{{ Αλλο ενα αγαπησιαρικο κεφαλαιο και για σημερα ... Το καταλαβαινετε φανταζομαι πως σιγα σιγα τελειωνει , ετσι;
Καλη αναγνωση ...}}
H Ναυσικά είχε πάθει ένα μικρό σοκ ....
Η νοσοκόμα που ήρθε βοήθησε τον Λευτέρη και μετέφεραν την Αμαλία σε ένα άδειο δωμάτιο ....ειδοποίησαν τον γιατρό της και τον Πέτρο και της έκαναν μια ηρεμιστική ένεση ....
Τώρα η Ναυσικά ήταν στο δωμάτιο της και προσπαθούσε να ηρεμίσει γιατί θα της έφερναν το μωρό ...μαζί της ήταν η Στέλλα ....
Ν: μαμά θυμήθηκε ...δεν ξέρω πως ...αλλά θυμήθηκε ....τι θα κάνω τώρα ;...
Στ : ότι αισθάνεσαι κορίτσι μου ...δεν μπορώ να σε συμβουλεύσω σε αυτό ...μπορώ όμως να καταλάβω πως τα αισθήματα σου έχουν αλλάξει ....
Η Ναυσικά την κοίταξε σκεπτική ....
Ν: δεν μπορώ να της κρατήσω κακιά πια ....την γνώρισα και ειδα πως είναι καλός άνθρωπος ...όμως δεν μπορώ να την δω και σαν μητέρα μου ....
Στ : κάτσε να συνελθει και θα δεις πως θα πάει ....πότε θα φέρουν το μωρό ;....
Ν: όπου να 'ναι ...θα έρθει και η μαία να μου δείξει κάποια πράγματα γιατί φοβάμαι πως όλο και κάτι δεν κάνω σωστά ....ξέρεις τι μου είπε ο παιδίατρος που τον είδε ;...κοιμήθηκε πολύ ήσυχος μετά το θηλασμό και δεν ζήτησε να φάει άλλο ....καλό δεν είναι αυτό ;...
Στ : μάλλον ....δεν έχω πείρα από αυτά ....της είπε λίγο μελαγχολικά ....
Ν: μαμά μου ,δεν χρειάζεται να τα ξέρεις όλα ....θα τα μάθουμε μαζί ....είπε και την αγκάλιασε σφιχτά ....
Ο Λευτέρης καθόταν δίπλα στην Αμαλία, μέχρι που ήρθε ο Πέτρος ....
Π: τι έγινε;....τον ρώτησε με αγωνία ....
Λ: θυμήθηκε ...δεν ξέρω πως έγινε αυτό ...ρώτησε τη Ναυσικά αν είναι η κόρη της και μετά λιποθύμησε ....
Π: τώρα ;....στάθηκε δίπλα της και της έπιασε τρυφερά το χέρι ....
Λ: μίλησα με τον γιατρό της και της έκανα μια ελαφριά ηρεμιστική ένεση ...σε λίγο θα ξυπνήσει ...μου είπε πως αν σου ζητήσει να έρθει να δει την Ναυσικά, να την αφήσεις ...απλά μόλις φύγετε από εδώ ,να πάτε από εκεί να την δει ....
Π: η Ναυσικά ;...
Λ: καλά είναι ...τρόμαξε λίγο, αλλά είναι καλά ...λοιπόν εγώ πάω και σας περιμένω από εκεί ....αν χρειαστείς κάτι ...
Π: ευχαριστώ πολύ Λευτέρη ....για όλα ....
Ο Νικηφόρος κρατούσε ακόμα την Δήμητρα στην αγκαλιά του ...
Δεν μπορούσε να το πιστέψει πως θα γινόταν ποτέρας .....
Δ: τι θα γίνει τώρα θα με κρατάς πολύ ώρα ακόμα έτσι ;....διαμαρτυρήθηκε, αλλά χωρίς να μετακινηθεί από την θέση της ....
Νικ: δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω ακόμα ....είπε και τη φίλησε ...θα το πούμε στον πάτερα σου ;....
Δ: λέω να κάνω πρώτα και μια εξέταση αίματος να βεβαιωθούμε 100% και μετά ...τι λες ;...
