( ၂၁ )
ကိုလင္း မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္ .. ဗိုလ္ဗုိလ့္ ကို ဆက္ခံသူက .. Anjali ပါ။ ၿမန္မာလို ဆိုရင္ေတာ့ အဥၨလီေပါ့။ ဗိုလ္ဗုိလ္ ၁၀တန္းေအာင္ေရး .. ဆိုတာႀကီးကိုပါ အေမြရယူ လိုက္သူပါ။
အဥၨလ့ီကို .. ကိုလင္းရဲ ့ အသင္းေတာ္ ဂီတသင္တန္းမွာ .. စ ေတြ ့တာပါ။ သူ တို ့ မ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္က .. အိႏၵိယ တိုင္းရင္းအႏြယ္ေတြပါ။ အဥၨလ့ီကို ေမြးၿပီးတာနဲ ့ .. သူ ့မိခင္ တိမ္းပါးသြားတာမို ့ .. အေဖတစ္ေယာက္ .. အစ္ကိုတစ္ေယာက္ နဲ ့ ႀကီးၿပင္းလာရတဲ့ အဥၨလီ ဟာ .. ေယာက္်ားနည္းနည္းဆန္ပါ တယ္။
အဥၨလီ ဟာ .. ကိုလင္း အစား .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ရဲ ့ ေၿပးေဖာ္ေၿပးဘက္ .. စက္ဘီး စီးေဖာ္ စီးဘက္ ၿဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ္နဲ ့ အတူ .. လမ္းေလွ်ာက္တယ္ .. ေၿပးတယ္ .. စက္ဘီးစီးတယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ္ ကလည္း .. ကိုလင္း အစားရခဲ့တဲ့ .. သူငယ္ခ်င္း ဆိုၿပီး .. အဥၨလီ့ကို ခင္ပါတယ္။
ဗိုလ္ဗိုလ္က ေယာက္်ားေလးမို ့ .. စက္ဘီး စီးႀကရင္ .. အဥၨလီ့ ကို .. စက္ဘီး အေနာက္က တင္စီးတယ္၊ အဥၨလီ သြားခ်င္ရာ ကို .. အေဖာ္လိုက္ေပးပါတယ္။
အဥၨလီ အတြက္လည္း .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ဟာ ေယာက္်ားေလး အေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ၿဖစ္လာခဲ့ ပါတယ္။
အသင္းေတာ္ေပါင္းစံု မိတ္သဟာယ အားကစားပြဲ လုပ္လို ့ .. အဥၨလီ တို ့ ရန္ကုန္ အသင္းေတာ္ဘက္ က .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ေဘာလုံး၀င္ကန္ရင္ .. အဥၨလီ က ဂိုးေစာင့္ေနေသးလို ့ တစ္ဘက္အသင္းက ထၿပီး ကန္ ့ကြက္ပါတယ္။ အဥၨလ့ီကို .. ေဘးထြက္ ထိုင္ေနခိုင္းရပါတယ္။
လိြဳင္ေကာ္ကို Camp သြားႀကေတာ့လည္း .. ဗိုလ္ဗိုလ္က အသင္းေတာ္က .. ကရင္ေလး ခြားေလးနဲ ့ .. ေယာက္်ားေလး အခ်င္းခ်င္း .. တစ္ခန္းထဲ အိပ္ရတယ္။ ခြားေလးနဲ ့ အတူတူ ဖက္အိပ္ႀကဘို ့ ဟန္ၿပင္ေနခါမွ .. အခန္းတံခါး ကို လာေခါက္လို ့ ဖြင့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ အဥၨလီ .. .. ..
“ေအာ္ .. ဗိုလ္ဗုိလ္ .. နင္က ဒီမွာ လာအိပ္ေနတယ္ .. ငါက .. ဘယ္မွာ .. သြားအိပ္ရမွာလဲ .. .. နင္ ငါ့ကို ခဲြၿခားခြဲၿခား မလုပ္နဲ ့ေလ။”
ဟာ .. ၿပႆနာပဲ။
“အဥၨလီ .. နင္ .. ငါ့နဲ ့ လာအိပ္ရေအာင္ .. နင့္မွာ .. ငါတို ့လို .. ဟိုဟာပါလို ့လား .. .. .. .. ဟင္း .. ငါ ေၿပာလိုက္ရ မေကာင္း ၿဖစ္ကုန္ေတာ့မယ္ ေနာ။ ေတာ္ .. ေတာ္ .. .. အဥၨလီ .. နင္ .. ေယာက္်ားေလး ဆိုရင္ ငါ့နဲ ့ လာအိပ္။”
အဲ့လို ေၿပာလိုက္မွပဲ .. အဥၨလီ .. ခ်ာကနဲ လွည့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆုံး အဥၨလီ က .. ၿမန္မာဆန္ဆန္ ဟင္းေတြ ခ်က္တတ္ခ်င္တယ္ ဆိုလို ့ ဗိုလ္ဗိုလ္က ေမေမ့ကို ေၿပာၿပၿပီး အဥၨလီ့ ကို .. ဗိုလ္ဗိုလ္ တို ့ အိမ္မွာ ဟင္းခ်က္နည္း လက္ေတြ ့ အတတ္သင္တန္း တက္ေစပါ ေတာ့တယ္။ သင္တန္းကာလ အတြင္းမွာေတာ့ ဗိုလ္ဗိုလ္ တစ္ေယာက္ .. အေမ့ ေစ်းၿခင္းေတာင္း .. ကိုင္လိုက္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။
အဥၨလီ နဲ ့ တြဲလြန္းလို ့ ေဖေဖက ..
“ငါ့သား ဘာသာၿခားနဲ ့ ညားသြားဦးမယ္ေနာ္”
လို ့ စိုးရိမ္ၿပပါေသးတယ္။ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း သီဟန္ကေတာ့ ..
“ဗုိလ္ဗိုလ္ .. မင္းမွာတြဲစရာ ေစာ္ရွားသြားၿပီလား”
တဲ့။
ဗုိလ္ဗိုလ္ ၿပံဳးလို ့ပဲ ေနလိုက္္ပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္အသိဆုံးပါ။
အဥၨလီ က ဗိုလ္ဗိုလ္ထက္ ၂ႏွစ္ငယ္လို ့ .. အတန္း ၂တန္းလည္း ေနာက္က်တာမို ့ .. အခုမွ ၁၀တန္း တက္တာပါ။ အဲ့ေတာ့ .. အဥၨလီ့ ဆီမွာ .. ေက်ာင္းစာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အသစ္ေတြ ရွိတယ္ .. စုံတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ .. အဥၨလီ့ အိမ္ကို သြားၿပီး .. စာသြားႀကည့္ရတယ္ေပါ့။
ဗုိလ္ဗိုလ္ တစ္ေယာက္ .. ကိုလင္း ကလည္း မရွိေတာ့ဘူး .. ၁၀တန္းကလည္း ထပ္က်ၿပန္ေတာ့ .. စိတ္က ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို .. ေလသြားၿပီ။ လူလည္း ဂ်ေလဘီ ၿဖစ္မွန္းမသိ ၿဖစ္ေနၿပီ။
သီဟန္ တစ္ေယာက္သာ .. ဗိုလ္ဗုိလ့္ ကို အနီးကပ္ ထိန္းေပး ေနတာပါ။ Maths ေမဂ်ာ ယူထားတဲ့ သီဟန္က .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ဆီကို တကူးတက လာၿပီး .. Maths ကို Guide လာလုပ္ ေပးပါတယ္။
သီဟန္ ေတာ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ဗိုလ့္ကို တကယ္ ခ်စ္တာပါ။ ဆိုခဲေစ ၿမဲေစ သီဟန္ ပါ။ ကိုလင္းနဲ ့ သူ ့ နဲ ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေရြး .. ဆိုၿပီး သီဟန္ .. မိုက္ကန္းကန္း ေတာင္းဆိုခဲ့တုန္းက .. ဗိုလ္ဗိုလ္ က .. သီဟန္ ့ ကို ၿငင္းပယ္ခဲ့တယ္ေလ။ အဲ့တုန္းက သီဟန္က ..
