ZELLE's POV
"Please act professional Sir Damon.... nasa opisina dito wag niyo pong dalhin ang problema niyo dito...." pakiusap ko.
"Zelle please don't try to ignore me.....please Zelle...gagawin ko lahat ng gusto mo..." Watduhh?! anong kala niya ?
"So desperado na kayo ngayon Sir Damon?" tanong ko...
"Kung yun ang tingin mo sa pagmamahal ko Zelle ... mahal na mahal kita patawarin mo ako bakit ko nagawa yon... pero hindi ko talaga sinasadya..." pagdadahilan niya.
"Talaga Sir Damon?" pagtataas ko sa kaniya ng kilay at patuloy na pinapapaalala sa kaniya ang mga ginawa at sinabe niyang masasakit na salita.
"Zelle wag mong gawin sakin to....magalit ka na at saktan mo ako pero...please wag mo akong iiwan..."
"Alipinin mo ako...saktan mo ako...ohh kaya patayin mo nalang ako Zelle dahil mamamatay din naman ako kung iiwan mo ako....please Zelle...."
sunod sunod niyang pagpapaliwanag at pagmamakaawa..
"Sir....? may mga bagay kasi na nasira na at di mo na maibabalik .... hindi ako nagagalit sa inyo Sir Damon...."
"Alam kong mahal mo pa ako Zelle....please balikan mo na ako...."
"Sir..Balik nalan po muna kayo sa opisina mo Sir Damon..." pagkukulit ko sa kaniya.
"Zelle...please wag mong gawin sakin to , patawarin mo na ako, lahat gagawin ko para mapatawad mo lang... hindi ko alam kung bakit nagawa ko iyon.."
"Ginagawa mo ba akong tanga Damon?" pinagtaasan ko na siya ng boses.
"Hindi naman sa ganon ehh...please Zelle sorry na...." paglapit niya sa akin ngunit pinanatili ko ang distansya dahil baka masaktan ko siya.
"Damon? naririnig mo ba yang sinasabe mo? patawarin kita? diba tinanong kita nung araw na ginawa mo ang sakit na nararamdaman ko? diba sabi ko wala ka ng babalikan?"
"Damon please... itigil na natin to....masasaktan lang tayo pareho at .....saka..."
"Nasabi ko na pala kay Nanay na ititigil na ang kasal Damon....ayoko na sa iyo..."
Sunod sunod kong sabi.
"Zelle please wag mo nalang akong pansinin pero wag mong iatras ang kasal please...."
Kita ko ang mga luha na bumabagsak mula sa kaniyang mga mata.
Gusto ko na siyang patawarin pero bakit ang sakit pa din ng ginawa niya.
"Please wag mo lang ipatigil ang kasal aalis na ako ...please Zelle..." pagmamakaawa niya... lumuhod na siya sa harapan ko
"Tumayo ka muna dyan....." nahihiya na ako dahil baka may makakita kay Damon na nakaluhod...siya pa rin ang May ari ng kompanyang ito kahit papano....
"Basta Zelle...wag mo lang iurong ang kasal Zelle... please gagawin ko ang lahat...lalayuan kita ...di na kita kukulitin ...." Pagmamakaawa niya pa din.....
"Tumayo ka na" tinanggal ko ang galit kong pagmumukha ...at ibinalik sa normal.
Pagkatayo ay parang bata na pinunasan nya ang kaniyang mga luha....
"Please Zellee...please..."
Gusto kong alalahanin ang mga nagawa niya ngunit bakit napapatawad ko pa din siya?
"Damon......-----" bulong ko ngunit agad ko siyang niyakap...at napayakap din naman siya bigla.
"Damon.....siguro dapat-------....itigil na natin to"
Hindi na sumagot si Damon ay naramdaman kong namamasa na ang aking balikat ....at umiiyak si Damon!
"Zelle....sige na bigyan mo ako ng pagkakataon....bibigyan kita ng isang linggo...please pagbigyan mo na ako...at hindi na muna kita kukulitin sa loob ng isang linggo at kapag nalaman ko na ang desisyon mo gagalangin ko iyon...please Zelle...."
"O sige na Damon... please tumayo ka dyan at ayokong makita nila na ganyan ka....tumayo ka na" pagsabi ko.
-----------
[ZELLE's POV]
Busy ako sa pagtatype ng Financial report at kanina ko pa naramramdaman ang pagtitig sa akin ni Damon....
Wala siya sa labas ng opisina kaya nakikita niya ako at nakikita ko siya....
Halos ilang hakbang lang naman mula sa kaniyang opisina ang pinaglipatan ng pwesto ko ngayon....
Palaging nasa labas si Damon ng kanyang opisina at madalas at pupunta ng Kusina ng opisina nito at mas madalas ay tumambay at makipagusap sa mga officemates ko na nasa tapat ko lang halos....
Hindi man ako lumilingon ay ramdam ko ang pagtitig sa akin ni Damonnn.... na kapag titingin ako sa kaniya ay bigla nalang siyang lilingon sa ibang bagay....
Dahil medyo nangangawit na ako kakatype sa mga papel na dapat iinput sa may computer ay napagdesisyunan ko naman na magpahinga at pumunta ng canteen...
