Harold Shaw's POV
"Ang tatanga niyo naman!! Paano kayo natakasan ng mahinang babaeng yun?!" sigaw niya. Naupo ako sa sofa.
T*ngna kasing lalaking yun, kung hindi siya nangialam hawak ko sana ang babaeng bampira na yun ngayon.
Sino ba ang lalaking yun? I've never seen him in their group before! How the fck did he pappear like that?! Fcktard asshole!
"Wala bang magsasalita sa inyo?!" she slammed the table kaya nahati ito sa gitna. Tss. Tumingin ako dun sa tatlo pero kanya kanya silang iwas. Mga gago tong mga to. Kasalanan nila kung bakit nakawala ang babaeng yun eh.
Tumingin akong muli kay Alexa. "A guy meddle and took the vampire away. Mind telling me how he knew where the fck we are?" tanong ko sa kanya. She fiercelessly look at me.
"Are you telling me that it was me who told him?!" nagkibit balikat ako bilang sagot.
"Who is to blame then? Your toy?" tinignan ko ang isang babaeng nakatayo lang sa tabi ni Alexa. She's one of them.
"It's your stupidity that's why she got away, you asshole! Anong ginagawa ng mga bata mo?! Darn this stupid arseholes!! You really know how to mess with my damn plans!" uminom siya sa kopita niya dahil sa inis tapos hinagis yun. "Ayoko ng mauulit to Harold Shaw! Ako na mismo ang papatay sayo kapag pumalpak ka pa! We really need her right now! It's almost time! Fck it!" tumingin ako sa kanya at ngumisi.
"Wag ngang mainit yang ulo mo. You can't get her kung may mga taong nakaaligid sa kanya at kaya siyang protektahan." tumaas ang kilay niya at tumingin saakin. Tumayo ako para lumapit sa kanya. Hinawi ko ang babaeng laruan ni Alexa. "Bakit hindi mo muna ipaligpit saamin yung mga kaibigan niya? Kapag wala sila, walang magtatanggol sa kanya Alexa." nilapit ko ang mukha ko sa pisngi niya at inamoy siya.
Damn! I really love her smell. It's making me arouse! Pero tumalikod siya saakin saka naglakad palayo. Nakaramdam ako ng disappointment. Fcking btch! Ang hirap niyang akitin pta!
"Good point. Fine, take Maika and Tricia first, ako na ang bahala sa kakambal ng babaeng yun." nakita ko ang pagngisi niya. "I already have Tracey and Hugo with me kaya hindi na sila magiging problema pa." she took a glass in a divider and poured a wine on it. Tumingin siya saakin at uminom nun.
Seeing her while sipping on that glass of wine makes me want to kiss her! Fck!
"Sure babe." sagot ko habang nakangiti sa kanya ng matamis.
"I don't want you to fail this time Harold. You know what will happen to you and your friends if you failed my sister." pagkatapos niyang s
abihin yun nawala siyang bigla. I cussed!
Damn it! Pagkatapos kong iligpit ang mga yun, sisiguraduhin kong mapapasakin ka din Kyla Alexa!
-
Narrator~
"You should be the one who's controlling your own power and not your vampiric power Miya Kae. Make it your own."
Miya focuses her mind. Patuloy na umiikot sa ulo niya ang mga katagang iyon na sinabi ni Justin sa kanya bago siya nito bigyang daan upang makaharap mag-isa ang mga kalaban niya. She needs to control her vampire side.
"Make it mine? I'll do that then."
She bites her thumb finger and sipped its blood.
Napapikit si Miya dahil agad niyang naramdaman ang pagtibok ng buo niyang katawan. Napayakap siya sa magkabila niyang braso.
Nararamdaman ni Miya ang paunti unting paglabas ng matinding kapangyarihan sa katawan niya. It feels like something coming out from her body.
"It's starting Master." sabi ng babaeng amasona na si Kiara sa batang titig na titig sa napapalibutan ng malakas na kapangyarihan na si Miya.
"Make it happen." sagot nito. Yumuko ang babae upang bigyang galang ang batang tinawag niyang master saka muling itinuon ang atensyon kay Miya.
Habang pinapanuod nila ito may malalakas na hangin ang tumatama sa ilang bahagi ng stage. Dahil dun mayroon ding tumatama sa gilid nilang dalawa hanggang sa kanila na mismo papunta ang hangin na puno ng kapangyarian.
