Esen'den...
Rüya abla ve diğerleri Enis'i çok sevdi sanırım. Çünkü tüm gece boyunca konuşup kahkaha attılar. Hatta aile kütüğüne kadar öğrendiler. Vay arkadaş! Çocuk benden soğumasa bari. Bu olmayacak duaya amin demek gibi.
Enis Rana. 20 yaşında. Konyalı. Ney okuyordu o ya? Unuttum neyse. 60 kilo. 1.75 boyunda. Ve benim adamım. Süper!
"Ne düşünüyorsun cadı?" dedi Yağız beni dürtüp. Bak ya. Sevgilisiyle el ele geliyor okula. Tövbe yarabbim. Gel boğ beni diyor.
"Siz cidden sevgili misiniz?" dedim huysuzca. Hira ve Yağız birbirine baktı ve "Evet." dediler aynı anda. Senfoni orkestrası kuralım o zaman biz. Tamam Yağız tamam.
"Bugün Umut okula gelecek." dedi Baran sandviçini yiyerek. Bu kızın adına ısınamadım gitti. "Amele yanığım olmuş." dedi Yağmur somurtarak.
"Okul zamanı denize gidersen kem gözler dokunur böyle." dedim. Ne var? Kıskandım tabi ki.
"Sanki ben gidelim dedim. Bora uyuzu yüzünden oldu hep." dedi Yağmur güneş kremini çıplak koluna sürerek.
"Ayran var mı?" dedi Baran. Sohbete limon sık Baran. Aç Baran. Ayı Baran.
#Ayran neden mükemmel bir içecek?
1-İçinde yoğurt var uyku getiriyor. Uykuyu sevmeyen var mı?
2-Tuzlu tuzlu oh mis.
3-Soğuk soğuk oh ferah.
4-Tadı güzel. Bak bu önemli.
5-Ucuz. Bu en önemlisi.
6-Çünkü o AYRAN. Milli içkimiz.
"Bugün dedemlere gidiyoruz. Sevgililer de dahil." dedim Hira'ya gülerek. O da bana güldü.
"Enis'i getirirsin o zaman." dedi Baran. Tam ağzımı açacaktım ki Yağmur araya girdi. "Umut'u getirirsin o zaman." dedi gıcık bir sesle.
"Sende Bora'yı getirirsin o zaman. Sap gibi kalma yani." dedim havalı bir şekilde. Kapak yaptım.
"Susun lan." dedi Yağız.
"Sevgiline yağ çekme üçüz." dedi Yağmur.
"O hep böyle." dedi Hira göz devirerek. Kız çözmüş. Alkışlar yengeye...
"Ayran istiyorum." diye mızmızlandı Baran. Ya bu hala bebek, valla büyümemiş bu. "Ay içim daraldı. Susunda girelim içeri." dedi Yağız ve herkes sustu.
Çünkü o Yağız Seçkin. Yağız Seçkin hani! Rüzgar'ın oğlu.
Adeta bir Kuzey'in oğlu Volkan Konak....
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Pekala ev fazla kalabalık. Aile konseyi toplandı resmen. Sırayla sayıyorum. Oturma sırasıyla.
Dilek teyze. Doruk dedem. Poyraz dedem. Burak dedem. Babannem. Anneannem. Aslı teyze. Babam. Dayım. Enes dayı. Melis teyze. Annem. Yengem. Yağız. Hira. Yağmur. Bora. Baran. Umut. Alp abi. Rüya abla. Abim. Ceren abla. Mirsu. Ben. Enis.
Hoh be. Nefesim kesildi. Bir... iki... altı... on iki... yirmi dört. Yirmi altı kişiyiz. YİRMİ ALTI!! Hay maşallah. Bir kişi daha bulursak iki futbol takımı, teknik direktörler ve hakemler hazır olacak. Eh sonra ver elini halı saha.
"Ee teyze senin siyahi Alex'e ne oldu?" dedi Doruk dede gülerek. Dilek teyze burun kıvırdı.
"Müslüman olsaydı evlenmiştik. Pehlivan gibi adamdı." dedi iç çekerek. Cidden kaslı maslı bir şeydi adam. Çikolata gibi birde.
