Miya's POV
"Asul... Are you sure about this? Nakakatakot dito..." lalo pa akong kumapit sa jacket ni Blue nung may narinig akong umalulong na aso ba yun o lobo? Shockings! Nakakatakot naman sa lugar na to!
"Tsk. That's why I told you not to come, right? This place is too dangerous Kae." naiinis na sabi ni Blue. I pouted my lips. Alam ko naman yun eh. Kaso kasi hindi ko siya pwedeng hayaang mag-isa. Kapag may nangyari sa kanya, edi dapat saakin na din. Ano pa't naging kambal kami kung iiwan ko lang siya mag-isa sa mapanganib na lugar na to?
"I can't leave you behind Asul, saka para naman kapag pinagalitan ka ni mommy may karamay ka diba?" I gave him my sweetest smile. I even cling my arms to him.
"Tss. Just stay behind my back."
"Roger that!" I salute.
"Ssh." I zipped my mouth when I heard a crackle. "They're coming." bulong ni Blue. Paupo na naglakad si Blue papunta sa kabilang side na pupuntahan ng mga witch na dumaan.
Magsisimula na sana akong gumalaw pero bigla nalang may nagtakip ng bibig ko at naramdaman ko ang matulis na bagay sa leeg ko. My eyes rounded in fear. Oh no!
Mabuti nalang hindi pa malayo si Blue kaya mabilis kong hinatak ang kwelyo ng damit niya na nagpabalik sa kanya sa pwesto niya.
"Kae!" naiinis na bulong niya saka tumingin saakin. I gave him my most horrible expression I could give. Gulat na gulat si Blue dahil sa nakita niya at hindi alam kung ano ang gagawin. Even I, hindi ako makagalaw dahil sa nararamdaman kong kaba.
The guy behind me is holding a knife while pointing it on my neck. One wrong move, babaon sa leeg ko ang talim nito.
I look at Blue with my pleading eyes.
Blue... Help me...
-
Yuki's POV
Pabalik balik akong naglalakad sa harap ng tatlong maid na inatasan ko para magbantay kay Miya at Blue. I can't freakin' think straight! Paulit ulit na umiikot sa ulo ko ang imahe ng nayon ng mga witch na yun! Shit!
"Ma'am, sorry po. Hindi po namin alam na lalabas nanaman sila eh." pagdadahilan ng head ng mga maids dito.
"You should be!! Kapag may nangyari sa dalawang yun--!! Urgh!" napaupo nalang ako sa sofa dahil sa inis ko! I am blaming them pero saakin ipinagkatiwala ni Saki ang dalawang yun! This is my damn fault!
"Yuki! Natrace na namin." napatayo ako dahil sa sinabi ni Keith.
"Okay. Susunod na ako." tumango si Keith saka umalis. Humarap ako sa mga maid na halatang guilty'ng guilty dahil sa nangyayari. Napakamot ako sa kilay ko. "I'm sorry for yelling at you. Pero sana wag makakarating kay Saki ang nangyayari, ayokong mag-alala pa siya, okay?" sabay sabay silang tumango kaya umalis na ako.
Mabilis akong sumakay sa kotse ko at dumeretsyo sa BC. While driving, I can't stop thinking about the safety of the twin. Damn it! Hindi basta basta ang mga witch na nakatira sa nayon na yun, they are the rebel witches and they only knew is to do illegals.
At alam ko din na tago ang nayon nila, how come nalaman ng kambal ang kuta ng mga yun. Tsk! Blue must be the one who found their village out. That kid is hella smart! I should have known that!
Napahampas ako sa manibela! Those kids! Pinapasakit nila ang ulo ko! Kapag nakita ko ang dalawang yun makakatikim talaga sila saakin eh!! Urgh!
Pagdating ko sa office ni Misty, napatingin saakin ang lahat. They had this worried expression on their faces.
"Don't fcking give me that look!" inis na sigaw ko sa kanila. Nilapitan ko si Misty. "Where are they?" tanong ko.
Tinuro niya lang ang monitor niya. I saw a red dot na walang tigil kakablink sa isang kulay itim na isla. Which only means by the 'black', it is strictly prohibited island.
Napahilot ako sa sintido ko. Damn! Damn! Damn!
"Fck!" sinipa ko ang katabi kong upuan dahil sa inis! "How the heck did they get there!" sigaw ko.