Agad na may lumabas na mukhang pipe na staff sa harap nung batang master. Kinuha niya ito, ng isang metro nalang ang layo sa kanila ay sinalubong ng pipe staff ng batang master ang hangin na yun kaya halos liparin si Kiara ng mabuwag ang hangin na gawa ng kapagyarihan ni Miya.
Mayroong maliit na ngiti ang sumilay sa mukha ng batang master.
Samantala, lumabas ang matutulis na kuko ni Miya kasabay ng paghaba ng mga pangil niya. Her eyes became red as if it is burning.
'It's happening again...ugh!' bulong ng isip ni Miya.
Her chest began to congest. Her head is about to explode. Her blood is flowing faster into her veins than its usual.
Napahawak siya sa ulo niya.
"Aaaah!!!" pagsigaw ni Miya. He kneeled on the ground.
Yumanig ang buong bayan dahil sa pagsigaw ni Miya.
"Make this stop! Urgh s-someone! Ang sakit!" sigaw pa niyang muli. Nagwala na ng tuluyan ang kapangyarihan ni Miya at kung saan saan ito tumama. Maging ang mga manunood ay hindi nito sasantuhin.
Agad na umaksyon si prinsesa Gabriella McAllister at gumawa ito ng harang upang protektahan ang mga tao.
"She's strong." kumento ni prinsipe Alexander McAllister. Sinipa nito ang kapangyarihang papalapit sa kanila kaya napalihis ito ng tama.
"No. She's dangerously strong." pagtatama ni prinsesa Gab.
"This is interesting."
Taimtim namang nanunuod sina Blue, Maika, at Tricia. Nakatusok sa harap nila ang lance ni Blue na gumawa ng malaking shield para sa kanila at sa ibang manlalaro na nasa likuran nila.
"Will she be okay?" tanong ni Tricia. Walang sumagot sa dalawa dahil maging sila hindi alam kung magiging maayos ba si Miya.
"Kakayanin niya ba? Sobrang lakas ng kapangyarihang inilalabas niya." tanong ni Maika na may halong pag-aalala.
"I hope so." sagot ni Blue. Seryoso ang itsura niya dahil maaaring hindi nanaman kayanin ng kakambal niya ang lakas nito kapag hindi niya ito napagtagumpayan ngayon.
"She need to overcome it kung hindi baka hindi na siya tanggapin ng sarili niyang kapangyarihan." kumento ni Tricia. Tumango si Maika.
"You're right, at kapag nagpatuloy pa siya she can definitely destroy the whole Big city." sumang-ayon ang dalawa sa sinabi ni Maika.
"Beat your own power Miya."
-
"Make it your own..."
"You can't make me your own human." napatingin si Miya sa harap niya dahil sa nagsalita. May lumitaw na babae sa harap niya. Napagtanto niya na ang sarili niya ito ngunit isang bampira.
Tinignan ni Miya ang paligid pero tanging itim lang ang nakikita niya. Sa kanilang dalawa lang ang may liwanag.
Hindi nadin niya maramdaman ang sakit ng ulo niya at dibdib. Normal din ang pagdaloy ng dugo niya sa katawan. Lahat normal.
Tumingin siya sa sarili niya.
"Why not? I can make you mine because we are one." sagot ni Miya. Tinawanan siya nito kaya kumunot ang noo niya.
"We are one? You must be kidding." bigla nalang itong nawala sa harap niya at lumitaw sa mismong tapat niya. Sinuntok siya nito kaya halos tumilapon si Miya sa lakas.
Ramdam niya ang matinding sakit ng suntok ng bampirang katauhan.
Sinubukang tumayo ni Miya pero lumitaw muli ang bampira sa harap niya at sinipa naman siya nito sa sikmura.
"Ack!" dumura ng dugo si Miya. Alam niyang wala siyang magiging laban sa bampira niyang katauhan 'cause she can feel that she's just a mere human without power inside her.
Itinayo siya ng bampira niyang katauhan habang sakal siya sa leeg nito.
"Takot ka saakin Miya. Takot sa isa mong katauhan, hindi ba?" ngumisi siya kay Miya. Halos hindi makahinga si Miya. "You never acknowledged me as yours." galit na sigaw nito kay Miya.