Νικ: μπορείς να πάμε τώρα ;....θα κανονίσω μέχρι το απόγευμα να έχουμε απάντηση ....
Δ: αυτά είναι τα καλά του να είσαι σύζυγος γιατρού ...είπε και χαμογέλασε ...να τρώγαμε και τίποτα τώρα που συνήλθα ;...
Νικ: ότι θες ....
Δ; αυτά που είχες φτιάξει είναι αρκετά ...μόνο άκυρος ο καφές από εδώ και πέρα ....
Νικ: πάω να σου φτιάξω χυμό ....είπε και σηκώθηκε ....
Δ: δεν είμαι άρρωστη Νικηφόρε ....διαμαρτυρήθηκε, αλλά κατά βάθος της άρεσε η προσοχή που της έδειχνε ...μπορώ και μόνη μου ....
Νικ: Όταν είμαι εδώ δεν θα κάνεις τίποτα ...και όταν λείπω, θα κάνεις ότι είναι απολύτως απαραίτητο ...πρέπει να προσέχεις τώρα ....δεν είσαι μόνη ....
Εύα : δεν ξέρω τι έχει ....από τότε στις διακοπές ήταν περίεργος ...θυμάσαι Ελπίδα ;...
Ελπ: ναι ,αλλά μετά άλλαξε ...και τώρα ;....
Εύα : χθες νομίζω πως μιλαγε με κάποιον στο τηλέφωνο και μόλις μπήκα στο δωμάτιο ,το έκλεισε ....
Μαρ: λες να έχει γκόμενα ;.....είπε η Μαρίλια και η Εύα κόντεψε να πνιγεί με τον καφέ της ...
Εύα : ούτε να το σκεφτεί ...θα του κόψω τα πόδια ...άλλωστε πότε να προλάβει ;...όλη μέρα μαζί είμαστε ....
Ελπ : τον ρώτησες ;...
Εύα : μου είπε πως θα μου πει όταν είναι έτοιμος ....
Μαρ: οπότε τι σκας ;...θα μάθεις ....
Εύα : πως γίνεται να είσαι τόσο αναίσθητη ;...είπε και την αγριοκοίταξε
Μαρ: όχι αναίσθητη ...ρεαλίστρια ...την διόρθωσε ...
Εύα : αλλαγή θέματος ,γιατί θα την δείρω την μικρη....τι βλέμματα ήταν αυτά χθες με τον γιατρό ;....ρώτησε την Ελπίδα η οποία έγινε κατακόκκινη ....
Ελπ: τι λες ;....απλά τον ευχαρίστησα για την μικρή ...
Μαρ : τι ακούω Ελπίδα ;....βγάλαμε γκόμενο ;....την πείραξε η Μαρίλια ....
Ελπ: πως μιλάει έτσι αυτό το κορίτσι ;....μην λέτε βλακείες ...ούτε που θα με πρόσεχε ο άνθρωπος αν δεν ήταν η μικρή ...άλλωστε έχει και αυτός μια κόρη ....άρα κάπου υπάρχει και μια σύζυγος ....
Εύα : ναι,αλλά αν δεν υπάρχει ;...
Ελπ: όχου σταμάτα .....καμία δουλειά δεν έχεις να κάνεις ;...είπε και σηκώθηκε ....πάω να ντυθώ να πάω στην Ναυσικά ...η μητέρα σου με την μικρή θα αργήσουν ;...
Αμ: Πέτρο ;....είπε η Αμαλία και άνοιξε τα μάτια της ....πονούσε λίγο το κεφάλι της ,αλλά παραδόξως ένιωθε καλά ....
Π: εδώ είμαι καλή μου ....
Αμ: για αυτό μου λέγατε όλοι μισόλογα ,ε;...
Π: τα θυμάσαι όλα ;...
Αμ: νομίζω ...θυμάμαι το ατύχημα ...και θυμάμαι πόσο σκληρά με είχε αντιμετωπίσει η Ναυσικά στην αρχή ....όμως τον τελευταίο καιρό είχε μαλακώσει λίγο ....έτσι δεν είναι ;...
Π: ναι ...είχε έρθει να σε δει και στο νοσοκομείο ...
Αμ: θέλω να πάω να την δω ...γίνεται ;...λες να με διώξει ;...
Π: εγώ νομίζω πως θα χαρεί ...όμως είσαι καλά ;....μήπως να περιμέναμε λίγο ακόμα να συνέλθεις ;....
Αμ: δεν θέλω να περιμένω άλλο ...έχασα πολλά χρόνια από την ζωή της ....και δεν έχω πολλά περιθώρια ακόμα ,να χάσω και άλλα....
Η μαία είχε έρθει και είχε δείξει στην Ναυσικά τι έπρεπε να κάνει ...πώς να τον κρατάει , τι να κάνει αν την πλήγωνε όπως θήλαζε και αλλα τέτοια ,που είναι πολύ χρήσιμα για τις νέες μανούλες ....
Η Στέλλα άκουγε με προσοχή ....ήθελε να μπορεί να βοηθήσει με οποιον τρόπο της ζητούσε την κόρη της ...εντάξει ...μωρό την είχε πάρει, αλλά δεν ήξερε από πόνους της γέννας και τις δυσκολίες της λεχώνας ....
Ο μικρός ήταν ζωηρότατος ....μόλις έκατσε στην αγκαλιά της μητέρας του, έπιασε δουλειά αμέσως ...
Λ: είδες τι σου έλεγα ;....ρώτησε την Στέλλα ο Λευτέρης ....μόλις μπαίνει στην αγκαλιά της μάνας του είναι άρχοντας ....
Η Στέλλα γέλασε ...παρακολουθούσε συγκινημένη την σκηνή ...
Στ: κάπως έτσι ήταν και η Ναυσικά ....μόνο που ηρεμούσε στην αγκαλιά του Ευκλείδη περισσότερο ...βλέπεις εγώ δεν μπορούσα να έχω αυτό το δέσιμο που δημιουργείται όταν θηλάζεις ....
Ν:ναι ,αλλά και στην δική σου αγκαλιά ασφάλεια αισθανόμουν ...της είπε η Ναυσικά
Ο μπέμπης σαν να κατάλαβε πως έχασε την αμέριστη προσοχή της μητέρας του, σταμάτησε να θηλάζει και την κοίταξε με αυτό το θόλο βλέμμα που έχουν τα μωρα ....
Στ : κοίτα τον ....
Λ: και μετά μου λέτε πως είμαι υπερβολικός ....
Η Δήμητρα μόλις βγήκε από το μικροβιολογικό εργαστήριο ...
Δ: πάμε στην Ναυσικά ;....
Νικ: σίγουρα ;...μήπως θες να ξεκουραστείς ;...
Δ: Νικηφόρε με εκνευρίζεις ....θέλω να πάμε ...όμως δεν θα πεις σε κανέναν τίποτα πριν πάρουμε τα αποτελέσματα ....
Νικ: ούτε στον Λευτέρη ;...
Δ: μην με κάνεις να θυμηθώ το ιατρικό σου απόρρητο ....τον απείλησε ....
Νικ: καλά πάμε ....υποχώρησε ....
Τώρα τον κρατούσε για να ρευτεί όπως της είπε η μαία ....
Ν: πόση ώρα θα κάνει ;...είπε ....
Λ: αν κουράστηκες δώσε τον σε μένα ....είπε ο Λευτέρης ....
Ν: δεν ξέρεις εσύ ...άλλωστε είναι πολύ μικρός ....πως θα τον κρατήσεις ;....
Λ: τώρα φταίω εγώ να πω καμία κουβέντα μπροστά στην μαμά σου ;....εσύ δηλαδή που έμαθες και τα κάνεις όλα σωστά ;....είπε νευριασμένος και η Ναυσικά τον αγριοκοίταξε ....
Στ :ηρεμίστε ...και οι δυο τώρα μαθαίνετε ....Ναυσικά δώσε το μωρό στον Λευτέρη ...
Ν: μα ρε μαμά ...κοίτα πόσο ήρεμος είναι ....
Στ : Ναυσικά είπα ....
Ν: να πας να πλύνεις τα χέρια σου και να βάλεις ένα πετσετάκι πάνω από τα ρούχα σου ...δεν θα μου γεμίσεις το μωρό μικρόβια ....
