Bring her
Nagising si Luna mula sa kakaibang panaginip. The boy in her dream seemed so important to her that she wants to be with him now. She feels different, na para bang may kakaibang lakas siyang nararamdaman.
She needs to get out of the place. Iyan lang ang nasa isip niya.
She was still lying on the medical bed with cuffs and IV. She felt something trying to break out from her. Pumikit siya at nagconcentrate. And as if charged with ‘electric shock’ she released a heavy force that ‘un-cuffed’ her and the IV pulled out from her skin.
Red lights suddenly start blaring from the cage she was in.
She is really confused on what is happening to her. Ano itong nararamdaman niya sa loob niya. It was strange but she felt so alive. Answers will come, but right now, all she wanted to do is to get out of this cage.
Bumangon siya at tumayo mula sa higaan. The lights that was in the cage shattered, the machines broken which resulted from the force coming from her. Naglakad siya papunta sa pinto. Hind niya alam kung paano ito buksan, kaya naman ay inilapat niya ang dalawang palad niya sa salamin. She concentrated one more then a force came out fromm her palms breaking the glass into splinters.
Pinaghalong pagka-mangha, takot, at pagkagulat ang naramdaman ng mga tao sa labas ng kulungan. Sino ba namang hindi, that glass is a bulletproof one.
"Sir, we are losing control!" Ani ng isang lalaking naka-lab gown sa lalaking naka-suit.
Everyone in the laboratory was startled. Lahat sila aligaga sa kanya-kanyang ginagawa. May bigla namang pumasok sa lab, parang galing pa ito sa pagtakbo, the guy was catching his breath.
"Sir, intruders are getting their way here. You have to evacuate immediately."
Nanatiling nakatingin ang lalaki kay Luna habang nagsisimula itong bumaba sa steps mula sa kulungan. Isang malaking ngisi ang ibinigay nito sa mga tauhan.
"It is really is her," wala sa sariling sabi nito.
"Sir, it will be dangerous if we stay here longer." Mababatid sa boses ng scientist ang kaba, dahil nagsimula na silang makarinig ng mga sigaw mula sa labas ng laboratoryo.
"Secure the blood inside the cage," ani ng lalaki na hindi inaalis ang tingin sa dalaga.
"Yes, sir."
"Hmm. But I think it won't be enough. Take her with us." Tumayo ito sa pagkakaupo at dumiritso na sa fire exit ng lab.
Nagmamadali namang umalis din ang ibang mga scientists sa laboratory dahil ayaw nilang madamay sa galit ng mga sumugod at sa babaeng ngayon ay hindi nagpapakita ng karakter ng isang normal na tao.
Ang ibang tauhan naman na mayroong mga armas na nakatutok kay Luna ay unti-unting lumapit.
Walang ganang nilingon ni Luna ang mga lalaking papalapit sa kanya. She tilted her head. Iniwasiwas niya ang kanyang kamay at kasama nito ang pagtilapon ng mga kalalakihan patungo sa pader.
Itinaas niya ang kamay na ginamit, she looked at it with wonder.
"Stand down!" Sigaw ng isang lalaki.
Parang wala lang kay Luna ang nangyari. May naririnig din siyang mga sumigaw na tao, na parang takot na takot sa mga nangyayari.
Her eyes were still glowing, gone the innocent look in her eyes and was exchange by a look full of anger.
Nagpatuloy siya ng paglalakad di alintana ang mga inaapakan na bubog ng salamin. Parang wala siyang maramdamang sakit, namamanhid ang katawan niya at ang alam niya lang ay lahat ng susugod sa kanya ay kalaban.
"Tigil! Itaas mo ang mga kamay mo at wag kang gagalaw!" Sigaw ng isang lalaking may hawak na armas.
Napapalibutan na pala siya ng mga armadong lalaki, hindi man lang niya alam. Masyadong okopado ang isip niya sa isang tao.
Ice... Ice... Ice.
Paulit ulit. Iyon lang ang ata ang alam niya sa mga oras na iyon. Ang makasama ang lalaking alam niyang makakasagot sa mga tanong niya.
"Inuulit ko itaas mo ang mga ka--"
Hindi na naituloy ng lalaki ang sasabihin ng napahawak ito sa leeg na parang sinasakal siya. Unti unti itong lumutang sa ere, halos manginig na sa takot ang iba pang armadong lalaki dahil sa nangyayari sa kasamahan.