Napailing si Miya sa kanya. "A-a-ano bang...s-sinasabi mo? Kahit kailan hindi ako... natakot sayo." hirap na sabi ni Miya. Dahil sa narinig ng bampirang Miya ay inihagis niya ito. Nagpagulong gulong si Miya. Halos mawalan na siya ng malay dahil sa sakit na nararamdaman niya.
Hindi niya akalain na makakaramdam siya ng ganitong sakit. Ngayon niya lang narealize kung gaano kahina maging isang tao.
"Hindi mo ako maloloko! Ilang beses mo na akong tinanggihan!!" may halong hinanakit na sigaw ng bampira niyang katauhan.
Tumingin siya sa bampira.
Napaisip si Miya sa sinabi ng kanyang bampirang katauhan. Noong una at pangalawang beses na lumabas ito ay yung mga oras na kailangan niya ito. Yun yung oras na nasa panganib ang mga magulang niya at ng mga oras na dadakipin sana siya ng mga taga SDA. She's appearing when she's in danger.
Pero ng nasa Mt. Cora sila, natakot siya na baka masaktan niya ang mga kaibigan niya dahil sa dulot na lakas ng kapangyarihan ng pagiging bampira niya kaya tinanggihan niya itong lumabas. It's maybe the time na nagkaroon ito ng problema. Ang akala niya ay dahil sa mahina pa siya kaya hindi niya halos maramdaman ang kapangyarihan niya bilang bampira sa pangalawang lumabas ito pero dahil pala may sama na ito ng loob sa kanya.
Lumapit sa kanya ang bampira na may galit sa dibdib.
"Now you want to be one with me?! Hinding hindi mo ako makukuha!!" hinatak niya patayo si Miya para bigyan sana ng isang sampal pero sinunggaban siya ng yakap ni Miya.
"I'm sorry. I'm sorry for rejecting you. I didn't mean to. Masyado akong natakot. I'm a coward! Sorry!" tumulo ang luha ni Miya. Nakaramdam ng kakaibang lungkot ang bampira. Hinawakan niya sa braso si Miya.
"You really are a coward Miya." bulong nito sa kanya.
"Gusto mo kong saktan? Ayos lang, tatanggapin ko ang lahat ng yun kung sa ganung paraan gagaan ang loob mo." tinignan ni Miya ang bampira sa mga mata. Kita kay Miya ang sakit na mga natamo kanina pero mas masakit na isiping nasaktan niya pala ang isang katauhan niya.
"Tss. Are you sure about that? If I hit you again, you'll pass out." nginitian siya ni Miya at tumango. Automatikong itinaas ng bampira ang kamay niya.
'I will ease your pain.'
-
"What's happening here?" tanong ni Kyla kay Hugo na titig na titig kay Miya. Kanina pa kasi ito nagtataka dahil napakaingay ng mga manunuod. Tumingin si Kyla sa stage at doon nakita niya ang babaeng nakalutang habang walang malay at napapalibutan padin ng matinding kapangyarihan. "Anong nangyayari sa kanya?"
Hindi kumibo si Hugo pero nagkaroon na ng hula si Kyla sa nangyayari kay Miya.
'Damn it! She's communicating with her vampiric power!!'
Kyla closed her fist dahil sa inis. If Miya suceeded mas mahihirapan silang kunin ito. She cuss dahil sa inis.
'This can't be fcking happening!!'
Maya maya pa mas lalong lumakas ang nakapaligid na hangin kay Miya. Kasabay nun ay ang pagbabago niya. Bit by bit her hair grew that almost hit the ground and her dress became a bloody red dress.
Unti unting bumaba si Miya sa stage. As she laid her feet on the ground, the power around her vanished. Nawala ito na parang bula.
Miya opened her eyes.
Lahat natuwa dahil sa pag-iibang anyo ni Miya dahil sa wakas magsisimula na ang tunay na laban.
Hindi naman makapaniwala si Miya dahil sa naging transpormasyon niya. Hindi niya akalain na makikipagkasundo ang katauhan niyang bampira matapos siya nitong sampalin ng malakas.
May nagform na malaking karit sa harap niya. Kinuha niya iyon, ang akala niya ay mabigat ito ngunit parang laruan lamang ito ng mahawakan niya.
