************-***
"ဆရာ…"
လက္ေလးေထာင္ျပီး ေခၚလိုက္သံေၾကာင္႔
ေက်ာက္သင္ပုန္း ေပၚတေတာက္ေတာက္နဲ႔စာ
ေတြခ်ေရးေနတဲ႔ ဆရာ ၏ လက္တို႔ရပ္တန္႔ကာ
လွည္႔ၾကည္႔လာေလရဲ႕…ဆရာနဲ႔ အတူKyung
Sooကပါလွည္႔ၾကည္႔လာတာေၾကာင္႔…
"Toilet "
"လိုက္ခဲ႔ေပးရမလား…??"
"ရတယ္ Kyung Soo ခဏပဲ…"
Kyung Sooကေခါင္းျငိမ္႔ျပသည္။ေဘးနားမွာ
လြပ္လပ္ေနတဲ႔ ခံုကြက္လပ္ကိုၾကည္႔၍ စိတ္ခ်ပံု
ပါပဲ……Baekhyun ထြက္လာခဲ႔တဲ႔ တစ္ေလ်ွာက္အေတြးတို႔ျဖင္႔ ရွိေနခဲ႔သည္။မဆိုင္
ဘူးဆိုေပမယ္႔လည္း သူဘာလို႔ အတန္းမတက္
တာလည္းဆိုသည္႔ အေတြး……
သန္႔စင္ခန္းသို႔အဝင္ ေနာက္ကရုတ္ခ်ည္းနီးကပ္
လာတဲ႔အရိပ္တစ္ခုေၾကာင္႔ လန္႔ျပီးလွည္႔အၾကည္႔ လူကတစ္ပတ္လည္
ေအာင္ဆြဲလွည္႔ခံလိုက္ရျပီး နံရံကို တြန္းကပ္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ေက်ာဘက္က
ေအာင္႔တက္သြားမူကို ဂရုမျပဴနိူင္ ဤသို႔ျပဴ
သည္႔ သူကိုေမာ႔အၾကည္႔…
" Chanyeol…"
သူက အိမ္သာတံခါးကိုပိတ္ပစ္လိုက္ေတာ႔ သူ
နဲ႔ကိုယ္နဲ႔က အိမ္သာတစ္ခန္းထဲမွာ နွစ္ေယာက္
ထဲပူးပူးကပ္ကပ္အေနအထားျဖစ္သြားသည္။
နံရံကေန အနည္းငယ္မွေတာင္ လူးလြန္႔လို႔မရ
ေအာင္ ဖိကပ္ျခင္း ခံထားရတာမို႔ အႏၲရာယ္ တစ္ခုခုမ်ားျပဴေတာ႔မွာလား ဆိုသည္႔အေတြး
နွင္႔ လူကတုန္လွုပ္လာသည္။
ကိုယ္႔ မ်က္နာကိုငံု႕ၾကည္႔ေနတဲ႔ သူ၏နွုတ္ခမ္း
နွစ္လႊာၾကားက စီးကရက္နံ႕ရသည္။
သူက ေဆးလိပ္ေသာက္သည္လား…
တစ္ခြန္းဝါဒမွ ဆိုျခင္းမျပဴဘဲ ကိုယ္႔မ်က္နာကို
တစ္စိုက္မတ္မတ္ၾကည္႔ေနရာကေန လက္ဖ်ား
ေတြက ကိုယ္႔ မ်က္နွာအနွံ႕ မထိခလုတ္ ထိခလုတ္ ပြတ္သပ္ေနတာမို႔ ေျခေတာင္မခိုင္
ခ်င္…
တုန္တုန္ရီရီျဖစ္ေနတဲ႔ လက္ဖ်ားေတြကိုဆုပ္ကိုင္လာတာမို႔ ေႏြးေထြး
မူကို ခံစားရမိသည္။
"ခ်စ္တယ္…"
"ဟမ္…???"
မသဲကြဲေသာ စကားလံုးနွစ္လံုးကိုေ႐ရြတ္ျပီး
ကိုယ္႔မ်က္ခြံေပၚက်ေရာက္လာတဲ႔ စိုကပ္ကပ္
အိအိေထြးေထြးနွုတ္ခမ္းတစ္စံု…
"ကိုယ္႔ကို ဖက္ထားေပးပါလား…!!"
သန္မာတဲ႔ လက္နွစ္စံုက ခါးကိုတစ္ဖက္ ေက်ာ
ကိုတစ္ဖက္ သြယ္ယွက္လာသည္မို႔ သူ႔ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ကိုယ္႔ ခႏၶာကိုယ္ဟာ ေနရာလြတ္မရွိေလာက္ေအာင္ပူးကပ္လို႔သြား
ေလရဲ႕…တဒုန္းဒုန္းနွလံုးခုန္သံက ပိုမိုျပင္းထန္
လာသည္။
နွလံုးတစ္ခုလံုး အထက္ေအာက္ဆင္းလိုက္
တက္လိုက္ ခုန္ေပါက္ေနတယ္လို႔ ခံစားရျပီးေခြ်း
စေတြပ်ံတက္လာကာ လူကမူမမွန္ခ်င္…
လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ သူ႔ အက်ီ ၤစကို ဆြဲဆုပ္ထား
ရာက ေန သူ႔ခါးနွစ္ဖက္ကို ဖက္တြယ္မိျပီးသား
ျဖစ္ေတာ႔ သူ႔ေမးေစ႔က ကိုယ္႔ပုခံုးထက္ ေမွးတင္
လာသည္။ ယားသလိုလိုရွိေပမယ္႔ မရုန္းမိ…
အခုလို ကိုယ္႔ ခႏၶာကိုယ္ေလး သူ႔ရင္ခြင္ထဲစုန္း
စုန္းျမဳပ္ေနတာကိုပဲ ခံစားေနတာလိုလိုနဲ႔သူ႔
မ်က္ဝန္းေတြ ေမွးမွိတ္ထားေလသည္။
ဒါဘာအေျခအေနၾကီးတုန္း…????
ေမးခြန္းတို႔သာ အၾကိမ္ၾကိမ္ထုတ္ရင္း ဘာမွန္း
မသိတဲ႔ ဒီအေျခအေနၾကီးကိုပဲ ဘာလို႔ မျငင္းဆန္မိပါလိမ္႔ …???
တစ္ဖန္ သူ႔မ်က္ဝန္းေတြက ညိဳ႕ငင္စြာ ကိုယ္႔
နွုတ္ခမ္းနွစ္မႊာကိုအၾကည္႔ေရာက္ေနျပန္ေတာ႔
အသက္ရႈနွုန္းေတြက အေယာင္ေယာင္အမွား
မွားျဖစ္ရျပန္သည္။
"Baek…hyuneeက…"
"ဘာမွမေျပာနဲ႔…မင္း နွုတ္ခမ္းေတြလွုပ္ရွားလိုက္ရင္…ကိုယ္မင္းကို
ဘာလုပ္မိမလဲ မေျပာတတ္ဘူး…???!!"
