'Wat bedoel je "Wat gaan we doen?"' Vraagt Bastiaan.
'Wat denk je dat ze bedoel? Wat gaan we doen nu hij er nog is?' Zegt Melanie lichtelijk geïrriteerd.
'Ik denk een feest geven.' Zegt Jack.
'Sterre is ziek. En wat valt er te vieren? Dat we Daniël misschien nooit meer zien?' Zegt Sophie en Jack slikt.
'Ooh ja, goed punt.' Mompelt hij.
'Wat dachten jullie van een pizza-party met films? Gewoon met zijn allen bij elkaar als vrienden. Niks groots en uitbundigs. Gewoon laatste herinneringen maken als vrienden onder elkaar.' Stel ik zacht voor. Iedereen kijkt mekaar even aan.
'Jongens zorgen voor de supermarkt spullen en de meiden zetten hier alles klaar.' Zegt Niels en de jongens zijn al weg voor we iets kunnen zeggen. De meiden lachen even en kijken dan naar mij.
'Hoe is het?' Vraagt Melanie voorzichtig en ik haal mijn schouders op. Ze 'onderzoekt' me even en dan gaan we bezig met de voorbereidingen. We schuiven de bank iets naar achteren en halen matrassen van boven. Dan halen we allemaal kussens en dekens en bouwen een soort zithoek op de grond. Wanneer we klaar zijn gaan we rustig zitten en beginnen we een beetje te praten.
'Dus je bent niet boos?' Vraagt Nathalie en ik schud mijn hoofd.
'Ik kan gewoon niet zonder hem, of jullie. Ik denk dat ik gewoon bang was om emotioneel kapot te gaan en rende naar de plek waar ik altijd terecht kan. De hockeyvelden.' Leg ik uit. Ik kijk even op mijn telefoon en zie dat ik een berichtje heb.
"Kunnen jullie vast de pizza's bestellen? Hetzelfde als altijd. Xx Daniël." Ik lach even en pak de huistelefoon. Ik bel thuisbezorgd en bestel. Tien minuten later zijn de jongens weer terug van de supermarkt.
'Oeh, hebben jullie mooi gedaan met de kussens.' Zegt Niels en Alice staat snel op. Ze geeft hem een knuffel en dan gaan ze naar de keuken. Waarschijnlijk om verder voor te berijden en vooral te zoenen. De andere jongens zetten de tassen in de keuken en komen dan bij de meiden zitten.
'Wat hebben jullie gekozen om te kijken?' Vraagt Bastiaan en ik haal mijn schouders kort op.
'Je weet wel, het gewoonlijke. Alle Fast And Furious.' Zeg ik en meteen kijken de jongens mijn kant op.
'Je maakt een grapje. Toch?' Vraagt Daniël en ik schud mijn hoofd.
'Heb een keer vertrouwen in je vriendin.' Zeg ik en ik zet de tv aan. We hadden alle films al opgezocht en klaar gezet.
'We kunnen natuurlijk ook nog Twilight kijken als je dat liever hebt.' Zeg ik en ik begin al met opzoeken.
'Nee!' Schreeuwt Jack meteen.
'Dit is perfect.' Zegt Sander erachteraan en ik knik goedkeurend. Na ongeveer 5 minuten word er aangebeld en ik pak wat geld dat ik had klaargelegd. Ik open de deur en kijk in een chagrijnig gezicht.
'Niet jij weer.' Grom ik meteen en de jongen kijkt op. Hij wil weer fluiten en met me flirten maar ik houd mijn hand op.
'Ik wurg je. Ik meen het. Test me niet.' Meteen gaat de jongen rechtop staan.
'Ik heb 10 pizza's voor dit adres. En ik heb een vraag.' Ik knik een keer als goedkeuring voor de vraag en pak de bon aan van de jongen.
'Is de vorige bestelling al betaald?' Vraagt hij twijfelend en ik knik kort.