"You've over come it. Are you ready Miya?" napatingin siya kay Justin na nasa tabi na niya.
"Is this the true form of a vampire?" tanong ni Miya sa kanya. Ramdam niya ang matinding pagbabago sa buo niyang katawan. It is much calmed than earlier. Wala nadin ang sakit sa dibdib niya ganun din ang ulo niya pero nandun padin ang kapangyarihang hindi maipaliwanag sa sobrang lakas.
"Yep. You're now a pure blooded vampire." ngumiti sa kanya si Justin na ikinakunot ni Miya.
"Pure blooded? What do you mean? Ah wait up, did I became a D-type vampire?" gulat na tanong ni Miya.
"I'll explain everything to you later. For now, you need to face him." tinuro ni Justin ang bata na may hawak na pipe-like staff. "Don't over do it okay?" nawala siya bigla sa tabi ni Miya.
"Huh? What does he mean by that again? Well, anyway..." isintabi muna niya ang kahit ano at tumingin sa kalaban. Umangat ang batang master mula sa stage.
His eyes are intimidating same goes to his aura. Parang lalamon sa lakas ng aura nito.
"He seemed powerful."
After saying that, the kid disappeared.
-
Miya's POV
Nawala nalang siyang bigla kaya naalerto ako. As I thought, he's no ordinary kid. Disappearing like that...
Naramdaman ko ang presensya niya sa kaliwa ko. Bigla nalang siyang lumitaw ng nakataas ang kamay habang hawak ang mukhang pipe na staff niya.
I look at his eyes, but his gaze... it's so cold and expression. It's so... lonely for a kid.
Iniharang ko ang sandatang hawak ko pero dahil sa lakas ng tira niya medyo tumilapon ako.
Narinig ko ang lakas ng sigawan ng mga manunood. Napatingin ako sa crowd pero mukha ni Hugo at Kyla ang tumambad sa paningin ko, dahil nadin sa layo ng range ng paningin ko, kitang kita ko ang seryosong mukha ni Hugo at ang nakangising si Kyla. Tss.
She must be really happy, isn't she?
I hissed.
Inikot ko sa bandang ulunan ko ang hawak kong sandata. Bumuo iyon ng malakas na hangin na pumalibot sakin.
Nawalang muli ang bata pero kita ko ang movements niya. Oh, I guess my sight upgraded, mas naging accurate ito kumpara kanina.
Okay. I can do it now.
Sinundan ko siya, sobrang bilis ng takbo niya kaya parang hangin nalang siya kung titignan.
I won't slip you away kiddo.
But I'm pretty amaze of the timing, sa unang pagkakataon kong magpalit ng anyo hindi ko akalain na bata pa ang makakalaban ko. Should I go easy on him? I might crush him if I didn't though. Urgh!
Hinarang ko siya and swing my weapon that create a blade that made of wind in front of him. Agad siyang tumalon kaya tumalon din ako para salubungin siya. I attack him from above but he blocked it. Umikot ako papunta sa likod niya to attack him from behind but I didn't even made a scratch.
Oh damn!
Lumayo muna ako sa kanya, I'm being out of stamina. He's in advantage since mas bata siya saakin, mas madali akong mapagod. Oh shocks. I bet, I belittle him. He's not an ordinary kid.
Alright then. Let's be serious this time. I can't let Justin down right now. I'm pretty sure nadisappoint ko ang mga manunuod dahil gusto nila si Justin at hindi ko siya pinaharap sa mga kalaban. I'm being selfish but I need to do this. I want to gain some strength and power for I can't just rely on them. Kailangan kong maging malakas sa sarili kong pamamaraan.
Hugo has someone else to protect. I understand that he can't be there to protect me, kaya gusto kong mas maging malakas.
And if defeating this kid will be means of it, I'll do that.
I positioned my self as I look at the kid. I first took at deep breath before dashing like an air towards him. Siguro dahil sa bilis ng galaw ko hindi niya agad yun nabasa, I gave him a single blow from the scythe. It created a huge air blade. Iniharang niya ang pipe niya to blocked it pero dahil sa bilis at sa hindi niya ito inaasahan, tumilapon siya sa malayo.
I dashed saka sinundan ang batang yun, when I'm got infront of him and about to attack my final blow to him, someone appeared. Yung babae kanina! Nasa ibabaw ko siya at sisipain sana ako so I immediately took my step back away from there.
Err. I forgot about her. She's with that girl with an unusual power. Looking at them like this, I wonder saan sila galing? They are incredibly strong.
"Need help?" napatingin ako sa likod. Si Justin.
"Yeah. Maybe you could eliminate the girl?" tanong ko sa kanya. I'm having a good 1 on 1 fight with the kid. "Sorry sa madami kong request Justin." bahagya akong ngumiti sa kanya. Sinuklian naman niya iyon ng ngiti.
"No problem. I've been in a stage fighting for so many times, and I know your just getting started, so I won't mind. I want you to gather some strength Miya Kae." deretsyo ang tingin niya sa mga mata. I guess so, he's reading my head. Nginitian ko siya.
"Thanks Justin."
"No worries. Shall we do this fight then?" pinatunog niya ang mga daliri niya. His left eye became red. I really want to know why it's only his left eye are red.
But before that, I should take care of this fight.
Nawala bigla yung babae sa tabi nung bata and in just a blink of an eye nasa harap ko na siya. Agad kong itinaas ang hawak kong scythe at ihaharang sana yun pero humarang si Justin sa harap ko and blocked the kicked from the girl.
"You're mine lady." umikot si Justin para sipain yung babae kaya tumilapon ito. Nawala siya harap ko saka nagsimula ang laban nila ng babae sa iba't ibang parte ng stage.
Tinignan ko yung bata sa kinatatayuan but he's no longer there.
"Shit. He's gone!" bulong ko sa sarili ko. Nagready ako. I can sense his aura somewhere but I don't know where. Nangingibabaw din kasi ang lakas nung babae pati ni Justin sa loob ng stage eh. Err. Where have he gone?
He's not on stage, that means.... maybe...
He's up in the sky!
I look up pero huli na dahil ilang inches nalang sa mukha ko ang staff niya. I quickly blocked my arm na hindi napigilan ang ataking yun kaya tumilapon ako. Naramdaman ko ang dugong dumaloy sa braso ko. Damn! That was unexpected.
"Alright, I'm taking this fight seriously." unti unting naghilom ang sugat sa braso ko. I swing my scythe, tumalon ako para atakihin siya, but his pipe met my scythe. "Sorry for looking at you as a kid. I didn't know you're this strong. I can't underestimate an opponent like you." this is getting interesting.
Hanggang sa nagpalitan kami ng malalakas na atake. Sobrang lakas niya, and his cold eyes are intimidating me. Every time our face are getting close, he's looking at my eyes as if looking within me. Damn! He sure knows how to terrify his opponent. This kid is no longer like a kid!
We stopped... while panting.
"You seemed to be enjoying yourself Miya Kae."
"You too Justin."
"But you look tired. Want some help?"
"Thanks Justin but no thanks. I still can handle."
"Yeah sure Miya Kae."
"Can you just call me Miya? Miya Kae is way too long you know."
"It's fine. I like it that way."
"Tch. Alright."
"Get ready."
"I'm ready Justin."
"Well then..."
Nawala nalang siya sa tabi ko. He's really fast. Now I understand the time when I was kidnapped by Harold, he suddenly appeared out of nowhere and the next thing happened, in just a split second, nasa harap ko na sila Maika. He's strong and incredibly fast, no wonder. And he taught me how to read someone's mind without sweat. And now, he is helping me gather some strength.
While iddling, naramdaman ko ang presensya ng kalaban. Tumalikod ako para salubungin ang atake niya.
Our weapons met and caused a windy blades. Sobrang lakas ng kapangyarihan niya ganun din ang kapagyarihan ko kaya halos mawasak ang stage dahil sa pagwawala ng dalawang kapangyarihan namin. Naghiwalay kaming dalawa at sabay ulit umatake. Parehas lang namin nasasangga ang tira ng bawat isa.
That means, we have the same power of level. Is he somewhat has a blood of a vampire? Pero yung mga mata niya, wala din siyang pangil. What is he then? How can he be this strong?
Itinaas niyang muli ang hawak niyang pipe para atakihin ako...
I was about to take action but something caught my eyes.
...a scales?
--