ဘာအဓိပၸါယ္လည္းမသိ…ေၾကာင္နနနဲ႔ေမာ႔
ၾကည္႔မိေတာ႔…
"ဒီအတိုင္းၾကည္႔ေနရံုနဲ႔တင္ ကိုယ္ ထိန္းဖို႔ခက္
ေနတာ …စကားေျပာလိုက္လို႔ မင္းနွုတ္ခမ္းေတြ
စုလိုက္ေထာ္လိုက္ျဖစ္လာတာကို ကိုယ္ …အသဲယားလြန္းလို႔…စိတ္ထိန္းနိူင္မွာမဟုတ္
ဘူး…!!!"
ေအာက္နွုတ္ခမ္းကိုဖိကိုက္မိလိုက္ေတာ႔သူ႔
လက္ေတြက ကိုယ္႔နွုတ္ခမ္းထက္ ဝဲပ်ံလာျပန္
သည္။
မထိဖူး မကိုင္ဖူး မျမင္ဖူးတဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုကိုေသ
ခ်ာကိုင္တြယ္ၾကည္႔ေနသလို နူးနူးညံ႕ညံ႕ ပြတ္
သပ္ေနပါေသာေၾကာင္႔ ၾကာရင္ ကိုယ္ပါ ဘာထ
ျဖစ္မိမယ္မသိ……
"Baekhyun ahh…Baekhyun ဘာျဖစ္ေန
တာလည္း…အိမ္သာထဲမွာၾကာလိုက္တာ…တစ္
ခုခုျဖစ္ေနတာလား…??"
Kyung Sooအသံတို႔ေၾကာင္႔ သူ႔ကိုဖက္ထားမိ
တဲ႔လက္ေတြခ်က္ခ်င္းလႊတ္ခ်ကာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္
အား တြန္းထုတ္မိသည္။
"Baekhyunee…ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး…!!!"
"ထြက္လာခဲ႔ေတာ႔ …Baekhyun ငါစိတ္ပူလို႔"
သူ႔ မ်က္ေမွာင္ေတြက်ဳံ႕သြားတာကို Baekhyunသိသည္။လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ထားဆဲ
ျဖစ္သည္႔သူက နားရြက္ဖ်ား နားတိုးကပ္ကာ…
"ဖုန္းပါလား…"
ကေယာင္ကတန္းနဲ႕ေခါင္းညိမ္႔ျပေတာ႔သူက
လက္ျဖန္႔၍ေတာင္းသည္။ေက်ာင္းအက်ီ ၤအတြင္းမွ ဖုန္းကိုထုတ္ကာသူ႔လက္အတြင္း
ထည္႔ေပးေတာ႔ Wallpaperမွာတင္ထားတဲ႔
Kyung Sooနွင္႔ နွစ္ေယာက္အတူပံုကိုၾကည္႔
၍ တစ္ဖန္မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပန္သည္။
ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုနွိပ္လိုက္ျပီးလွမ္းေခၚကာ
ခ်က္ခ်င္းျပန္ခ်သည္။ Miss callေပးသည္႔သ
ေဘာ……
"Baekhyun !!!"
"လာ…လာျပီ…အျပင္ကေစာင္႔ေနေနာ္ Kyung
Soo …"
"inn…"
Baekhyun ကမန္းကတန္း အိမ္သာထဲကထြက္လာေတာ႔မ်က္နွာကေသြး
စုတ္ဖုတ္ေကာင္အလား ျဖဴဖတ္ေနေခ်ျပီ…
ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ကာအနည္း
ငယ္တုန္ရီေနေသာ္ျငား မပိမရိဟန္ေဆာင္ကာ
Kyung Sooအား ဗိုက္နာေနလို႔ ဟူသည္႔ ဆင္
ေျခကိုေပးမိသည္။
နဖူးစပ္က ေခြ်းေစးအခ်ိဳ႕ကို Kyung Sooက
သတိျပဴမိဟန္တူကာ မတည္႔တာေတြ ေလ်ွာက္
စားတယ္ဆိုျပီး ဆူပူေနတာမျပီးေတာ႔…
ရင္ခုန္ တယ္ဆိုတာ Baekhyunအတြက္ေတာ႔
ဖ်ားနာျခင္းတစ္မ်ိဳး…ပင္တည္း…အမ်ိဳးအမည္မ
သိေသာ ေရာဂါတစ္ခုနွင္႔တူသည္။
အခ်စ္က ဟန္ေဆာင္ျခင္းအတတ္ပညာကိုသင္
ေပးသည္။
အခုခ်ိန္ထိ သက္ဆိုင္မူတစ္စံုတစ္ရာမရွိေသာ္
ျငားPark Chayeol၏မ်က္ဝန္းမ်ားသည္ နာက်င္မူတစ္စံုတစ္ရာဖံုးလႊမ္းေနသည္ ဟုခံစား
မိသည္။အခ်စ္နွင္႔ ပက္သက္လို႔ အေတြ႕အၾကံဳ
မရွိသည္႔Baekhyunသည္ ရင္ခုန္တာကို အေမာေဖာက္ေနျခင္းဟု တစ္ထစ္ခ် ေကာက္
ခ်က္ျပဴသည္။
အဲ႔ဒီ ရင္ခုန္တာကိုပဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေကာက္ခ်က္ခ်ျပီးသည္႔ အခ်ိန္တြင္ ကပ်ာကယာ ဖုန္းအားထုတ္ကာ အဝင္callေတြ
ကို ၾကည္႔မိသည္။ သူ႔လက္နဲ႔ထိပါးထားသည္႔
ဖုန္းေလးက အခုမွ တန္ဖိုးရွိေနသေယာင္ ရႈးနွမ္း
နွမ္းအေတြးတစ္ခ်ိဳ႕ဝင္မိေသးသည္။
သူ႔ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခ်ိဳ႕အားအတန္ၾကာေငးၾကည္႔
ေနမိျပီးမွ PCY ဟု မွတ္သားလိုက္၏။
"ခ်စ္တယ္…"
မသဲမကြဲ ေရရြတ္သံ…သူက… ခ်စ္တယ္ တဲ႔လား……
အဖန္ဖန္ၾကားေယာင္မိရင္း…သူ႔လက္…သူ႔ခႏၶာ
ေႏြးေႏြးအား တမ္းတမိပါရဲ႕…
@@@@@@@@ @@@@@
မလႊတ္တမ္းဖက္တြယ္ထားမိသည္႔ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ခႏၶာကိုယ္ေလး ထြက္ခြာ
သြားသည္႔ အခါ…တစ္ေယာက္ထဲေငါင္ေငါင္
