Baran'dan...
Umut'un bacaklarındaki başımı hareket ettirdim. Annemden sonra saçımı en güzel okşayan kişi kesinlikle bu kız.
Umut Candan Arıkovan.
"Ailen neden yurtdışında?" dedim yavaşça. Bana anlatmadığı bir sürü şey olduğunu biliyorum. Anlatmanın vakti gelmişti artık.
"Onlar gezgin. Dünyayı geziyorlar. Bu yaşıma kadar hep ev eğitimi aldım ama artık... gezmekten yoruldum. Çoğu insan gezmek ister ama bir evinin ve çevrenin olması o kadar harika bir şey ki..." dedi Umut gülerek.
Bende Pamukkale'yi gezmek isterdim. Belki pamuk şeker de dağıtırlar. Oh mis. "Böyle sıkılmıyor musun? Ya da zor olmuyor mu? Ya para işi?" dedim. Umut arka arkaya sorduğum sorulara güldü. Cidden şu an...
Şu an yemek dışında bir şey düşünüyorum!
"Bir süreden sonra alışıyorsun. Sıkıcı mı... sen gelene kadar evet. Sonra eğleniyorum ama. Para kısmı da bankaya yatırılıyor her hafta çekiyorum." dedi yavaşça. Yine de zor bir yaşam. Annemin olmadığını düşünüyorum da... yemek hazırlayan, ütü yapan, bize nasihat veren, temizlik yapan annemin olmadığını... hayat olmazdı galiba. Kadını olmayan ev,ev değil!
"Canın sıkıldığında alo de yeter pastam." dedim gülerek.
"Baran." dedi Umut. Gözlerine baktım. "Benim canım fast food çekti." dedi dudağını ısırarak.
Bir seçkin erkeğinin yanında yapılmaması gerekenler~
-Dudak ısırmak,yalamak vb.
-Sinir, atar, trip vb.
-Dedikodu
-Mevsim meyveleri hakkında konuşma (özellikle karpuz)
Şimdi Umut ilk maddeyi çiğnedi. Ceza kısmını okusaydım keşke. Hep annem yüzünden tam okuyacakken yemeği hazırladı.
"Gidip yiyelim o zaman." dedim iştahla. Şimdi yaklaşık yarım saattir bir şey yemiyorum. Açım.
"Böyle çok... çift gibi olduk."dedi Umut gülerek.
"Öyleyiz zaten." dedim gülerek. Kızın neden kalkmadığını anladım. Bacağında yatıyorum çünkü. Yavaşça başımı kaldırdım ve Umut ayağa kalktı.
"Hadi gidelim." dedi heyecanla.
Sanırım bu kızı bu yüzden seviyorum.
Kıyafet makyaj derdi yok. Neyse o Umut. Doğal...
"Elimi tut sevgilim. Yoksa yerler seni." dedim elimi uzatarak. Umut kıkırdadı ve elimi tuttu.
Ve elimden gelen şok dalgası vücuduma yayıldı.
Aşık mıyım lan ben?
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Esen'den...
Yavaşça babama baktım. Enis'i süzüyordu. Benim tatlı babam hiç görmediğim kadar ciddi şu an.
"Annen ve babanın işi ne peki?" dedi babam yemeğine dönerek.
"Emekliler efendim." dedi Enis bana kaçamak bakış atarak. Bense dikkatle onları izliyordum. "Sen en büyük çocuk musun?" dedi babam yumuşak bir sesle.
"Evet efendim. 20 yaşındayım." dedi Enis. Sevgilim ecel terleri döküyor resmen.
"Aranızda üç yaş mı var?" dedi annem şaşkınlıkla.
"Evet." dedim gülmeye çalışarak.
Tamam biliyorum. Enis yaşça benden büyük. Maddi durumu da ailemize uymuyor. Ama bunlar sevgiye engel değil. Ben bunları bilmeden sevdim onu.
"Ne okuyorsun peki oğlum?" dedi babam.
"Garsonum efendim. Diş hekimliği okuyorum." dedi Enis. Zeki sevgilim. Harika bir diş hekimi olacak o.
"Güzel." dedi babam ve yemeğine devam etti. Nerede benim çılgın ailem? Neden bu kadar ciddiler?
"Tamam Eymen. Kız kalpten gidecek!" dedi annem gülerek ve babam kahkaha atmaya başladı. Ne?! Nasıl yani?
Şaşkınlıkla Enis'e baktım. O da bana bakıyordu.
