"Vernon, tumigil ka," sigaw ni Seungkwan dahil si noo kase ay kinikiliti siya sa tagiliran. Naglilinis kase si Seungkwan ng vase sa mansion ng Xi. Pero bes, ang arte niya bes. Kinikilig naman sa loob bes. Huehue... Okay lang naman siya bes.
"Vernon, isa," inis na sigaw ni Seungkwan. Tuloy pa rin kase si Vernon sa pagkiliti sa kanya. Ay, may pabilang-bilang pa siyang gagawin bes. Jusmiyo, bes. pabebe bes. Okay lang bes. Noo bes. Baka matamaan bes.
Ngumingiti-ngiti lang sa kanya si Vernon, ang gwapong driver ni Luhaneste Han kanina. Amfufu, may relasyon kase itong dalawa na ito. Bagay na bagay silang dalawa. Jusmiyo, kilig emem ako. Hihiih... Yung isa imported tapos yung isa, pure. Parehong graduated at higit sa lahat ay mga poorita. But thanks to Han, nagkaroon sila ng chance para makapag-ipon at magsimulang lumago ang buhay nila.
Sa inis ni Seungkwan ay hinarap niya si Vernon at akmang sisigawan pero nagulat na lamang siya nang nagkalapit ang mukha nila ni LeonardoesteVernon. Sobrang lapit na isang tulak lang maghahalikan na sila. Bglang namula si Seungkwan at itutulak sana si Vernon pero bigla na lamang siya nitong hilaikan sa labi at lumayo. Nakangisi itong tumingin sa kanya at kinindatan.,
"I love you, Boo," wika pa niya na nagpamula pa lalo sa pisngi ni Seungkwan. Natawa na lamang si Vernon at niyakap si Seungkwan at hinalikan sa buhok. "Ang cute-cute talaga ni baby Boo," tiningnan niya si Seunkwan. "Kaya love na love kita eh."
Hindi umimik si Seungkwan. Hindi man niya aminin pero kinikilig siya sa loob-loob niya. Di na niya kaya eh kaya napakapit na lamang siya sa braso ni Vernon bago pa siya mahulog. Buti na lang nandyan si Vernon para abutin kung sakali man.
Magsasalita sana si Seungkwan kaso narinig nilang dalawa na bumukas ang main door ng mansion kaya agad-agad silang napatingin dito at nakita ang dalawa nilang amo-- si Mr. Xi Han at Mr. Song JoongKi.
"Han, what happened? Bakit ka nila pinag-uusapan? Ano iyong naririnig ko na ikaw ang daw ang tumulak dun sa waiter kaya nadapa? Totoo ba iyon? You know that it will be going in the head of the news again!" Nakakunot-noong tanong ni Joongki pero hindi siya pinansin ni Luhan. Tuloy-tuloy lang itong naglakad papunta sa pulang sofa. Umupo siya rito at nagtawag ng katulong.
"Seungkwan, please bring me an apple juice. Thank you!" utos niya na agad naman sinunod ni Seungkwan. Kumalas ito sa kanyang baby boy at sinabihan ng behave bago pumunta sa magarbong kusina. Tinanggal naman ni Luhan ang tali ng braided niyang neon blue hair.
"Luhan, are you listening to me?" tanong ni Joongki na nagsisimula nang mainis. "Kindly tell me what really happened in the party?"
Luhan combed his hair after removing the rubber band. Bumagsak ang mahaba niyang buhok at ginulo niya ito.
Sa inis ni Joong ki ay tumayo ito sa harapan ng nakaupong si Luhan. HInawakan niya ito sa balikat bago siya lumuhod rito. "Luhan, please. Bakit? Ano bang nangyari dun?"
Tinitigan siya ni Luhan na parang bored at ayaw pag-usapan ang nangyari. "Joongki, it is your choice if you are going to believe the news that is going to come out tomorrow. Look, if this is all about how Hye Kyo looked at you when you came, it's not my fault already, okay?" Sinipat niya ang kamay ni Joongki at tinitigan siya ulit sa mata. "Why do we even talk a girl who already left you? Stop being a desperate person. Hye kyo doesn't want you, okay? Stop asking me about her."
"I'm not asking about her!" sigaw ni Joong ki. Luhan just rolled his eyes. "Ang tinatanong ko ay kung bakit ganun ang naririnig ko pagkapasok ko dun? Ano bang nangyari? Nakipagsumbatan ka na naman ba? Han, please. Stop this."
Pinagtaasan siya ng kilay ni Luhan. "Stop what? I'm not doing anything, Joongki!" Inipit niya ang mga strands ng buhok niya sa tenga niya. "Joongki, maayos akong pumasok dun at maayos din na lumabas. Ano bang mali dun?"
"Luhan, I know. I know na maayos nga tayong umalis dun pero alam ko rin na sa loob ng pagiging maayos na iyon ay may nangyari rin. And that is what I am talking about!" sigaw no Joongki.
"Stop yelling at me!" sigaw din ni Luhan at kasabay nun ay ang pagdating naman ni Seungkwan, dala-dala ang apple juice ni Luhan.
