-1 maand later-
Eindelijk ga ik naar een andere school. Ik ben echt helemaal klaar met deze school en dan vooral met Dylan. Van één keer per week ging het in elkaar slaan naar zeker drie keer en dan ging Dylan er niet meer alleen voor. De vrienden van Dylan gingen ook mee doen. Ze hebben me elke week wel bewusteloos geslagen en me dan achtergelaten. Ondanks alles wat ze doen en wat ze hebben gedaan blijf ik gewoon naar school gaan en doe ik helemaal niks terug. Ze raken me wel elke keer op de plekken waar ze me eerder hebben geslagen. Ik heb inmiddels een giga blauwe plek op mijn bovenbeen en op mijn onderarm. Ik heb ook een grote hoofdwond opgelopen. Soms wachten ze me voor school op en dan kijken ze me aan alsof ik gek ben, dat ik nog naar school durf te gaan. Maar vandaag, vandaag gaat alles veranderen. Ik ga nu eindelijk weg. Weg voor hopelijk altijd. Ik hoop dat ik ze nooit meer hoef te zien.
Ik pak mijn tas en ik loop naar de garage toe. Ik pak mijn fiets en ga naar mijn nieuwe school. Ik hoop dat ik niet weer gepest ga worden, maar als dat wel gebeurd, dan ga ik voor mezelf opkomen. Ik heb geen zin om nog een keer van school te moeten veranderen. Als ze me gaan pesten zullen ze voelen wat ze er voor terug krijgen, maar eerst naar school toe en kijken wat er gebeurd.
-op school-
Ik zet mijn fiets tussen de andere fietsen en dan loop ik naar binnen. Al snel heb ik door dat ze hier niet met een balie werken. Ik loop snel naar de conciërges toe.
'Hallo, kunt u mij misschien helpen? Ik ben nieuw hier op school.'
'Ooh ja, tuurlijk. Hoe heet je?' Vraagt de man vriendelijk.
'Sterre Trust' (op zijn Engels)
'Aah, ja. Hier sta je al.' Hij rommelt wat tussen een papieren en geeft ze aan mij.
'Dit is je rooster. Er is een plattegrond als je die nodig hebt. Als je hier links gaat dan ga je naar de lokalen 1 tot en met 9. Hier rechts zijn de lokalen 10 t/m 23. Je kunt naar boven en beneden, aan beide kanten staat een trap. Je kluisje is of in de kelder of hier in de aula. Je leerlingen pas gebruik je voor het binnenkomen bij school feesten, als je bibliotheek pas en het is ook je sleutel voor je kluisje. Eeuh, ja, dat is alles wat je moet weten denk ik.'
'Oké, dankjewel.'
'Geen probleem hoor. Nog een prettige dag verder.'
'Dank u en hetzelfde.' Ik neem de papieren en het pasje aan en loop dan naar een scanner in de buurt. Ik kijk naar het nummer dat op het schermpje verscheid. Kluisje 58. Ik kijk naar een paar kluisjes en lees de cijfertjes van de kluisjes af. Ik loop naar de richting waar ik heen moet en vind algauw mijn kluisje. Ik duw tegen het deurtje en het kluisje gaat open. Ik kijk of er nog wat in het kluisje ligt. Er ligt niks in dus stop ik mijn spullen in mijn kluisje.
De school begint al aardig vol te stromen en sommige mensen kijken raar naar mijn. Dat komt waarschijnlijk omdat ik mijn haar gewoon in een staart draag en dat ze daarom mijn grote hoofdwond zien. Ik weet dat het er raar uit ziet maar ik schaam me er niet voor. Hij gaat wel weer weg en dat is dat dan. Het maakt mij niet meer uit.
Ik doe mijn kluisje weer dicht en kijk op mijn horloge. Ik zie dat het bijna tijd is en kijk snel op mijn rooster. Lokaal 8, oké links dus. Ik loop de gang in en zie de trap meteen staan maar voor ik de trap op ga kijk ik even verder. Recht voor me zie ik een klein trappertje van zo'n 5 treden daarachter zie ik dat er 3 lokalen zijn, lokaal 1 t/m 3. Ik kijk naar links en ik zie 2 lokalen, 4 en 5. Ik zie ook dat er aan het einde van de gang een smalle trap staat die naar boven lijd. Ik ga naar rechts en neem de trap naar boven. Ik loop eerst langs lokaal 9 en dan zie ik dat de deur van lokaal 8 open staat. Ik zie de leraar zitten en ik ga naar binnen.
'Goedemorgen.' Zegt hij vrolijk.
'Hallo, ik ben Sterre Trust. Ik ben nieuw hier op school.' Stel ik me voor.
'Ja, ik hoorde al dat ik een nieuwe leerling zou krijgen. Ik ben je mentor, meneer Beerts.' Zegt de leraar, en mijn mentor dus, vriendelijk.
'Neem gerust ergens plaats.'
'Zijn er vaste plekken?'