စင္းစင္းက်န္ရစ္ခဲ႕သည္က Park အမည္ရွိ
Chanyeol…
Jinminေၾကာင္႔ ညစ္ေနတဲ႔ စိတ္ကို စီးကရက္
တစ္လိပ္နွင္႔ ေျဖညိွေနဆဲ လစ္ ခနဲေတြ႕လိုက္ရ
သည္႔ အရိပ္စြန္းစြန္းေလး…တစ္ေယာက္ထဲပြစိ
ပြစိနဲ႔ဘာေတြေ႐ရြတ္လာမွန္း မသိသည္႔သူေလး
သြားရာ လိုက္ၾကည္႔မိေတာ႔ သန္႔စင္ခန္းဟု သတိျပဴမိသည္။
ကိုယ္႔စိတ္ကိုထိန္းဖို႔ခက္ခဲလွသည္။
ေတာင္တန္းလို အမ႔ိုအေမာက္ မ်ားလွပါေသာ
မိန္းကေလးမ်ိဳးစံုကို သံုးေဆာင္ဖူးေသာ Chanyeolအေနျဖင္႔ Baekhyunလို ျဖဴျဖဴစင္
စင္ကိုျမင္ရင္ ဘာလို႔ ရင္ထထခုန္ေနသည္မသိ
ဲ သူ႔ေဘးကာ ဆတ္ဆတ္ထိမခံ Kyung Soo
ကို စေနာက္ခ်င္တာလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္…
ဒါမွမဟုတ္ ခဏတာ သာယာဖို႔ စိတ္ကစားေနမိ
တာလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္……
အပ်င္းေျပ ခံစားမူမတူညီတာကို ခံစားေနမိခ်င္
လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္…
ဘာမွန္းမတိက်တဲ႔ ဒိြဟ ေတြၾကားထဲ ေသခ်ာ
တာကေတာ႔ Chanyeolသူ႔ကို ရႈးသြပ္ခ်င္သည္။အဲ႔ဒီ Baekhyunကို…
"ခ်စ္တယ္…"
ဘာလို႔ ထြက္သြားမိတာပါလိမ္႔…အဟားး
Chanyeol …မင္းအရွူးပဲ……ကိုယ္႔ကိုကိုယ္
ေတာင္ေသခ်ာမေလ႔လာမစမ္းစစ္ပဲ ရႈးရႈးနွမ္း
နွမ္းေျပာထြက္သည္က "ခ်စ္တယ္"တဲ႔…
အသိစိတ္တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနလို႔ပင္
ျဖစ္မည္…
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ Chanyeolသည္ သူေတာ္စင္တစ္
ေယာက္ မဟုတ္တန္ရာ ကိုယ္႔ေရွ႕လြယ္လြယ္
ကူကူက်ေရာက္လာတဲ႔ ျပစ္မွားခ်င္စရာ Byun
Baekhyunကို က်ဴးလြန္ခ်င္မိျခင္းမ်ားလား…
"ဟာ…မျဖစ္နိူင္တာ…"
Chanyeolမွာ အဲ႔လိုစိတ္မရွိ…ေသခ်ာပါ၏။
Sexyတက် ဆြဲေဆာင္ေသာ သူ ကို Sex နွင္႔
ဆက္ဆံခ်င္သည္။
ပလီတိေျခာက္ခ်က္ အီပလီတီ ခြ်ဲခြ်ဲပ်စ္ပ်စ္
ရုံုးပတီ သီးေလးမ်ားကို အီစီကလီအခြ်ဲေတာ္
ဖန္တီး၍ ဆက္ဆံမိသည္။
ေရလာေျမာင္းေပး ေခ်ာင္းေဖာက္တတ္တဲ႔သူ
၏ ေရကို အဆင္သင္႔ခတ္ေသာက္ရင္း ဆက္ဆံ
ခ်င္သည္။
သို႔ေပမယ္႔…ဤ Byunမည္သည္ကား…
ျမဴစြယ္မူတစ္စံုတစ္ရာမပါ…
ခြ်ဲပ်စ္မူတစ္စံုတစ္ရာမပါ…
ညိဳ႕ငင္အားျပင္းေသာ Sexy က်က် ဆြဲေဆာင္
မူမရွိ…
ဘာဆိုဘာမွ မရွိပါဘဲ အျဖဴေရာင္ျခံဳလႊမ္းေသာ
Byun သည္ ပီဘိ ကေလးငယ္ပမာ…
အျပစ္ကင္းစင္ကာ ျဖဴစင္မူသည္ သူ၏ဆြဲ
ေဆာင္မူတစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ေပလိမ္႔မည္။
သူ႔ရယ္သံ…သူ႔အျပံဳးတို႔သည္႔ ကမ႓ာတစ္ခြင္
၏ အလွပဆံုးအရာမ်ားထက္သာလြန္ေပသည္။
ကိုယ္႔ဘာသာကို ေတြးခ်င္တာေလ်ွာက္ေတြး
ျပီးေနာက္ဆံုးစိတ္အလိုမက်သည္႔အခါအိမ္သာ
တံခါးကို ေျချဖင္႔ ဝုန္း ဆိုေဆာင္႔ကန္ျပီးမွ ထြက္
လာခဲ႔သည္။
တီြ ခနဲျမည္လာေသာ ဖုန္းMassageအားထုတ္
ကာၾကည္႔မိေတာ႔…ေပးပို႔သူက PCY…
ေပးပို႔သည္႔စာက…
"ခ်စ္…"
လႊတ္က်မတတ္ တုန္လွုပ္သြားသည္႔ ဘာက
ဘယ္လို …ဘာအဓိပၸါယ္……
"ခ်စ္…ဘာလုပ္ေနလည္း…???"
အခ်ိန္ကား…ည ရွစ္နာရီခန္႔…တိုက္တိုက္ဆိုင္
ဆိုင္ ပင္ Kyung Soo ေဘာလံုးပြဲၾကည္႔ေကာင္း
ေနစဥ္ ေဘာလံုးပြဲစိတ္မဝင္စားေသာ Baekhyunက အိပ္ယာထက္၌ေခြေခါက္၍ဖုန္း
သံုးေနခ်ိန္…
သူ႔ ဆီက Massageရတာနဲ႔ လူက ပ်င္းေၾကာ
ဆြဲေနရာကေန ေအာ္တိုမစ္တစ္ ေထာင္မတ္
သြားျပီးသား…
ဘာျပန္ပို႔ ရမွန္းမသိဘဲ ခ်ီတံုခ်တံုျဖစ္ေနစဥ္
"ဟာ…ျပန္မပို႔လည္းရတာပဲ…ျပန္ပို႔မွရမွာမွ
မဟုတ္တာ…မပို႔ဘူးကြာ…"
စိတ္ပိုင္းျဖတ္ျပီး နွစ္ထြာသံုးထြာ အေဝးမွာဖုန္း
ေလးကို ရန္ျဖစ္ထားသလိုေနလိုက္ပါေသာ္
လည္း…
" တီြ…"
""မၾကည္႔ဘူးကြာ…"
"တီြ…"
"မပို႔ဘူး…မပို႔ဘူး…"
"We got that Power…Pwer…"
"ဟာ …ဒုေကၡာ…!!!"
