not proofread
Sorry
maliayang pagbabasa!
🥀
Zarena
Love is really hard to predict. Lalo na sa situwasyong meron kami ngayon.
Bumuntong hininga ako habang nakatingin sa tulog na mukha ng gwapong kapitan. He's sleeping peacefully. Sumama siya sa dorm ko. Dito niya gustong matulog kaya dito kami pumunta.
Huminga ako ng malalim nang maalala ang pinag-usapan namin ni Tita Stela. I should stay away from Luke because that is what's best for him.
Kasi sa tuwing pumapasok sa isip ko ang mga puwedeng mangyari kay Luke kapag sinuway niya ang daddy niya, 'di ko mapigilan ang sarili kong damdamin ang mga ito.
Pumikit ako para pigilan ang mga luha ko.
But I was distracted when I felt a movement on Luke's part. Mabilis akong nagmulat at napatingin sa puwesto niya upang makasalubong lamang ang mga mata niyang mapupungay na nakatingin sa akin.
Mabilis nagbago ang ekspresyon niya nang makita ang mukha ko.
He immediately sat down and positioned me in front of him. "Tell me what's wrong. Gabing gabi na pero hindi ka pa natutulog" Maririin ang mga titig niya sa akin.
And that look makes me scared.
Natatakot ako sa kaseryosohang taglay ng mga mata niya.
Kanina noong tulog siya, napag-isipan kong ipagtapat sa kanya ang lahat ng nalaman ko. I want him to know everything. Every detail.
Inisip kong mabuti ang mga salitang sasabihin ko. Tinipon ko ang mga dahilan na kailangan kong gamitin para maipaliwanag ko sa kanya ng husto ang plano kong gawin. Sa problemang ito, hindi lang dapat ako ang makaalam. Because both Luke and I are part of this situation we're in right now. Ayokong maging makasarili at kimkimin ang problema ng mag-isa ko. I have decided. I already have a plan. But I want him to know about it too.
Gusto kong marinig kung ano ang sasabihin niya. His word in this is important. Ayokong balewalain iyon.
Alam kong hindi magiging madali ang pag-uusap namin na ito pero gusto kong idaan ito sa tamang proseso.
I inhaled deeply. "Diane talked to me last friday. She asked me a favor. At noong Sabado, when your mom and I went out, she asked me to do something" Imbes na hayaan ko ang sarili kong kabahan sa pagdidilim ng mga mata ni Luke, mas tinapangan ko ang sarili ko.
"That explains why you cried last friday night. And your eyes last Saturday" his jaw clenched.
"Tell me more" walang buhay na sambit niya.
And bawat tapang na meron ako, pinilit kong inilabas. "Alam ko ang kasunduan niyo ng papa mo. I know that you are the next in line. Next to be the CEO of your family's business. Ikaw ang tanging tagapagmana ng pamilya niyo, Luke. And I know how important your family's company is to you. Alam kong pinaghirapan mo ang paglago ng kompanya niyo. I know how hard you helped your father. At mababalewala ang lahat ng pinaghirapan mo. Mababalewala ang mana mo. Mababalewala ang relasyon mo sa mga magulang mo. Mababalewala ang pangarap mo kapag ipinagpatuloy natin ang ugnayan na meron tayo" He was listening. Pero ang mga mata niya ang nakatitig sa akin na para bang walang kuwenta ang mga pinagsasasabi ko. That even if I push this through, nothing will change.
But still, I continued.
I have to make him realize what he's going to lose if we both stay in this relationship.
"Your parents want you to marry Diane" Nagtagis ang bagang niya sa sinabi ko.
"And I don't" malamig niyang sabi. "Kung ikakasal man ako, ikaw ang hihintayin ko sa altar. Hindi si Diane" His aura makes me feel tight.
"Pero kahit iyan ang gusto mo. Kahit gusto ko man, ayaw ng papa mo. He wants you to marry Diane. Para sa kompanya niyo" Parang may bumabara sa lalamunan ko. Ang hirap magsalita. "Kasi kapag sinuway mo ang papa mo, masisira ang kinabukasan mo. You won't receive any cent from your father if you choose to be with me. I know about your deal. Alam kong kapag tinanggihan mo ang kasal niyo ni Diane, itatakwil ka ng papa mo. Pahihirapan ka niya. And I don't want that to happen..." Umiling ako at pinigilan ang mga hikbing gustong kumawala.
