Stronger

H67

'Daniël, je hebt het nablijven aan jezelf te danken. Geef mij niet de schuld.' Zeg ik en ik pak de elektrische gitaar, waarmee ik Daniël heb wakker gemaakt, van de achterbank. Ik gooi de deur dicht en ik zwaai nog een keer naar Daniël wanneer ik het paadje in de tuin van Sophie, oploop. Ik bel aan en ik wacht even. De deur zwaait open en ik zie een man verschijnen. Hij draagt een geruit schort en hij zit onder het bloem.

'Hallo.' Zeg ik en ik zwaai even.

'Hallo, jij moet hier zijn voor Sophie. Ze vertelde al dat er een vriendin op krukken zou komen. Kom binnen.' Zegt hij en ik zie dat hij best wel vermoeid is. Hij stapt opzij en ik loop naar binnen. Lucius komt om de hoek rennen en hij loopt voorzichtig tegen mijn been aan. Ik aai hem even en dan loop ik achter de man aan naar de keuken.

'Ik ben trouwens Erik.' Zegt de man en ik stel me ook voor. In de keuken zie ik 4 jongens zitten. Jeff herken ik meteen.

'Hoi.' Zeg ik en de anderen begroeten me ook.

'Dit zijn Victor, David en Raffael. De jongere broertjes van Sophie.' Zegt Jeff en ik schud de handen van de jongens. Victor is 14, David 12 en Raffael is 10. Ik kijk even naar Erik en ik zie dat hij aan het worstelen is met een pannenkoeken beslag. Ik zie dat het veel te dik is en klonterig en ik loop naar hem toe.

'Mag ik eens?' Vraag ik en ik krijg de kom in mijn handen. Ik begin te roeren en ik voel hoeveel melk erbij moet. Ik gooi er wat melk bij en ik begin met mengen. Ik zorg dat het een soepel beslag ik is en dan ga ik verder met de klonten wegslaan. Als laatste meng ik het nog luchtig en dan zie ik de pan op het aanrecht staan. Ik zet hem op het gasfornuis. Ik gooi er wat boter in en ik begin met bakken. Na een paar kwartier heeft iedereen een pannenkoek en ik zet het bord met de pannenkoeken op tafel. Meteen vallen de jongens aan. Snel ga ik verder met bakken tot het beslag op is en dan ruim ik alles op.

'Ze zijn zo lekker.' Zegt Raffael en hij stopt het laatste stukje in zijn mond. Wanneer hij een van de laatste 2 pannenkoeken wil pakken, pak ik het bord van de tafel af.

'Sophie moet ook nog.' Zeg ik erbij en ik zie de jongens teleurgesteld kijken. Erik begint te lachen een ik doe met hem mee. Ik wil met het bord naar Sophie's kamer hinkelen maar ik word door David tegengehouden.

'Ik breng hem wel. Jij kan niet goed lopen.' Zegt hij en hij pakt ook een kop thee. Hij loopt de keuken uit en brengt het allemaal naar boven.

'Waarom zijn jullie eigenlijk niet op school?' Vraag ik.

'Ik heb eerste vrij en David is vrij. Raffael heeft een activiteit op school en dat begint over een uur pas en Victor heeft uitval. Pap moet nu ongeveer naar zijn werk.' Zegt Jeff en hij kijkt streng naar zijn vader. Erik staat op en doet het schort af.

'Je moet me echt uitleggen hoe je die pannenkoeken maakt.' Zegt hij. Daarna maakt hij zich klaar om te vertrekken en zwaait nog even voordat hij weggaat.

'Hoe heb jij Sophie leren kennen?' Vraagt Jeff uit het niets en ik moet even denken.

'We hebben samen tekenen. De eerste dag dat ik op de school was kwam ze naar me toe. Ze zij dat ze het raar vond dat ik haar naast me liet zitten en dat ik omging met de grootste loner van school. Toen heb ik gezegd dat dat niet waar is en dat ik Daniël, mijn vriendje nu, had tegengesproken. Toen was hij nog een klootzak, nu niet meer.' Zeg ik terwijl ik op een stoel ben gaan zitten.