ဖုန္းပါေခၚခ်လာေတာ႔ မကိုင္လို႔ မျဖစ္ေတာ႔…
စိတ္က မျဖစ္တာပါ..အရွက္ေျပေျပာရင္ မူၾကည္႔
တာေပါ႔…
"ဟယ္…လို…"
"ခ်စ္…ဘာလို႔ Massageျပန္မပို႔တာလဲကြာ…
ဒီမွာ ရႈးမတတ္ျဖစ္ေနတာကို…!!!"
"ခ်စ္…???? ရႈးမတတ္…???"
ၾသရွရွအသံတို႔ နားထဲတိုးေခြ႕ဝင္ေရာက္လာပံု
ကလည္း အမိဘာသာ စကားကိုနားမလည္
ေအာင္ ေျပာဆို လိုက္ျခင္းနွင္႔…
"ဘယ္…သူ႔ကို ေခၚေနတာလည္း တခ်စ္ခ်စ္နဲ႔"
"ခ်စ္ကို ေခၚတာေလ.…Baekhyunဆိုတဲ႔
Linerေကာင္ေလးကို…"
"Baekhyuneeကို…???"
"အသဲယားေအာင္ ထပ္မလုပ္နဲ႔ကြာ…အနားမွာ
ရွိရင္ ပိုလ္ပိုလ္ေတြျပန္႔ၾကဲကုန္ျပီ…"
"အံမယ္…ပိုင္းစိုးပိုင္နင္း…!!!"
အမွန္တကယ္ ပင္စိတ္တိုသြားရကာ သူမျမင္
နိူင္ေပမယ္႔ ခါးေတြဘာေတြေထာက္မိရက္သား
"Massage မျပန္တာ ဖုန္းနားမရွိလို႔လည္း ျဖစ္
မွာပဲဆိုတဲ႔ အေတြးမ်ိဳးမေတြးသင္႔ဘူးလား…??"
"ျဖစ္နိူင္တာေျပာပါ ခ်စ္ ရာ…ဒီအခ်ိန္ လူေတြအားလံုး ဖုန္းကိုင္ခ်ိန္ပဲ…!!!"
"သူ သတ္မွတ္ထားက်လို႔…"
"မဟုတ္လို႔ လား…ကဲေျပာ…ခ်စ္ မလိမ္ရဘူး
ေနာ္…ဖုန္းနားမွာ ရွိရက္သားနဲ႔ ဘာလို႔ စာမျပန္
တာလည္း…Kyung Soo ရွိေနလို႔လား…??"
"သူသာ အနားမွာရွိရင္ ခုလိုဖုန္းေျပာရမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး…?"
"ဟုတ္လား…သူ႔ကိုဘာလို႔ ေၾကာက္ေနရတာလဲ
ခ်စ္ရာကိုယ္သူ႔ကိုမနာလိုလိုက္တာ…"
"မနာလိုဘူး…?? သူနဲ႔ဘာဆိုင္လို႔…"
"သူဆိုတာ…ကိုယ္ လား…??"
"ဟုတ္တယ္ေလ…ဘာမွလည္းမဆိုင္ဘဲနဲ႔…"
"ကိုယ္ က ခ်စ္ကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာျပီးျပီပဲ…
တကယ္ခ်စ္တာဆိုကြာ…??"
"မူးျပီးရစ္ေနတာနဲ႔တူတယ္…"
"ကိုယ္အခု မူးေနတယ္လို႔ထင္တာပဲ…ဒါေလာက္
ကကိုယ္႔ အတြက္ မိုင္နာ…!!!"
"ဟင္…မူးတယ္…??? ေသာက္ေနတာေပါ႔…"
"ခ်စ္က မၾကိဳက္လို႔လား…ကိုယ္ ေသာက္တာ"
"မဟုတ္ဘူး…Baekhyuneeလည္းေသာက္
ခ်င္လို႔…!!"
"ဟင္…ဟာ ခ်စ္ မေသာက္ရပါဘူးကြာ…ကိုယ္
ခြင္႔မျပဴဘူး…"
"ဟယ္…ခြင္႔မျပဴဘူး ဘာေလးညာေလးနဲ႔
ခင္ဗ်ားၾကီးနဲ႔ က်ဳပ္က ဘာဆိုင္ေနလို႔ လည္း
ခ်ဳပ္ခ်ယ္လို႔မရဘူးေနာ္…ခင္ဗ်ားၾကီး က်ဳပ္ကို
မပိုင္ဘူး…!!!"
"အဟားဟား…ေတြ႕ခ်င္တယ္…ခ်စ္ ရယ္…
တကယ္ေတြ႕ခ်င္တယ္…"
"Baekhyun…Baekhyun ahh…"
တံခါးေခါက္သံနွင္႔အတူ နာမည္ကိုပါ ေခၚေနတဲ႔
Kyung Sooအသံေၾကာင္႔ သံေယာဇဥ္အမ်ွင္
မတန္းစြာ ဖုန္းကိုတိခနဲ ခ်ပစ္လိုက္ျပီး…တံခါး
သြားဖြင္႔ေပးရသည္။
တစ္ဖက္က Chanyeolမွာေတာ႔ ေဒါတပြပြ…
ဆိုင္ေနာက္ေက်ာကေန ဘားဆိုင္ထဲျပန္ဝင္လာ
ေတာ႔Kim kaiနွင္႔ Oh Sehunတို႔ ကေတာ႔ေရ
ခ်ိန္ကိုကိုက္လို႔…
Kim kaiေရွ႕က ပုလင္းလိုက္ကို ဆြဲယူျပီးေမာ႔
လိုက္ေတာ႔ ရီေဝေဝမ်က္ဝန္းမ်ားနဲ႔ေမာ႔ၾကည္႔
လာသူက Sehun…
"အဆင္မေျပခဲ႔ဘူးလား…???"
"မင္းတို႔နွစ္ေကာင္ထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္
ဟို ဂင္ဂြင္းကိုလိုက္ကြာ…"
"ဘာ…ဘာရယ္…ဘာေျပာလိုက္တာရယ္…"
"မင္းတို႔နွစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္သူ Kyung Sooကိုလိုက္ခ်င္လည္း…???ဟမ္…!!"
"Sorryပါ…"
"Noပါ သားရယ္…"
"က်စ္…"
ရုတ္ခ်ည္းဝင္လာေသာ အေတြးကို အေကာင္
အထည္ေဖာ္မွကို ျဖစ္မွာပါ…မဟုတ္ရင္ Baekhyunနား ကပ္လို႔ကိုမရ…ပင္ဂြင္း တစ္
ျဖင္႔လည္း ေတာက္တဲ႔ မ်ားဝင္စားေလသလား…
"မင္းတို႔ေတာင္းတာ ငါ ေပးမယ္ကြာ…လိုက္ၾက
စမ္းပါ…ငါ႔ကိုကူညီရာလည္းေရာက္ပါတယ္ဟ "
"ငါ႔ မွာ Xio Luhan …ရွိ…!!"
