3 οκτόμβρη 1923
Η Αγγελική σκυμμένη στη σκάφη έτριβε με μανία τα ξεραμένα αίματα από το πουκάμισο του Γρηγόρη ,μα το πράσινο σαπούνι δεν έκανε και ιδιαίτερη δουλειά .Θα έκανε ότι μπορούσε μα ήταν σχεδόν σίγουρη ότι το κιτρινιασμένο από την πολύ χρήση πουκάμισο είχε αχρηστευτεί .
Μια μάχη με μαχαίρια με τα καλόπαιδα του αντίπαλου μαγαζιού έστειλε δύο στο νοσοκομείο και αχρήστευσε αρκετά πουκάμισα .Δεν ανησυχούσε μην πάρει τον Γρηγόρη η αστυνομία.Είχε πια μάθει πως ένας από τους άγραφους νόμους του υποκόσμου είναι ότι ότι και αν συμβεί καθαρίζουμε μόνοι μας .Η αστυνομία δεν είχε θέση στο Πειραιά.
Κοίταξε μέσα από το παράθυρο το μωρό που κοιμόταν αμέριμνο στο ντιβάνακι .Σε λίγους μήνες θα έκλεινε ενός έτους ...ένα χρόνο ζούσε μέσα στη βρομιά ..τουλάχιστον ήταν αγνό και ανίδεο..πόσο το ζήλευε .
Σήκωσε τα μάτια της και είδε το Γιωργάκη να διασχίζει ως σίφουνας το χωματόδρομο και να μπαίνει μέσα στην αυλή τους .Αδιαφορώντας για τα βρεγμένα της χέρια τον έσφιξε στην αγκαλιά της και εκείνος της έδωσε ένα φιλί.Αν δεν έκανε ποτέ παιδιά τουλάχιστον θα ένιωθε τη μητρότητα με αυτά τα δύο παιδιά .
<<τι πλένεις και είναι κόκκινο ;>>
Η Αγγελική ταραγμένη έβαλε το πουκάμισο κάτω από το νερό. Είχε βάλει στόχο να κρατήσει να παιδιά καθαρά από τη βρομιά που τα περιέβαλε .
<<ο θείος Γρηγόρης λερώθηκε με σάλτσα και δεν βγαίνει >>
<<για να δω..>>
Είπε ο μικρός και τη στιγμή που πήγε να βάλει το χέρι του στη σκάφη η Αγγελική τον σταμάτησε .
<<άντε βρε ολόκληρος άνδρας θα βάλεις χέρι στη μπουγάδα..μα για πες μου τι είναι αυτό που κρατάς ;>>
<<αα δεν ξέρω κάτω το βρήκα >>
Η Αγγελική πήρε τις λιγοστές σελίδες από τα χέρια του και ένα μειδίαμα νοσταλγίας ξεπήδησε στα χείλια τις .
<<τι λέει ;>>
Το χέρι της πέρασε με τριφερότητα στο κεφαλάκι του .
<<είναι μερικές σελίδες από ένα βιβλίο .. Ήταν το αγαπημένο της αδερφής σου ..>>
''Αγγελική θέλω και εγω να με ερωτευτεί κάποιος ''
''βρε κάτσε να διαβάσεις κάνα μάθημα που διαβάζεις από το πρωί για έρωτες και αρραβώνες..αν σε πιάσει η κυρία των θρησκευτικών θα σου μαυρίσει τις παλάμες με το βούρδουλα''
''σκοτίστηκα!''
΄΄όταν θα τις τρώς θα σκοτιστείς όμως..τελός πάντων να μου διαβάσεις λίγο μετά όσο θα κάνω τα υφαντά μας για τα οικοκυρικά ''
΄΄ πονηρή''
Η Αγγελική της έβγαλε τη γλώσσα
<<της άρεσε πολύ της Λουίζας Αγγελική ;>>
<<πάρα πολύ..>>
Είπε η κοπέλα συγκινημένη ενώ μνήμες από τα μαθητικά της χρόνια την κατέκλυζαν.
<<θα μου διαβάσεις αυτές τις σελίδες που βρήκαμε ;>>
<<τζίερη μου είσαι πολύ μικρός ακόμα για να καταλάβεις τι λέει εδω>>
<<μα δεν είμαι χαζός !>>
Ο μικρός είχε αρχίσει να πεισμώνει και εκείνη γέλασε με το ύφος του .