"Ano pa?" Untag niya na para bang gusto niyang sabihin ko lahat sa kanya ang lahat ng problema ko.
I gulped when tears fell from my eyes without shame. Mabilis kong pinunasan pero may naglandas ulit. And another. Then another.
Hanggang sa hindi ko na napigilan ang sarili ko at napahagulgol ako nang maramdaman ko ang mainit na pagyakap sa akin ni Luke.
Wala siyang sinabi kahit isang salita. He just hugged me and wiped my tears. Ang mga mata niya ay madidilim pa rin.
"Maybe Diane is better for you..." Puno ng hinanakit kong sabi habang nakatingin sa mga mata niyang nag-aalab.
His jaw clenched. "Naririnig mo ba ang sarili mo Za?" Kalmado pero nakakatakot ang tono ng boses niya.
"You think Diane is better for me? What about you huh? Sino ka sa buhay ko? Tingin mo ba pakakawalan kita dahil lang sa mga magulang ko? You think I'd let you go just because my father wants me to fucking marry Diane? Kung ganon, pasensya na pero hindi kita bibitawan kahit anong sabihin mo" Nagtatagis ang bagang niya. This is what scares me the most. Yung nakakatakot na mukha ni Luke.
"I don't fucking care about the business. And if being disowned by my father is the price for choosing you, then I'd gladly accept it! Wag ka lang mawala sa akin dahil kapag nangyari iyon, walang patutunguhan ang putanginang buhay ko. Masisira ako kung iiwan mo 'ko" his face is covered with seriousness.
Never did I see him this serious. And never did I felt so scared all my life. Because the way Luke is looking at me right now makes me fear all the possibilities that may come.
"Hindi 'yun ganun kadali Luke..." hirap kong sabi.
Ang hirap magpaliwanag. Ang hirap ipaintindi. At ang hirap dahil masakit.
Pinunasan ko ang mga luhang kusang nagsisilandas. I can feel my heart being torn piece by piece. Lalo na nang makita ko ang sakit na gumuhit sa mga mata niya.
"E anong gusto mo? Bibitaw ka dahil iyon ang gusto ng mga magulang ko? You want me to be with Diane? Gusto mo ba talaga iyon?" Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi ko nakaya ang klase ng tingin ni Luke sa akin. His face is painted with pain.
Hindi ako makapagsalita.
"Luke..." hirap kong sambit sa pangalan niya.
I heard him laugh humorlessly. "Sa tingin mo ba kapag iniwan mo 'ko, mamahalin ko siya?"
Ang isipin pa lang na may mahal siyang iba, parang ikamamatay ko na.
"Kahit ilang babae ang tignan ko, ni katiting na pagmamahal hindi ko kayang ibigay dahil nasayo na lahat. Nasa'yo ang puso ko. Sa'yo umiikot ang buhay ko. At wala akong panahon para sa iba dahil ikaw lang ang kailangan ko. Ikaw ang mundo ko" ang bawat salitang binibitawan niya ay ang mga salitang nagpapaalala sa akin kung gaano ako kamahal ni Luke.
Kahit ilang beses na kaming nagkaproblema, hindi siya sumusuko. He always make sure that we are in good terms. Lagi niyang ipinaglalaban ang meron kami.
Pero iba ngayon e. Kasi ang binabangga niya ay ang sarili niyang ama.
"Diane loves you Luke" Mahinang bulong ko na halos wala na ako sa sarili.
I heard him curse.
"Putangina" Malutong na mura niya kasabay non ang pagsinghap ko nang itulak niya ako pahiga sa kama. His dark and dangerous eyes bore into mine. "Ikaw nga ang mahal ko! Huwag mo akong ipamigay, Za. Wala akong pakialam sa kanya dahil ikaw ang mahal ko. Ikaw lang. Wala ng iba" buong pusong saad niya bago ko naramdaman ang pagsiil niya sa akin sa isang mapusok na halik.
Lumakbay ang kamay niya sa maselang parte ng katawan ko. "Luke"
"Kahit anong mangyari, di kita papakawalan" I felt him leave a mark on my neck. "Iwan mo man ako at takbuhan, hahanapin at hahanapin kita. Kasi akin ka, Za. Akin na akin lang. At hinding hindi kita papakawalan" Mapag-angking sabi niya tsaka ako napapikit nang maramdaman ang biglang pagbaba niya sa suot kong pang-ibaba at ang dahan-dahang pagpasok ng pagkalalaki niya sa loob ko.