Το παιχνίδι της μοίρας

Da bottledpoetry

202K 8.2K 1K

"Πρέπει να χωρίσουμε"του είπα. "Τι ειναι αυτά που λες" είπε έκπληκτος. "Την αλήθεια" του είπα ξανά. "Δεν μπορ... Altro

Κεφαλαιο 1
Κεφαλαιο 2
Κεφαλαιο 3
Κεφαλαιο 4
Κεφαλαιο 5
Κεφαλαιο 6
Κεφαλαιο 7
Κεφαλαιο 8
Κεφαλαιο 9
Κεφαλαιο 10
Κεφαλαιο 11
Κεφαλαιο 12
Κεφαλαιο 13
Κεφαλαιο 14
Κεφαλαιο 15
Κεφαλαιο 16
Κεφαλαιο 17
Κεφαλαιο 18
Κεφαλαιο 19
Κεφαλαιο 20
Κεφαλαιο 21
Κεφαλαιο 22
Κεφαλαιο 23
Κεφαλαιο 24
Κεφαλαιο 25
Κεφαλαιο 26
Κεφαλαιο 27
Κεφαλαιο 28
Κεφαλαιο 29
Κεφαλαιο 30
Κεφαλαιο 31
Κεφαλαιο 32
Κεφαλαιο 33
Κεφαλαιο 34
Κεφαλαιο 35
Κεφαλαιο 36
Κεφαλαιο 37
Κεφαλαιο 38
Κεφαλαιο 39
Κεφαλαιο 40
Κεφαλαιο 41
Κεφαλαιο 42
Κεφαλαιο 43
Κεφαλαιο 44
Κεφαλαιο 45
Κεφαλαιο 47
Κεφαλαιο 48
Κεφαλαιο 49
Κεφαλαιο 50

Κεφαλαιο 46

2.6K 127 16
Da bottledpoetry

•I hate the fact that I can't change a thing•

Μόλις πήρε τα φάρμακα της έπιασε το χέρι μου και πηγαμε στο δωμάτιο της.

Με κοιταξε και τώρα συνειδητοποιώ ποσό κουρασμένη ειναι.Εχει αδυνατίσει πολυ και ειναι χλωμή.

Εγω:Μπορείς να μου πεις το έχει συμβεί την ρώτησα και την κοίταξα.Τι μπορεί να έχει και να πεθαίνει;

Βικτόρια:Έχω καρκίνο στον πνεύμονα είπε και ένιωσα σα να έφαγα μπουνιά στο στομάχι.Δεν μπορεί να το εννοεί.

Εγω:Δεν μπορεί να το εννοείς αυτό της είπα και έσμιξε τα φρύδια της.

Βικτοριας POV

Έβαλε το κεφάλι του μέσα στις παλάμες του και ξεφυσηξε δυνατά.Μα τι μπορεί να επαθ-

Ω όχι.Το μωρό μου.Απο αυτό πέθανε κι ο..μπαμπάς του.Ακουμπισα το χέρι μου στον ωμού του και σήκωσε το κεφάλι του.Ειναι βουρκωμένος.

Αχιλλέας:Μιλάς σοβαρά με ρωτησε και η έσπασε στο τέλος.Μακαρι να αστειευομουν αγάπη μου.

Εγω:Δεν θα σου έκανε πλάκα για κάτι τέτοιο ποτέ του είπα και τον αγκάλιασα σφιχτά.Εβαλα τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και άρχισα να του χαϊδεύω τα μαλλιά.Εκεινος έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου.

Με έσφιξε τόσο πολυ που νόμιζα πως θα σκάσω αλλα δεν είπα τίποτα.Απολαμβανα το άγγιγμα του.

Μετά από λίγο ρούφηξε την μύτη του.Τον έβγαλα από την αγκαλιά μου και τον κοίταξα στα μάτια.Εβαλα το πρόσωπο του μέσα στις παλάμες μου και ένωσα τα μέτωπα μας.

Εγω:Δεν θέλω να ξανά κλάψεις ποτέ.Το ακούς?Δεν πρέπει να στεναχωριέσαι για κάτι που δεν αλλάζει του είπα και με απομάκρυνε λίγο από κοντά του σοκαρισμένος.

Αχιλλέας:Τι εννοείς δεν αλλάζει ρωτησε.Κοιταξα πρώτα κάτω και μετά ξανά στα μάτια του.Προσπαθω τόσο σκληρά να μην κλαψω αυτή την στιγμή.Πρεπει να μείνω δυνατή,γιατί αν δεν το κάνω εγω δεν θα το κανει και κανένας τους.Δεν θέλω να τους δω να καταρρέουν όπως θα ήθελα να κάνω τώρα.

Εγω:Αχιλλέα όλη την προηγούμενη βδομάδα έκανα χημειοθεραπείες.Δεν είχαν αποτέλεσμα.Ειναι στο τελικό στάδιο.Προσπαθησα αλλα δεν τα κατάφερα του είπα και δάκρυα άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπο μου.Δεν άντεξα αλλο.

Ο Αχιλλέας με έβαλε στην αγκαλιά του.Εκει ένιωσα ασφάλεια.Μυρισα το ξεχωριστό άρωμα του και έκλεισα τα μάτια μου.Εκλαιγα βουβά και ένιωθα το χέρι του να χαϊδεύει την πλάτη μου.

Θα μου λείψει πολυ αυτό το άρωμα.

Εγω:Θέλω να το πω στα παιδιά.Μπορεις να τους στείλεις μήνυμα να έρθουν από δω τον ρώτησα ακόμα μέσα στην αγκαλιά του.

Αχιλλέας:Εννοείτε μικρή μου είπε και έβγαλε το κινητό του από την τσέπη του παντελονιού του.

Μετά από 25' ήταν όλοι στο σαλονι.Εγω ήμουν σε κακο χάλι.Ειχα ηρεμίσει αλλα έκανα ξανά εμετο.Δεν μπόρεσα να φάω τίποτα.

Καθόμασταν όλοι στους καναπέδες και η Αριάδνη και ο Αχιλλέας είχαν πολυ λυπημένη έκφραση.Οι υπόλοιποι ήταν μια χαρά.

Αυτό θα ειναι δύσκολο.Πρεπει όμως να το κάνω.

Άρης:Έγινε κάτι,γιατί ο Αχιλλέας είπε πως θέλεις να μας μιλήσεις ρωτησε και πήρα μια βαθιά ανάσα.

Εγω:Η αλήθεια ειναι ότι έγινε είπα και είδα την Αριάδνη να σκουπίζει ένα δάκρυ.Ενιωσα το στομάχι να πάλλεται.Δεν θα κανεις εμετό τώρα.

Έιντεν:Θα μας πεις ρωτησε.

Αλεξ:Μας κανεις να ανησυχούμε είπε και έπιασε το χέρι της Αριάδνης.

Αχιλλέας:Μπορείς να το κάνεις μωρό μου,μου ψυθίρισε και έβαλε το χέρι του πάνω στο γόνατο μου.

Εγω:Λοιπόν είπα και καθάρισα τον λαιμό μου.Τελικα έμαθα τι έχω και έγινε ότι έγινε και κατέληξα στο νοσοκομείο είπα.

Άλλαν:Λογικά δεν θα ειναι κάτι σοβαρό για να βγήκες έτσι ρωτησε.Η Αριάδνη και ο Αχιλλέας άλλαξαν ένα πολυ αναστατωμένο ύφος.

Στεφανος:Έτσι ρωτησε επίμονα και έκλεισα στιγμιαία τα μάτια μου.

Εγω:Η αλήθεια ειναι πως δεν ειναι κάτι αμελητέο.Ειναι σοβαρό.Γι'αυτό θέλω να κρατήσετε την ψυχραιμία σας.

Λουκάς:Μας αγχωνεις πολυ τώρα είπε και κατάλαβα την αγωνία τους.Προσπαθω να τους το φερω όσο πιο μαλακα γίνεται.

Εγω:Έχω καρκίνο είπα και είδα τα μάτια τους να γουρλωνουν.

Αλεξ:Μας κανεις πλάκα έτσι ρωτησε.Αριαδνη δεν το εννοεί σωστά ρωτησε παρακλητικά την Αριάδνη και εκείνη έγνεψε αρνητικά.Σκουπισε τα μάτια της και ο Αλεξ την έβαλε στην αγκαλιά του.Γυρισε και με κοιταξε με ανοιχτό το στόμα.

Άρης:Μα πως?Ποτε ρωτησε σοκαρισμένος ο Άρης και μπορούσα να δω πως τα μάτια του γυάλιζαν.Μην κλάψεις δεν χρειάζεται.

Εγω:Αυτός ήταν ο λόγος που δεν σας αφήναμε να έρθετε στο νοσοκομείο.Εκανα χημειοθεραπείες.Δεν είχαν αποτέλεσμα και έτσι βγήκα για να- αλλα δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση μου.

Στεφανος:Μην τελειώσεις αυτή την φράση σε παρακαλώ είπε χαμηλόφωνα και έγνεψα θετικά.Ειχα σκοπό να πω αυτό που νόμιζε.Για να περάσω τις τελευταίες μου μέρες.Μπορει να ειναι μήνες μπορεί να γίνει και χρόνος.Δεν ξέρω.

Ξαφνικά ο Άλλαν σηκώθηκε και με αγκάλιασε.Ενιωσα ένα καυτό δάκρυ να πέφτει πάνω στο ωμο μου και του χάιδεψα την πλάτη.

