Chapter 20
Nasa gilid kami ng daan habang ang mga kotse ay nag sisidaanan. May ibang taong napapasulyap sa amin ngunit 'di kami dinadaluhan. The wind blows one more time at dinadala 'yon ng buhok ko.
Hindi ako makahinga habang diretsong nakatitig sa nag aalab niyang mga mata. Nilabanan ko 'yon sa abot ng aking makakaya. I just wanna punched him on the face. Siya pa talaga ang may ganang magalit ng ganyan sa akin?
"Sa tingin mo ba nung araw na nalaman ko ang tungkol sa inyo 'di ako nasaktan? Dammit, Vennie! Gabi gabi kong iniisip ang anak ko! Iniisip ko ka'yo! I'm too fucked up!"
My knees are trembling while listening to him. Habang nakatingin ako sa kanyang mata ay may kung anong bagay ang dumaan doon.
I clenched my jaw. "S-shut up.."
"I broke down when i learned about my son! It hurts me! Fucking 7 years, Vennie.. H-hindi kita nakitang manganak, hindi kita natabihan nung mga having nahihirapan ka, I didn't heard his first cry, his first words! Fuck it! Tangina ang sakit, Vennie..."
Napapikit ako ng mariin habang binabanggit niya ang mga salitang 'yon. Tuloy tuloy ang pag agos ng emosyon sa kanyang mata. 'di ko alam kung namamalikmata ako o ano. I saw a crystalized tears on his eyes. Nalalambot na ako.
"T-Tigilan mo na kami.." tanging nasambit ko.
He sighed forcefully. "I want to see my child. Ipakilala mo ako, Vennie..."
Duon lang ako tuluyang napadilat. Buong lakas kong tinabig ang kamay niya sa aking balikat at lumayo. His jaw clenched one more time. His intense gaze makes me shivered.
"Simula nung araw na nakita kitang kasama ang kaibigan ko, sinabi ko sa sarili kong pag sisisihan mo ang ginawa mo. Sino ka para sumbatan ako na 'di mo nakitang lumaki ang anak ko?"
Diniinan ko ang salitang 'ko' na mas lalong nag patalas ng kanyang tingin. I shrugged and arched my brows.
"You deserve it, Isaac. Ayaw ko ding mapaligiran si Islmond ng mga taong katulad niyo. You know what? We're better without you! Kaya huwag kang mag pakita sa amin. Islmond doesn't need you anyway. He don't want a father like you. Karma mo siguro 'yan."
Hindi ko na hinintay ang sinabi niya at mabilis na pumasok sa kotse at nilock 'yon. Tinted naman ang loob kaya tinignan ko siya sa labas. Unti unting nadudurog ang dibdib ko habang nakitang nakatayo lamang siya doon at tila natulala sa sinabi ko.
Bakit ka nasasaktan, Vennie? Bakit gusto mong bawiin. Totoo naman diba? He deserves it. He hurt you! Taon man ang lumipas nakabaon pa rin dito 'yon. Andito pa din!
I cried loudly inside the car. Ipinatong ko ang aking nuo sa aking tuhod nang makitang bagsak balikat na lumayo si Isaac sa kotse ko. Tila nahuhulog ang aking dibdib at 'di na makahinga.
I'm sorry, Islmond. I'm sure you won't like me kapag nalaman kong itinaboy ko ang Papa mo. I'm sorry kung 'di ko makekeep ang promise ko na Ibalik siya sa'yo.
Sinulyapan ko siya sa salamin at nakitang tila may tinatawagan ito. Nakapameywang at nakatulala. His adams apple flowed many times. Ayon ang huling beses na nakita ko siya at tuluyan itong sumakay ng taxi matapos sulyapan ang kotse ko.
I thought he leave me hanging there but Kuya Toto arrived. Nagulat ako sa biglang pag dating nito pero todo ang hingi niya ng tawad. Wala akong nagawa kundi tahimik na ngumiti lamang at 'di ipinakita ang namumugtong mata sa kanya.
After that day 'di na ako makatulog. Iniisip kung nakauwi ba ng maayos si Isaac nung araw na'yon. Asan na siya ngayon? Nasa New York padin ba o umuwi na sa Pilipinas?
O baka... umuwi na sa pamilya niya?
"Mommy! Look!"
Agad akong napatingin sa tumatakbong anak ko. He's wearing a cute panjama terno at gulong gulo ang buhok nito. I smiled softly at him. May hawak itong papel at tula proud na proud na iniharap sa akin.
"This is Islmond, Mommy, Daddy, Lola-Nanay and Ate Alyssa! What do you think? Our teacher said that we need to draw our complete family members! Is it okay if i include Daddy, Mommy?" He said using energetic tone.
Unti unting nabawasan ang ngiti ko nang mapatingin sa papel na iniharap ni Mon. Nakita ko ang stick person doon at tila pamilya na nasa isang park. Tila nakaramdam ako ng pagka guilty sa anak. He's really waiting for his father.
I slowly nodded. "Hm... Ang ganda, Anak. Your teacher will like it."