Tumayo ako at nagayos ng kaunti.
Nagretouch ng foundation at kaunting lagay ng lipting at iniayos ko na din ang aking nakalugay na buhok na medyo wavy kaya sinuklay ko muna ito sumandali.
Kaagad naman akong tumayo at ramdam ko ang paninitig ni Damon habang naglalakad ako....
Agad din naman akong nakarating ng elevator dahil nasa pinakamataas na parte ang palapag na aking pinupwestuhan.
Dahil ako lang magisa ay nagulat ako ng maraming tumayo at iilan ang papunta sa elevator at mukhang sasabay sa akin...
Dahil medyo madami dami sila ay hindi ko napansin kung sino ang mga nagsipagsakayy.....
Medyo naiipit na ako sa bandang likuran ngunit sapat pa din naman ang espasyo para makahinga at makagalaw ako.
Unting segundo lamang ay agad naman nakababa ang mga nakasabay ko at gulat ako ng makita ko si Damon na natira kasama ako sa elevator?
45th floor?
Bakit wala naman akong paki! sabi ko sa isip
Dahil kanina ay umusad ako ng kaunti siya ay nasa likuran ko at kinakabahan ako at ewan ko kung bakit....
Ramdam ko talaga ang paninitig niya mula sa likod...
Di ko naman makita ang kaniyang mukha mula sa repleksyon dahil di gaanong kita ang mukha kapag tumingin ka roon
Amoy na amoy ko ang nakaliliyo niyang pabango at mamamatay ako dito!
Bakit ba kasi nangyari to....
Di kaya sinasadya niya?
Binalot ng katahimikan ang buong elevator....
Dahil nasa ika limang palapag ang canteen ay medyo matatagalan pa ako .....
At parang tinotorture ako dito...dahil amoy na amoy ko ang pabango ni Damon...
At naalala ko ang mga ginagawa namen at ..... Fvkc!
At maya maya pa ay medyo may nararamdaman akong hininga sa aking leeg...at ayoko namang gulatin to at baka kung anong mangyari....
Medyo nawawala ang hininga at maya maya ay babalik muli....
Hayan na naman ang hininga ngunit mawawala na naman....
Naging signal na yon para sa akin na lingunin siya....
Pagkalingon ay nakita ko siyang parang nakatingala ...... at parang walang ginagawa .....
Dahil nakalingon ako ay kailangan kong makaaksyon para di mahalatang nahahalata ko na ang ginagawa niya....
"Good morning Sir Damon...." pagbati ko sabay atras ng kaunti para makapantay ko siya.
"Goodmorning Hone--...Ahm...Zelle" tingin niya at sabay kamot sa ulo...
"San ka pupunta Zelle?" pasunod na tanong niya na parang kampante na wala siyang kasalanan.
"Hm...sa canteen po sana Sir...nagugutom po kasi ako..."
"Ahm...ako rin kasi ehh siguro sabay na tayo? wala namang problema diba?" tanong nito.
"Wala naman pong problema sakin Sir...."
Bandang 34th Floor ay may pumasok na isang medyo kasing katangkaran ni Damon at may salamin ngunit hindi mo maitatanggi na may hitsura at parang Diyos....
Isang Greek God na bumaba mula sa langit?
Ang ganda ng mata...kulay green....maputi at mukhang makinis ang balat...naksuot ng formal attire at kitang kita ang dimples sa magkabilang pisnge...may matangos na ilong at may mapupulang labi...Canadian ata ang isang to?
Nagulat ako ng bigla akong kindatan ng lalaking pumasok ....
Dahil sa pagpasok ng lalaki ay medyo napunta si Damon sa sulok at dulong parte ng elevator...
Isinara na ng bagong dating na lalaki ang elevator at pinindot ang 23 na number na pindutan...
"Your name miss?..." tanong nito agad...
Dahil sa pogi siya ay di agad ako nakasagot...di dahil maharot kung hindi dahil naiintimidate ako sa kanya....
"Ahm...Zelle...nalang"
"What a beautiful name...just like you..." sabay kindat niya ulet at sabay hagikgik na ikinalabas lalo ng dimples niya.
"Hm....i'll take that as a complement...." pasabi ko naman....
"Saang department ka? bago lang kasi ako dito...."
"Ahm...para makasabay kita palagi sa pagpunta sa canteen...." pagdadagdag niya.
"Ahmm.....---"
"She's my secretary Mr?" biglang sabat ni Damon sa isang nakatatakot na tono.
"Hm....at saang department ka naman bro?" tanong nito....
Dahil nararamdaman ko ang tensyon ay nagtanong ako...
"Hm....ikaw naman anong pangalan mo?" pagtatanong at sabay kalabit sa kaniya para malipat ang atensyon niya sa akin....
"Ahhh ako? Caleb Joseph... You can call me...Josh..." paghagikgik niya ulet....
BOOOOGGGGGSHHHHHHH!
To be continue...
-NeytNateNath
(A/N - Keep Voting & Keep Reading guyssseuuuu! Lablats <3)
#STRESSsaEAPP