Stronger

H26

Ik schiet omhoog. Ik ben helemaal bezweet. Langzaam begin ik te huilen en Daniël word dan ook wakker. Hij gaat naast me zitten en begint me te sussen. Ik word weer wat rustiger en dan vraagt Daniël iets.

'Wat is er gebeurd?'

'Mijn vader, hij vermoorde mijn broer en mijn moeder. Daarna Alice, Sophie, Nathalie en Melanie. Allemaal voor mijn neus. Hij verzamelde al hun bloed en hij gooide het over mij heen. Toen kwam de politie en ze arresteerden mij en niet mijn vader. Ik werd voor levenslang vast gezet en ik zag mezelf wegrotten in hun bloed. Ik werd wakker toen de begrafenis was van iedereen. Niemand was er alleen jullie en jij was boos en je sloeg me wakker, in mijn droom.' Ik begin weer heel hard te huilen. Daniël trekt me weer op bed en hij slaat zijn armen beschermend om me heen.

'Er zal je niets meer gebeuren. Ik beloof het je.' Dan val ik weer in slaap. Ik voel Daniëls warmte en zijn vertrouwen.

Ik word wakker en ik kijk om me heen. Daniël houd me stevig vast en ik blijf dicht bij hem liggen. Ik val weer in slaap.

Ik word wakker en ik zie Daniël naar me kijken.

'Sorry, na vannacht kon ik je niet meer zien zoals je was. En je slaapt heel lief en vredig. Je bent schattig.'

'Jij ook hoor.' Ik zie hem blozen en ik kruip tegen hem aan.

'Ik was eerder dan jou wakker en je ziet er heel rustgevend uit wanneer je slaapt. Het is inspirerend.' Hij kijk me verlegen aan.

'Wat ga je vandaag doen?' Vraagt hij na een tijdje.

'Ik zat te denken om te gaan trainen. Ik heb het al een tijdje niet gedaan dus dit word hardcore. Doe je mee?' Ik kijk hem aan.

'Hoe zwaar kan het zijn?' Vraagt hij en ik tel het mee als een ja. Ik stap uit bed en ik doe mijn sport kleding aan. Dan loop ik naar beneden en maak ik een ontbijt klaar. Ik eet het rustig op en ik zie langzaam de anderen bendeden komen.

'Ik hoorde iemand huilen vannacht. Wie was dat?' Vraagt Sophie,

'Ik had een nachtmerrie met mijn vader erin.' Mompel ik en ik sta op en ik loop naar de tuin. Ik begin met wat rekken en strekken. Dat doe ik zoveel mogelijk en dan komt Daniël buiten.

'Gaan we nog beginnen?' Vraagt hij. Ik knik en ik doe mijn hockeyschoenen aan en we beginnen met hardlopen. We gaan naar een parkje en ik kies een boom uit. Ik ga eraan hangen en ik trek me 100 keer op. Daniël doet hetzelfde maar hij houd me niet bij.

'Ik doe wel jou tijd en niet jou aantal. Dan doe ik wel mee met de volgende oefening.' Zegt hij. Ik knik en ik ga op de kop aan de tak hangen. Ik doe 150 sit-ups. Daniël doet met me mee maar weer houd hij mijn tempo niet bij. Wanneer ik klaar ben maak ik een split tussen 2 takken. Ik laat me langzaam zakken en dan laat ik me voorzichtig voorover vallen. Ik zit nu in een split tussen 2 takken op de kop. Ik doe dit voor 30 sec en dan ga ik uit de boom. Daniël probeert niet eens een split maar daar dwing ik hem ook niet toe. Ik doe een handstand en ik begin mezelf op te drukken. Na 100 keer vind ik het genoeg.

'Wie als eerste thuis is?' Vraagt Daniël aan mij. Ik sta net rechtop en ik knik. Daniël begint te rennen en ik sprint achter hem aan. Ik haal hem in en ik steek mijn tong naar hem uit. Ik ren verder en dan kom ik thuis aan. Ik spring over de schutting heen en ik klop op een van de tuindeuren.

'Waar is Daniël en waarom ben je zo bezweet?' Vraagt Sophie aan me wanneer ze de deur opendoet.

'Daniël is onderweg en we hebben mijn oefeningen van mijn training gedaan. Hij heeft de komende week spierpijn.' Ik loop naar boven en ik ga douchen. Ik hoor de deur open en dicht gaan en ik stap onder de douche uit. Ik sla een grote handdoek om me heen en ik loop de slaapkamer binnen.

'Daniël ga douchen.'

'Nee.' Zegt hij koppig en hij blijft op bed liggen.

'Moet ik mee?'

'Ja.'

'Kom dan.' Hij zucht maar hij staat wel op. Ik kleed me snel aan en ik hoor dat hij de douche aanzet. Ik loop de badkamer in en ik ga op de badrand zitten.

'Sterre. Hoe kan jij die hele training zo makkelijk doen en waarom kan ik dat niet?'

'Ik doe elke avond die dingen maar dan iets minder vaak in aantallen.' Ik hoor een Ooh en dan een hele erge auw.

'Wat is er?' Vraag ik.

'Spierpijn.' Zegt Daniël en ik loop naar de kastjes die in de badkamer staan. Ik zoek een massage olie en wanneer ik die heb gevonden dan ga ik weer zitten,

'Daniël. Kom onder die douche uit.' Hij stapt er onder weg en ik loop de badkamer uit. Hij doet wat kleding aan en dan gaat hij op zijn bed liggen.

'Doe je shirt uit en ga op je buik liggen. Ik ga je hopelijk wat minder spierpijn geven en dan kan je nog lopen morgen. Met geluk.' Daniël gaat op zijn buik liggen en doet zijn shirt uit. Ik doe wat olie op mijn handen en ik begin hem te masseren. Halverwege begint hij mij tips te geven over de plaatsen  waar het pijn begint te doen en die plekken masseer ik extra. Na een uur valt Daniël bijna in slaap en haal ik een handdoek op om zijn rug mee te ontvetten en mijn handen ook.

'Heb je nog veel pijn op de plekken die ik heb gemasseerd?' Vraag ik voorzichtig,

'Nee een stuk minder. Maar er zal nog wel veel meer pijn komen denk ik.' Hij trekt een zuur gezicht en kijkt me dan aan met een gemeende glimlach.

'Dankje dat je dit voor me wil doen.' Ik ga op hem liggen.

'Geen probleem.' Zeg ik. Daniël ligt nog steeds op zijn buik en ik blijf op hem liggen. Zo vallen we langzaam in slaap tot Sophie ons wakker maakt voor het avond eten dat de meiden hebben gekocht en gekookt. We eten het op en ik masseer Daniël nog een keer voor het slapen gaan. Dan vallen we in slaap en Daniël houd me stevig vast. Ik heb geen nachtmerrie meer, ik heb nu alleen nog maar een droom.