"Sir, here's your apple juice," sabi niya bago ilapag ang baso ng apple juice sa mesa harapan ng dalawa. Tumayo siya at nagbow bago umalis.
Kinuha ni Luhan ang juice at uminom dito. Inis na inis siya. Sobra. Naiirita siya kase after niyang pumasok ay nandun na ang maarteng Baekhyun na pinapalibutan ng maraming tao dahil hinika daw. At kasabay nun ay iba't ibang klase ng "gossips". If I know, INSECURE LANG ANG MGA 'YON.
"Luhan, it is not because you are in this state of your life now-- na mayaman ka na at kaya mo nang gawin ang mga bagay na gusto mo-- hindi mo pwedeng abusuhin. Ibinigay itong chance para sa iyo, Luhan. Para sa ikabubuti mo at ng pamilya pero hindi ganito. Walang patutunguhan ito. Just forget everything in the past please. Luhan, makinig ka. Baek--"
Mabilisan siyang nilingon ni Luhan. "Don't you dare mention his name or else I am going to choke you by this juice I am holding." He rolled his eyes. "I know what I am doing, Joongki. Atsaka pamilya? Wala ako nun, Joongki. Dahil simula nung araw na iyon ay kinalimutan ko na meron akong tinatawag na ganun. Joongki, alam ko kung saan ko inilulugar ang pangalan ni ama pero please, huwag mo naman akong pigilan."
"What?" di makapaniwalang sabi ni Joongki. "Are you out of your mind? Luhan, isipin mo nga. Paano kung nagkakamali ka lang pala? Na hindi talaga si Sehun ang nagpadala ng letrang iyon? At hindi si Baekhyun ang nagmessage sayo na hindi ka na babalikan ni Sehun dahil masaya na silang dalawa? Posible iyon, luhan. Know the truth. Hayaan mo silang magpaliwanag."
"Truth? Joongki, ang katotohanan ay nasaktan ako, nasira ako dahil sa punyetang dalawa na iyan! Kasalanan nilang dalawa kung bakit nawala ang lahat ng mahahalagang tao sa akin! At hindi ako papayag na walang mangyayari kapalit ng ginawa nila sa akin! Joongki, kung bored ka at wala kang alam gawin kundi sabihin sa akin na hindi iyon ang nangyari. One thing please, wala akong pakealam. I know how to make my own decisions. At iyon ay ang pahirapan ang dalawang iyan. Slowly and silently."
"Luha--"
"Let's stop this nonsense talk, Joongki. I'm tired. Good night," at tumayo na si Luhan at nagtungo sa magarbong hagdanan nila.
Tumayo rin si Joongki at tinitigan siyang umakyat. Hindi niya maiwasang mapailing at mapabulong ng, You're dead, Sehun. This is what you have turned Luhan into. We are all dead. Hindi mo na siguro mapaamo ang isang ito.
Pagkaakyat ni Luhan at pagkapasok sa kwarto niyang sobrang laway at aliwalas dahil sa angking kaputihan ng paligid kahit madilim na. Tinanggal niya nag suot niyang suit at binuksan ang isang handle at inihulog ito roon. Papunta iyon sa baba kung saan nandun ang washroom. Inilabas niya ang kanyang Iphone6s na gold at nagtungon sa balcony ng kanyang mansion--palasyo na nga ang bahay niya eh. Binuksan niya ito at lumabas saka pinagmasdan ang napakagandang view ng buong lugar. Parang mga reflection lamang ng mga bituin sa kalangitan.
Napakagat siya sa kanyang labi nang maramdaman niya ang lamig na dulot ng hangin. Hinagin ang kanyang mahabang buhok. Humawak siya sa railing ng terrace habang tinitignan ang buong lugar ng city. Napapikit na lamang siya at hindi na niya napigilan at isang luha ang bumagsak sa kanyang pisngi.
... Wala kang silbi, Luhan. Isa kang basura.
.. Hindi kita kilala. Wala akong kapatid na Luhan.
Ano bang naitutulong mo? Pahirap ka lang dito. Kaya ka nga iniwan di ba? Nakakapagod ka kaseng intindihin...
... Kahit kailan, hindi ka magiging masaya.
Iminulat ni Luhan ang kanyang mga mata at nagtiim ang kanyang bagang.
"Kung hindi ako magiging masaya, well, dapat kayo rin. Damay-damay lang. Dahil ako, hindi ako si tadhana, pero kokontrolin ko ang buhay ninyo. Humanda na kayo. Humanda ka na Oh Sehun at fckng Byun Baekhyun. Matitikman niyo ang ganti ng isang inapi."
May pinindot siya sa kanyang cellphone at nagring ito. Itinapat niya ito sa kanyang tenga at hinintay na may sumagot.
[H-hello?]
"Oh hello, I'm Xi Han from Emerald Company. Can I talk to Mr. Jeon Wonwoo? Tell him that I am going to agree in destroying Kim Mingyu and Oh Sehun. I'm going to meet him the day after tomorrow."
[Oh, good evening, Mr. Xi. Noted already. Uh, do you have another to say to deliver to him?]
"Oh, only that, Mr. Lee Chan. Good night."
[Okay. Good night, Mr. Xi.]
It payback time, bxxes.
---
hi!!~