Recap:
“Do. What. You. Want.” –Railey Medrana, (2013)
Chapter 31:
Rebecca’s POV
Lumipas na ang Pasko at New Year Celebration, at hindi man lang nagparamdam si Railey. I don’t know dahil hindi ko na naman siya kinulit after nang pagkikita naming sa office ni Dean. ‘Yon na ang huling pagkakataon na nakita ko siya. Ramdam kong galit siya, okay. Pero wala na kong magagawa r’on.
I’m tired. Nagsasawa na ko sa paulit-ulit na tampuhan, gulo, at napakaraming riot nang maging kami.
That was because of Jael. Pinagselos niya ng ultimate si Railey. Hindi ko naman aakalaing seseryosohin niya lahat ng sasabihin ko—katulad na lang ng nangyari sa office ni Dean.
Flashback
“Do. What. You. Want.” Ito lang ang tanging isinagot sa akin ni Railey nang matapos ko siyang tanggihan sa kanyang alok. Slight naman akong nakunsensya pero kinaya ko pa rin. Pinanindigan kong sumabay kumain ng lunch ni Jael.
“You know what, Bec. Your boyfriend is really jealous. Akala niya naman papatol ako sa flat-chested.” Ito naman ang sabi niya nang lumabas kami sa loob ng office. Ramdam kong daig pa ng Habagat ang dalang hangin ng taong ito. Pasalamat siya at wala akong ibang choice.
“Tangna. Ako ba sinasabihan mong flat-chested?” napakunot ang noo ko sa sinabi niya. I never thought… Grr.
“Did I drop your name? Haha,” sagot niya sa akin. Sa totoo lang, hindi naman kami sabay nag-lunch no’n. Sinabi ko lang ‘yon sa harapan ni Railey para lumayo na siya sa akin. Dun na siya sa taong mas pinagkakaabalahan niya ‘di ba? Suffering is a choice. Thus, I choose not to suffer.
Tunay na buhay na.
Naglalakad ako pauwi. Alas onse na nang matapos ko lahat ng pinapalakad ni Dean sa akin. Friday night. Officially, hindi na ako estudyante. Isa na akong staff ng office ni Dean. Somehow, exciting as long as hindi ko nakikita si Railey.
Madilim na halos ang buong campus. Street lights na lang sa loo bang guide ko papalabas. Mangilan-ngilang tao na lang ang umuuwi ng ganitong oras. Guard at ilang empleyado na lang ang nasa loob para sa kani-kanilang gawain. Luckily, mababait naman sila at hindi na nagtanong kung bakit ako nagtagal sa school.
Papalabas na ako ng gate nang may nasalubong akong isang lalaking nakasakay sa isang single na motor. Mataas ang motor na ito kumpara sa normal lang na motor na nakikita ko. At isa pa, may suot siyang helmet. Nang makita niya ako, tinanggal niya ito at kumaway sa akin.
“Rebecca! Over here,” ngumiti siya sa akin.
“Jael?” nagtataka akong sumagot sa tawag niya. Anong kailangan ng taong ito sa akin.
Bumaba siya sa motor at inabutan pa ako ng isang helmet na kulay pula naman. “Wear this,” utos niya sa akin. Kinuha niya ang bag ko at hinayaan akong isuot ang helmet na iyon. Pinasakay niya ako sa sasakyan niya. Wala akong kawala. Gusto ko ring magliwaliw.
“Where are we heading?” I asked.
Nagbanggit siya ng pangalan ng isang bar na palagi kong pinupuntahan noon. “Have you been there?”
“Yes. Million times, I think?” I answered.
Pinatakbo niya na ang sasakyan. Humawak naman ako sa bewang niya. Medyo stiff ang pagkakahawak ko sa kanya dahil hindi ko pa siya masyadong kabisado mag-drive. This is the first time na sasasama ako sa trip niya. Trip papunta sa dating bar na pinagtatrabahuan ng ex kong si Stanley.
Let’s get it on.
Nang dumaan kami sa isang high way, pansin kong wala nang MMDA officers ang nakaharang sa daan. Nakaharang, I mean, nakakaistorbo sa gawaing pang-loko-loko. Damn. Ang tagal ko na atang hindi nagpasaway.
Hinubad ko ang helmet na suot ko at isinaklay lang sa braso ko. Nagugulo ang buhok ko habang tinatangay ito ng hangin. Ilang ulit akong pinagsabihan ni Jael na magsuot nito pero hindi ko siya pinansin.
“Tangnaaa! Mamatay na lahat ng lalaking sobrang busy para makalimot sa girlfriend!” sigaw ko.
“Rebecca. Stop. Baka maaksidente tayo niyan,” sagot niya sa akin habang patuloy pa rin siya sa pagmamaneho.
Hinahangin ang buhok ko dahil masyadong mabilis ang pagpapatakbo ni Jael. Halos kalahating oras lang ang ibinyahe namin at nakarating na rin kami sa bar na iyon. Doon kumakanta si Stanley noong nakilala ko siya. Doon rin ako nagsimulang maging wild but there comes Railey.
“Hey, welcome Rebecca. Long time no see,” um-apir sa akin si Stanley nang makapasok ako sa loob. He was actually smiling at me like what he did to all his girls before. Nasa likod ko naman si Jael.
“The hell. I was happier before nang hindi pa kita nakita,” sagot ko sa kanya. “Jael, tara na.” aya ko dito.
Nakahawak lang siya sa bewang ko. We just have this plan of hanging out. Gusto ko nang bumalik sa dati. Masyado na ata akong naging mabait nang maging kami ni Railey. It’s not so me. I damn hate it. Nakalimutan ko ng magmura, nakalimutan ko ng gumawa ng bagay na in-eenjoy ko noon.