'Ik heb het geld meteen overgemaakt. Hier is het geld voor deze bestelling. Het wisselgeld mag je houden en een advies. Ga niet met een meisje flirten terwijl ze thuis zijn. Het beste is om ze een keer aan te spreken en niet te gaan fluiten. Je lijkt me namelijk een hele aardige gast. Probeer niet "cool" te zijn, wees jezelf.' Zeg ik en ik pak de pizza's aan.
'Dus als ik niet naar je had gefloten dan was je met me uitgegaan?' Vraagt hij met een kleine glimlach en hoop in zijn ogen.
'De kans is klein omdat dit het huis van mijn vriendje is maar ik weet heel zeker dat een ander meisje ja had gezegd. En probeer niet meteen de knapste meid mee uit te vragen, ga voor een puur natuur, wel met mate natuurlijk. Een beetje een gewoon meisje. Bij hen heb je de beste kans. Daar zit ook de ware tussen.' Zeg ik en ik geef hem een hand.
'Dank je.' Zegt hij en ik knik een keer.
'Met plezier.' Ik zwaai nog even wanneer hij wegloopt en ik sluit de deur.
'Heb jij advies gegeven aan de pizzabezorger die een deur in zijn face heeft gekregen, de eerste keer dat je hem zag?' Vraagt Alice wanneer ik de woonkamer binnenloop. Ik knik kort.
'Ja, hij had het nodig.' Zeg ik zacht en ik neem plaats naast Daniël. Ik deel de pizza's uit en zie dat ze al gesneden zijn. Handig. Ik pak een stuk en eet hem rustig op. Sophie zet de film aan en de gordijnen en lampen waren al dicht gedaan zodat we het beter kunnen zien. Het is namelijk nog best vroeg. We eten rustig en lachen af en toe om iets wat gebeurd of gezegd word. We kijken zo de eerste 2 delen en dan hebben we even een pauze. Daniël en ik lopen naar boven en daar giet Daniël iets bij me naar binnen. Waarschijnlijk medicijnen. Daarna gaan we op zijn bed liggen. Ik heb mijn armen om Daniëls hoofd en hij heeft ze om mijn middel. Ik leg mijn kin op Daniëls hoofd en zucht even.
'Ik wil niet dat je weg gaat.' Zeg ik zacht en ik voel Daniël knikken.
'Het is niet dat ik wil. Ik moet. Ik wil hier blijven en genieten van de momenten samen.' Zegt Daniël en ik hoor een zucht. Dan klimt Daniël naar boven en probeert me op mijn lippen te kussen.
'Ik ben ziek.' Mompel ik.
'Boeit me niet.' Zegt hij terug en dan drukt hij zijn lippen op die van mijn. Vol passie beweegt hij zijn lippen op een rustig tempo. Dan haal ik mijn schouders op, zover het kan.
"Ach als we nu toch al begonnen zijn..."
Ik beweeg met hem mee en leg mijn handen in zijn nek. Ik ga rechtop zitten en kruip op Daniëls schoot zonder de kus te verbreken. Even later vraagt hij toestemming en die geef ik. Een gevecht ontstaat en ik leg mijn handen in zijn haar. Ik ga met mijn nagels over zijn hoofdhuid, op een rustgevende manier. Een kreun verlaat zijn keel en laat mij rillen. Door adem tekort trek ik terug. Hijgend legt Daniël zijn voorhoofd tegen die van mij en lacht vriendelijk. In een aangename stilte kijken we mekaar aan in de ogen.
'Daniël, Sterre. We gaan weer verder met de films.' Schreeuwt Bastiaan.
'Of heb je al een stijve en wil je er vanaf met behulp van Sterre?' Schreeuwt Nathalie erachteraan.
'Willen jullie anders ook helpen? Dan hebben we een kwartet.' Schreeuw ik terug. Ik krijg geen antwoord meer en loop de gang op. Ik hoor Daniël achter me aan lopen en kijk naar de onderkant van de trap. Bastiaan en Nathalie hebben allebei een knal rode kop en staan met open mond me aan te staren.
'Don't test me.' Zeg ik grijnzend en ik loop langs ze. Op naar de volgende films.