Chapter 32
BALAT'S POV
Grabe 'yon si Best friend, iwanan ba naman akong mag-isa sa Shining Company hindi pa ako sinabay sa kanya. Pinapasunod niya ako ngayon sa kanya sa Kang Tower sa office ni Ozu. Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-alala para sa kanya.
Nakakainis nga lang dahil ang bagal-bagal ng jeep na nasakyan ko ngayon para sana mabilis akong makarating do'n sa pupuntahan ko. Kung puwede nga lang sana na ako na ang magdrive nito e.
"Manong, puwede bang paliparin mo na 'tong jeep mo?" suhesyon ko sa driver dahilan para pagtinginan ako ng mga pasahero. Hindi na kasi ako mapakali. Baka mamaya kung anong gawin ni Crystal do'n sa babae raw ni Ozu. Walang pipigil do'n kung magpapang-abot sila dahil amazona rin 'yon.
"Eneng! Bakit 'di nalang ikaw ang lumipad?" sagot ni Manong driver habang natatawa. Tapos nagtatawanan din itong mga pasahero rito.
Hindi ko alam kung ano ba'yung pinagtatawanan nila, 'yung sinabi ko ba o 'yung itsura ko?
"Pambihira naman kayong lahat, oh! Nagmamadali lang po kasi ako." Napataas ako ng kilay.
Pero 'di na ako nakatiis. Padabog na akong bumaba.
Nagmamadali na akong maglakad ngayon kasi nga baka kung anong mangyari ro'n sa office ni Ozu. Kailangan kong makarating agad do'n ngayon bago pa mahuli ang lahat.
Nang biglang may bumusina sa likuran ko pero hindi ko 'yon pinapansin.
Akala ko naman hindi babaero 'yung si Ozu. Katulad lang siya ng dalawang King! At kapag talagang napatunayan kong babaero siya at niloloko niya si Best friend, humanda siya sa akin.
"Aaaah!" Nang bigla akong mapasigaw dahil nagulat ako nang mas lumakas 'yung busina na kanina pang bumubusina.
Bastos 'yon ah? Papatayin ba niya ako sa gulat?
Paglingon ko sa likuran ko may kotse palang sumusunod sa akin. Inayos ko muna 'yungmakapal kong salamin at tinitigan kung sino ba 'yon.
Pero nanlaki ang mga mata ko nang isa sa mga King pala 'yon. Si Darren Min. Pambihira siya. Ano kayang ginagawa niya rito? Bakit sinusundan niya ako? Charot. Assuming.
"Balat! Saan ka pupunta?!" sigaw niya habang nando'n siya sa loob ng kotse niya at naglalakad naman ako.
"Ah, sa office ni Ozu!" sigaw ko rin kasi nasa kalsada kami e at maraming sasakyan ang dumadaan kaya maingay.
"Gano'n ba? Sumabay ka na sa akin!"
Ano raw? Isasabay niya ako? Naks, ang suwerte ko naman pala kung gano'n. Makakasama ko ang Chick Magnet King na kaibigan ni Ozu.
Pero siyempre 'di na ako nagpatumpik-tumpik pa. Lumapit na ako. Binubuksan ko na 'yung kotse niya pero ayaw magbukas no'n.
Ang nakakaasar lang do'n agad niya akong pinagtawanan. Kung hindi ko nga lang 'to crush e pektusan ko 'to. Pero hindi naman kasi ako maganda para gawin sa kanya 'yon.
Nang pinagbuksan niya ako ng pintuan umupo na ako sa tabi niya.
Medyo nakakailang nga lang kasi, ang guwapo niya tapos pangit ako, mabango siya, tapos mabaho ako.
"Ihahatid na kita ro'n," alok niya kaya tumango naman ako. Aba, papakipot pa ba ako?