Ο Λευτέρης αναστέναξε με απόγνωση και πήγε να πλυθεί ....
Μόλις τον πήρε αγκαλιά, φάνηκε να δυσανασχετεί λίγο και η Ναυσικά πήγε να τον ξαναπάρει, όμως ο Λευτέρης απομακρύνθηκε ....
Λ: τώρα είσαι με τον μπαμπά ...και το καλό που σου θέλω μεγάλε να με συνηθίσεις, γιατί δεν σκοπεύω να αφήσω την τρελή τη μάνα σου να σε κάνει μαμμόθρεφτο ...είπε στον μπέμπη, ο οποίος έσκασε ένα από αυτά τα ενστικτώδη χαμογελάκια των μωρών ....
Λ: τον είδατε ;....μου χαμογέλασε ....είπε και το χαμόγελο έφτασε στα αυτιά του ....
Στ : χαζομπαμπά ...τον πείραξε η Στέλλα ...
Ν: μα με λες τρελή στο γιο μου ;...διαμαρτυρήθηκε η Ναυσικά
Λ: γλυκιά τρελή μανουλίτσα ....της είπε γλυκά και εκείνη έλιωσε ...
Αμ: ενοχλούμε ;...ρώτησε η Αμαλία και στάθηκε στην πόρτα ...
Ν: όχι βέβαια ...ελάτε ...πως είστε ;....
Αμ: συγγνώμη που σε τάραξα πριν ....
Ν: δεν πειράζει ...αρκεί να είστε καλά ....
Αμ: σου έφεραν το μωρό ;...είπε και κοίταξε τον Λευτέρη που τον κρατούσε και πήγαινε πέρα δωθε ....
Ν: ναι ...τον τάισα πριν λίγο ....είπε περήφανα ...
Αμ: είναι λίγο μεγαλύτερος από εσένα ...και εσύ στους επτά μήνες γεννήθηκες ....είπε και την κοίταξε στα μάτια ....
Ν: θυμηθήκατε .....
Αμ: ναι ....θα μπορέσεις να με συγχωρέσεις πότε ;.....
Ν: σας έχω συγχωρέσει ήδη ....είπε η Ναυσικά και άνοιξε την αγκαλιά της για να κλείσει μέσα την Αμαλία ....
Η Στέλλα, ο Πέτρος και ο Λευτέρης τις κοίταξαν συγκινημένοι ...
Και ο μπέμπης αποφάσισε πως ήταν ώρα να ρευτεί .....
Αμ: μπορώ να τον κρατήσω λίγο ;...ρώτησε η Αμαλία
Η Ναυσικά κοίταξε τον Λευτέρη που κρατούσε το μωρό και εκείνος κούνησε το κεφάλι καταφατικά ....
Πλησίασε την Αμαλία, αλλά λίγο πριν της δώσει το μωρό ,εκείνη τον σταμάτησε ....
Αμ: έχεις κάποιο σεντόνι ή καμία πετσετούλα ;....δεν θέλω να τον βάλω έτσι πάνω στα ρούχα μου ....
Η Ναυσικά γέλασε και η Αμαλία την κοίταξε απορημένη ....
Λ: ότι και να πιστεύεις , τελικά μοιάζετε πάρα πολύ ....της είπε ο Λευτέρης ...
Στ : τα ίδια ακριβώς έλεγε και η Ναυσικά στον Λευτέρη προηγουμένως ...της εξήγησε η Στέλλα και της έδωσε ένα σεντόνι ....
Αμ: σε ευχαριστώ ....είπε στην Στέλλα και δεν εννοούσε μόνο το σεντόνι ....
Στ : χαζομάρες ....Λευτέρη δώσε το μωρό στην γιαγιά του ....
Ο μπέμπης κοιμόταν του καλού καιρού και δεν καταλάβαινε τι γινόταν γύρω του ....
Η Αμαλία τον πήρε στα χέρια της και ένιωσε όπως τότε ....
Αμ: είναι τόσο περίεργο όλο αυτό ....σαν να ξαναζώ το παρελθόν ....
Ν: αφήστε το παρελθόν εκεί που ανήκει ...τώρα κρατάτε στα χέρια σας το μέλλον ...της είπε με νόημα ....Λευτέρη έχεις μαζί την φωτογραφική ;....
