Stronger

H80

Ik open langzaam de autodeur en zet een voet buiten. De andere volgt en dan ga ik recht staan. Ik kijk even om me heen voordat ik een stap opzij zet en de deur sluit.

'Mag ik trouwens zeggen dat je er beeldschoon uitziet?' Vraagt Daniël en ik knik.

'Dat mag alleen als ik mag zeggen dat jij er nog veel beter uitziet.' Zeg ik met een glimlach.

'Dat betekent dus dat ik het niet mag zeggen.' Zegt Daniël en ik trek een verbaasd gezicht.

'Je ziet er namelijk veel beter uit dan dat ik dat doe.' Zegt hij en hij drukt een kus op mijn lippen. Ik lach tegen zijn lippen en trek terug. Hand in hand lopen we naar Alex, Catherine en Erik.

'Hoi.' Begroet ik ze met een kleine zwaai en een grote glimlach.

'Ach meisje toch. Je ziet er beeldschoon uit.' Zegt Catherine en ik bloos een beetje.

'Dat kan ik beter van u zeggen.' Zeg ik en ik geef haar een knuffel. Ook geef ik Erik en Alex een knuffel en dan ga ik weer naast Daniël staan.

'Kom, de anderen zijn al binnen.' Zegt Erik en we lopen naar de ingang.

'Zijn ze aardig?' Vraag ik en ik zie Daniël lachen.

'Het komt wel goed.' Zegt hij en ik knik. Ik slik een keer en dan stappen we het restaurant binnen. Het is rustig. Heel rustig. Er staat 1 grote tafel waar wij gaan eten en voor de rest staan er 3 tafels met ieder 2 mensen. Voor de rest is het helemaal leeg. Wanneer ik weer naar de grote tafel kijk slik ik even. Er zijn ongeveer 9 kinderen en 6 ouders. Dat houd dus in dat er per gezin 3 kinderen zijn. Ik loop stilletjes achter Daniël aan die achter Alex loopt, die op zijn beurt weer achter Catharine aanloopt, die achter Erik aanloopt. Je snapt wel wat ik bedoel.

'Erik. Leuk je weer te zien.' Zegt een man. Hij geeft Erik een soort knuffel en dan gaat hij verder met Catharine, Alex en Daniël. Wanneer hij mij ziet is hij even stil.

'En wie ben jij dan?' Vraagt hij aan mij en ik schenk hem een warme glimlach.

'Mijn naam is Sterre.' Zeg ik en ik steek mijn hand uit naar hem. Hij slaat hem weg en even denk ik dat hij me niet mag maar dan voel ik 2 armen om me heen. Ik geef hem ook een knuffel en wanneer hij me los laat lach hij luid.

'Hallo. Mijn naam is Bennie. Ik ben de oudere broer van Erik.' Hij draait zich om naar de tafel en ik zie dat alle families bij elkaar zitten.

'Dat is mijn vrouw, Bente. Mijn kinderen zitten naast haar. Op deze volgorde, Sanne, Juuls en Matthias. Daarnaast zit onze jongere zus, Lieke. Haar man, Dirk en hun kinderen, Ryan, Francien, Lotte en Dennis. En als laatste onze jongste broer, Frits. Zijn vrouw, Dimona en hun zoons, Damon en Anthony.' Ik knik een keer terwijl ik iedereen in me opneem. Iedereen schonk me een vriendelijke glimlach wanneer ze hun naam hoorden maar het laatste gezin, van Frits en Dimona, keken me allemaal chagrijnig aan. Bennie staat rechts van me en Daniël links van me en ik greep Daniëls hand vast terwijl de voorstelronde liep en ik krijg een rustgevend kneepje van Daniël wanneer het laatste gezin dus kwam.

'Ik ben dus Sterre en ik ben de vriendin van Daniël.' Stel ik mezelf voor en ik zet een glimlach op.

'Zeker weer zo'n slet.' Zegt Frits en de glimlach verdwijnt van mijn gezicht. Ik tel snel tot tien in mijn hoofd en ik glimlach weer. Ik reageer niet op de opmerking en neem rustig plaats op een stoel tussen Daniël en Alex. Ik praat een beetje met de gezinnen en af en toe krijg ik een vraag over mijn verleden en hoe Daniël en ik elkaar hebben leren kennen.

'Hoe woon jij eigenlijk?' Vraagt Bente ineens en ik neem een slokje cola.

'Ik woon samen met mijn moeder en mijn broer.' Zeg ik en ik zie Bente verbaast kijken.

'Waar is je vader dan?' Vraagt Bennie en ik slik even.

'Die wil waarschijnlijk niet zo'n slet als een kind en is weggegaan.' Zegt Damon.

'Dat, of hij is een illegale drugshandel ingegaan en zit nu vast in de gevangenis.' Zegt Anthony.