'Wat deed hij dan?' Vraagt Raffael.

'Hij begon mij te pesten en hij dwong meisjes om dingen te doen. Hij sloeg mensen in elkaar en hij dacht dat hij dat ook bij mij kon doen maar dat kan hij niet.' Zeg ik en ik zie Jeff uitdagend kijken. Victor ziet het ook en hij pakt de borden van de tafel. Hij maakt een plek van de tafel vrij en Jeff gaat tegenover mij zitten.

'Armpje drukken!' Schreeuwt David met zijn armen in de lucht.

'NEE!!! JE GAAT DAN DOOD, JEFF!!!' Schreeuwt Sophie van boven.

Ik zet mijn elleboog op tafel en ik knak mijn nek.

'Ik kan je wel aan.' Zegt Jeff. Hij zet zijn elleboog op tafel en David legt zijn hand op onze handen zodat we tegelijk beginnen.

'Kom maar op.' Zeg ik zacht. David haalt zijn hand weg en Jeff begint te duwen. Ik duw evenhart terug en we blijven in het midden van de tafel. Ik zie de blikken van David en Raffael veranderen en ik moet zacht lachen. Dan gaap ik een keer en laat iets van de kracht in mijn arm los. Jeff dreigt te winnen en de jongens beginnen met juichen, maar wanneer er nog maar 2 cm tussen mijn hand en de tafel zit, duw ik met alle kracht in me. Met een halve seconde ligt de hand van Jeff op de keukentafel. De jongens kijken stomverbaasd mijn kant op en ik geef een flauwe glimlach.

'Ik train veel?' Zeg ik vragend en voor het eerst zegt Victor iets.

'Ik bel Liam. Dit moet ik zien.' Zegt hij en hij pakt zijn telefoon. Hij begint te bellen en ik pak mijn krukken. Ik loop naar Sophie's kamer en ik doe de deur open.

'Hoe gaat het met zijn hand?' Vraagt ze meteen en ik lach even.

'Volgens mij gaat het nog wel. Victor is Liam aan het bellen volgens mij.' Zeg ik en ik ga op Sophie's bed zitten.

'Ooh nee. Dan moet Liam vanmiddag ook nog nablijven.' Zucht ze en ik kijk haar verbaasd aan.

'Hij heeft iedereen in de wereld uitgedaagd om te armpje drukken. Hij is sterk. Heel sterk, maar ik weet dat jij sterker bent.' Zegt Sophie. Ik pak de gitaar van mijn rug en ik begin een stukje te spelen. Plotseling hoor ik dat er een deur opengegooid wordt en ik sla een false noot aan.

'Ooit gehoord van een deur rustig openen?' Schreeuw ik naar beneden en ik hoor Sophie lachen.

'Hij is er sneller dan gedacht.' Zegt ze en ze staat langzaam op.

'Liggen.' Zeg ik kort en ik speel verder op de gitaar.

'Ik moet dit zien.' Zegt Sophie en ik zie dat ze al staat. Ik zucht en ik begin met een stuk uit In The End van Black Veil Brides te spelen.

'Nou het spijt me hoor. Ik moet iemand verslaan in armpje drukken.' Schreeuwt iemand terug en ik denk niet lang meer na. Ik draai de gitaar op mijn rug en ik pak mijn krukken.

'Ik zou maar oppassen als ik jou was.' Zegt Jeff en ik krijg een lach op mijn gezicht. Ik loop naar beneden en ik hoor dat Sophie achter mij aanlopen.

'Wie ben jij?' Vraagt de jongen meteen.

'Dat is Sterre.' Zegt Sophie en ze leunt voorzichtig op mij.

'Hallo Sterre. Waar is diegene die van Jeff heeft gewonen met armpje drukken?' Vraagt hij en ik weet nu zeker dat het Liam is. Ik ga op een krukje zitten en ik leun met mijn ellebogen op de tafel.

'Die stond net voor je. Ze is nu gaan zitten.' Zegt iedereen en ik krijg een lach op mijn gezicht.

'Ze?' Vraagt Liam en ik voel dat iedereen naar me kijkt.

Dit wordt nog leuk.