Yağız'dan....
Şimdi bizim grubumuz defolu mu anlamadım ben. Umut ve Baran ile biz. Hani o ikisiyle biz! Bence hiç adil olmadık. Bize sıkı bir taktik gerek.
"Baran, Umut. Siz dağıtıcısınız." dedim yavaşça. İki grupta halka kurmuş konuşuyordu. Kendimi futbol maçına çıkacakmış gibi hissettim. "Nasıl?" dedi Baran sakince. Lan sakin olmanın sırası mı oğlum?
"Sıra onlardayken acıktım, açım, dondurma, çikolata falan konuşun işte oğlum. Küs müsünüz yoksa?" dedim tek kaşımı kaldırıp.
"Hayır." dedi ikiside aynı anda. Kesin küsler! Gözlerinden anlarım ben. "Hadi başlayalım." dedi Esen gülerek. Bu sırıtışı da biliyorum. Yağmur cadısının bir planı var.
"Hadi kanaryalarım göreyim sizi." dedim sırtlarını sıvazlayarak. Hira'nın sırtına fazla vurdum sanırım bana bir dirsek geçirdi çünkü. Geçir. Birde sen geçir bu garip kula.
"Önce biz." dedi Yağmur gülerek ve telefonu aldı. Hira'yı kelimelere bakması için yolladım. Baran ve sevgilisine de kaş göz işareti yaptım.
"Şimdi bu... dışarı da olan bir yağış." dedi Esen heyecanla.
"Kar!" dedi Enis. Esen olumsuz anlamda işaret yaptı.
"Yağmur." dedi Yağmur. İsmi çok havalı üçüzümün.
"Evet. O yağınca ne yaparız biz?"dedi Esen. "Şemsiye!" dedi Bora.
"Bingo!" dedi Esen ve heyecanla devam etti. Hira'ya hata yok mu bakışı attım ve olumsuz yanıt aldım. Seçkin kadınları!
Yağmur yağınca şemsiye yapıyormuşuz arkadaşlar. Kesin bilgi yayalım!
"Çikolata istiyorum." dedi Baran.
"Bende!" diye bağırdı Umut. Aferin size. Bu bize dört saniye kazandırdı.
Bir dakikanın ardından beş tane bildiler. "Kim anlatsın?" dedim.
"Ben anlatırım." dedi Baran ve telefonu aldı. Kariyerim, egom, havam, karizmam, seçkin kanım, yakışıklılığım, serseriliğim bana ait her şey an itibariyle sona ermiştir.
Baran'a Yağmur cadısı baktı.
"Şimdi... geçende seninle ne aldık?" dedi Baran Umut'a.
"Sucuk!" dedi Umut. Bunu bilmiş olduk.
"Bu gece yere ne düştü?" dedi Baran.
"Çikolatalı pasta." dedi Umut.
"İçinde ne vardı?" dedi Baran heyecanla. "Şeker." dedi Umut. Bunu da bildik. Eh biz gezip gelelim dostum.
"Milli içecek?" dedi Baran.
"Ayran." dedi Umut hızla. Ya ben diyecektim! Bu ikiliyi sevmedim ben.
"Annenler nerede şu an?" dedi Baran.
"Yurtdışı." dedi Umut omuz silkerek. Hira ve ben birbirimize anlamsız bakışlar attık. Ne oluyor lan?! "Hu ha ho diyen çizgi film şeyi." dedi Baran.
"Johnny Bravo." dedi Umut. Cidden kalkıp gideceğim. Yağmur bile şaşkınlıktan ağzını toplayamıyor.
"En sevdiğimiz şey?" dedi Baran.
"Yemek." dedi Umut gözleri parlayarak ve bu böyle bir dakika sürdü. Tamı tamına on kelime bildiler beraber. Eh biz zaten üvey evlat olarak köşeden izleyelim.
"Sı..ra bizde." dedi Yağmur kekeleyerek. Herkes şokta yani normal bu. Baran yanımıza gelip rahatça oturdu. Az önce bülbül gibi konuşan ikili, birbirinin suratına bile bakmadı. Cidden ne oluyor?
Telefonu Bora aldı ve saçını düzelttikten sonra anlatmaya başladı. Ona ben baktım. "Biz nereye gittik?" dedi Bora Yağmur'a.
"İstanbul? Kaya? Villa? Uçak?" dedi Yağmur arka arkaya. Taramalı tüfek maşallah.
"İstanbul doğru. Enis sen ne işindesin?" dedi Bora.
"Garson?" dedi Enis. Enişte bileğinin hakkıyla kazananlardan.
"Doğru. Siz kadınlar ne olursunuz evlenince?" dedi Bora pis pis gülerek.
"Hamile." dedi Yağmur sinirle.
"Eski adı?" dedi Bora.