Napapapadyak na ang lalaki sa ere hanggang sa malagutan na ito ng hininga. Takot na tiningnan ng iba si Luna na nakatingin lamang sa ngayon ay bangkay na na nakalutang sa ere. The body suddenly fell to the ground with a loud thud.
Pero masydong engrossed si Luna sa ginawa na hindi namalayang may tumurok na palang tranquilizer bullet sa batok niya, that resulted for her to faint.
Isaac and the others are now fighting with the organization's men. They are so eager to get Luna back, especially Isaac.
Sa matagal ba namang panahong lumipas ng paghihintay sa babaeng pinakamamahal niya, at ngayong makakasama na niya ito sa wakas ay makikidnap pa. Hindi na ata iyon makatarungan.
"Jad! Where is her location?" Aniya matapos gilitan ng hininga ang isang lalaki.
Ang mga mata nitong naglalaro sa mga kulay ng abo, pula, at ginto. Its natural for a hybrid like him, but its rare to be a hybrid.
Siya lang ang nag-iisang half vampire at half werewolf sa bansa. Which made him more powerful than anyone, but makes his life in danger and the people around him.
"It's under the building!" Sagot nito matapos nitong barilin ang nga lalaking sabay sabay sumugod sa kanya.
Mas mabilis pa sa kidlat na pumasok sa loob ng building si Isaac at dumiretso na sa may hagdan, papunta sa basement.
Habang pababa na ay may nakakasalubong siyang armadong lalaki at iba pang mga taong naka-lab gown pa. Halos di na makalapit ang ibang kalaban dahil sa isang tingin niya palang sa mga mata nito ang napapahawak agad ito sa ulo, at napapasigaw dahil sa sakit.
Naiinis sa sarili si Isaac, dahil sana noong una palang sila nagkitang muli ay dinala na niya ito agad sa mansyon para maging ligtas. But he knew that she won't remember her that easily, that's why he wanted to take it slowly. Para naman hindi mabigla agad si Luna sa mga nangyayari.
He also knew that there's still a possibility na mangyayari ito, but he could have prevent it if he want to. He tried to exterminate the organization permanently, akala niya nagawa niya ito. Pero hindi pala.
He forcefully pushed people away and run towards the open door. Napasinghap siya nang makitang bitbit ng mga kalalakihan ang babaeng matagal niya nang hinihintay.
"Stop!" Utos niya sa mga ito na siya namang sinunod ng lahat.
His voice penetrated their minds making them into puppets.
"Face me." Mariin niyang sabi.
Lahat sila ay napasunod sa utos ng lalaki, na para bang may sariling isip ang mga katawan nila. Unti unti na ring pumapasok ang ibang kasamahan ni Isaac sa laboratoryo, now witnessing how their leader control things or should we say control humans against their will.
Nakaating na rin sina Ezekiel at pinasadahan ng tingin ang buong lugar. He was confused to see the shattered glass na mahirap paniwalaang mababasag dahil sa sobrang kapal nito, lalo na sa mga wala nang buhay na katawan na nakahandusay sa sahig.
Who could've done this? Tanong niya sa isip. Could it be?
"Bring her to me."
Lumapit ang lalaking bitbit bitbit si Luna. Isaac signaled Ezekiel to carry Luna pagbigay ng lalaki sa kanya. Pagkatapos maibagay ng lalaki si Luna ay matalim na tinitigan ni Isaac ang mga tao doon. Then they suddenly clutched their heads, screaming in pain. In seconds, they all fell down.
"Let's go." Aniya at mabilis na silang umalis ng building.
Just outside the town the surviving organization feared for the consequence for not retrieving the girl. Halos barilin ng lalaking nakasuit ang isa pang tauhan niya sa sobrang galit. Nanginginig naman sa takot ang lalaki habang pinagmamasdan ang isa niya kasama na ngayon ay nakahandusay na sa lupa.
"Mga hangal! Ang babagal niyong kumilos! Sa tingin niyo magugustuhan ito ng panginoon?! Hindi!" Galit na galit ang mukha ng lalaki habang sinasabi ito. Dinuro duro niya pa ang mga tauhan gamit ang hawak na baril.