'Wat is dit nou weer?' Roep ik naar hem.
'Wil je dat ik niet van je school afga ofzo?' Vraag ik.
'Jawel.' Antwoord Bastiaan.
'Wat doe je daar dan? Kom hier en vecht als een persoon die zijn "school-macht" verdedigt.'
Na die woorden komt hij mijn kant op gelopen hij blijft op een meter aftand staan en doet even niets. Plotseling begint hij met slaan maar ik ontwijk alles. Wanneer hij klaar is geef ik hem een enkele bitchklep. Zijn wang word een beetje rood en hij gaat op de grond liggen.
'Ooh nee. De pijn. Auw. Het is niet te doen.' Zegt hij heel slecht geacteerd. Dan staat hij weer op en loopt hij terug het publiek in. Ik draai me om naar Daniël en Jack.
'Wat moet ik hier nou mee?' Vraag ik aan ze. Ze halen hun schouders op en Jack komt op me afgelopen. Hij begint me te slaan en ik heb meteen door dat hij iets met boxen doet of heeft gedaan. Hij slaat slim en snel. Ik blokkeer ze maar ik word wel 1 keer geraakt. Omdat hij me 1 keer had geraakt begint hij helemaal te juichen. Ik zie dat Daniël een hand voor zijn hooft slaat en ik trap een keer op Jacks kont. Hij valt voorover en hij trekt een pruillip. Ik zet mijn voet op zij kont en ik kijk hem aan.
'Wat is er, kleine jongen?' Vraag ik poeslief.
'Jij speelt vals!' Pruilt hij.
'Er is niks besproken over regels, jij speelde gewoon dom.' Zeg ik droog.
'Das waar.' Zegt hij dan.
'Mag ik ten minste opstaan en bij de anderen gaan zitten?' Vraagt hij.
'Tuurlijk maar jij ben GAME OVER.' Ik haal mijn voet weg en help hem opstaan.
'Ja ja, geen verrassingsaanval voor mij.'
'Klopt!' Hij gaat naast Niels zitten. Dan draai ik me om naar Daniël en ik kijk hem aan. Hij loopt naar me toe en hij slaat ook meteen toe. Hij slaat mij en ik sla hem. Zo gaat het voor een lange tijd door. Wanneer de bel gaat kijk ik hem aan en hij mij we zeggen niets en we staan stil. Ik wil net zeggen dat we maar naar de les moeten gaan wanneer ik begin te denken waarom dit gevecht was begonnen. De weddenschap.
'Ik moet en zal gratis shoppen!' Zeg ik dan. Ik haal uit en ik sla hem neer. Hij staat weer op. Tijd om hieraan een einde te maken. Ik haal alles uit de klas ik merk aan de technieken die ik gebruik wat 4 verschillende sporten kunnen doen. Ik trap als een voelballende kickbokser en ik sla als een boxer maar ik ontwijk als een turnende hockeyer. Alles bij elkaar is een gewonnen strijd voor mij. Ik trap hem vol in zijn buik hij valt achterover en hij ademt zwaar. Hij ziet er niet goed uit maar ik heb wel gewonnen. Ik loop naar hem toe en ik buig over hem heen.
'Ja ja. Jij hebt gewonnen. We gaan wel met je met shoppen.' Hij spuugt het woord shoppen uit alsof het het ergste is ter wereld.
'Ja, maar eerst breng ik jullie naar de schoolzuster.' Ik trek hem overeind. Hij grijpt meteen naar zijn buik.
'WoW. Jij kan lang en goed vechten, maar was die laatste trap nou echt nodig?'
'Dankje, en eigenlijk wel. Ik heb die dingen echt nodig.' Ik pak zijn arm en ik doe hem over mijn schouders. Ik houd zijn pols vast en ik sla een arm om zijn middel. We lopen samen naar de schoolzuster.
'Heb je weer gevochten, Daniël? Met wie dit keer? En waar is dat arme kind?' Vraagt de zuster.
'Ja, ik heb gevochten met Sterre en die zit voor je.' Beantwoord hij alle vragen nadat ik hem op het bed hielp. Ik steek mijn hand uit naar de zuster.
'Hoi. Ik ben Sterre.' Stel ik me voor.
'Wacht hoor ik het nou goed? Daniël is verslagen?'
'Ja en de anderen ook.' Reageert hij bozig. Ik spring een stukje in de lucht.
'Ooja. Ik ben zo terug.' Zeg ik dan.
'Ooh en als je een stoel hebt zet Daniël daar dan op. Niels is eehm... Bewusteloos. Ja dat dus.' Zeg ik nog even snel. En dan ren ik het kamertje uit.
'Oké. Wacht WAT?' Hoor ik nog net van de zuster.
