Chapter One
This chapter has less conversation but I hope you will enjoy reading it. I swear it's not damn boring. I enjoyed doing this so I hope it will please ya' all.. >>>> close up look ni Jay<<<<
AUSTIN'S POV
Hindi ako makapaniwala, natalo ko si Jairus. Kalalabas lang namin sa bar, nag jamming kasama ang barkada. Pustahan kasi sa grupo namin na kung sinong manalo siya ang taya, kaya ayun, ako ang nanalo so I am oblige to do my part. Hindi uso ang KJ sa grupo kaya walang pwedeng umayaw. Nararamdaman ko ang espirito ng alak. Sht, napadami ako ng inom ah. Istrikto pa naman si papa, nakakasira daw ng reputasyon kaya dapat ingat na ingat ako sa mga galaw ko. Good boy ako tol! Hindi ako yung mahilig magwaldas ng pera, mostly kasi sa mga anak mayaman eh mga spoiled brat, kaya lang ibahin niyo ako. I can manage myself. Gumegewang ako patungo sa kotse ko, ako lang ang kotse ang gamit sa aming apat. Kinukutya nga nila ako, mga motorcycles kasi ang gamit nila. Kauri ko rin sila, kasali kami sa Phil. Motocross Foundation.
"Sht, where's my key??" hanap-hanap. Wala sa bulsa ko. Gumewang na naman ako pabalik. Kinatok ko yung glass dahil hilong-hilo na ako.
"Sir, susi nyo?" tanong nung babae sa counter kanina.
"Yeah! Thanks!!" hinablot ko at bumalik sa kotse.
Napasandal ako sa kotse habang binubuksan. Hindi pa naman ako sanay magdrive na lasing. Bakit parang may nakatingin sa akin. Kanina pa. Lakas ng utak ko pero nanghihina ang katawan ko dahil sa epekto ng alak. Baka mamaya may balak pala sa akin yung taong yan. Lumingon-lingon ako. May isang taong nakatayo sa medyo malayo.
"Hey!! What are you looking at??? Carnaper ka ba???" sigaw ko. Humawak ako sa pintuan ng kotse n nakabukas.
"Sir, kailangan niyo ng drayber? Janitor ako sa building na toh. Pwede ko kayong ihatid sir." ngumiti ito.
>>>>>yun itsura ni JAY!!!! tignan niyo yung pic sa kabila...Thanks
Woah. Wag mong sabihing bading ka. Ayoko nga baka pagnasaan mo lang ako. Sayang ang katawang to pag sayo lang napunta. (Forgive me guys. No offense to gay people, I too, have gay friends. This is just my imagination, okay?) Gandang lalaki ka pa naman.
"Huwag na, baka rape-in moh pa ako.!!" sabi ko at natumba na ako sa loob ng kotse.
JAY'S POV
Hindi ako makapaniwala, inuntog ko lang ang ulo ko sa pader.
"ARAY!!!" daing ko. Wahhhhhh gusto kong sumigaw, gusto kong magwala. Wish granted. Birthday ko pa naman. Wahhhhh.... TRUE???? Nakita ko si Austin my loves. Hindi lang yun, nakausap ko pa siya. Wahhhhh. Ang cool ng boses. Si Austin, nagandahan sa akin dahil nahimatay. Pinagsasampal ko ulit mukha ko.
"Aray, aray!! Gaga, asa ka namang maganda ka, syempre nahimatay dahil nasobrahan ng alak." sermon ko sa sarili ko. Ano ng gagawin ko. Ay, oo nga pala, wish no. 2 ay ang halikan siya.
Ay, ngyeh, engot ko naman, mamaya muna ako magpantasya dito. Kailangan ni Austin my loves ang tulong ni super Jay. Tinaas ko ang kaliwang kanan ko at tumakbo papunta sa kotse niya. Inayos ko ang pagkatulog niya at umupo sa drivers seat. Teka, saan ko kaya to dadalhin. Hindi ko alam kung saan siya nakatira. Dinukot ko yung pitaka niya, may lamang pera, baka nasa 5 to 10k siguro pero hindi ko na pinansin, baka pagkamalan pa akong magnanakaw. May isang calling card dun. Binasa ko yung address niya. Hmmm. No wonder, mayaman nga siya kaya siyempre sa sikat na subdivision ang bahay niya. Sinulyapan ko ang gwapo kong katabi.
"Hoy Austin my loves!! Pasalamat ka at hindi ako kidnaper kundi kawawa ka siguro pag gising moh."
Swerte ko naman, kahit hindi ko trineat ang sarili ko, isang napakagandang nilalang naman ang katabi ko ngayon. Take note, hindi lang minuto kundi isang oras ko siyang makakasama dahil babagalan ko ang takbo ng kotse. Oh, di bah? Sulit. Dati-rati, sa papel ko lang siya nakikita pero ngayon, kaharap ko na siya, ay katabi pala. Hmmm. Bango moh Austin. Promise, swerte ng mapapangasawa mo. Naglakas loob talaga ako kanina na kausapin siya. Parang do or die bah... Sayang ang pagkakataon pag pinalampas ko pa. Hihingi pa sana ako ng fan sign kaso lasing nga eh, tsaka wala akong dalang bolpen.
Nakarating na kami sa subdivision nila. Hindi muna ako pinapasok ng guard sinenyasan ako kaya hininto ko na. Kinilatis muna ako. Eh sino bang hindi magdududa sa itsura ko, naka rugged lang tapos, butas pa ang tuhod, at may sumbrero.
"Ah sir, kaibigan ko po si Austin. Lasing siya kay ako na ang nagdala." paliwanag ko pero parang may duda pa rin. Kaya pinakita ko yung ID ko na janitor ako sa building kung saan sila nag-inuman. Sa wakas, pinapasok na rin kami. Nagbeep ako ng makarating sa gate nila. Nakita ko lang yung house no. Hindi nga kaduda-duda na kanya to. Ang laki eh, pwedeng gawing bahay ampunan, mas malaki pa dun. Naopen agad. Nagtaka ako, automatic pala. Ay oo nag pala may tinatawag na tayong sensor ngayon. Ahm, oo nga pala. Hay, kailangan ko talagang mag-aral eh, wala akong kaalam alam. Napag-iwanan na ako.
Bumukas agad yung pintuan at may nakatayong maid base sa uniporme. Gulat na gulat at nawala ang atok ng makita ako.
"Ah, iniuwi ko lang ang boss niyo, wag kang mag-alala, hindi ako masamang tao." sabi ko habang akbay si Austin na parang mantika. Ang bigat niya promise. Tinulungan ko siyang pumasok, pinilit kong ihakbang ang paa ko nang mag salita siya.
"Salamat talaga dude hindi ko kaya ang sarili ko." bulong niya habang nakapikit.
"Ayos lang tol, saan kwarto mo?" tanong ko naman. Pero wala ng sumagot.
Sinenyasan ako nung maid nila kaya sumunod na lang ako, kasama si Austin na ang bigat. Dumating kami sa taas ng bahay nila gamit ang elevator. Ewan ko kung ilang palapag to. Baka tatlo lang pero bakit pa kailangang lagyan ng elevator. Bumukas ang isang napalawak na silid, sobrang laki para sa isang pamilya pero kwarto lang niya ito. WOW! Kailan kaya ako makakatira sa bahay na ganito. Yung kahit ganito lang kalawak na bungalow. Hindi naman ako humihingi ng isang mansion tulad ng kabuuan nitong bahay nila. Inihiga ko siya sa kama niyang sobrang laki. Wow kutson. Hay! Ang gandang pabertdey naman toh. Makahiga nga sa kutson niya.
"Ang sarap!" bulong ko. Tumingin ako sa nakatulog na si Austin. Ang gwapo niya talaga, promise hindi ako makaget over sa yo. Tumayo ako at
dahan
dahang inalis ang
Neck tie niya.
Sumunod
Inalis ko ang isang
Butones
Pinagpapawisan na ako
Inalis
Ko pa yung
Sumunod
Na
Butones.
Ayun. Pwede na siyang makahinga. Inalis ko rin yung sapatos niya at tinitigan siya. Kailangan kong ilagay sa utak ko ang bawat angulo ng mukha niya. Ay may naisip ako.!!
Inilabas ko ang china phone kong may cam at nagpapicture, pang facebook lang tol!!! Nagpacute pa ako habang kumukuha ng picture naming dalawa. Abah, atleast my pruweba ako pag may nagtanong sa akin kung nakita ko na si Austin sa personal. Tulog nga lang pero ayos na yun, basta may duet kami. (Insert evil smile.)
Hayyyy! Ang gwapo niya. Ewwww ako ba toh???? Ngyeh! Parang katulad rin ako sa mga labsik na babae na bida sa mga nobela. Pero teka ganun daw ata pag tinamaan ka ng love eh.
Nyetang lab toh!! Maka alis na nga at baka paghinalaan na ako ng maid na yun. Pero bago ako lumabas, may isa pa pala akong wish na hindi pa natutupad, kailangang matupad yun bago mag alas dose ng gabi kundi magiging panaginip na lang yun. Dali-dali kong binasa ang labi ko. Inamoy ko muna ang hininga koh.
"Hah" at inamoy ko yung kamay ko. Ah, hindi pa naman panis ang laway ko kaya lang gusto ko mabango ako. May nakita akong pabango at ginawa kong pampabango ng hininga.
"Hmmm. Handa na ako." dali dali kong dinampi ang labi ko sa labi niya. Isang segundo lang at baka magising. At kumaripas na ako ng takbo palabas sa kwarto niya. Nabangga ko pa yung maid. Tumingin siya sa akin at dalidaling pinuntahan yung amo. Ilang segundo, lumabas siya.