Και εκείνος τράβηξε την πρώτη φωτογραφία της Ναυσικά, με την μητέρα της και τον γιο τους ....
Στ: Νομίζω πως αδικείτε τους μπαμπάδες έτσι ...τους είπε η Στέλλα ...Λευτέρη δώσε μου τη μηχανή και στάσου δίπλα στην γυναίκα σου ...και εσύ Πέτρο ...πήγαινε δίπλα στην Αμαλία ....μόνο Ο Φίλιππος λείπει για να είστε όλη η οικογένεια μαζί ....
Η Αμαλία κοίταξε την Στέλλα με θαυμασμό ...πόση δύναμη ψυχής είχε αυτή η γυναικά ;.... αναρωτήθηκε για μια ακόμα φορά ...
Η Ελπίδα στεκόταν έξω από το ασανσέρ και περίμενε να ανοίξουν οι πόρτες ....
Μόλις αυτό έγινε είδε μπροστά της τον Κώστα ....
Κ: καλημέρα ....της είπε ευδιάθετα ....ήρθες να δεις την φίλη σου ;...
Ελπ: ναι ....είναι όλα καλά ;....
Κ: μια χαρά ...σήμερα της πήγαμε και το μωρό ....
Ελπ: Πολύ χαίρομαι ...λες να τον προλάβω ;...
Κ: αν βιαστείς ....Ελπίδα ;...έχεις χρόνο να πιούμε ένα καφεδάκι ;....
Ελπ: τώρα ;...και το μωρό ;...
Κ: θα σε πάω εγώ μετά να τον δεις ....
Ελπ: καλά ...είπε και τον ακλούθησε ...
Ήταν περίεργη να δει τι θα της έλεγε ....και ήταν ακόμα πιο περίεργη να μάθει για την γυναικά του ....
Κάθισαν στην καφετερία του νοσοκομείου και αφού παρήγγειλαν ...
Κ: η μικρή σου τι κάνει ;....
Ελπ: καλά ...την έχει αναλάβει η μητέρα της Εύας ....
Κ: εσύ μένεις εδώ Αθήνα ;....
Ελπ: όχι ....έχω ένα μικρό ξενοδοχείο ....μάλλον πανσιόν θα το έλεγα ...λίγα μέτρα πριν την Κατερίνη ....
Κ: μάλιστα ...εκεί ήρθαν διακοπές τα παιδιά ....
Ελπ: γιατί ρωτάς ;....
Κ: περιέργεια ....και ο άντρας σου ;...
Ελπ: τον έχασα πριν γεννηθεί η μικρή ...είπες πως έχεις μια κόρη νομίζω ....
Κ: ναι η Δανάη μου ...έβγαλε το κινητό και της έδειξε όλο καμάρι μια φωτογραφία ....είναι πέντε ετών ....
Ελπ: δεν σου μοιάζει ....παρατήρησε ....
Κ: είναι ίδια η μητέρα της και εξωτερικά και εσωτερικά ....είπε λίγο μελαγχολικά ....
Ελπ: και η μητέρα της ;...
Κ: πέθανε στην γέννα ....μια επιπλοκή που δεν μπόρεσα να προβλέψω ...τα χαρακτηριστικά του αλλοιώθηκαν από τον πόνο ....
Η Ελπίδα δεν ήξερε τι να πει ....ήξερε από πόνο ....και εκείνη ακόμα πενθούσε κατά βάθος ....Του έπιασε απλά το χέρι σε μια ένδειξη στήριξης και εκείνος της χαμογέλασε ....
Ο Νικηφόρος και η Δήμητρα είχαν σταματήσει στο κατάστημα με τα λουλούδια δίπλα στην καφετερια του νοσοκομείου ....
Δ: όλοι τώρα πάνε δώρα για το μωρό ...θα νιώθει παραμελημένη ...του είπε η Δήμητρα καθώς διάλεγε ένα όμορφο μπουκέτο για την φιλενάδα της ....
Νικ: δεν το είχα σκεφτεί αυτό ....τι λες να της πάρουμε και κανένα μικροδωράκι εκτός από τα λουλούδια ;....