“ငါကေတာ့ မင္းကို အၿမဲ ခင္သြားမွာ ..”
တဲ့ေလ။
ဒီႏွစ္ေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ .. ၁၀တန္း ေအာင္တယ္။
ဗိုလ္ဗိုလ္ ကၽြတ္သြားၿပီ။ ကၽြတ္တာမွ ၀တ္ထားတဲ့ ပုဆိုးပါ ကၽြတ္တာ။ ဗိုလ္ဗိုလ္ ထခုန္လိုက္လို ့ ေလ။
“ဟိတ္ေကာင္ .. .. စိတ္ထိန္းဦး။ ဖင္ေပၚေနၿပီ။ မင္းေဘးမွာ လူေတြ အမ်ားႀကီး။”
ေအာင္စာရင္း အေဖာ္လိုက္ႀကည့္ေပးတဲ့ သီဟန္က ဗိုလ္ဗိုလ့္ ကို သတိေပးရတဲ့ အထိ ဗိုလ္ဗိုလ္ ေပ်ာ္သြားတာပါ။
“ေတြ ့လား .. ဗိုလ္ဗိုလ္ .. မင္းကို .. ငါ စာၿပေပးလို ့ .. မင္း ေအာင္တာ။ ငါ့ကို အာဘြားေပး။”
လုပ္ေနၿပန္ၿပီ .. သီဟန္။ သူ ့ပါးကို .. လက္ညွိဳးနဲ ့ေထာက္ၿပေနတယ္။
ကိုလင္း မရွိေတာ့လို ့ .. ငါ့မွာ ငတ္ေနတာေနာ္ .. သီဟန္။ ဒီတစ္ခါ .. မင္း .. ပစ္မွတ္ ၿဖစ္သြားမယ္။
“လာ .. လာ .. အိမ္ၿပန္လိုက္ခဲ့။ အိမ္ေရာက္မွ .. မင္းကို ေပးမယ္။ ဒုတ္။”
“ဟား .. ဟား .. ေဟ့ေရာင္ .. မင္း .. ေယာက္ကရွာမေလးေရာ .. ေအာင္လား။”
“ေအာ္ .. ေအး .. ငါ ဖုံးဆက္ႀကည့္လိုက္ဦးမယ္။ သူတို ့ ေဘးအခန္းမွာ ဖုံးရွိတယ္။”
ဗိုလ္ဗိုလ္ ဖုံးေၿပာလို ့အၿပီး .. ဗိုလ္ဗိုလ္ရဲ ့ အေပ်ာ္ေတြဟာ .. ေခတၱခနတာပဲ ခံလိုက္ပါတယ္။
“အဥၨလီ က်တယ္ကြ ..”
“အိုး အို .. .. ဘယ္လို ၿဖစ္သြားတာလဲ။ .. .. .. သြား.. သြား .. ေဟ့ေရာင္ေရ .. သြားေတာ့ ..