"Baba?" dedim.
"Pardon kızım." dedi babam gülmesinin arasından. "Fazla kasmayın. Sorguya mı çekiyorum sanki?" diye devam etti. Bende derin bir nefes verdim. Ah şükür. "Kötü aile." dedim gülerek. Eniste kıkırdadı.
Gerçi biliyordum. Seçkin ya da İnan ailesi asla ciddi olamaz. Doğalarında yok bir kere.
"Evet şimdi söyle bakalım damat. Nerelisin?" dedi babam elini Enis'in sırtına vurarak. "Konya." dedi Enis. O da rahatlamış görünüyordu.
"Gelinim de geldi." dedi annem içeri giren abim ve Ceren ablayı göstererek. Çok yakışıyorlar.
"Bizsiz cadı verilmez." dedi abim burnumu sıkarak. Aman hemen belli et kendini. Cadı değilim ben!
"Cadı deme kızıma. Peri o." dedi babam ve benden sevgi dolu bakışlar kaptı. "Hemde ne peri!" dedi Enis kulağıma eğilerek. Ve yine elim ayağıma dolaştı. Bir hareketi ile nasıl bunu başarıyor?
Peri masalıma prens olsana Enis?
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Benden sana ilk kelimeler döküldü dudaklarımdan. Sevdi seni sözcükler, bulutlar bile aşık oldu sana. Saçlarım sen kokmaya başladı giderek...Gecemi ve gündüzümü çalıp tüm günüm oldun sonra. Yüzünü özledim buna rağmen. Seni özledim. Sesini özledim. Benden sana ilk kelimeler bu... aşk dolu.
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Yağız'dan...
Bayanlar baylar birinci ulusal Hira'yı gıcık etme yarışına hoşgeldiniz.
Katılımcı:Ben
Yer:Benim ev
Zaman:Gerek yok
Araçlar:Telefon
"Ne demek uykum var? Saat daha on buçuk. -Aşkın"
Mesajı yollayıp karşımdaki kitaplığı inceledim. Bir sürü kitap var ama hiçbirini okumadım galiba.
"Bünyem uyku istiyor. -Aşkın"
Bak sen. Nasıl bünye o?
"Uyku kilo yapar kızım. Kalk evde dolaş biraz geçer. -Aşkın"
Öyle. Tabi Baran dışındaki insanlar için öyle. Bir dakika. Baran insan mı lan?
"Haklısın.Elim değmişken yan komşu da beni çağırmıştı.Oğlu da bizimle yaşıt yani. -Elden Gitti Gidiyor Aşkın"
Lan? Ümüğünü sıkarım onun!
"Otur oturduğun yerde bu genç yaşta katil yapma beni. -Forever Aşkın"
Mesajı yollayıp yan çekmecedeki albümü aldım. Kaç yılım vardı burada? Çok yıl. Bir ara Hira ile de fotoğraf çekinmeliyim.
"Sen nasıl istersen Bay Hödük. -Aşkın"
Güzel. Söz dinliyor en azından. Aferin Yağız. Şimdiden otorite sende aslanım.
"İyi geceler o zaman...aşkım. -Aşkın"
Anında cevap geldi
"Sanada aşkım. -Aşkın"
Biz ne ara böyle olduk? Yani abi kardeş olacaktık. Ne ara Hira bana aşık oldu da ben ona... tutuldum?
"Çok düşünme." dedi Baran elinde kek ile.
"Senin midene acıyorum." dedim. Zavallı midecik! "O halinden memnun. Hiç guruldamıyor." dedi Baran karnını tutarak. Fırsat vermiyor ki guruldasın!
"Sevgilin nasıl?" dedim gülerek.
"Çok iyi. Beraber fast food yedik." dedi Baran gülerek. Ne garip ilişkileri var bunların?
İsviçreli bilim adamları bunları araştırmalı bence.
"Ne güzel ne güzel. Hiç öptün mü lan kızı?" dedim kolunu dürterek.
"Evet." dedi Baran. Hiç anlatma kestir at sen. Mahallede dedikodu yapan karılara benzedim ayol!
"Güzel. Artık evlenirsiniz." dedim umutla bakarak.
"Belki." dedi Baran ve keki yalayıp yuttu. Allahım şu çocuğa birazcık azıcık akıl fikir ver yarabbim. Lütfen...