"Ah, ate alis na po ako. May driver po ba si Austin. Magpapahatid sana ako dahil hindi ko naman po pwedeng lakarin." tanong ko.
"Ah, tara sa baba, gigisingin ko lang si Pedring." sabi niya at tumalikod. Sinundan ko lang siya. Naku, kung wala lang akong hiya, baka nakitulog na lang ako dito katabi si Austin. Walang malisya, kwentuhan lang kami tol.!!
Maya-maya lumabas sila sa kwarto at nag-inat muna si mang pedring. Nagpasalamat ako sa accomodation nila sa akin. Ay este warm welcome pala. Hinatid ako ni mang Pedring, sa Recto na lang ako bumaba at baka malaman pa niya kung saan ako nakatira.
ANG GANDA NG GABI KO NAGYON KAYA NAKATULOG NA AKO NG MAHIMBING.. Bukas na bukas maglalakad ako ng scholarship.
AUSTIN'S POV
"Awww"
sakit ng ulo ko pag gising ko. Hang over pala. Sht!!! How did I get here??? Rewind!!!! Yeah, someone helped me last night, the guy who's wearing ripped off pants. And he told me he's a janitor. Well, thanks to him anyway. I thought he's some kind of bad guy.
Tumayo ako at pumasok sa banyo. Time to flight back to Davao. I had to finish my business assignment there. I just came back to attend the 25th Philippine National Motocross Competition. And luckily, I won so hindi sayang ang time kong pumunta dito.
Nagpahatid ako sa chopper namin. Kahit pa hang over ako ngayon, kailangan ko pa ring pumunta sa Davao. It's my duty as successor to fix every business problems so I need to handle all my responsibilities with love & patience because this is what I choose. Being a business man.
Now I'm in Davao already after half an hour. I don't want to ride on plain 'coz I'm sick of every paparazzi who's always ruining other people's lives. Who would ever want to be called a philanderer when in fact, you only had one girlfriend at a time. They really don't know what they're saying. They never met me, yet they write stories about me and publish it on those bloody articles, then people will judge and say crazy things about me. Really sucks!!! Now I'm stuck with a very big problem.
--------------Ringgggggg Ringggggg Ringgggggg------------------------------
Woah it's my dad, I knew it! This will happen. Arrgh.!! How I hate to answer his call.
"Yes, pa!!" sagot ko.
"What is this all about??? Are you having an affair with a guy. I'm gonna screw you if you're a gay!!!"
Galit na bungad ni papa. Sht. How could he ..
"Dad, How could you accuse me like that.!! That will never happen, not me.!! You never trusted me..!!!" sigaw ko rin.
"Then what the hell is this news I'm watching!!!" bulyaw din niya. Binagsakan ko na lang ng phone.
Oh, yeah. I've read about that news a while ago and I never expected that dad would ever pay too much attention on that trash. Of, course I'm NOT A GAY...!!! Never!!!
( Again, no offense to our gay community. I love gays. It's so much fun to bond with them. )
Magtagalog muna ako dahil na nose bleed na si Author. Yung news ay stolen shots namin nung nagtulong sa akin kagabi. Ganun ka likot ang imahinasyon ng media para lang magkapera. Gumagawa ng sariling konklusyon at sasabihing ayon sa aming reliable source. Who's their reliable source anyway???? Well, It's their shit opinions, ideas and imaginations. TRUST ME!!!
All I need to do is ignore those crap. Now I can concentrate with my work. I only have one week to finish this project, then I'm going back to Manila for the shipping. I'm in-charge of everything.
A day is over again. 11:13 pm, It's time for me to rest. Pag gising ko sa umaga, I checked the phone receiver. Mostly tungkol sa business pero yung huli ang nag bigay sorpresa sa akin. It was Jairus, He said that he and Alia, Woah, Oh man! They're getting married within two weeks. Hindi ko maiwasang mapangiti. Tsk, tsk. Love is really quirky.
I too had my first love when I was in highschool. She's pretty and smart, we loved each other and I thought she was the one but unluckily, we weren't destined. She's already married, two years ago and that was my most painful heartache. I already moved on. Last month, my girlfriend broke up with me because she found a man that's richer than me. Well, I guess, she never loved me, it's just pure lust, and for money maybe. Well, it's hard to judge people. Just move on and leave your past behind. There are lots of beautiful things to experience than dwelling in your past.
(A piece of advice from Austin!!! True naman di ba.. So smile there honey!!! =)
stop muna tayo jan... babaye na naman.. abangan ang next chapter.. Thank you.. Ang mga taboo words po jan ay hindi dapat binabanggit sa personal na buhay.. dito lamang sa storya..
Sorry sa mga mali mali jan... hindi po natin maiiwasan ang mga ganyan...