မင္း .. ေဘာၿပားမေလးကို .. သြားေခ်ာ့ခ်ည္ေတာ့။ ငါ မလိုက္ေတာ့ဘူး။ ငါ့ကို ေနာက္မွ .. တစ္ခုခု လိုက္ေကၽြး။ ငါလစ္ၿပီ။”
အဥၨလီ က ဗုိလ္ဗုိလ့္လို .. ၿပည့္စုံသူ မဟုတ္လို ့ .. ၁၀တန္းက်တယ္ ဆိုတာနဲ ့ ေက်ာင္းၿပန္မတက္ေတာ့ဘဲ .. ကုမၸဏီ တစ္ခုမွာ .. ရတဲ့ အဆင့္နဲ ့ အလုပ္၀င္လိုက္ပါတယ္။ ၁၀တန္းကိုေတာ့ .. ၿပင္ပေၿဖပဲ ေၿဖမယ္လို ့ .. ဆိုတယ္။
ဗိုလ္ဗိုလ့္မွာ .. တစ္လွည့္ တာ၀န္ရွိသြားၿပန္ တာေပါ့။
ဗိုလ္ဗိုလ္ .. တကၠသိုလ္ တက္ေနခ်ိန္မွာ .. အဥၨလီက ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းတစ္ပိုင္း .. ၁၀တန္းေက်ာင္းသူ တစ္ပိုင္းပါ။ ဗိုလ္ဗိုလ္ .. အဥၨလီ အလုပ္လုပ္တဲ့ ရုံးကို .. လမ္းႀကံဳတယ္ ဆိုရင္ ၀င္ၿဖစ္ပါတယ္။ အဥၨလီ့ အိမ္ကိုလည္း .. မႀကာမႀကာ သြားၿဖစ္ပါတယ္။ လိုအပ္မယ္ ထင္တာကို .. ကူညီေပးပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဟာ သူငယ္ခ်င္းပဲေလ။ ၁၀တန္းက်ဘူးတဲ့ ဗိုလ္ဗိုလ္ .. ေကာင္းေကာင္း ကုိယ္ခ်င္းစာ တတ္တာေပါ့။
အဥၨလီ လည္း .. ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းၿဖစ္သြားမွ .. ေတာ္ေတာ္ေၿပာင္းလဲသြားတယ္။ ေယာက္်ားေလး စိတ္မ်ိဳး မထားေတာ့ဘဲ .. မိန္းခေလးအသြင္ကို ယူလာတယ္။ အေၿပာအဆို အေနအထိုင္ အသြားအလာ .. ဆင္မ ယဥ္သာ မဟုတ္ေသာ္လည္း .. က်ားက်ားလ်ားလ်ား .. ဇို ့ဇို ့ေဇာင့္ေဇာင့္ က်ားသြား သြားတာ မ်ိဳးေတာ့ .. မဟုတ္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ေနာက္ႏွစ္မွာေတာ့ .. အဥၨလီ ၁၀တန္း ေအာင္သြားပါတယ္။ လက္ရွိ အလုပ္လည္း ၿမဲသြားတယ္ေပါ့။
အဲ .. မႀကာမတင္မွာပဲ .. အဥၨလီ အိမ္ေထာင္ၿပဳပါတယ္။ သူ ့ အထက္က တာ၀န္ခံ တစ္ေယာက္နဲ ့ တဲ့။ အဥၨလီ့ ရုံးကို ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ လာေနတဲ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ကို ရုံးက စာေရးမေတြက ၿပံဳးစိၿပဳံးစိလုပ္ၿပီး ..
“နင္ေနာက္က်သြားၿပီ ဗိုလ္ဗိုလ္။”
တဲ့။
မဆီေရးတယ္မွ မဆိုင္။ အလကား ေဘးတီး ေတြပါ။ ရုပ္ရွင္ေတြထဲက အတင္းေၿပာေၿပာေနႀကတဲ့ ဇာတ္ပို ့ဇာတ္ရံ မမေတြလိုေပါ့။ အဥၨလီနဲ ့ ဗိုလ္ဗိုလ္တို ့ႀကားက ၿဖဴစင္တဲ့ ခင္မင္မႈကို အေရာင္နဲ ့ ၿမင္ေနႀကတာေလ။ အင္းေလ .. သူတို ့က .. ေနကာမ်က္မွန္ တပ္ႀကည့္ႀကလို ့.. ေနမွာေပါ့။
တကယ္ေတာ့ .. အဥၨလီ .. အားကိုးရွာလိုက္တာပါ။
မိသားစု အေပၚ .. လစ္လ်ဳရႈထားတဲ့ .. အစ္ကိုအရင္း ရဲ ့ ဒဏ္ကို .. ေၿပလည္ခ်င္တာရယ္ .. ပင္စင္စား ဖခင္အိုႀကီးကို .. ႀကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တာရယ္ ေႀကာင့္ .. အဥၨလီ .. သူ ့ရဲ ့ ဆရာ .. ဌာနတာ၀န္ခံ ဆိုသူနဲ ့ .. ယူလိုက္တာပါ။