"ဒါဆို Kai…မင္းမွာဘာမွ မရွိဘူး မင္းမျငင္းနဲ႔…"
ရည္းစရဖို႔အေရး ဒီေလာက္ခခယယ ေတာင္းပန္ေနတာေတာင္ သေကာင္႔သားအေမာင္kim kaiက ျငဴတူတူ
လုပ္ေနေသးတာေၾကာင္႔ Park Chanyeolမွာ
ရွစ္ၾကီးခိုးမတတ္ျဖစ္ေနရသည္။
တစ္ဖက္လူက ဇြတ္ေရာအတင္းေရာ ျဖစ္ေန
ေတာ႔ Kim kaiတို႕ကအင္တင္တင္…
"ငါလိုခ်င္တာေပးမယ္ဆိုေတာ႔လည္း…"
ဒီအခ်ိန္မွာPark Chanyeolတို႔စကားပင္မွားလို႔
မျဖစ္တာနားလည္သည္။
Kim kaiနိူင္ကြက္ျဖစ္ေနသည္ကိုး…
@@@@@@ @@@@@ @@@@@
#Cute
TBC
ဆရာ…"
လက်လေးထောင်ပြီး ခေါ်လိုက်သံကြောင့်
ကျောက်သင်ပုန်း ပေါ်တတောက်တောက်နဲ့စာ
တွေချရေးနေတဲ့ ဆရာ ၏ လက်တို့ရပ်တန့်ကာ
လှည့်ကြည့်လာလေရဲ့…ဆရာနဲ့ အတူKyung
Sooကပါလှည့်ကြည့်လာတာကြောင့်…
"Toilet "
"လိုက်ခဲ့ပေးရမလား…??"
"ရတယ် Kyung Soo ခဏပဲ…"
Kyung Sooကခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ဘေးနားမှာ
လွပ်လပ်နေတဲ့ ခုံကွက်လပ်ကိုကြည့်၍ စိတ်ချပုံ
ပါပဲ……Baekhyun ထွက်လာခဲ့တဲ့ တစ်လျှောက်အတွေးတို့ဖြင့် ရှိနေခဲ့သည်။မဆိုင်
ဘူးဆိုပေမယ့်လည်း သူဘာလို့ အတန်းမတက်
တာလည်းဆိုသည့် အတွေး……
သန့်စင်ခန်းသို့အဝင် နောက်ကရုတ်ချည်းနီးကပ်
လာတဲ့အရိပ်တစ်ခုကြောင့် လန့်ပြီးလှည့်အကြည့် လူကတစ်ပတ်လည်
အောင်ဆွဲလှည့်ခံလိုက်ရပြီး နံရံကို တွန်းကပ်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ ကျောဘက်က
အောင့်တက်သွားမူကို ဂရုမပြူနိူင် ဤသို့ပြူ
သည့် သူကိုမော့အကြည့်…
" Chanyeol…"
သူက အိမ်သာတံခါးကိုပိတ်ပစ်လိုက်တော့ သူ
နဲ့ကိုယ်နဲ့က အိမ်သာတစ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်
ထဲပူးပူးကပ်ကပ်အနေအထားဖြစ်သွားသည်။
နံရံကနေ အနည်းငယ်မှတောင် လူးလွန့်လို့မရ
အောင် ဖိကပ်ခြင်း ခံထားရတာမို့ အန္တရာယ် တစ်ခုခုများပြူတော့မှာလား ဆိုသည့်အတွေး
နှင့် လူကတုန်လှုပ်လာသည်။
ကိုယ့် မျက်နာကိုငုံ့ကြည့်နေတဲ့ သူ၏နှုတ်ခမ်း
နှစ်လွှာကြားက စီးကရက်နံ့ရသည်။
သူက ဆေးလိပ်သောက်သည်လား…
တစ်ခွန်းဝါဒမှ ဆိုခြင်းမပြူဘဲ ကိုယ့်မျက်နာကို
တစ်စိုက်မတ်မတ်ကြည့်နေရာကနေ လက်ဖျား
တွေက ကိုယ့် မျက်နှာအနှံ့ မထိခလုတ် ထိခလုတ် ပွတ်သပ်နေတာမို့ ခြေတောင်မခိုင်
ချင်…
တုန်တုန်ရီရီဖြစ်နေတဲ့ လက်ဖျားတွေကိုဆုပ်ကိုင်လာတာမို့ နွေးထွေး
မူကို ခံစားရမိသည်။
"ချစ်တယ်…"
"ဟမ်…???"
မသဲကွဲသော စကားလုံးနှစ်လုံးကိုရေရွတ်ပြီး
ကိုယ့်မျက်ခွံပေါ်ကျရောက်လာတဲ့ စိုကပ်ကပ်
အိအိထွေးထွေးနှုတ်ခမ်းတစ်စုံ…
"ကိုယ့်ကို ဖက်ထားပေးပါလား…!!"
သန်မာတဲ့ လက်နှစ်စုံက ခါးကိုတစ်ဖက် ကျော
ကိုတစ်ဖက် သွယ်ယှက်လာသည်မို့ သူ့ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ကိုယ့် ခန္ဓာကိုယ်ဟာ နေရာလွတ်မရှိလောက်အောင်ပူးကပ်လို့သွား
လေရဲ့…တဒုန်းဒုန်းနှလုံးခုန်သံက ပိုမိုပြင်းထန်
လာသည်။
နှလုံးတစ်ခုလုံး အထက်အောက်ဆင်းလိုက်
တက်လိုက် ခုန်ပေါက်နေတယ်လို့ ခံစားရပြီးချွေး
စတွေပျံတက်လာကာ လူကမူမမှန်ချင်…
လက်ချောင်းတွေနဲ့ သူ့ အကျီ ၤစကို ဆွဲဆုပ်ထား
ရာက နေ သူ့ခါးနှစ်ဖက်ကို ဖက်တွယ်မိပြီးသား
ဖြစ်တော့ သူ့မေးစေ့က ကိုယ့်ပုခုံးထက် မှေးတင်
လာသည်။ ယားသလိုလိုရှိပေမယ့် မရုန်းမိ…
အခုလို ကိုယ့် ခန္ဓာကိုယ်လေး သူ့ရင်ခွင်ထဲစုန်း
စုန်းမြုပ်နေတာကိုပဲ ခံစားနေတာလိုလိုနဲ့သူ့
မျက်ဝန်းတွေ မှေးမှိတ်ထားလေသည်။
ဒါဘာအခြေအနေကြီးတုန်း…????
မေးခွန်းတို့သာ အကြိမ်ကြိမ်ထုတ်ရင်း ဘာမှန်း
မသိတဲ့ ဒီအခြေအနေကြီးကိုပဲ ဘာလို့ မငြင်းဆန်မိပါလိမ့် …???