Habang nagmamaneho siya ang daldal niya pala. Kung ano-anong kinukuwento niya tapos ako tumatango lang. Kaya pala lapitin 'to ng mga babae dahil hindi ka maboboring sa kanya kapag kasama mo siya.
"Hey! Are you in your mind?" bigla niyang sabi kaya bumalik ako sa ulirat ko.
"Ha? Y-Yeah, of course," napa-english tuloy ako ng wala sa oras.
"Sabi ko kung may BF kana," tanong niya ulit.
Ba't hindi ko narinig na nagtanong pala siya ng gano'n? "Wala. Bakit mo naitanong?" Gusto niya pala ng daldalan ha, sige, pagbibigyan ko siya.
"Wala naman, pero dapat nagkakaboyfriend ka na. Tignan mo 'yung kaibigan mong si Pangit, may asawa na 'di ba? Kaibigan ko pa."
Ang harsh niya sa part na tinawag niyang pangit ang best friend ko. Bahagya ko siyang nginisian.
"Wala naman nanliligaw sa akin e kaya wala pa akong sasagutin," sarkastiko kong sagot sa kanya. Pero mukhang tini-trip niya ako dahil pangiti-ngiti niya akong tinignan.
"Kung gusto mo mag-apply ka," wala sa sarili kong sabi tapos no'n napatakip ako sa bibig ko nang mapagtanto ko 'yung sinabi ko. Ibig ko kasing sabihin do'n sa sinabi ko—mag-apply siya sa akin bilang boyfriend ko.
Palihim kong kinagat ng mariin 'yung labi ko. Ang gaga ko sa part na 'yon.
Nang muli ko siyang balikan ng tingin nakangiti na naman siya sa akin. "D-Dito na ako," utal kong pagkakasabi. Nandito na rin naman kasi kami.
Tapos pilit kong inaalis 'yung seat belt pero hindi ko alam kung paano 'yon tanggalin kasi siya nagkabit no'n kanina sa akin e. Natataranta ako dahil gusto ko na talagang bumaba dahil nga ro'n sa sinabi ko pero nakakaasar dahil hindi ko 'to matanggal. Paano ba 'to? Wala kasi nito sa bundok e.
"Ako na," suhesyon niya sabay lapit sa akin.
Medyo napaiwas naman ako dahil ang lapit ng mukha niya sa mukha ko. Parang mababaliw ang puso ko dahil ang lakas ng tibok nito.
"Okay na," sabi niya habang mas nilapit 'yung mukha niya sa akin.
"T-Teka! Puwede ba'ng umalis ka sa harapan ko?" Halos mapapikit ako at sumiksik sa pinakagilid nitong upuan.
"Shh, crush mo ako 'no?" aniya kaya agad akong napadilat.
"Ano? Hoy! 'Wag ka ngang feeling diyan!" Pilit ko na ngayong binubuksan 'yung pintuan ng kotse niya para makababa na ako rito dahil na-te-tense na ako pero nakakainis lang dahil paano ba 'to buksan? Wala kami nito e. "B-Buksan mo na 'to!" Natataranta na talaga ako.
"Sure." Kita kong nag-evil smile siya.
Ano ba namang klaseng nilalang 'to? Bakit ang guwapo niya? Mas lalo tuloy akong na-tense. Sa tingin ko sinasadya niyang pagtrip-an ako ngayon.
"P-Puwede ba lumayo ka sa akin!" Paano kasi nilalapit niya ulit 'yung mukha niya sa akin. Pero nang mabuksan na niya 'yung pintuan ng kotse niya agad akong bumaba ro'n.
Mabilis akong nanakbo papalayo. Pumasok agad ako sa loob ng Kang Tower at pinagtanong ko kung saan 'yung office ni Ozu.
Votes & Comments are highly appreciated.
Author's Note: Bawat chapter ay maiksi lamang. Hindi kasi expected noon ni Author (MsjovovdPanda) na sisikat ang mga akda niya at magiging libro kalaunan. Salamat!