Kısa Korku Hikayeleri (Kitap Oldu)

Tık Tık

► Merhaba! Sonunda yeni bölümle gelebildim. :) Bu arada hala yeni korku hikayem olan 'Afreda' ya bakmayan var mı ? ♥

Dijital saat 03:15'i gösteriyordu. Yatağımda huzursuzca yatıyordum. Hiçbir zaman böyle uzun, kasvetli ve sessiz geceleri sevmezdim. Sıkıntıyla içimi çektim. Gecenin getirdiği soğuğa yenik düşen ayaklarımı çarşafın içine yerleştirdim. Her şey bir vurma sesine kadar çok sıradandı.

"Tık Tık..." Pencereden geldiğini düşünerek kontrol ettim. Hiçbir şey yoktu. "Tık Tık..." yine duymuştum. Bu sefer kapıdandı. Hiç düşünmeden "Git yat Johnny, odanda kimse yok! " dedim. Küçük kardeşimin saçma şakalarından biriydi sadece.

"Tık Tık..." Bu noktada artık çileden çıkmıştım. Yataktan kalktım dişlerimi sinirden gıcırdatarak kardeşimin odasına gittim. Saat sabahın üçü olduğundan bu biraz zordu ama uyumaya ihtiyacım vardı. Kapısına yaklaştım ve yavaşça kapıyı araladım. Kardeşimi hala uyurken bulmak beni çok şaşırmıştı.

"Olamaz." dedim kendi kendime. "Kapımı çalan o değilse kim?" Biraz korkmaya başlarken odama geri yürüdüm ve yatağa girdim. Biraz daha düşünürken yorgunluk beni esir almıştı. Uyuklamaya başlarken kapıda tekrar o sesi duydum. Bu noktada soğuk terler dökmeye başlamıştım. "Kimdi bu ? Canavar ? " Bu olamazdı, imkansızdı. "Tık tık..."  Bu kez daha güçlü bir vuruştu ve git gitgide bu sertleşirken elimle ilk kaptığım şeyi kapıya fırlattım. Ne olacağını görmekten korktuğum için gözlerimi kapatmıştım.

"Tık tık..." Göz yaşları eşliğinde bunun durması için dua ediyordum. Kalp atışlarım hızla büyürken bayılacak gibi hissediyordum.

Sürekli kendi kendime tekrarlıyordum, "orada birisi yok!"  Kapıya bakmaya çalıştım ama vücudum buna izin vermiyordu. Beş acı ve sessiz dakikadan sonra yavaş yavaş yüzümü kapıya çevirdim.

Zorla göz kapaklarımı araladığımda, sivri dişleri ve kan çanağına dönmüş gözleriyle birlikte şeytani bir gülümsemeyle bana bakıyordu. Sesin dışarıdan değil de kapının yanındaki dolabın içinden geldiğini fark ettiğim anda kalbim durdu.