တစ်ဖန် သူ့မျက်ဝန်းတွေက ညို့ငင်စွာ ကိုယ့်
နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကိုအကြည့်ရောက်နေပြန်တော့
အသက်ရှုနှုန်းတွေက အယောင်ယောင်အမှား
မှားဖြစ်ရပြန်သည်။
"Baek…hyuneeက…"
"ဘာမှမပြောနဲ့…မင်း နှုတ်ခမ်းတွေလှုပ်ရှားလိုက်ရင်…ကိုယ်မင်းကို
ဘာလုပ်မိမလဲ မပြောတတ်ဘူး…???!!"
ဘာအဓိပ္ပါယ်လည်းမသိ…ကြောင်နနနဲ့မော့
ကြည့်မိတော့…
"ဒီအတိုင်းကြည့်နေရုံနဲ့တင် ကိုယ် ထိန်းဖို့ခက်
နေတာ …စကားပြောလိုက်လို့ မင်းနှုတ်ခမ်းတွေ
စုလိုက်ထော်လိုက်ဖြစ်လာတာကို ကိုယ် …အသဲယားလွန်းလို့…စိတ်ထိန်းနိူင်မှာမဟုတ်
ဘူး…!!!"
အောက်နှုတ်ခမ်းကိုဖိကိုက်မိလိုက်တော့သူ့
လက်တွေက ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းထက် ဝဲပျံလာပြန်
သည်။
မထိဖူး မကိုင်ဖူး မမြင်ဖူးတဲ့ ပစ္စည်းတစ်ခုကိုသေ
ချာကိုင်တွယ်ကြည့်နေသလို နူးနူးညံ့ညံ့ ပွတ်
သပ်နေပါသောကြောင့် ကြာရင် ကိုယ်ပါ ဘာထ
ဖြစ်မိမယ်မသိ……
"Baekhyun ahh…Baekhyun ဘာဖြစ်နေ
တာလည်း…အိမ်သာထဲမှာကြာလိုက်တာ…တစ်
ခုခုဖြစ်နေတာလား…??"
Kyung Sooအသံတို့ကြောင့် သူ့ကိုဖက်ထားမိ
တဲ့လက်တွေချက်ချင်းလွှတ်ချကာ သူ့ခန္ဓာကိုယ်
အား တွန်းထုတ်မိသည်။
"Baekhyunee…ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး…!!!"
"ထွက်လာခဲ့တော့ …Baekhyun ငါစိတ်ပူလို့"
သူ့ မျက်မှောင်တွေကျုံ့သွားတာကို Baekhyunသိသည်။လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားဆဲ
ဖြစ်သည့်သူက နားရွက်ဖျား နားတိုးကပ်ကာ…
"ဖုန်းပါလား…"
ကယောင်ကတန်းနဲ့ခေါင်းညိမ့်ပြတော့သူက
လက်ဖြန့်၍တောင်းသည်။ကျောင်းအကျီ ၤအတွင်းမှ ဖုန်းကိုထုတ်ကာသူ့လက်အတွင်း
ထည့်ပေးတော့ Wallpaperမှာတင်ထားတဲ့
Kyung Sooနှင့် နှစ်ယောက်အတူပုံကိုကြည့်
၍ တစ်ဖန်မျက်မှောင်ကြုတ်ပြန်သည်။
ဖုန်းနံပါတ်တစ်ချို့ကိုနှိပ်လိုက်ပြီးလှမ်းခေါ်ကာ
ချက်ချင်းပြန်ချသည်။ Miss callပေးသည့်သ
ဘော……
"Baekhyun !!!"
"လာ…လာပြီ…အပြင်ကစောင့်နေနော် Kyung
Soo …"
"inn…"
Baekhyun ကမန်းကတန်း အိမ်သာထဲကထွက်လာတော့မျက်နှာကသွေး
စုတ်ဖုတ်ကောင်အလား ဖြူဖတ်နေချေပြီ…
ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်ကာအနည်း
ငယ်တုန်ရီနေသော်ငြား မပိမရိဟန်ဆောင်ကာ
Kyung Sooအား ဗိုက်နာနေလို့ ဟူသည့် ဆင်
ခြေကိုပေးမိသည်။
နဖူးစပ်က ချွေးစေးအချို့ကို Kyung Sooက
သတိပြူမိဟန်တူကာ မတည့်တာတွေ လျှောက်
စားတယ်ဆိုပြီး ဆူပူနေတာမပြီးတော့…
ရင်ခုန် တယ်ဆိုတာ Baekhyunအတွက်တော့
ဖျားနာခြင်းတစ်မျိုး…ပင်တည်း…အမျိုးအမည်မ
သိသော ရောဂါတစ်ခုနှင့်တူသည်။
အချစ်က ဟန်ဆောင်ခြင်းအတတ်ပညာကိုသင်
ပေးသည်။
အခုချိန်ထိ သက်ဆိုင်မူတစ်စုံတစ်ရာမရှိသော်
ငြားPark Chayeol၏မျက်ဝန်းများသည် နာကျင်မူတစ်စုံတစ်ရာဖုံးလွှမ်းနေသည် ဟုခံစား
မိသည်။အချစ်နှင့် ပက်သက်လို့ အတွေ့အကြုံ
မရှိသည့်Baekhyunသည် ရင်ခုန်တာကို အမောဖောက်နေခြင်းဟု တစ်ထစ်ချ ကောက်
ချက်ပြူသည်။
အဲ့ဒီ ရင်ခုန်တာကိုပဲ အမျိုးမျိုး ကောက်ချက်ချပြီးသည့် အချိန်တွင် ကပျာကယာ ဖုန်းအားထုတ်ကာ အဝင်callတွေ
ကို ကြည့်မိသည်။ သူ့လက်နဲ့ထိပါးထားသည့်
ဖုန်းလေးက အခုမှ တန်ဖိုးရှိနေသယောင် ရှုးနှမ်း
နှမ်းအတွေးတစ်ချို့ဝင်မိသေးသည်။
သူ့ ဖုန်းနံပါတ်တစ်ချို့အားအတန်ကြာငေးကြည့်
နေမိပြီးမှ PCY ဟု မှတ်သားလိုက်၏။
"ချစ်တယ်…"
မသဲမကွဲ ရေရွတ်သံ…သူက… ချစ်တယ် တဲ့လား……
အဖန်ဖန်ကြားယောင်မိရင်း…သူ့လက်…သူ့ခန္ဓာ
နွေးနွေးအား တမ်းတမိပါရဲ့…
@@@@@@@@ @@@@@
မလွှတ်တမ်းဖက်တွယ်ထားမိသည့် ဖောင်းဖောင်းအိအိ ခန္ဓာကိုယ်လေး ထွက်ခွာ
သွားသည့် အခါ…တစ်ယောက်ထဲငေါင်ငေါင်
စင်းစင်းကျန်ရစ်ခဲ့သည်က Park အမည်ရှိ