'Of, hij is de illegale drugshandel ingegaan en heeft een één of andere alcoholverslaving en is vastgezet wegens drugshandel, rijden onder invloed en mishandeling.' Zegt Dimona en ik krijg een brok in mijn keel.

'Dus, welke is het?' Vraag Frits en ik slik een keer.

'Dat gaat u helemaal niets aan. Mijn vader maakt het goed.' Lieg ik. Ik wil ze geen gelijk geven. Ze hoeven dit niet te weten. Ons eten wordt geserveerd en ik wacht even tot iedereen is begonnen. Ik wil niet lijken op een één of ander etend varken of zo. En ik wil ook geen gewoontes wijzigen.

'Ooh, kijk. Dit is weer zo'n anorexia typetje.' Zegt Anthony. Ik zucht een keer terwijl ik mijn bestek vastneem. Ik begin rustig met eten en ben als eerste klaar. Ik leg mijn bestek neer zoals het hoort en klets gezellig met de kinderen van Bennie en Bente.

'Wat ga je hierna doen?' Vraagt Sanne aan me en ik denk even na.

'Ergens zegt iets dat ik iets moet doen als politieagente. Iets anders weer met tekenen en weer iets anders met gamen. Weer iets anders zegt dat ik moet gaan sporten. Dan heb je het laatste stemmetje nog weer iets met houd en klussen. Ik heb werkelijk geen idee wat ik ga doen.' Zeg ik en ik zie het gezicht van Sanne opklaren.

'Je bent dus handig met je handen. Geweldig.' Zegt ze en ik lach even om haar opmerking. De hele avond gaat redelijk goed en ik heb het wel naar mijn zin met de familie van Bennie en Bente. Met de jongens kan ik praten over gamen en met Bennie over klussen. Met Bente over kunst en met Sanne over de politie. Ook kan ik goed over sport praten dus ik houd het nog wel vol hier.

Bij het hoofdgerecht gaat het alleen fout. Ik krijg continu opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd van het gezin van Frits en ik kan er niet meer tegen.

'Kunt u mij excuseren?' Vraag ik beleefd wanneer ik het op heb en niet meer tegen de opmerkingen kan.

'Zeker om het hele avondeten uit te kotsen zodat je niet dikker word.' Zegt Damon en ik adem diep in en uit wanneer ik mijn weg maak naar de wc. Wanneer ik aankom kijk ik nog even om de hoek van de muur en loop dan toch het restaurant uit.

Ik moet iets slaan! En snel ook!!!

Ik zie een boom en ik houd mezelf niet meer in. Ik haal uit met links en sla zo hard als ik kan tegen de stam aan. De hele boom trilt wanneer ik nog een keer sla. En nog eens, en nog eens.

Tegen de tijd dat ik mijn woede kwijt ben zit er een soort gat in het boomschors en liggen mijn knokkels open. Ik loop het restaurant weer binnen en stop een ober van lopen.

'Heeft u een rolletje verband voor me? Alstublieft?' Vraag ik netjes en de man knikt kort. Hij loopt even weg en komt terug met een verbanddoos.

'Ik breng hem zo weer terug.' Zeg ik en ik verdwijn in de wc's. Ik was mijn hand en haal al het vuil eruit. Dan desinfecteer ik de wond en verbind het zorgvuldig. Wanneer ik klaar ben breng ik de verbanddoos terug naar de ober en loop ik weer terug naar de tafel.

'Waar bleef je zo lang?' Vraagt Daniël en ik pak zijn hand vast.

'Woede kwijtraken.' Mompel ik zacht. Zijn ogen worden groot en hij pakt mijn handen vast.

'Sterre!' Sist hij maar ik draai mijn hoofd weg. Wanneer het toetje komt ben ik opgelucht dat het een sorbet is waardoor ik het met één hand kan eten. De gesprekken gaan door tot ik iet opvang van de andere kant van de tafel.

'Ik durf te wedden dat haar moeder zelfs niet van haar houd. Ze is een slet en haar vader heeft haar verlaten door dat mislukte kind. Ik zou haar moeder niet willen zijn.' Zegt Dimona. Ik slik een keer en leg de lepel op het schoteltje. Ik zet mijn vuisten op de tafel en sluit mijn ogen. Ik sta langzaam op en hoor dat het hele restaurant is stilgevallen. Iedereen heeft de opmerking van Dimona gehoord en ik trek het niet meer. Wanneer ik sta, met mijn vuisten nog op de tafel, open ik mijn ogen en draai mijn hoofd heel langzaam naar Dimona.

'Ik ben het helemaal met je eens, schat.' Zegt Frits.

'Ze zal waarschijnlijk wel straatarm zijn en alsprostitué door het leven gaan.' Voegt hij nog toe. Blijkbaar hebben ze nietdoor dat ik ben opgestaan. Dit word nog leuk.