Ρωτάει με περίεργη προφορά ο άγνωστος άντρας, ενώ κοιτάζει τριγύρω και αμέσως το βλέμμα του με εντοπίζει
(εσύ πρέπει να είσαι η Christina, σωστά;)
(ακριβώς,, χάρηκα)
Πως είναι δυνατόν να με ξέρουν όλοι και εγώ να μην ξέρω κανέναν;
Αμέσως σηκώνομαι και πηγαίνω προς το μέρος του. Απλώνω το χέρι μου για χειραψία αλλά ξαφνικά, το παίρνει και φιλάει ευγενικά την αναστροφή της παλάμης μου
(γοητευμένος)
Μουρμουρίζει κάνοντας με να χαχανίσω... Φαίνεται πολύ συμπαθητικός. Σίγουρα δεν είναι Αμερικάνος. Φαίνεται από το πρόσωπο του και κυρίως από την προφορά του.
(το όνομα μου είναι Demian. Είμαι ο επιτηρητής σε αυτό το σπίτι)
(χάρηκα για την γνωριμία κύριε Demian)
(α! σκέτο Demian)
Αποκρίνεται και ξαφνικά ένα χέρι, τον αρπάζει από τον ώμο και τον απομακρύνει από εμένα
(αν θυμάμαι καλά η δουλειά σου είναι να μας παρακολουθείς, όχι να μας φλερτάρεις)
Λέει η Lola και τον τραβάει μακριά μου, κάνοντας με να γελάσω
(εμ ναι ναι... Εμ μάλιστα)
Αποκρίνεται σαν βρεγμένη γάτα ο Demian και την ακολουθεί ως τον πάγκο της κουζίνας... Τελικά είναι ωραία εδώ μέσα. Σίγουρα θα περάσω καλά, για όσο χρόνο μείνω εδώ δηλαδή
(αντε, ακόμα δεν ετοιμάσατε τα κρουασάν;)
Ρωτάει, φανερά αγχωμένη η κυρία Miller, καθώς μπαίνει με φόρα μέσα στην κουζίνα
(σε λίγο θα είναι έτοιμα)
Λέει η Lola και εκείνη ξεφυσάει
(κορίτσια σηκωθείτε, όπου να ναι θα ξυπνήσει ο κύριος)
Γιατί τόση βιασύνη σήμερα;
(εντάξει, σε λίγο θα σηκωθούμε)
Λέει, χαλαρά η Rebecca και η κυρία Miller, για κάποιον παράξενο λόγο, την αγριοκοιτάζει
(αντε, βιαστείτε)
Λέει και βγαίνει από την κουζίνα
(διακρίνω πολλά νεύρα)
Ακούγεται ξαφνικά ο Demian και ξεφυσάω δυνατά... Κάτι τρέχει σε αυτό το σπίτι
(αντε, πάμε για δουλειά)
Λέω, ενώ σηκώνομαι από την θέση μου και ξανά φοράω την ποδιά μου.
Μόλις βγαίνω από την κουζίνα, ακούω το κουδούνι της πόρτας
(θα ανοίξω εγώ)
Λέω στην Rebecca, η οποία παλεύει για να δέσει την ποδιά της
(εντάξει)
Αποκρίνεται και φεύγω προς την πόρτα. Αφού διορθώσω λίγο την ποδιά μου ανοίγω και το στόμα μου μισανοίγει... Ποιός είναι πάλι αυτός;
(καλημέρα σας)
Λέω ευγενικά, ενώ του χαρίζω ένα γλυκό χαμόγελο και εκείνος κουνάει, φανερά μπερδεμένος το κεφάλι του
(καλημέρα εμ... Είναι ο κύριος σου εδώ;)
(φυσικά. Περάστε)
Λέω ενώ παραμερίζω και εκείνος μπαίνει μέσα
(συγγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτος αλλά... Γιατί είστε εδώ;)
(δουλεύω εδώ, ως καθαρίστρια, κύριε)
Απαντάω ευγενικά και εκείνος χαμογελάει στραβά
(ωραία)
Μουρμουρίζει και τον ακολουθώ ως την μεγάλη τραπεζαρία. Εκεί, βλέπω τον Damon, να κάθεται στην κορυφή του τραπεζιού και να τρώει το πρωινό του
(καλημέρα φίλε μου)
Λέει ο άγνωστος άντρας και αμέσως, ο Damon σηκώνει το κεφάλι και χαμογελάει, αμυδρά καθώς τον βλέπει
(καλημέρα Jason, κάθισε)
Αποκρίνεται εκείνος και ο Jason, κάθεται σε μια καρέκλα, δίπλα του
(καφέ;)
(αμέ)
Αμέσως η Rebecca τους πλησιάζει και παίρνει την καφετέρια για να γεμίσει μια κούπα... Πολύ παράξενο αυτό
(σ'ευχαριστώ Rebecca)
Λέει ευγενικά ο Jason και εκείνη, του χαμογελάει συνεσταλμένα... Πάρα πολύ παράξενο αυτό
(εντάξει κορίτσια, μπορείτε να πηγαίνετε)
Μας λέει ο Damon και πηγαίνουμε, γρήγορα προς την κουζίνα
(μάλλον θα μιλήσουν για δουλειές)
Λέει η Rebecca. καθώς φτάνουμε έξω, από την πόρτα της κουζίνας
(για κρασιά και έτσι;)
Ρωτάω και εκείνη γελάει δυνατά... Συγγνώμη, είπα κάτι αστείο;
(δεν έχεις ιδέα ποιός είναι ο Grey, έτσι;)
Λέει, με αινιγματικό ύφος και κατσουφιάζω
(τι εννοείς;)
(μην ανησυχείς, θα τα μάθεις όλα σύντομα)
Μουρμουρίζει και απλά, μπαίνει μέσα στην κουζίνα, αφήνοντας με κοκαλωμένη στην θέση μου... Τι εννοούσε τώρα αυτή; τι τρέχει μέσα σε αυτό το σπίτι; και τι εννοεί όταν λέει ότι, δεν έχω ιδέα ποιός είναι ο Grey; υπάρχουν πολλά ερωτήματα μέσα στο κεφάλι μου... Κάτι περίεργο συμβαίνει εδώ μέσα.