Δ: ναι αμέ ....ωπα ....τι βλέπουν τα ματάκια μου ;...
Ο Νικηφόρος κοίταξε προς το μέρος που του έδειχνε η Δήμητρα ....
Νικ: ο Κώστας δεν είναι αυτός ;....
Δ: και η Ελπίδα ....καλά το ειδα εγώ χθες ....
Νικ: πάμε να τους μιλήσουμε ;...
Δ: όχι Νικηφόρε ....μα καλά δεν καταλαβαίνεις τίποτα ;...
Νικ: Εννοείς;....
Δ: έτσι φαίνεται ....αυτή θα πάρουμε τελικά ...είπε στον ανθοπώλη ....
Η Εύα είχε πάει στο γραφείο ....
Εύα : άργησα πολύ ;...
Μ: όχι ...μου το είχες πει άλλωστε ....είπε και την φίλησε ....
Εύα : έχεις πολύ δουλειά ;....
Μ; ναι ...και έχεις και εσύ για να μην ξεχνιόμαστε ...σου έχω αφήσει κάποιες αναφορές στο γραφείο σου ...θέλω να τις ταξινομήσεις και να τις καθαρογράψεις ....
Εύα : ότι πεις αφεντικό ....του είπε και πήγε στο γραφείο της ....βρε Μάκη αυτά για να τα τελειώσω πρέπει να δουλεύω δυο εικοσιτετράωρα χωρίς διάλειμμα ....διαμαρτυρήθηκε μόλις είδε τους φάκελους ....
Μ: είχαμε μείνει πολύ πίσω με τις διακοπές ....αν δεν προλαβαίνεις πες σε κάποιο από τα κορίτσια να σε βοηθήσει ...
Εύα : σιγά ....για να λένε πως είμαι άχρηστη ;...όχι βέβαια ....είπε με πείσμα....
Έκατσε στο γραφείο και άρχισε να δουλεύει μανιωδώς .....
Ο Μάκης την κοίταξε και χαμογέλασε ...ήξερε πως θα τα κατάφερνε ....
Η Αμαλία , η Στέλλα και ο Πέτρος είχαν βγει από το δωμάτιο για να αφήσουν λίγο το ζευγάρι μόνο με το μωρό τους ....
Η Ναυσικά καθόταν στο κρεβάτι και είχε βάλει το μωρό ανάμεσα στα πόδια της .....
Ο Λευτέρης την κρατούσε από τους ώμους ....
Κοίταζαν και οι δυο το μωρό που κοιμόταν και κρατούσαν και την ανάσα τους, για να μην τον ενοχλήσουν ....
Ν: ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω πως αυτό το μωρό βγήκε από εμένα ....είπε η Ναυσικά και σκούπισε τα μάτια της ....
Λ: θα γίνεις η τέλεια μητέρα το ξέρεις ;....είπε και την φίλησε ....
Ν: ναι ,αλλά πριν μου έβαλες τις φωνές ...παραπονέθηκε εκείνη και ακούμπησε το κεφάλι της στο στήθος του ....
Λ: είχα άδικο ;....ήταν σαν να μην με θεωρούσες αρκετά ικανό να κρατήσω το μωρό μας .....
Ν: δεν είναι έτσι ...απλά φοβάμαι ...είναι τόσο μικρούλης ....ξέρω πως θα γίνεις καλός μπαμπάς ....
Λ: και εγώ φοβάμαι ...αλλά θα μάθω ...μαζί θα μάθουμε ....
Η Ναυσικά γύρισε και τον κοίταξε ....
Ν: νομίζω πως έχει πάρει το στόμα σου ...του είπε ....κάποια μέρα κάποια γυναικα θα τρελαίνεται να τον φιλάει ....είπε και ανασήκωσε το πρόσωπο της για να την φιλήσει ....
Λ: όπως εσύ εμένα ;....της είπε λίγο πριν κλείσει το στόμα της με το δικό του ....
Ο μπέμπης τινάχτηκε στον ύπνο του ,αλλά δεν ξύπνησε ....
Και οι δυο τον κοίταξαν με λατρεία ....
Λ: το μωρό μας Ναυσικά μου ....η απόδειξη της αγάπης μας ....είπε και χάιδεψε την κοιλίτσα του μωρού ....