Chanyeol…
Jinminကြောင့် ညစ်နေတဲ့ စိတ်ကို စီးကရက်
တစ်လိပ်နှင့် ဖြေညှိနေဆဲ လစ် ခနဲတွေ့လိုက်ရ
သည့် အရိပ်စွန်းစွန်းလေး…တစ်ယောက်ထဲပွစိ
ပွစိနဲ့ဘာတွေရေရွတ်လာမှန်း မသိသည့်သူလေး
သွားရာ လိုက်ကြည့်မိတော့ သန့်စင်ခန်းဟု သတိပြူမိသည်။
ကိုယ့်စိတ်ကိုထိန်းဖို့ခက်ခဲလှသည်။
တောင်တန်းလို အမ့ိုအမောက် များလှပါသော
မိန်းကလေးမျိုးစုံကို သုံးဆောင်ဖူးသော Chanyeolအနေဖြင့် Baekhyunလို ဖြူဖြူစင်
စင်ကိုမြင်ရင် ဘာလို့ ရင်ထထခုန်နေသည်မသိ
ဲ သူ့ဘေးကာ ဆတ်ဆတ်ထိမခံ Kyung Soo
ကို စနောက်ချင်တာလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်…
ဒါမှမဟုတ် ခဏတာ သာယာဖို့ စိတ်ကစားနေမိ
တာလည်းဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်……
အပျင်းပြေ ခံစားမူမတူညီတာကို ခံစားနေမိချင်
လည်း ဖြစ်ချင်ဖြစ်မည်…
ဘာမှန်းမတိကျတဲ့ ဒွိဟ တွေကြားထဲ သေချာ
တာကတော့ Chanyeolသူ့ကို ရှုးသွပ်ချင်သည်။အဲ့ဒီ Baekhyunကို…
"ချစ်တယ်…"
ဘာလို့ ထွက်သွားမိတာပါလိမ့်…အဟားး
Chanyeol …မင်းအရှူးပဲ……ကိုယ့်ကိုကိုယ်
တောင်သေချာမလေ့လာမစမ်းစစ်ပဲ ရှုးရှုးနှမ်း
နှမ်းပြောထွက်သည်က "ချစ်တယ်"တဲ့…
အသိစိတ်တစ်ချို့တစ်လေ ချို့ယွင်းနေလို့ပင်
ဖြစ်မည်…
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် Chanyeolသည် သူတော်စင်တစ်
ယောက် မဟုတ်တန်ရာ ကိုယ့်ရှေ့လွယ်လွယ်
ကူကူကျရောက်လာတဲ့ ပြစ်မှားချင်စရာ Byun
Baekhyunကို ကျူးလွန်ချင်မိခြင်းများလား…
"ဟာ…မဖြစ်နိူင်တာ…"
Chanyeolမှာ အဲ့လိုစိတ်မရှိ…သေချာပါ၏။
Sexyတကျ ဆွဲဆောင်သော သူ ကို Sex နှင့်
ဆက်ဆံချင်သည်။
ပလီတိခြောက်ချက် အီပလီတီ ချွဲချွဲပျစ်ပျစ်
ရုံးပတီ သီးလေးများကို အီစီကလီအချွဲတော်
ဖန်တီး၍ ဆက်ဆံမိသည်။
ရေလာမြောင်းပေး ချောင်းဖောက်တတ်တဲ့သူ
၏ ရေကို အဆင်သင့်ခတ်သောက်ရင်း ဆက်ဆံ
ချင်သည်။
သို့ပေမယ့်…ဤ Byunမည်သည်ကား…
မြူစွယ်မူတစ်စုံတစ်ရာမပါ…
ချွဲပျစ်မူတစ်စုံတစ်ရာမပါ…
ညို့ငင်အားပြင်းသော Sexy ကျကျ ဆွဲဆောင်
မူမရှိ…
ဘာဆိုဘာမှ မရှိပါဘဲ အဖြူရောင်ခြုံလွှမ်းသော
Byun သည် ပီဘိ ကလေးငယ်ပမာ…
အပြစ်ကင်းစင်ကာ ဖြူစင်မူသည် သူ၏ဆွဲ
ဆောင်မူတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်ပေလိမ့်မည်။
သူ့ရယ်သံ…သူ့အပြုံးတို့သည့် ကမ်ဘာတစ်ခွင်
၏ အလှပဆုံးအရာများထက်သာလွန်ပေသည်။
ကိုယ့်ဘာသာကို တွေးချင်တာလျှောက်တွေး
ပြီးနောက်ဆုံးစိတ်အလိုမကျသည့်အခါအိမ်သာ
တံခါးကို ခြေဖြင့် ဝုန်း ဆိုဆောင့်ကန်ပြီးမှ ထွက်
လာခဲ့သည်။
တွီ ခနဲမြည်လာသော ဖုန်းMassageအားထုတ်
ကာကြည့်မိတော့…ပေးပို့သူက PCY…
ပေးပို့သည့်စာက…
"ချစ်…"
လွှတ်ကျမတတ် တုန်လှုပ်သွားသည့် ဘာက
ဘယ်လို …ဘာအဓိပ္ပါယ်……
"ချစ်…ဘာလုပ်နေလည်း…???"
အချိန်ကား…ည ရှစ်နာရီခန့်…တိုက်တိုက်ဆိုင်
ဆိုင် ပင် Kyung Soo ဘောလုံးပွဲကြည့်ကောင်း
နေစဉ် ဘောလုံးပွဲစိတ်မဝင်စားသော Baekhyunက အိပ်ယာထက်၌ခွေခေါက်၍ဖုန်း
သုံးနေချိန်…
သူ့ ဆီက Massageရတာနဲ့ လူက ပျင်းကြော
ဆွဲနေရာကနေ အော်တိုမစ်တစ် ထောင်မတ်
သွားပြီးသား…
ဘာပြန်ပို့ ရမှန်းမသိဘဲ ချီတုံချတုံဖြစ်နေစဉ်
"ဟာ…ပြန်မပို့လည်းရတာပဲ…ပြန်ပို့မှရမှာမှ
မဟုတ်တာ…မပို့ဘူးကွာ…"
စိတ်ပိုင်းဖြတ်ပြီး နှစ်ထွာသုံးထွာ အဝေးမှာဖုန်း
လေးကို ရန်ဖြစ်ထားသလိုနေလိုက်ပါသော်
လည်း…
" တွီ…"
""မကြည့်ဘူးကွာ…"
"တွီ…"
"မပို့ဘူး…မပို့ဘူး…"
"We got that Power…Pwer…"
"ဟာ …ဒုကေ္ခာ…!!!"
ဖုန်းပါခေါ်ချလာတော့ မကိုင်လို့ မဖြစ်တော့…
စိတ်က မဖြစ်တာပါ..အရှက်ပြေပြောရင် မူကြည့်
တာပေါ့…
"ဟယ်…လို…"
"ချစ်…ဘာလို့ Massageပြန်မပို့တာလဲကွာ…
ဒီမှာ ရှုးမတတ်ဖြစ်နေတာကို…!!!"
"ချစ်…???? ရှုးမတတ်…???"