"Boşver teyze. Sana adam mı yok!" dedi Poyraz dedem. Dilek teyze göğsünü gere gere oturdu.
"Ya geçen sefer adam, guick guick dedi. Dilek anne anlamadı." dedi Enes dayı gülerek. "Hayır anladı. Nesguik sandı." dedi Melis teyze kahkahayla. Bunun üstüne Dilek teyze suratını ekşitti.
"Hey man! What are you doing now?" dedi Yağız havalı bir aksanla.
"I am hungry!" dedi Baran karnını tutarak. Umutta heyecanla ona baktı. Bunlar cidden tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş şeyinden.
"Buzdolabında past...." diyordu yengem ama Baran ve Umut beklemeden mutfağa koştu. Yuh be.
"Çok yiyorlar galiba." dedi Enis gülerek. Ah aşkım. Sen nasıl bir aileye düştün haberin yok.
"Fazla çok enişte." dedi Yağmur ve beni şoka uğrattı. Ne eniştesi?! Şimdi çocuk onun hakkında konuştuğumuzu o yüzden öyle dediğini sanacak. Ah!
"Kızlar. Hadi koşun mutfağa Baran ve Umut bitirmesin yemekleri." dedi annem durumu kurtararak. Ben, Yağmur, Ceren abla, Rüya abla, Hira ve Mirsu mutfağa gittik. Hah Yağmur! Öldün kızım sen.
"Yağmur. Babam oradaydı!" dedim hızla.
"Eniştem bir şey yapmaz." dedi omuz silkerek.
"Sakin olun kızlar." dedi Rüya abla. Demesi kolay abla. "Bence yemekler bitti bile."dedi Hira gülerek.
"Bence de." dedi Ceren abla ve mutfağa girdik. Biliyordum.
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Yağız'dan...
"Baba. Ben lamborghini istiyorum." dedim saçımı düzelterek.
"Gördün mü Doruk? Çocuğun zevki ne muazzam." dedi babannem gülerek. Bana 'aslan torunum' der gibi baktı.
"Benim ferrarim var Rüzgar amca." dedi Bora gülerek. Tam destek enişteden. "Bende de mercedes dayı." dedi Lodos abi. Abim benim be. Gidip yanaklarını öpeceksin.
"Baran hiç istiyor mu? Ona bal kabağı alsak razı olur." dedi babam.
"Baran onu da yer Rüzgar." dedi annem. Herkes onay verdi. Aile konseyi onayladıysa tamam.
"Benim de bir mercedesim var ama doğan olsa da olurdu. Araba arabadır." dedi Enes dayı rahatça.
"Baba bırakın şimdi onları. Ben lamborghini istiyorum." dedim yeniden.
"Alırız oğlum." dedi babannem. Bu kadının yanaklarını sıktırıp öldüresiye öpesim var.
Yavaşça Enis'e baktığımda garip garip bizi izliyordu. Garsondu değil mi? Bu konu kapasın şimdilik.
"Ee damat sende ne var ne yok?" dedi babam Alp abiye.
"İyiyim baba. Finalleri veriyoruz işte. Dersler." dedi enişte.
"Güzel güzel. Bir ara bana gel sana karpuz kesme sanatını anlatayım." dedi Doruk dede ve herkesi bir öksürük tuttu.bSadece ben ve Lodos abi kahkahaya boğulduk. "Hah. O ne demek? Geçende öyle deyince Yağmur çok kızdı." dedi Bora masumca. Yandın oğlum sen.
"Kızıma karpuz keseceğiz daha mı dedin?" dedi babam hafif sinirle.
"Evet Rüzgar amca. O ne?" dedi Bora yeniden. Bu sırada Baran geğirerek odaya girdi.
"Pasta çok güzel olmuş. Başka var mı?" dedi gülerek. Ağzını silmemiş daha!
"Yok oğlum." dedi annem.
Bu aileyi seviyorum. Hepsi çatlak falan ama bir bütün. Kardeş gibi herkes. Bunu seviyorum.
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Baran'dan...