'Nee, dat vind ik onnodig.'
'Oké.'
Ik loop meteen door naar de achterkant van het lokaal en ga bij het raam zitten. Net als ik zit gaat de bel. Nou, geweldig, de eerste keer dat ik de zoveelste nieuwe mentorklas zie, laten we hopen dat het net zo goed gaat als de vorige keer. Totaal niet dus!
De leerlingen komen langzaam binnen en kijken een beetje vreemd in mijn richting. Er zijn ook een paar die met medelijden naar me kijken. Ik vind het best raar dat ze met medelijden naar me kijken, ze hebben de hoofdwond niet kunnen zien, hij zit aan de linker kant van mijn hoofd op de hoogte van mijn ogen en ze lopen via, vanuit mijn richting gezien, de rechter muur voorin de klas, de klas binnen dus het is onmogelijk om de wond te zien.
Na een paar minuten zitten de leerlingen die binnengekomen zijn allemaal in de andere twee rijen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik de nieuwe ben maar dat ze dan niet voor me plaats nemen vind ik raar.
Ik kijk weer voor me en dan merk ik al snel dat de les gaat beginnen. Vlak voor meneer Beerts begint te praten komt er nog 1 iemand binnen.
'Benjamin, heb je je weer verslapen?'
'Ja meneer. Het spijt me.' Zegt de jongen beschaamd.
'Ga snel zitten.'
'Dank u.'
'Geen probleem. Nou, zoals jullie hebben gezien hebben we een nieuwe leerling in de klas. Haar naam is Sterre en eeuh, ja, wil je nog iets vertellen Sterre?'
'Nee, dat is niet noodzakelijk denk ik.'
'Oké. We hopen dat je je hier welkom gaat voelen.'
'Dank u.'
Meneer Beerts haalt adem om weer verder te gaan met zijn verhaal maar voor hij ook maar iets kan zeggen, zwaait de deur open met een rotvaart. Er lopen 5 jongens de klas binnen. Ik hoef niet meer te kijken, ik weet welke indruk ze hebben hier op school en ook hier in de klas: dames en heren hier zijn de badboys van de school. Gezellig in mijn klas. Alweer. (Zucht.)
'Ook hallo. En, wat is het excuus dit keer?'
'We hadden geen zin om eerder te komen.' Antwoordt de voorste.
'Had niemand zin of had alleen jij geen zin, Daniël?' Vraagt meneer Beerts een beetje boos.
'Niemand had zin.' Zegt de voorste, die blijkbaar Daniël heet, terug.
'Ik zie jullie vanmiddag na school in lokaal 10.' Zegt meneer Beerts.
'Ooh, een nieuw lokaal dus. Leuk.' Zegt Daniël.
'Ja en nu zitten.'
Voor ik het doorheb komen de jongens mijn kant op. Vandaar alle blikken met medelijden. Ik ben zojuist op "de vaste plekken" van de badboys gaan zitten.
Daniël kijkt een beetje raar mijn kant op en dan komt er zo'n vervelende grijns op zijn gezicht. Hij loopt op mij af en neemt plaats op de stoel naast me. Ik kijk gewoon stug voor me uit maar ik voel zijn ogen prikken. Hij staart me aan.
Terwijl meneer Beerts met de les begint word ik geïrriteerder door Daniël. Hij blijft maar kijken. Net voor ik me met een woedende blik naar hem om wil draaien, vraagt hij me wat.
'Wie ben jij?'
'Sterre.' Antwoord ik maar.
'Ben je nieuw?'
'Ja.' Ik heb geen zin in een gesprek.
'Oké, laten we je dan even iets duidelijk maken. Ik ben Daniël. En de jongens die voor je zitten zijn mijn vrienden, Bastiaan, Sander, Niels en Jack. Wij zijn...'
'De badboys van deze school en je luistert naar ons. Dat ik nieuw ben betekend niet dat ik niet weet hoe het er op een school aan toe gaat. Ik ben de nieuwe maar dat betekend nog helemaal niets.' Maak ik zijn verhaal maar af, het duurt me allemaal net iets te lang.
De jongens voor ons hebben het hele gesprek meegekregen en draaien zich verschrikt om. Ik kijk met een neutraal gezicht weer naar voren. In mijn ooghoek zie ik dat Daniël langzaam rood word, niet van schaamte, nee, zeker niet van schaamte. Pure woede. Hij kookt gewoon vanbinnen.
'Denk je dat je nu stoer bent? Dat je tegen me in durft te gaan?' Vraagt hij sissend.
'Nee, dat denk ik helemaal niet. Ik zeg alleen dat ik weet hoe het hier op school eraan toe gaat!' Na die woorden hoor ik de bel en sta ik rustig op.
'Ik krijg je nog wel. Denk maar niet dat je gewonnen hebt.'
'Doe maar rustig hoor grote jongen. Ik ben hier nog wel even!' Na die woorden loop ik uit het lokaal. Ik voel me nu echt als een nieuw persoon!