"Lan kalk git. Ağzından kerpetenle laf alıyoruz resmen. Kırık döktün her yere!" dedim kızarak. Baran beni takmadan kalktı ve odasına geçti. Bu meseleyi süpürgesiz cadı ile masaya yatırmam gerek. Bu Baran'ın hali hal değil.
Yarın Seçkin Olağan Kurulu var desene şuna!
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Yağmur'dan...
"Kabul et. Bana aşık oldun. Görmeden duramıyorsun sevgilim." dedi Bora dibime kadar girerek. Ah Seçkin Olağan Kurulu'na bu zekiyi çağıranda suç! Bende yani!
"Böyle devam edersen zor be canım." dedim.
"Sana İbrahim abiden bir şarkı yolluyorum.Aşıksın dı rı rı rı rım aşıksın dı rı rı rı rı rım sen aşıksın arkadaş! Hemde bana." Bora ve yanağımdan makas aldı. Bunu eve çağırdığım için söyleyen bir sevgilim var. Ne güzel?!
"Bende sana başka bir İbrahim abi yolluyorum. Mavi mavi masmavi. Gözleri boncuk mavi. Bir gördüm aşık oldum. Şu gelen kimin yari?" dedim gülerek.
"Ben mavi gözlü değilim. Yeşilim." dedi Bora dudak bükerek.
"Biliyorum. Bu şarkıyı bana söyle diye sana söyledim." dedim pis pis gülerek.
"Zeki sevgilim." dedi Bora alayla. Bende omuz silktim. Evet. Tüm üyeler toplandı. Annem, halam, babannem, anneannem, ablam, Yağız-çürük yumurta gibi-, Ceren abla, Esen.Yağız yalnız kalmasın diye Bora'yı çağırdım yani ne yapayım?
"Kurul üyeleri birbirini selamlasın lütfen." dedi babannem.
"Bu saçma şeyi yapmak zorunda mıyız?" dedi Yağız. Herkes delici bakışını ona çevirince sustu.
Japonlar gibi öne eğilerek selam verdik. Onların güzel çayları var. İçmek istiyorum. "Toplanma nedenimiz her zaman ki gibi... Baran." dedi annem. "Olay lütfen."
"Dün sordum bizim oğlana..."
"Ciddiyetinizi takının bu resmi bir toplantı." dedi annem. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp yanağımı ısırdım.
Yağız derin bir iç çekerek konuşmaya tekrar başladı.
"Dün Baran Seçkin adlı... zanlıya sevgilisi Umut Candan Arıkovan ile durumunu sordum. Kendileri iyi dedi ve.... böyle olmuyor anne. İyi dedi sonra evlilik var mı koçum dedim belki dedi. Dikkatinizi çekiyorum 'belki'"dedi Yağız. Esen kıkırdamadan duramadı.
"Kesin evlenecek bu çocuk." dedi annem heyecanla. Anneannem öksürünce ciddi haline döndü. "Yani belki diyorsa umut vardır."
Şimdi bu cümle çift anlamlı oldu.
1-Umut var ışık var anlamı.
2-Umut Candan Arıkovan var anlamı.
İsmin Umut olmamalı. Aynısı Yağmur içinde geçerli.
"Neler yapılabilir peki? Önerisi olan?" dedi babannem.
"Bence her zaman ki taktik. Zorla evlilik." dedi halam. Annemle babamın öyle evlendiğine inanmam baya zaman almıştı. Hala da inanmıyorum orası ayrı. "Başka?" dedi babannem.
"Bence ikisini bir pasta ile odaya tıkalım. Sonra ver elini karpuz." dedi Yağız pis pis gülerek. Al işte fikre bak!
"Bence Baran romantik bir teklif yapmalı." dedi Esen. Bu kız 1870 li yıllarda İngiltere'de yaşasa daha mutlu olurdu. Bu devirde romantizm diye bir şey yok!
"Öncelikle etki alanını belirleyelim." dedim. Herkes baktı. Bora da dahil. Hatta yiyecek gibi baktı sapık. "Umut ile konuşmamız gerek. Baran'ı bir yılan gibi sokup kendine bağımlı hale getirmeli. Sonrası gelir zaten."
"Mantıklı." dedi annem. Herkes ona katıldı. Tabi ki öyle. Ben buldum yahu!
"O zaman iş dağıtımı başlasın!"dedi babannem. Bu kadındaki azim bende olsaydı Google'a üçüncü ortak olurdum. Ah be!
Ve Baran... yandın sevgili üçüz!