Çocuk gözünden dünya çok farklıdır.Her çocuk yatağının altında neyin saklanmış olabileceğinden korkar.Gardroplarında saklanmış olan bir şeylerden ya da aralık duran kapıdan onlara bakan şeylerden korkarlar.
Doktorlar çocukların sezgilerinin yetişkinlerden daha kuvvetli olduğunu söyler.Onların gözleri yetişkinlerin gözlerinin göremeyeceği şeyleri görebilir.
Büyüdükçe karanlıkta saklanıp sana bakan tehlikelere gözlerin kör olmaya başlar.Çocuklar gerçekte karanlıkta nelerin olduğunu görebilirler.
Sadece bir geceliğine bir çocuğun gözünden karanlığa baksan gerçek korkunun ne olduğunu görürsün.Sadece çocukluğundan hatırladığın şeyleri yeniden görebilsen bunun ne kadar dehşet verici olabileceğini düşün.Kendini örtülerin altına gömdüğün karanlıkta titrediğin; hareket etmeye , ses çıkarmaya,nefes almaya korktuğun o uykusuz geceleri hatırlıyor musun ?
O geceler,yetişkinlerin unuttuğu gecelerdir.Canavarların seni görmemesi için üstünü tamamen örttüğün geceler.
Canavarlar seni duymasın diye nefesini tuttuğun geceler.Onların dikkatini çekmemek için hareketsiz yattığın geceler.O geceleri hatırladını biliyorum.
Seni koruyabilecek tek şey ışıktı.Parlak ışık.
Işık açık bir şekilde uyurdun.Bu seni güvende hissettirirdi.Sana bu şekilde zarar veremeyeceklerini düşünürdün.
Gençler arada kalmışlardır.Karanlıkta bir şeylerin olduğunu hissederler ama kendilerini bunun sadece hayal güçlerinin ürünü olduğunu düşünüp kendilerini bu şekilde ikna ederler.Işık açık bir şekilde uyumaya utanırlar.Gençler,ışığın onları uzakta tutmak için tek yol olduğunu unutmuşlardır.
Şuan bilgisayarının önünde otururken,monutöründen gelen ışığın onları uzakta tutmak için yeterli olduğunu mu sanıyorsun?
Üzgünüm.Yeterli değil.
Şimdi bir çocuğun gözünden arkana bak ve çığlık atmamaya çalış.