He pouted and surpassed a big smile. Nagulat ako nang bigla niya akong niyakap at hinalikan sa pisngi.
"Please tell Daddy that i miss him so much, Mommy! I want to swim or play football with him!"
I nodded with sadness. Naawa na talaga ako sa anak ko. Hindi ko alam kung kailan pa ako kailangan mag sinungaling pa sa kanya. He's obviously waiting for him every single day. He's waiting for Isaac to knock on our door, say his name and hugged him. Pero eto ako... Andito lang ang papa niya pero itinataboy ko.
Makasarili ba ako? I just want to protect Islmond..
"I love you, Son..." I whispered and touched his hair.
Mahimbing itong natutulog ngayon. Tila walang kaalam alam sa mundo. Hindi ako nag sasawang bantayan si Islmond. Napangiti ako sa iniisip. Pag laki kaya niya ay sinong babae ang magugustuhan niya? Sobrang gwapo ng anak ko at baka maging babaero, pero syempre ay 'di ko hahayaan 'yon.
"Don't grow up too fast, Islmond Matias. I'm sorry for lying.. Sorry kung tinataboy ko ng ganito ang Daddy mo. Natatakot ako, baby... Please guide me.."
I held his hands and cried queitly that night. Tumabi ako dahil dinadalaw ako ng bangungot. Buti nalang at nasa tabi ko ang anak ko. I dreamed about Islmond, crying and shouting for my name pero 'di ko siya maabot, 'di ko siya makuha.
Halos 'di ako makapag focus habang nasa office. Nakatulala lang ako habang nag pre present ang leader ng designing team. Kung 'di pa ako kinalabit ni Celes ay 'di ko malalaman na tapos na pala ito.
"Girl, they're asking for your comment! Are you okay?" Celes hissed besides me.
Napabalikwas ako at umayos ng upo. Duon ko lang nakita na nag end na pala ang presistation. The leader and the team are looking consciously at me. My lips parted because of not knowing what to say. Now, i need to lie.
"Uhm... It's good but i think I'll review your presentation once again at my office, alone. Good job, guys!" I clapped.
"Thank you, Ma'am.." Vivienne, the team leader bowed.
Aalis na dapat sila pero agad itong pinigilan ni Celes at tumayo. Kumunot ang nuo ko at timawa nang makitang inakbayan pa niya si Vivienne at ang isa pang designer.
"Where do you think you're going guys? I'm just about to invite you for a club party!"
"Ma'am Celes? Club party?" Someone asked again.
"Celestine....Let them be. They're too busy for the upcoming collection. Just go by yourself and don't bother them." I laughed and stood up.
"That's why! Let's celebrate! Your designs are so good, Viv. Oh pretty please? It's not that we're going to be wild as fuck this night, but if you want..." Celes giggled.
Tumawa lamang ako at umiling iling kay Celes. One of them agreed kaya mas lalo akong napailing. Halos lahat na sila ang um-oo kay Celes. Busy ako sa pag aayos ng gamit ko ng may biglang kumalabit sa akin.
"So?" Celes asked, raising her brows.
My brows furrowed. "So?"
"Tara na? Sama ka?" She whispered.
"Ayaw ko. May naghihintay sa aking bata sa bahay. Kayo nalang, hah?"
"Oh come on, Vennie. Ngayon lang naman. Tsaka diba may nag aalaga naman kay Islmond? Ayan nalang ba talaga ang buhay mo? Trabaho at si Islmond. God, you're so young! Baka sign na 'toh na humanap ka ng papalit sa pwesto nung ex mo."
"Celes-"
"Oh baka naman ayaw mo? 'di ka parin move on, ano?" Putol niya.
Napatigil ako doon at napatingin sa kanya. Tila walang balak talaga na tigilan ako. The team is waiting for us, tila nag aabang 'din at kuryoso sa sinasabi ni Celes pero 'di maintindihan. Pumikit ako ng mariin at pinilit na tumango.
Kung aayaw ako ay mag iingay pa siya ng paulit ulit. Siguro ayos lang naman na kahit ngayong gabi. Maybe... Celes is right at baka makahanap nga ako ng lalakeng mag papalimot sa akin. Not bad, though. 7 years na akong walang naging boyfriend.
"Yes! Okay, guys! It's settled. Our boss said yes!" Celes screamed.
Nag hiwayan din sila at nag apiran. Napailing lang ulit ako at maliit na tumawa. I texted Alyssa na baka 'di ako makauwi ng maaga at tabihan si Islmond matulog. Minsan kasi ay binabangungot ito.
Tinapos lang namin lahat ang trabaho bago sabay sabay na lumabas ng office. Halos mga nasa walo kami. Nag taxi lang sila habang kami ni Celes ay nag sabay sa kotse ko. I'm wearing a simple black spaghetti strap dress with a coat on it, siguro ay ayos lang ito pang party.
"I'm so excited!" Celes giggled besides me.
Tumango ako at bumuntong hininga na lamang bago lumingon sa labas ng kotse.
I guess it will be a long long night for me.