<<είπα εγώ βρε οτι είσαι χαζός ;μικρός είπα ! Θες να διάβασεις και για έρωτες τρομάρα σου!>>
<<ααα για έρωτες λέει;πω πω βαρετό !>>
Για λίγα λεπτά η προσοχή του στράφηκε άλλου και μετά πάλι στην Αγγελική .
<<Αγγελική θα μου μιλήσεις για την αδερφή μου ;>>
Δύο ολοστρόγγυλα δάκρυα σχηματίστηκαν στα μάτια του .
<<γιατί δεν τη θυμάσαι ;>>
<<τη θυμάμαι αλλά όσο περνάν τα χρόνια όλα τα καλά ξεθωριάζουν και εκείνη η μέρα που ήρθαν οι Τούρκοι γίνεται πιο ζωντανή >>
<<θα σου μιλήσω όσο θες μα όχι σήμερα ,δεν μπορώ ακόμα μαζί με τη Λουίζα θυμάμαι κι άλλα..>>
<<τον κύριο Άρη τον Ιταλό ;>>
<<ναι ..τον Ιταλό ..τρομάρα του >>
<<γιατί τρομάρα του ;>>
<<όταν θα είσαι αρκετά μεγάλος να διαβάσεις το βιβλίο θα σου πω ..άντε πήγαινε να στρώσεις το τραπέζι .>>
Μόλις έμεινε μόνη οι αναμνήσεις άρχισαν να την κατακλύζουν για ακόμα μια φορά όμως σήμερα θυμόταν μόνο τα καλά .Λες και τα κακά δεν υπήρξαν ποτέ.
Οι αναμνήσεις μαζί με ένα αίσθημα νοσταλγίας μπλέχτηκαν στα χείλια της και έγιναν τραγούδια. Αλήθεια πως είχε ξεχάσει τόσο καιρό αυτή τη μεγάλη της αγάπη; παλιά στην εφηβεία συνήθιζε να τραγουδά όλη μέρα...
Ήταν τόσο αμέριμνη που δεν πρόσεξε πως ο Γρηγόρης και η Μαίρη είχαν μπει εκείνη τη στιγμή στην αυλή. Κοίταξαν πρώτα την Αγγελική και μετά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.Ο μοναδικός τρόπος να βγει η Αγγελική στη νύχτα είχε βρεθεί!
Η Μαίρη έλαβε δράση την ίδια κι όλας μέρα. Αφού έδιωξε τα παιδιά από το σπίτι άρχισε την συζήτηση στην Αγγελική.
Ο Γρηγόρης δεν μπορούσε να πει τίποτα.Η γλώσσα του είχε γίνει κόμπος..ακόμα έβλεπε την Αγγελική σαν τη χαμένη του αδερφή και δεν θα μπορούσε να πει ποτέ κάτι τέτοιο στην ίδια του την αδερφή!
Προτίμησε να λουφάξει σε μια γωνία παρακολουθόντας τα συναισθήματα να εναλλάσσονται στο πρόσωπο της ..θυμός , φρίκη ,πόνος ,τρόμος και στο τέλος ένα απέραντο κενό .Αυτό τον τρόμαξε πιο πολύ από όλα ,η έλλειψη συναισθημάτων !Λες και είχε βγει η ψυχή από το σώμα της .....
Δύο χάρες τους ζήτησε η Αγγελική πριν πει το ναι ..Πόρνη λοιπόν .Η πιο πλούσια αρχοντοπούλα σε όλη τη Σμύρνη θα γινόταν πόρνη ...
Μόλις έπεσε η νύχτα τα μάτια της δεν σφάλιζαν .Τυλιγμένη με εκείνο το σάλι που της είχε δώσει η θεία Φωτεινή όταν πρωτόρθε στον Πειραιά αποφάσισε να βγάλει τον πόνο της στον πιο πιστό της ακροατή .Το φεγγάρι .
Αγκαλιά με την γκαζόλαμπα και το ημερολόγιο της αναποδογύρισε τη σκάφη και έκαστε πάνω.
Το κρύο ήταν τσουχτερό και ο ουρανός άδειος.