Ν: το σημείο αναφοράς μας από εδώ και πέρα ...όμως Βερέμη έτσι και σταματήσεις να φροντίζεις τη μάνα του ....τον ψευτομάλωσε ....
Λ: θα έχω πεθάνει ...μόνο νεκρός θα σταματήσω να σε αγαπάω ....και ίσως ούτε και τότε ...θα σε στοιχειώνω στα όνειρα σου ....είπε και την έκλεισε στην αγκαλιά του .....
Αμ: δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω ....είπε στην Στέλλα ...
Στ: δεν χρειάζεται ....κάποτε μου έκανες το ωραιότερο δώρο του κόσμου ....τώρα που ξέρω την αλήθεια και ξέρω πως δεν θα χάσω την κόρη μου από εσένα, νομίζω πως πρέπει να είσαι ενεργό μέλος στην ζωή της ....μας χρειάζεται και τις δυο ....
Αμ: εγώ δεν ξέρω αν θα ήμουν τόσο καλή στην θέση σου .....παραδέχτηκε ....
Στ : ούτε εγώ ήμουν ....όμως σε γνώρισα και σε συμπάθησα και επιπλέον δεν θα ρισκάριζα να χάσω την Ναυσικά από εγωισμό .....
Αμ: πιστεύεις πως θα καταφέρω να την πλησιάσω ;....
Στ : το έχεις κάνει ήδη ...σε νοιάζεται πολύ ....
Αμ: πάμε να πιούμε κανένα καφεδάκι ;....πρότεινε ....
Η Δήμητρα χτύπησε διακριτικά την πόρτα ....
Λ: ελάτε ...ακούστηκε η φωνή του Λευτέρη ....
Δ: εμείς είμαστε ...είπε η Δήμητρα και μόλις είδε το μωρό ,χαμήλωσε την φωνή της και πλησίασε μαγεμένη .....στον έφεραν;....
Ν: ναι ...σε λίγο όμως θα τον ξαναπαρουν....πως σου φαίνεται;....
Δ: είναι κούκλος.....
Λ: έχει να πάρει το παιδί ....είπε περήφανα ο Λευτέρης ....
Νικ: φιλε λυπάμαι, αλλά μάλλον κοιμόσουν ...τον πείραξε ο Νικηφόρος ....
Ν: όχι μωρέ Νικηφόρε ...έχει τα μαλλιά και τα χείλια του ....κοίτα ....
Λ: άσε τον να λέει ....εμένα μου αρέσει που σου μοιάζει....ειπε και την φίλησε ....
Νικ: καλά δεν παίζεστε ....ακόμα μέσα στα μέλια είστε ;....
Ν: γιατί να μην είμαστε ;....εσύ όταν με το καλό η Δήμητρα μείνει έγκυος, θα την ξεγράψεις ;....ρώτησε ανυποψίαστη η Ναυσικά .....
Δ: ελπίζω πως όχι, γιατί θα πάρω το μωρό και θα σε παρατήσω ....είπε και αγριοκοίταξε τον Νικηφόρο ....
Νικ: Καλά μην ταράζεσαι ...μια κουβέντα είπα ...έτσι για να πειράξω τον άχρηστο ....είπε και την αγκάλιασε ....
Η Ναυσικά τους κοίταξε ....κάτι έπαιζε με αυτούς ,αλλά δεν ήταν η στιγμή να το σκεφτεί γιατί ο μπέμπης απαίτησε την προσοχή της ....
Δ: να τον πάρω λίγο ;....
Λ: άσε ξέρω ...είπε ο Λευτέρης πριν μιλήσει η Ναυσικά ....πλένεις χέρια και έρχεσαι ....της είπε και σήκωσε το σεντόνι ....
Η Δήμητρα κοίταξε με απορία τον Λευτέρη , ο Νικηφόρος την Ναυσικά και η Ναυσικά έσκασε στα γέλια ....
Ν: μαθαίνεις μπαμπάκα ....είπε και κοίταξε γλυκά τον Λευτέρη, ενώ το μωρό κουνούσε χαρούμενο τα χέρια και τα πόδια ....τόσες φωνές άκουγε ...κάποιος θα τον σήκωνε ....