သြရှရှအသံတို့ နားထဲတိုးခွေ့ဝင်ရောက်လာပုံ
ကလည်း အမိဘာသာ စကားကိုနားမလည်
အောင် ပြောဆို လိုက်ခြင်းနှင့်…
"ဘယ်…သူ့ကို ခေါ်နေတာလည်း တချစ်ချစ်နဲ့"
"ချစ်ကို ခေါ်တာလေ.…Baekhyunဆိုတဲ့
Linerကောင်လေးကို…"
"Baekhyuneeကို…???"
"အသဲယားအောင် ထပ်မလုပ်နဲ့ကွာ…အနားမှာ
ရှိရင် ပိုလ်ပိုလ်တွေပြန့်ကြဲကုန်ပြီ…"
"အံမယ်…ပိုင်းစိုးပိုင်နင်း…!!!"
အမှန်တကယ် ပင်စိတ်တိုသွားရကာ သူမမြင်
နိူင်ပေမယ့် ခါးတွေဘာတွေထောက်မိရက်သား
"Massage မပြန်တာ ဖုန်းနားမရှိလို့လည်း ဖြစ်
မှာပဲဆိုတဲ့ အတွေးမျိုးမတွေးသင့်ဘူးလား…??"
"ဖြစ်နိူင်တာပြောပါ ချစ် ရာ…ဒီအချိန် လူတွေအားလုံး ဖုန်းကိုင်ချိန်ပဲ…!!!"
"သူ သတ်မှတ်ထားကျလို့…"
"မဟုတ်လို့ လား…ကဲပြော…ချစ် မလိမ်ရဘူး
နော်…ဖုန်းနားမှာ ရှိရက်သားနဲ့ ဘာလို့ စာမပြန်
တာလည်း…Kyung Soo ရှိနေလို့လား…??"
"သူသာ အနားမှာရှိရင် ခုလိုဖုန်းပြောရမှာတောင်မဟုတ်ဘူး…?"
"ဟုတ်လား…သူ့ကိုဘာလို့ ကြောက်နေရတာလဲ
ချစ်ရာကိုယ်သူ့ကိုမနာလိုလိုက်တာ…"
"မနာလိုဘူး…?? သူနဲ့ဘာဆိုင်လို့…"
"သူဆိုတာ…ကိုယ် လား…??"
"ဟုတ်တယ်လေ…ဘာမှလည်းမဆိုင်ဘဲနဲ့…"
"ကိုယ် က ချစ်ကို ချစ်တယ်လို့ပြောပြီးပြီပဲ…
တကယ်ချစ်တာဆိုကွာ…??"
"မူးပြီးရစ်နေတာနဲ့တူတယ်…"
"ကိုယ်အခု မူးနေတယ်လို့ထင်တာပဲ…ဒါလောက်
ကကိုယ့် အတွက် မိုင်နာ…!!!"
"ဟင်…မူးတယ်…??? သောက်နေတာပေါ့…"
"ချစ်က မကြိုက်လို့လား…ကိုယ် သောက်တာ"
"မဟုတ်ဘူး…Baekhyuneeလည်းသောက်
ချင်လို့…!!"
"ဟင်…ဟာ ချစ် မသောက်ရပါဘူးကွာ…ကိုယ်
ခွင့်မပြူဘူး…"
"ဟယ်…ခွင့်မပြူဘူး ဘာလေးညာလေးနဲ့
ခင်ဗျားကြီးနဲ့ ကျုပ်က ဘာဆိုင်နေလို့ လည်း
ချုပ်ချယ်လို့မရဘူးနော်…ခင်ဗျားကြီး ကျုပ်ကို
မပိုင်ဘူး…!!!"
"အဟားဟား…တွေ့ချင်တယ်…ချစ် ရယ်…
တကယ်တွေ့ချင်တယ်…"
"Baekhyun…Baekhyun ahh…"
တံခါးခေါက်သံနှင့်အတူ နာမည်ကိုပါ ခေါ်နေတဲ့
Kyung Sooအသံကြောင့် သံယောဇဉ်အမျှင်
မတန်းစွာ ဖုန်းကိုတိခနဲ ချပစ်လိုက်ပြီး…တံခါး
သွားဖွင့်ပေးရသည်။
တစ်ဖက်က Chanyeolမှာတော့ ဒေါတပွပွ…
ဆိုင်နောက်ကျောကနေ ဘားဆိုင်ထဲပြန်ဝင်လာ
တော့Kim kaiနှင့် Oh Sehunတို့ ကတော့ရေ
ချိန်ကိုကိုက်လို့…
Kim kaiရှေ့က ပုလင်းလိုက်ကို ဆွဲယူပြီးမော့
လိုက်တော့ ရီဝေဝေမျက်ဝန်းများနဲ့မော့ကြည့်
လာသူက Sehun…
"အဆင်မပြေခဲ့ဘူးလား…???"
"မင်းတို့နှစ်ကောင်ထဲက တစ်ယောက်ယောက်
ဟို ဂင်ဂွင်းကိုလိုက်ကွာ…"
"ဘာ…ဘာရယ်…ဘာပြောလိုက်တာရယ်…"
"မင်းတို့နှစ်ယောက်ထဲက ဘယ်သူ Kyung Sooကိုလိုက်ချင်လည်း…???ဟမ်…!!"
"Sorryပါ…"
"Noပါ သားရယ်…"
"ကျစ်…"
ရုတ်ချည်းဝင်လာသော အတွေးကို အကောင်
အထည်ဖော်မှကို ဖြစ်မှာပါ…မဟုတ်ရင် Baekhyunနား ကပ်လို့ကိုမရ…ပင်ဂွင်း တစ်
ဖြင့်လည်း တောက်တဲ့ များဝင်စားလေသလား…
"မင်းတို့တောင်းတာ ငါ ပေးမယ်ကွာ…လိုက်ကြ
စမ်းပါ…ငါ့ကိုကူညီရာလည်းရောက်ပါတယ်ဟ "
"ငါ့ မှာ Xio Luhan …ရှိ…!!"
"ဒါဆို Kai…မင်းမှာဘာမှ မရှိဘူး မင်းမငြင်းနဲ့…"
ရည်းစရဖို့အရေး ဒီလောက်ခခယယ တောင်းပန်နေတာတောင် သကောင့်သားအမောင်kim kaiက ငြူတူတူ
လုပ်နေသေးတာကြောင့် Park Chanyeolမှာ
ရှစ်ကြီးခိုးမတတ်ဖြစ်နေရသည်။
တစ်ဖက်လူက ဇွတ်ရောအတင်းရော ဖြစ်နေ
တော့ Kim kaiတို့ကအင်တင်တင်…
"ငါလိုချင်တာပေးမယ်ဆိုတော့လည်း…"
ဒီအချိန်မှာPark Chanyeolတို့စကားပင်မှားလို့
မဖြစ်တာနားလည်သည်။
Kim kaiနိူင်ကွက်ဖြစ်နေသည်ကိုး…
@@@@@@ @@@@@ @@@@@
#Cute
TBC