3 οκτωμβρίου 1923 Πειραιάς
Μόνο ο Θεός και η ψυχή μου ξέρει πόσο με πονά αυτή η απόφαση μα είναι αναγκαίο.Τα οικονομικά μας πάνε από το κακό στο χειρότερο και αν θέλω να φύγουμε μια μέρα από την κοκκινιά για να ζήσουν μια καλύτερη ζωή τα παιδιά πρέπει να σφίξω τα δόντια και να το κάνω.
Όμως έβαλα και εγώ τους όρους μου ,δεν θα πάω πρόβατο στη σφαγή .Αύριο πριν με παρουσιάσουν στην μαντάμ Κλαίρ θα πάμε στο κομμωτήριο. Αποφάσισα να βάψω τα μαλλιά μου μαύρα και τους ζήτησα να με συστήσουν ως Καίτη.
Στο τραγούδι η Καίτη .Αυτό θα λέει η ταμπέλα και όλοι αυτοί οι μεθύστακες θα νομίζουν ότι πέρασαν μια νύχτα με την Καίτη .Αυτό είναι το σωστό ή τουλάχιστον έτσι αν με πετύχει κάποιος γνωστός θα μπορώ να πω ότι δεν έχω καμία σχέση με την Δεσποινίς Παυλοπούλου.
Όσο σκέφτομαι ότι θα πρέπει να τους αφήνω να μου κάνουν αυτό που μου έκανε ο κύριος Αλέξανδρος σιχαίνομαι τον εαυτό μου .Ώρες ώρες μου έρχεται να πάρω το κουζινο μάχαιρο και να βγάλω το πετσί μου .
Όμως πρέπει να αντέξω.Αυτή είναι η μοίρα μου .
Υπομονή και πίστη.
Για πόσο ακόμα;
{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}
Η Αγγελική κοίταξε το είδωλο της στον καθρέπτη και μπροστά της είδε μια άλλη γυναίκα.
Τα μαύρα ολόισια μαλλιά της που έπεφταν λίγο πιο πάνω από το στήθος την έκαναν να διαφέρει αρκετά από εκείνο το φοβισμένο ξανθό κοριτσάκι που ήταν πριν διασχίσει την πόρτα του μαγαζιού . Η όψη της είχε κάτι το απροσδιόριστα σκοτεινό και έμοιαζε πιο γυναίκα από πότε .
<<πο πο πολύ σου πάνε!>>
<<βρίσκεις Μαίρη ;>>
<<ναι μπρε!Εσύ Γρηγόρη τι λες;>>
<<εε δεν ξέρω εγώ από αυτά ..>>
Ψέλλισε μαγκωμένος ενώ παρατηρούσε την Αγγελική. Λες και πότισε η ψυχή της τα μαλλιά της..
Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το καμπαρέ η Μαίρη δεν σταμάτησε να μιλάει.λες και θα πήγαιναν εκδρομή .Η Αγγελική και ο Γρηγόρης παρέμειναν σιωπηλοί καταλαβαίνοτας ότι τίποτα το εύθυμο δεν είχε η σημερινή μέρα .
Μόλις έφτασαν η Μανταμ Κλαιρ την κοίταξε εξονυχιστικά και μετά την έβαλε να πει ένα τραγούδι.
Όταν τελείωσε διέκρινε την επιδοκιμασία στο βλέμμα της. Ήταν σίγουρη ότι θα την έπαιρνε.
Λίγο πριν φύγουν της εξήγησε τις αρμοδιότητες της και της έδειξε το χώρο.
Το βράδυ κι ολας θα έπιανε δουλειά.. Η αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει.
------------------------------------------
Hello my friends. Ποια ανεβασε μετά από 8000 χρόνια; εγώ 😂😂
Σοβαρεύομαι.
Αποφάσισα να σας κάνω ένα μικρό spoiler για το επόμενο
Γνωριμία
Βαφτίσια
Αυτό που όλοι κατάλαβαν ότι θα γίνει (νέα "δουλειά" Αγγελικής)
Και σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου μένουν το επόμενο άλλο ένα και ο επίλογος τον οποίο ξεκίνησα να γράφω με δάκρυα στα μάτια :'(
Vote & comment
(Υ.Γ. τσεκάρετε το γλίστρησα μες το κενό του Σταύρου Λογαρίδη .Πιστέψτε με δεν θα
χάσετε .)