Εγω:Δεν χρειάζεται να κλαις του ψυθιρισα.Μετα από λίγο κάθισε στην θέση του.Ο Έιντεν σηκώθηκε απότομα και ανέβηκε πάνω.

Εγω:Λουκά πήγαινε λίγο μαζί του είπα και ο Λουκάς έγνεψε θετικά.

Μετά από λίγο σηκώθηκαν όλοι και με αγκάλιασαν ένας ένας.Οταν ξανά κάθισαν είχε κατέβει ο Λουκάς και ο Έιντεν.Τα μάτια του ήταν κόκκινα και με αγκάλιασε σφιχτά.

Μετά ήρθε και ο Λουκάς.Ολοι έκλαιγαν.Ο Αχιλλέας με είχα στην αγκαλιά του.

Ειναι δύσκολο.Το ξέρω.Για αυτούς ειναι δυσκολότερο.Εγω θα φύγω.Αυτοι θα χάσουν ένα πρόσωπο που αγαπούν.Εγω θα μπορώ να τους βλέπω.Εκεινοι όχι.

Εγω:Παιδιά δεν θέλω να κλαίτε.Αληθεια.Ειναι κάτι που δεν αλλάζει όποτε δεν πρέπει να χάνουμε τον καιρο μας με στεναχώριες επανέλαβα τα λόγια που είπα και στην Αριάδνη και τον Αχιλλέα όταν το έμαθαν.Ουτως ή αλλως θα ειμαι καλά.Ερχομαι σε λίγο είπα και πήγα προς την κουζίνα.

Έπρεπε να πάρω τα χάπια μου.Ηδη ένιωθα χαλια.Πριν προλαβω όμως να τα πάρω έκανα εμετό.Τουλαχιστον ήταν μέσα στον νεροχύτη και δεν λέρωσα.

Ο Αχιλλέας και ο Άρης μπήκαν μέσα τρέχοντας.Τους έκανα νόημα πως ειμαι εντάξει και πήρα τα χάπια μου.Δεν ειμαι εντάξει.Δεν αντέχω αλλο.

Όταν ξαναγυρίσαμε στο σαλονι τα παιδιά με κοίταξαν λυπημένα.

Εγω:Θέλετε να δούμε καμία ταινία ρώτησα για να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα.Τις επόμενες δυο ώρες καθόμασταν και βλέπαμε την ταινία.Δεν έκανα καθόλου εμετό.Ευτυχως.Ο Αχιλλέας με ανάγκασε να πιο αρκετό νερό σιγά σιγά για να μην πάθω αφυδάτωση.

Όταν έφυγαν όλοι ο Αχιλλέας κάθισε κι άλλο.

Εγω:Μπορώ να κοιμηθώ στην αγκαλια σου σήμερα τον ρώτησα και χαμογέλασε άχνα.

Αχιλλέας:Σήμερα και κάθε μέρα μου είπε και με αγκάλιασε.Σε αγαπαω παρα πολυ είπε.

Εγω:Εγω σε αγαπαω περισσότερο του είπα και τον φίλησα.Ανεβηκαμε στο δωμάτιο μου και ξαπλωσαμε.Με έβαλε μέσα στην αγκαλιά του και με το χέρι του άρχισε να χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

Έτσι κοιμηθηκα δίπλα στον έρωτα της ζωής μου.

________
Γειααα σας:)

Τι θα γίνει στην συνέχεια?

Πλησιάζουμε προς το τέλος της ιστορίας:(

Τα λέμε στο επομενοοο
Φιλιααα
-Βάσω🥀

Continua a leggere

Ti piacerà anche

347K 16.6K 100
"ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑΔΏ ΜΠΡΟΣΤΆ ΜΟΥ" μου φωνάζει καθώς πιάνει ένα βάζο και το ρίχνει στο πάτωμα. Χιλιάδες γυαλιά εκτοξεύονται στο πάτωμα ενώ μερικά στ...
331K 15.7K 51
"Ασε με να φυγω Αρη..." "Οχι Έμμα δεν θα φυγεις δεν πρόκειται να φυγεις αν δεν με ακούσεις" "Δεν θες να με νευριάσεις περισσοτερο σήκω φυγε γαμωτη σο...
228K 14.1K 46
"Ο Γάμος λοιπόν είναι η μόνη λύση" είπε η μητριά μου "ωραία λοιπόν πάντρεψε την κορη σου με τις ευχες μου" είπα εγω εκνευρισμένη "μην είσαι αφελής...
298K 15.5K 41
O Baris και η Ερατώ, δύο νεαροί εκπρόσωποι της πιο διάσημης Αρχιτεκτοκινής εταιρείας στην Ελλάδα, πρέπει να μετακομίσουν στην Τουρκία ώστε να εργαστο...