Ik loop haar Niels, die nog steeds bewusteloos is. Ik tik hem zachtjes op zijn wangen.
'Hee, hee. Wakker worden. Hee. Het is nu geen tijd om te slapen dus word wakker.' Zeg ik tegen hem. Langzaam komt er een beetje leven terug in zijn gezicht.
'He he. Daar ben je weer.' Het beetje leven dat er was verdwijnt weer als sneeuw voor de zon.
'Ongelofelijk. Word wakker. HALLO. WAKKER WORDEN.' Nog steeds licht hij er voor dood.
'Niet te geloven dat ik dit ga zeggen.' Mompel ik in mezelf.
'He lekker ding. Heb je zin in een avontuurtje?' Fluister ik in zijn oor. Zijn ogen schieten open.
'JA!!! Wacht wie zij dat?' Hij kijkt om zich heen. Ik kijk met hem mee en ik zie Sander, Jack en Bastiaan me heel raar aan kijken. Dan beginnen we met zijn vieren te lachen om de reactie van Niels. Ik pak een arm en een been van Niels en ik til hem op mijn rug.
'Klaar voor je avontuurtje?' Vraag ik pesterig.
'Ha ha ha. Heel grappig hoor.' Zegt Niels.
'Maakt ook niet uit. Jongens, opstaan.' zeg ik dan. Sander probeerde op te staan maar het lukt hem niet door de trap die ik hem verkocht.
'Oké. Blijf even zitten. Ik ben zo terug.' Ik kijk over mijn schouder naar Niels.
'Klaar voor je avontuurtje?' Vraag ik aan hem.
'Ik heb zo'n gevoel dat wij niet hetzelfde soort avontuur hebben.' Zegt hij een beetje bang.
'Ik denk dat je gelijk hebt.' Ik begin met lopen.
'Ooh als dit alles is dan is er niets aan de hand.' Net na die opmerking begin is aan het trekken van een sprintje.
'Oké oké ik snap het. Zeg nooit tegen een meisje dat ze iets niet kan ofzo. Genoteerd maar kan je nu alsjeblieft stoppen met rennen?' Ik begin te lachen. Ik stop met rennen en ik loop de laatste tien meter.
'We zijn er hoor.' Ik zet hem op de grond en ik help hem naar binnen.
'Ik moet weer terug dus Niels schuif zo even op zodat de anderen ook kunnen zitten.'
'Doe ik.' Zegt hij. Ik loop weer terug en ik zie dat Sanders positie niet veel veranderd is. Ik loop naar hem toe en ik kijk hem aan.
'Oké. Geef me je handen. Dan trek ik je zo voorzichtig mogelijk op. Goed?' Hij kijkt me een beetje twijfelachtig aan maar geeft dan toch zijn handen.
'WoW. Jij hebt echt hele zachte, warme en liefdevolle handen zeg!' Zegt hij en hij draait mijn handen rond in die van hem. Ik begin voorzichtig te trekken en hij houd me goed vast.
'Alles nog oké?' Vraag ik.
'Ja ja. Alles oké.' Zegt Sander. Ik trek iets harder maar nog wel heel voorzichtig. Hij komt langzaam omhoog.
'Bastiaan?'
'Ja?'
'Kan jij zo een stoel neerzetten zodat Sander zo kan gaan zitten?'
'Ik sta klaar.'
'Oké, ik geef zo wel een seintje.' Ik trek Sander nog een stukje omhoog en dan is het de goede hoogte.
'Bastiaan nu.' Hij zet de stoel neer en ik kan even ademen. Ik kijk Sander aan.
'Dankje.' Zegt hij.
'Ik heb nog niet veel gedaan.'
'Je hebt ons ingemaakt maar je laat ons niet aan ons lot over.'
'Klopt.' Mengt Jack zich er ook weer tussen.
'Hoe kan ik mijn klasgenoten inmaken en ze dan aan hun lot overlaten. Ik mag dan wel heel bot lijken en doen maar ik maak me wel zorgen om anderen.'
'Dat merken we nu wel.' Zegt Bastiaan.
'Oké, alle liefde nu weer even weg we moeten Sander bij die zuster zien te krijgen.'
'Klopt.'
'Doen we hetzelfde als zonet?' Vraagt Sander.
'Ja denk ik wel.' Ik steek mijn handen weer uit en ik pak Sanders handen. Ik til hem voorzichtig op maar dit keer iets sneller. Na een korte tijd staat hij weer helemaal en ondersteun Sander op dezelfde manier toen ik Daniël hielp. Ik neem hem mee en we zetten hem voorzichtig neer op het het in de kamer van de schoolzuster.
_~_~_~_~_~_~_~_~_~_~
Heey. Dat was weer een hoofdstuk. Wat vinden jullie van dit boek? Reacties zijn altijd welkom.