Bir çikolatalı pastadan daha güzel ne olabilir? Tabi ki iki çikolatalı pasta. Kokusunu bile seviyorum.
Aşık oldum ben sana,
Çikolatalı pasta,
Seni koklaya koklaya
İçimde oldu bir yara...
Şu sevdamı nerelere yazsam da bitse?
"Arıkovan. Bizde kalsana bugün." dedim bir kaşık alarak. Herkes içeride biz mutfakta pasta yiyoruz.
"Burada? Olur." dedi yavaşça ve büyük bir kaşık aldı. Çok büyüktü.
"Hey! Yarısını bana ver." dedim kaşığına kaşığımı koyup.
"Hayır." dedi ve eğilerek pastayı ağzına attı.
"Sen...cidden. Ayı mısın kızım?" dedim.
"Ayı? Belki." dedi ve yemeğe devam etti. Baran oğlum. Pasta bitiyor koş.
Ben Baran Seçkin.
Seçkin Hanedanının bilmem kaçıncı erkeği. Oburiks.
Ben Baran Seçkin.
17 yaşında tazecik genç. En sevdiği şey yemek yemek.
Ben Baran Seçkin.
Umut Candan Arıkovan'a savaş açıyorum.
Hürra!
"O benim pastam!" dedim ve tabağı aldım.
"Ya. Bad boy ver şunu." dedi Umut sakince. Onu umursamadan ellerimle pastadan büyük bir parça alıp ağzıma tıktım. "Oha. Asıl ayı sensin!" dedi Umut ve yanıma gelip pastayı didikledi. Ben çekeyim o da alayım derken... cup! Pasta yerlerde.
"Hayır. Sevgilim hayır." dedim diz çökerek. Tabak plastik olduğu için kırılmamıştı. Olan pastama oldu. "Seni bad girl." dedim sinirle.
O sırada içeri bir sürü kız girdi.
"Baran buranın hali ne?" dedi ablam.
"O yaptı." dedim Umut'u gösterip.
"Hayır o yaptı." dedi Umut beni gösterip.
"Çocuk gibisiniz." dedi Yağmur. Çikolatalı pastam gitti! "Abla söyle yaşayacak mı?" dedim yavaşça pastama bakıp.
"Çoktan ölmüş." dedi Esen.
Ah ah...
☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮╰☆╮
Yağmur'dan...
İçeride sohbet sürerken gençler olarak oturma odasına geçtik. Baran ve Umut küs gibi duruyordu.
Bora çapkınca bana bakıyordu. Pis uyuz!
Esen Enis'le sohbete daldı.
Yağız ve Hira yan yana oturdukları halde mesajlaşıyorlar. Nasıl bir fantezi bu!
"Ne eğleniyoruz ya!" dedim alayla.
"Eğlenebiliriz." dedi Bora göz kırpıp. Pis çapkın! Rüyanda görürsün.
"Uludağ favorim. Kesinlikle çok güzel." dedi Esen. Enis hayranlıkla ona bakıyordu. O da mı aşık oldu şimdi?
"Kime diyorum ben?" dedim elimi sallayarak.
"Sana kırmızı çok yakışır polyanna torunu." dedi Yağız ve Hira'dan tekme yedi. Helal kız!
"Biri beni taksın!" dedim.
"Yağmur. Buzdolabında puding vardı ne oldu ona? " dedi Baran iştahla.
Bu ne be! Ortak birşey yapmak gerek. Ne yapsak, ne yapsak? "Buldum!" diyerek ayağa kalktım."Tabu oynayacağız gençler. Herkes takımını kursun." dedim heyecanla.
Herkes onay verdi. Baran'ın onay vermesi için ödül olarak yemek koyduk. Daha ne kadar yer bilmiyorum.
"O zaman Hira, Yağız, Baran ve Umut bir takım. Ben, Bora, Esen, Enis diğer takım." dedim. Herkes gülerek onay verdi.
Seçkin Oyun Kuralları~
-Savaşta her yol mübahtır.
-Hile çaktırılmadığı sürece serbesttir.
-Ye, iç, seviş!
Oyun başlasın....