သူတို ့ .. တရားရုံးမွာ လက္ထပ္ႀကေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ကိုယ္တိုင္ လိုက္သြားၿပီး ဓါတ္ပုံရုိက္ေပးရပါေသး တယ္။ သူ ့ အမ်ိဳးသား က .. အဥၨလီ နဲ ့ေတာ့ .. ယုံႀကည္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာ မတူၿပန္ဘူး။ ဗုိလ္ဗိုလ္ တို ့လို .. မိရုိးဖလာ ယံုႀကည္သူပါ။
သူ ့ အမ်ိဳးသားက ေတာ္ရွာပါတယ္။ အဥၨလီ့ ဖခင္အိုႀကီးကို အိမ္ေပၚ ေခၚတင္ထားၿပီး .. ႀကည္ႀကည္ၿဖဴၿဖဴ ပဲ လက္သင့္ခံပါတယ္။
အဲ .. .. .. သူ လက္မခံတာကေတာ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ ကို .. .. .. ေဇာ္ေဇာ္ဗိုလ္ ကိုပါ။
အဥၨလီ ထက္ ၁၀ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတဲ့ .. သူ ့ အမိ်ဳးသားက .. အဥၨလီ နဲ ့ ၂ႏွစ္ေလာက္ပဲ ကြာတဲ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ကို မႀကည္ၿဖဴပါဘူး။ လူႀကီးပီပီ ဖြင့္ဟ မေၿပာေပမယ့္ .. အဥၨလီ တို ့ အိမ္ကို .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ေရာက္သြားရင္ .. ဗိုလ္ဗိုလ့္ကို စကားမေၿပာတာတို ့ .. ထသြားတာတို ့ .. မ်က္ႏွာပ်က္ၿပတာတို ့ ေတြ ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ .. လုပ္ၿပလာပါတယ္။
ဗိုလ္ဗိုလ္က ေယာက္်ားေလးပဲ။ ေယာက္်ား .. ေယာက္်ား ခ်င္း .. သိတာေပါ့။ တီေကာင္ .. တီေကာင္ခ်င္း ေတာ့ .. ေၿခၿမင္တယ္ေပါ့။
အဥၨလီ့ အိမ္ဟာ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ၀င္ထြက္သြားလာေနက်အိမ္ေလ။ စားအိမ္ ေသာက္အိမ္ေလ။ ဗိုလ္ဗိုလ္ ႀကိဳက္တတ္တဲ့ ပဲကုလားဟင္းတို ့ .. ဆိတ္ပဲတို ့ စားခ်င္ရင္ .. အဥၨလ့ီကို ေတာင္းဆိုလိုက္ရုံပဲ၊ အဥၨလီက ခ်က္ၿပီပဲ။
ေနာက္ဆုံး ေက်ာင္းစာေတြစံုတဲ့ .. အဥၨလီနဲ ့ စာအတူတူက်က္ႀက .. ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ႀက .. တြက္ႀကခ်က္ႀကလို ့ .. ဗိုလ္ဗိုလ္ ၁၀တန္းေအာင္တာေလ။
ကဲ .. စကားကုန္ ေၿပာႀကေႀကးဆိုရင္ .. အဥၨလီနဲ ့ ဗိုလ္ဗိုလ္နဲ ့ မညားႀကလို ့ .. သူ ့နဲ ့ ညားတာေလ။
“သူ ့မိန္းမကို သိပ္မလုပ္ႏုိင္လို ့.. မင္းနဲ ့ စြပ္စြဲတာေနမွာေပါ့ .. ဟား .. ဟား .. ဟား ..”
သီဟန္က ပက္ပက္စက္စက္ မွတ္ခ်က္ေပးလုိက္တာပါ။
“ဟာကြာ .. မင္းကလည္း တစ္ေမွာင့္။”
“ဟုတ္တယ္ေလကြာ .. သူ ေယာက္်ားရသြားမွ .. မင္းက ဘာၿဖစ္လို ့ သူတို ့ အိမ္ကို သြားေနရဦးမွာလဲ ကြ။ .. ဘာလဲ .. မင္းက .. မင္းေဘာၿပားမေလး .. ဘယ္နားနာသြား .. .. .. .. ”
“ေဟ့ေရာင္ .. ေတာ္ကြာ .. ေတာ္ကြာ .. ေပါက္ကရေတြ ေၿပာမေနနဲ ့ေတာ့။”