"Gebe." dedi Esen.
"Eskiyi kullandın Bora. Kör müsün oğlum?" dedim ve tabuya bastım.
"İngilizce şey bu...Oh My God'taki God!" dedi Bora. Böyle oluyor mu? Olmuyor galiba. Neyse.
"Tanrı?" dedi Yağmur. Bu böyle devam etti toplam doğruları yedi oldu. Hala öndeyiz Baran nasıl yaptıysa artık.
"Anlat bakalım polyanna torunu." dedim Hira'ya. Gülerek ayağa kalktı.
Ve benim kalbimde şaha kalktı.
Ne güzel kız bu.
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Baran'dan....
Soğuk kolaları yudumlayıp kurabiyeyi ısırdık. Kazanan olmak ne güzel bir şey. Seçkin erkeklerinin farkı bu. Her dal, alan, durumda kazanırlar.
Because they are seçkin boys.
"Performansın harikaydı. Baran." dedi Yağız gülerek.
"Başka kola var mı?" dedim yavaşça. Umut elindeki şişeyi bana uzattı. Tamam barışabiliriz belki. Ama pastamın acısı geçince...
"Hala kaybettiğimize inanamıyorum." dedi Yağmur somurtarak. Esen ise sanki yenilen o değilmiş gibi etrafa gülücükler saçıyordu. Bu iki kız arasındaki farka inanamıyorum. Fark demişken açık ara farkla yendik. "Bugün herkes burada kalır herhalde. Saat iki oldu." dedi Yağız. Hadi be, ne zaman iki olmuş?
"Ben gitsem iyi olur aslında. Annem merak eder." dedi Enis kalkmaya yeltenerek.
"Seni ben bırakırım dostum." dedi Bora'da kalkarak.
"Herkes otursun. Burada kalıyorsunuz. Anneni ara Enis." dedi Yağmur otoriter sesiyle. Enis yerine oturup, "Çok korkutucu." diye mırıldandı.
"Sakin ol vahşi güzelim." dedi Bora kolunu Yağmur'a atıp. "Biliyorum beni özleyeceksin ama hırçınlaşma." diye devam etti. Yağmur kolundan sarkan eli ısırdı.
"Ah canım döner çekti." dedim karnımı tutarak.
"Benimde." dedi Umut hızla birbirimize baktık.
"Alalım!" dedik aynı anda. Çok aynıyız!
#Baran Seçkin Olmak İçin
-Her saniye yemek düşünmek.
-Sadece yemek düşünmek,
-Sadece ve sadece yemek yemek!! gerekir. Yani böyle değilseniz bana özenmeyin. Sonra çocuklara kötü örnek olduğumu söylüyorlar. Çok yanlış.
Hızla yerimden kalkmışken Yağız kolumdan tutup oturtturdu. "Otur lan şuraya. Bu saatte dönerci mi olur?" dedi sakince. Bazen Yağız üçüzüm değil de abim gibi hissediyorum. Bu normal mi?
"Hadi uyuyalım artık." dedi Hira esneyerek. Yağız uyuması için omzunu uzatınca başını koyup gözlerini yumdu. Herkesin içinden geçeni biliyorum. "Ay çok tatlılar. Çok kıskandım.Yağız!"
Ama bence onlar... biftek yok mu? Şimdi salçalı olacaktı şurada, minik minik keseceksin. Mis mis. "Kim nerede yatacak?" dedi Esen.
"Bence Esen, Hira, Umut Yağmur'un odasında, Bora, Enis Baran'ın odasında yatsın. Çok iyi fikir bence." dedi Yağız. Biftek olmasada olur, lolipop var mı?
"Anan güzel mi senin?" dedi Yağmur.
"Güzel bence." dedim yavaşça ve 'sen sus' bakışı yedim.
En sonunda misafiler odalara paylaştırıldı.
Yağız-Bora
Ben-Enis
Yağmur-Umut(garip bir ikili)
Esen-Hira
Diğerleri nereye yatar bilemiyorum tabi. Aman neyse yatağımın altında dondurma saklıyordum onu yerim gece. Enis isterse belki veririm bilmiyorum. Erimiş midir acaba?
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Rüya'dan...
Babam Alp'i benden çok sevmeye başladı. Sanki kızı ben değil, oğlu o. Nasıl bir cümle bu?
"Aslan aslan. Mühendis ol tabi. Elektrik mühendisi olursan sırtın yere gelmez birde." dedi babam.
"Anne kocamı kıskanmam normal mi?" dedim yavaşça.
"Ah tabi kızım. Aşk belirtisi bu." dedi annem parlayan gözlerle. Ne kadar istekli! "Hayır. Babamdan kıskanıyorum." dedim hızla.
"Ne? Alp yoksa... erkekler mi ilgisini çekiyor?" dedi halam. Ya nerelere geldiniz? Bu kadınlara hastayım desen hamile çıkarır valla. Beyinlere zarar.
"Sanırım Lodos bana evlenme teklifi etmeye hazırlanıyor." dedi Ceren ve tüm kadınlar çığlık attı. Erkeklerin sesi kesildi. "Nasıl? Karpuz hamile mi yani?" dedim durumu kurtarmaya çalışarak.
"Evet kızım." dedi annem kaş göz işareti yaparak. "Geçende kızartma döktüm halıya." dedi babannem alakasız bir şekilde. Ah babaanne...
"Hangi halı?!" dedi Doruk dedem hışımla. Adam kalpten gidecek durun!
"Aslıların halısı." dedi babaannem.
"Ne?!" dedi anneannem. Ortalık karıştı.
"Ay sıcak oldu. Kavun karpuz yok mu?" dedim hızla.
Konu evlenme teklifinden halıya oradan kavuna nasıl geldi bilmiyorum. Gerçekten. Bu konuşmadan her şey çıkar.
"Sen iyi misin aşkım?" dedi Alp. Aşkım? Ah Alp utandır beni sen. Bu kadar kişinin arasında aşkım ne ya?
"İyiyim." dedim gülmeye çalışarak.
"Utanma kuzen." dedi Lodos ve beni ağlatacak kadar utandırdı şu an. Bunların derdi ne? Biz şu kızla uğraşalım çok iyi kız bu diye anlaştılar mı acaba?
Eve gidince Alp'e yapacaklarım; Susuz bırakcağım. Beni öpmeyecek. Belki yemekte vermem. Karpuz aramızda uyuyacak. Ve en önemli el ele tutuşmak yok!
"Lodos." diye uyardı Ceren ve Lodos ağzına fermuar çekti. Süt çocuk. Pısırık.
"Saatte geç olmuş. Burak uyuklamaya başladı." dedi Doruk dedem gülerek. Daha öncede dediğim gibi bu adam yaşlanmıyor. YAŞLANMIYOR!!
"Herkesin odası hazır." dedi babannem. Ev büyük olunca normal tabi. Alp yavaşça yanıma gelip koluma girdi. "Beraber uyuyoruz değil mi aşkım?" dedi gülerek.
"Ah sen git Lodos ile uyu." dedim trip atarak.
"Ne? Karım sensin Lodos değil." dedi Alp şaşkınca. Seninde suçun yok aslında aşkım.
"Ceren ile kalacağım Alp. Lodosla mı yatsın kız?" dedim sessizce. Alp anlamış gibi "Ha." dedi ve başıyla onay verdi.
"Öpeyim mi?" dedim yavaşça ve yanağına minik bir öpücük kondurdum. "Bu gece bununla idare et sevgili kocam."
"Ah...ah." dedi Alp ve odanın önünde durduk. Odalar yan yanaydı. "İyi geceler o zaman." dedi Alp yavaşça. Odama girerken birbirimize dudak büzdük. Yerim bunu ben.
"Kopabildin mi kocandan?" dedi Ceren gülerek.
"Onu bırakta şu teklif şeyini anlat." dedim heyecanla yatağa oturup.
"Geçen gün bir arkadaşı evlenmiş. Evlilik hakkında konuştuk falan... bilmem öyle geldi işte." dedi Ceren.
"Hadi hayırlısı. Yedi sülalem sevinir valla." dedim gülerek. Evde kalan birkaç üstümden aldık ve uyumaya hazırlandık.
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Esen'den...
Sessizce yataktan kalktım. Hira bebek gibi uyuyordu. Terliklerimi giyip odadan çıktım. Bir ses duydum sanki.
Salona bakınca bir şey göremedim. Mutfağa geçtim ve yerde kırılmış bardak gördüm. Balkon kapısı da açıktı. Hızla çığlık attım.
Hırsız mı girdi? Ne oldu? İlk gelen babam ve Yağız oldu.
"Baba... burada ne olmuş?" dedim kekeleyerek. Babam bana sarılıp mutfağa göz attı. Tüm ev uyanmış merdivenlere inmişti bile.
"Kim yok?!" dedi Yağız hızla.
"Kızlar burada..." dedi dayım ve sonra farkettik.
"Alp nerede?" dedi Rüya abla.
"Kaçırıl... mış." dedi Lodos abi şaşkınlıkla ve herkes afallayarak birbirine baktı.
Ne oluyor ya? Kaçıncı yüzyıldayız abi?
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Bu benden sana ilk sabır. Zor olgunlaşan bir meyvedir bu. Kışın çiçek açan çiçek gibidir... Zaman alır ama tadı güzeldir. Sana sabret diye verdim bu meyveyi. Bekle beni diye...