“Bec. I don’t know what you’re thinking tonight. Pero, look,” and Jael pointed someone from afar.
“Jael. Do you think may pakialam pa ako kung makita ko si Chloe at Railey dito? Are you fvcking serious?” sagot ko sa kanya.
There was Chloe and Railey. Magkatabi sila sa isang upuan. May hawak na wine si Railey habang nakikipag-usap kay Chloe. Kung mag-usap sila, akala mo naman, paghihiwalayin sila. Just that. Naiinis lang ako. Naiinis ako hindi dahil magkasama sila. Naiinis ako, dahil… Ah basta! I don’t give a damn to btches.
“I dare you, Rebecca. Mind greeting your ‘ex’?” sabi niya sa akin.
“Of course, which one?” I answered.
“Playful. I’m referring to Sir Rye,” he said. Hawak niya pa rin ako sa bewang. Just there, hindi na iyon pumunta kung saan-saan.
Lumapit ako sa kanila. Naging aware naman silang nandoon ako dahil naghiwalay sila. Bumitiw ng pagkakakapit si Chloe kay Railey. Ibinaba naman nila ang inumin nila.
“Nice meeting you here,” bati ko sa kanila. Umupo ako dahil may space pa naman na pwedeng maupuan sa may table nila. Gumaya naman si Jael. Buti na lang lagi siyang confident sumama sa akin.
“I can feel the tension,” bulong ni Jael sa akin. Hindi ko siya pinansin. Tumawag ako ng waiter para mag-assist ng order kong drinks. I ordered something hard na sasagad sa pasyensya kong tumingin sa kanilang dalawa. Bakit ganito. Damnfeelings.
Railey’s POV
I never expected Rebecca at this moment. I really am trying not to care about her anymore. She’s irritating, nagging, and really tough to deal with. Ang hirap niyang intindihin. Nauubos na ang pasensya ko.
At ang pinakamahirap pang intindihin ay ‘yung presence ni Jael. Why is he here? Sila na siguro. I’ve never had any chance to talk to Rebecca after that scene sa office ni Dean.
Nakita ko pang bumulong siya kay Rebecca. As I watched him, nakahawak siya sa bewang nito while smiling at me. Anong gusto niyang gawin ko?
Nang magsimula na silang magkwento, nagsimula na ring uminit ang eksena. Si Chloe. Nakikipagtarayan pa rin siya kay Rebecca. She’s also starting na dumikit sa akin. Medyo madilim. Hindi ko na makita kung saan nakahawak ang mga kamay niya.
Gano’n rin si Rebecca at Jael sa isa’t isa. I don’t care. Of course.
Maya-maya, tatlong lalaki ang lumapit sa samin. Video bloggers raw sila sa Youtube na pumupunta sa mga bars upang mag-interview ng mga magagandang babae raw sa loob ng isang bar. I am not familiar with them. I just don’t like their presence. Masyado silang cool.
“Hi Miss, what’s your name?” someone from that group asked Rebecca.
“Rebecca. Bec for short.” Then, they shake hands.
“We’re from this certain web site. We feature young girls and their wildness. Are you up for a dare?” someone again asked.
“Sure,” confident na sagot ni Rebecca.
May dala silang video camera. Isang lalaki ang nag-iinterview at dalawa naman ang assistant niya. They are wearing black t-shirt. May tattoo rin sila. Ang dumi nilang tignan.
“We’re gonna post this video to our site and Youtube account. Don’t worry everything’s will be fine. Hindi naming ipapakita ang mukha mo,” and then that man smiled.
Tumingin siya kay Chloe. “Ma’am, just wanna ask if you are up for some fun?”
Ang dami nang nakapalibot sa amin. Everybody’s waiting kung ano ang gagawin namin. These guys were quite famous. Hence, some people inside the bar were really staring at us.
“The dare is easy, patagalan lang kayong humalik ng mga boyfriend niyo.” That guy is referring to us. “Of course, the most daring and longest kiss wins.”
Nagpalakpakan ang lahat ng tao sa bar. They are all waiting kung anong gagawin namin.
Tumayo naman si Rebecca at tsaka sumagot. “Of course! I can. I’m ready for that dare!” she exclaimed.
Sumunod naman si Chloe. Itinayo niya rin ako before she shouted, “I accept that dare.”
Nagkibit balikat si Jael, as I saw him. The host invited us to proceed to some space. Space na makakilos kami.
Pinalibutan kami ng lahat ng tao sa bar. Nakatutok na ang camera sa amin.
“Are you ready?”
Fck. Jael and Rebecca were already holding each other’s hands. Same with us. Si Chloe ang humawak sa akin.
I am facing Chloe now. Her eyes seem so excited. Narinig ko namang nagbilang na ang host.
“Ready guys? Your timer starts now!”
We started kissing. Pumikit na lang ako. Never imagining whether Rebecca might be drunk kaya niya nagagawa ang ganitong bagay.
Jael’s POV
Rebecca’s hands were on my nape. Nakapikit siya while kissing me. I can taste that drink na ininom niya bago niya tinanggap ‘yung dare ng mga gagng lalaking nasa harapan namin.
I lay my hands on her waist. She’s kissing me hard. Kissing that quite turns out to be hurting me. But then, I just don’t care. I already got use to this kind of pain.
Sinasakyan ko lang talaga si Rebecca. Just what I do to some girls na lumalapit sa akin. I let them use me. Just, no attachments.