Damon's POV
(εντάξει κορίτσια, μπορείτε να πηγαίνετε)
Λέω και αμέσως, φεύγουν από την τραπεζαρία, αφήνοντας μας μόνους
(ωραίο κομμάτι η καινούργια)
Λέει με φανερό ενδιαφέρον ο Jason και τον αγριοκοιτάζω
(μην τολμήσεις να την αγγίξεις)
(γιατί;)
(επειδή δεν έχει ιδέα για το ποίοι είμαστε)
Απαντάω σιγανά και τα φρύδια του ανασηκώνονται
(καλά, όπως και να χει, εγώ την θέλω. Έστω και για μια νύχτα στο κρεβάτι μου, δεν με χαλάει)
Μουρμουρίζει ενώ κοιτάζει προς το σημείο, όπου έφυγαν τα κορίτσια... Έλεος και αυτός με το σεξ
(το θέμα μας, δεν είναι το πήδημα αυτή την στιγμή)
(δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από το πήδημα, φίλε μου)
Αποκρίνεται πειραχτηκά και πίνει μια γουλιά από τον καφέ του
(γαμώτο Jason, συγκεντρώσου)
(προσπαθώ, αλλά αυτός ο κώλος, με έχει τρελάνει)
Χωρίς να το ελέγξω, χτυπάω το χέρι μου στο τραπέζι, κάνοντας τον να τιναχτεί
(μπορείς να σκεφτείς, οποιαδήποτε άλλη στιγμή το σεξ, αλλά τώρα, έχουμε δουλειά)
Γρυλίζω και επιτέλους, φαίνεται να σοβαρεύει
(πολύ καλά. Σε ακούω)
(σε μια εβδομάδα έρχεται το εμπόριο από την Ιταλία)
(ναι ξέρω, θα μας το φέρει ο Jimmy)
(το θέμα είναι, ότι ο James, ζήτησε να με δει μεθαύριο)
Λέω και τα φρύδια του ανασηκώνονται από την έκπληξη
(σοβαρά; για ποιόν λόγο;)
Ρωτάει και ανασηκώνω τους ώμους μου
(δεν έχω ιδέα. Αλλά μου φαίνεται ύποπτο όλο αυτό)
Μουρμουρίζω, ενώ τον παρακολουθώ να τρίβει σκεπτικός το πιγούνι του
(ίσως θα έπρεπε να κρύψεις ένα όπλο κάπου)
(σίγουρα θα με ψάξουν)
Αποκρίνομαι και εκείνος ξεφυσάει
(που σου ζήτησε να συναντηθείτε;)
(σε ένα εστιατόριο)
(εφόσον είσαστε σε δημόσιο χώρο, δεν θα μπορέσει να σου κάνει και πολλά)
Λέει με σιγουριά, στον τόνο της φωνής του και παίρνω μια βαθιά ανάσα
(ξέρεις ότι ο James είναι αδίστακτος. Δεν θα ήθελα να τον έχω για εχθρό μου)
(πιστεύω ότι θέλει να σου προτείνει συνεργασία. Αλλιώς, ποιός ο λόγος να σου ζητήσει να βγείτε και μάλιστα σε δημόσιο χώρο, για να σου κάνει μια πρόταση)
(και αν θελήσει κάποιο αντάλλαγμα;)
(Damon, δεν είσαι χθεσινός. Ξέρεις πως λειτουργούν αυτά)
Λέει ενώ απλώνει το χέρι και ακουμπάει τον ώμο μου... Ναι, φυσικά και ξέρω. Όμως ο James είναι πραγματικά αδίστακτος. Ανησυχώ υπερβολικά για αυτή την συνάντηση.