14 Α΄

625 63 33
                                    

1 Ιουνίου 1923

<<καλήμερα Μάρθα>>

Είπε η Αγγελική και αφού έριξε μπόλικο νερό στο πρόσωπο της έκατσε στο τραπέζι και άρχισε να γράφει με μανία σε ένα τετράδιο .

<<με τέτοια δουλεία που μας περιμένει μόνο καλή δεν θα είναι η μέρα>>

Η Μάρθα σηκώθηκε βαριεστημένα από το κρεβάτι.

<<έλα παραπονιάρα δε σε φτάνει που θα μας πάρουν στο εξοχικό παραπονιέσαι κι όλα >>

<<με φτάνει αλλά είναι ανάγκη να καθαρίσουμε όλο αυτό το σπίτι πριν φύγουμε ;>>

<<εε τι να κάνουμε η κυρά Αμαλία θέλει να είναι καθαρό μην ρημάξει όσο δεν θα είμαστε 

εδώ >>

<<ναι τώρα την έπιασε η πάστρα αυτή >>

<<σους μην σα ακούσει ..έχει αυτή κάτι αυτιά>>

<<εγώ για μύτη ήξερα τα αυτιά τώρα τα μαθαίνω >>

Είπε η Μάρθα και οι δύο γυναίκες άρχισαν να γελάνε σαν παλιές φίλες .

Ήταν αλήθεια πως η μύτη της κυρίας Αμαλίας ήταν πιο μεγάλη από το κανονικό.Λίγο η μεγάλη μύτη ,λίγο τα αδύναμα μαλλιά ,λίγο το ένα λίγο το άλλο έκανε τις νεαρές υπηρέτριες να τη φωνάζουν ''ο δράκουλας της Κηφισιάς''. Μα το χειρότερο δεν ήταν η άσχημη εμφάνιση μα ο δέκα φορές πιο άσχημος χαρακτήρας της . Ευκαιρία δεν έχανε να κάνει τη ζωή της ΄΄μικρής τουρκάλας ''όπως αποκαλούσε την Αγγελική όσο το δυνατόν  πιο δύσκολη και δυστυχώς το ίδιο έκανε και η κόρη της Ελισάβετ.

Ο κύριος Δημήτρης δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ούτε ως καλός ούτε ως κακός.Μια άχρωμη σκιά που γυρνούσε όλη τη μέρα στο κήπο σα την άδικη κατάρα.Μόνο σε αυτόν είχε πέσει έξω η περιγραφή του κυρ Κώστα γιατί ο κύριος Αλέξανδρος ήταν ακριβώς όπως τον περιέγραψε. Κύριος μόνο στη δουλεία και σε όλα τα άλλα ένα ρεμάλι και μισό..δεν ήταν λίγες οι νύχτες που οι δυο επιστήθιοι  φίλοι του ,γνωστά καλόπαιδα της εποχής, τον είχαν φέρει σχεδόν λιπόθυμο από το μεθύσι .

<<άντε σήκω να πάμε για σφουγγάρισμα >>

<<σε λίγο γράφω γράμμα στη θεία Φωτεινή τώρα >>

Η Αγγελική λίγο πριν τελειώσει το γράμμα της σκέφτηκε να ενημερώσει τη θεία για κάποιες ύποπτες συμπεριφορές που είχε παρατηρήσει στον κύριο Αλέξανδρο μα μετά το μετάνιωσε. Η θεία ήταν αγράμματη και τα γράμματα της τα διάβαζε ο ταχυδρόμος και τα παιδάκια από το χωρίο τη βοηθούσαν να γράψει.Δεν θα ήταν σωστό να μάθει τις πομπές του όλη η Χίος !

Από Α αρχίζει η αγάπηΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα