Makalipas ang Limang taon...
Minsan iniisp ko, paano kaya kung hindi ako nahanap ng tunay kong ama? Paano kaya kung hindi ko nakilala sina vhin at fer? At paano kaya kung hindi ako inaalagan nina manang? Malaki ang utang na loob ko sa kanila, pati narin sa mga anak niya.
Tinuring ko na silang tunay na kapatid at pamilya, ngayon, ako naman ang mag-aalaga sa kanila... Marunong akong tumanaw ng utang na loob, siguro'y iyon ang isa sa mga nakuha kong ugali sa aking tunay na ina...
Nakakalungkot nga dahil hindi ko na mayayakap at makikita pang muli ang mga dating nag-aruga sa akin simula pagkabata ko, kung hindi dahil rin sa kanila ay siguro, wala akong ngayon sa kinatatayuan ko..
Siguro, hindi na ako makikita pa ng tunay kong ama, at siguro ngayon, kasama ko na si ina sa itaas.
Napangiti ako nang maisip iyon..ano kayang itusra niya? Magkamukha kaya kaming dalawa? Malalim din ba ang mata ko kagaya ng sa kaniya? Sa aking ama kasi ay hindi naman malalim ang mata niya..makapal lamang na pilikmata ang nakuha ko mula sa kaniya.
Napapikit ako nang dumampi sa aking mukha ang simoy ng hangin na naggagaling sa kanlurang bahagi... Malalakas narin ang paghampas ng alon habang nakaupo ako rito sa may itaas na bahagi ng dalampasigan...
Nagiging kahel narin ang kulay ng araw na nagbabadyang malapit nang kumagat ang dilim
...
Sa loob ng limang taon, marami akong napagdaanan sa paghahanap lamang ng maayos na trabaho, at doon nga ay nakita ako at nakilala ako ng akinh tunay na ama.
Nasa isang restaurant ako noon na naga-apply bilang kahit dishwasher lamang nila, nang mayroong tumawag sa akin at kumausap.
Inalokan niya ako ng trabaho bilang isang janitress sa kompanya niya. Dahil nakikita daw niya na may potensiyal daw ako at magaan raw ang loob niya sa akin...
Noong una ay nagdadalawang isip ako kung tatanggapin ko ba ang trabahong inaalok niya. At makalipas ang dalawang araw na pag-iisip ay pumayag ako sa inalok niya.
Naging maayos naman ang pagta-trabaho ko sa kompanya niya at naging mabait rin sa akin ang pakikitungo ng lahat.
Hanggang sa isang araw, na ipinatawag niya ako sa kaniyang opisina.
Kabado ako noong araw na iyon dahil baka may nagawa akong hindi ko alam na hindi niya nagustuhan...iniisip ko na baka paalisin niya ako trabaho ko...
Ngunit mali pala lahat ng iniisip ko..dahil nung araw pala na iyon ay sinabi niya sa akin na siya ang aking tunay na ama at matagal na niya akong hinahanap...
Hindi ako naniniwala sa kaniya hanggang sa nagpakita siya ng DNA test na nagpapatunay na magkadugo kaming dalawa at ama ko siya, samantalang anak naman niya ako.
At simula nun nagbago ang takbo ng buhay ko, lahat-lahat, magmula sa pananamit ko at pagkilos ko ay may limitado na.
Maraming bumati sa kaniya dahil sa nakita na niya ako sa loob ng ilang taong paghahanap niya.
At nang malaman niyang Highschool lamang ang natapos ko ay pinag-aral niya ako sa isa sa mga sikat na paaralan sa maynila...
Ilang buwan rin akong nag-adjust dahil maski ako ay hindi makapaniwala sa lahat ng mga nangyayari.
Sinabi ko rin sa kaniya kung sino-sino ang mga kumupkop sa akin simula nang ipinanganak ako ng aking ina.
Malaki ang pasasalamat sa kanila ng aking ama dahil sa pag-aaruga na ginawa nila sa akin. Kaya ang ginawa niya ay nagbigay siya ng mga trabaho sa kanila at pinag-aral ang mga anak ni manang.
Masayang-masaya ako dahil sa mga nalaman, alam kong masyadong mabilis ang mga pangyayari ngunit siguro ito ang paraan ng diyos para makilala ang tunay na ako, ang tunay na pagkatao ko.
Sa loob ng limang taon na iyon na pag-aaral ko ay gumraduate ako bilang engineer...mahilig kasi akong gumuhit ng mga gusali at bahay kahit noong bata pa ako.
Abot langit ang ngiti ng aking ama nang makatapos ako, sinabi ko rin kasi sa kaniya na gusto ko siyang tulungan sa pagpapatakbo ng aming kompanyan.
Hotels and villa ang sentro ng negosyo ng aking ama, kung kaya't tama lang ang kurso na kinuha ko. At sinabi rin kasi niya sa akin na ako ang magmamana kompanya niya... Noong una hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.
Ngunit sinabi niya sa akin na huwag daw akong mag-alala dahil may tutulong sa akin.. Iyon ang taong naging karamay niya sa araw-araw habang pinapatakbo at pinapalago ang kompanya.
Mabait daw ito sabi niya sa akin mapagkumbaba... Gusto niyang makilala ko siya nang sa ganoon ay maging malapit kami sa isa't-isa.
Wala namang kaso sa akin kung mag-asawang muli si papa.. Tital hindi ko naman nakasama ang aking ina, ay mabuti narin siguro iyon upang may kasa-kasama siya kapab ako na ang namamahala sa negosyo namin.
"Mam Celine, pinapatawag na po kayo ng inyong ama, nandiyan na ho kasi siya" napalingon ako sa nagsalita sa aking likod at tumango nalamang dito. Tumayo ako sa pagkaka-upo ko at isinabit ang shades ko sa Summer dress na suot.
Inayos ko ang aking sarili at damit bago ko sinundan ang lalaki na tauhan rin namin.
Kasama ang pangalan ko sa pagbabago na nangyari sa akin.. Si papa ang nagsabi na gawing celine at hindi na seli ang pangalan ko.
Hindi naman ako nagreklamo dahil hindi naman nagkakalayo ang seli at celine. Mukhang pinasosyal lang naman.
"Ahhh!" Muntik na akong matapilok at buti nalang ay mabilis kumilos ang lalaking sinusundan ko at naalalayan niya agad ako sa siko.
"Salamat" saad ko sa kaniya.
"Walang anuman po mam" sagot naman niya sa akin..Nagpatuloy kami sa paglalakad at doon ay natanaw ko na ang aking ama na nag-aantay sa akin.
Ngumiti ako ng malawak sa kaniya at mabilis siyang niyakap nang tuluyan akong makalapit sa kaniya.
Sa gilid niya ay may lalaking nakatayo lamang at may suot na shades sa mata. Kumunot ang akong noo nang makita ko siya, parang pamilyar siya sa akin, pero hindi ko matandaan kung saan ko siya nakita.
Ah, baka isa siya sa mga naging ka-klase ko noon sa college, ngunit ano naman ang ginagawa niya rito?
"How's my Beautiful Daughter huh?" Tanong sa akin ni papa.
Bumaling ako sa kaniya at saka ngumiti.
"I'm okay papa, Beautiful as ever" Tumawa siya kaya hindi ko napigilan na mapahagikgik.
"Did you already forgot that we will have a dinner together with the person i am talking to you these past days?" he asked as we walk inside our resthouse.
"Oh! Geez oo nga! Haha sorry po papa, masyado akong nalunod sa ganda ng karagatan eh" sabi ko sa kaniya and he just pouted. And i find that cute on him!
"It's tonight darling, kasama ko siyang pumunta dito dahil tapos narin ang project na ibinigay ko aa kaniya last last week lang"
"Ohh" wala akong masyadong masabi dahil naiisip ko na siguro ganoon na lamang ka reaponsable ang tao na tinutukoy ni papa kung kaya't hanggang ngayon ay hindi niya ito pinapaalis aa kompanya.
"But papa, Did you ever think of Getting him/her off in our companya?"
His brows knotted to my question.
"How can i get him off if he's good than me?"
Him? So that means na Lalaki ang tinutukoy ni papa? I thought it's a Girl? How come?...
"H-hes a He?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"Yes? Why? you thought that, its a Girl?" Tanong niya pabalik sa akin.
Humalakhak siya at sumimangot lang ako sa kaniya.
All these past weeks i thought na babae iyong tinutukoy sa akin ni papa? But hell i was wrong!
Should i be happy na imposible na siyang magkagusto sa ibang babae.
Hinila ng isang tauhin ni papa ang upuan at doon ako umupo, mabilis naman na inilatag sa aming harapan ang mga specialties ng mga chef ni papa.
"Where is he by the way papa?" I asked.
"Antonio, pakitwag mo na nga siya" utos niya sa kaniyang bodyguard.
"Yes sir" agad naman itong tumalima at saka umalis upang tawagin ang bisita na tinutukoy ni papa.
"Pa, ka-age ko ba siya?" Tanong ko habang pinupunasan ang kutsara't tinidor ko ng tissue.
"Ahhm, nope he's a bit older than you"
"Ahh ok..."
Hindi nagtagal ay nakarating narin iyong lalaking makakasama namin ngayon sa hapunan..
"Oh there you are!" Mabilis na tumayo si papa sa kaniya upuan kaya mabilis rin akong tumayo ay sinundan siya ng tingin.
Nasa harapan namin ang isang lalaki na at ito iyong lalaking nakita kong katabi niya lang kanina!
Siya ba ang tinutukoy ni papa.
Pero bakit parang wala naman sa itsura niya ang pagiging responsable!
Duh! It's obvious na gabi na pero bakit naka-shades pa siya?
"He's the one that im telling you celine...He's Vhin Drake Gonzales..my long time Personal Assistant"
Naitulos ako sa kinatatayuan ko nang marinig oo ang pangalan niya.
No, napaka imposible, matagal na nang hindi kami nagkikitang dalawa, ayaw niya sa akin kaya umalis ako sa bahay niya...
Nagpaka layo-layo at doon ko nakilala ang tunay kong ama..
Ngunit bakit kapangalan pa niya ang taong tinutukoy ni papa?
"Im your Daddy's Personal Assistant. Im Vhin Drake..." inilahad niya ang kaniyang kamay sa akin at kasabay nun ay ang pagtanggal niya ng salamin sa kaniyang mata.
Pakiramdam ko biglang nawalan na hangin ang resthouse namin, parang nasu-soffucate ako na hindi ko alam! what the hell im gonna do now?