"Blue must have studied about the shaman's power na bawal pa sa katulad niya." sabi ni Grey.
"Minsan ng nagtanong saakin si Blue about teleportation. Siguro yun ang ginamit nila para madaling makapunta at makapasok sa nayon ng mga mangkukulam." sabi ni Jarah. Lalo lang akong naf-frustrate dahil sa nalalaman ko.
"Pano na to? Once they get caught, they will never gonna make it back! Ayaw na ayaw pa naman ng mga witch sa bampira at shaman." nag-aalalang sabi ni Cess.
"Ah, not all." alma ni Misty saka pa kumindat kay Cess. Pinitik ko ang noo niya. "Ouch!"
"Stop it." she just pouted. "At all costs, we need to get them back. Kahit isugal ko pa ang buhay ko gagawin ko, maibalik ko lang ang dalawang yun." I said to all of them. Alam kong alam nilang seryoso ako sa sinabi ko.
Hindi ko hahayaang may mangyaring masama sa kanila.
Naramdaman ko ang pagtapik sa balikat ko. "No need to stake your life. We are here to help. We'll get them back...safe and sound." ngumiti saakin si Yno.
"Of course." sagot ko sa kanya.
"So what's the plan?" tanong ni Jarah.
"Oplan, ibalik ang kambal." Cha thumbs up habang nakangiti ng malaki. Lahat sila sumang-ayon sa sinabi ni Cha.
"Tss. Lagot saakin ang dalawang yun kapag naibalik ko sila!"
-
Misaki's POV
"What do you think of this one?" tanong nanaman saakin ni Usui. Sinuri ko naman yun.
"Maganda." simpleng sagot ko habang tumatango.
"Alright, we'll gonna buy this." natutuwang sabi niya dun sa saleslady na kung makatingin kay Usui, ang lagkit eh! Sarap lang nitong itapon sa mars! Tsk!
"Okay, sir." pasweet na sabi nung babae. Kinuha niya ang damit na napili ni Usui saka naglakad papunta ng cashier. Nagsimula nading maglakad si Usui kaya hinawakan ko agad ang braso niya.
"Hoy, san ka pupunta?" gulat na tanong ko.
"Huh? Sa cashier's table, magbabayad." sagot niya saakin. Wala naman akong nagawa kundi ang bitawan siya. Tumalikod ako nung umalis na siya sa harap ko.
"Tss." inilabas ko ang cellphone ko para tawagan si Miya at Blue. Usui wants to have lunch with them. Kaya nga eto kami nagsho-shopping para sa kambal. Natutuwa daw kasi siya sa dalawa.
Nag-ring ang phone ni Blue, but no ones answering. I tried again pero wala talaga. Tsk. Ano bang ginagawa ng batang to at ayaw sagutin ang tawag ko?! Tinawagan ko din ang number ni Miya pero tulad ng kay Blue wala ding sumasagot. Urgh!
Tinawagan ko nalang si Cess. Nakailang ring na pero hindi padin siya nasagot. I guess, hindi niya kilala ang number na to since nagbago ako ng number. Naexpired yung sim ko, hindi ko kasi nilalagyan ng load. Tss. For what? Ngayon lang nagkaroon ng saysay tong cellphone na to.
Tinawagan ko nalang ulit si Cess, after 3 rings she finally picks the phone up.
"...Village of Witch."
"Yes? Who's this?" tanong ni Cess.
"Where is Blue and Miya?" agad na tanong ko. May kumalabit sa balikat ko kaya napatingin ako sa kanya. Itinapat ko sa kanya ang free hand ko and told him to wait. Tumango naman si Usui.
"M-master??! Fck! Shut up! Shut up kayong lahat!" rinig ko pang sabi ni Cess sa kabilang linya. Napataas ang kilay ko.
"What? Are you shutting me up, Prinsesa?" nagsusungit na tanong ko.
"Huh? Oy grabe ka master ah! Hindi kasi ikaw yun!" halata sa boses niya ang pagpapanic. Tss. What's her problem?
"Whatever. Nasan yung kambal? Usui wants to see them."
"Ah, yung kambal? Nasan nga ba sila? Yuki, nasan yung kambal?"
I rolled my eyes. Nakakairita tong prinsesang to naku!
"Just tell me if you know their whereabouts Cess!" naiiritang sabi ko.
"Hehe. Actually, walang nakakaalam samin dito kung nasan sila."
"Nasan ba kasi kayo at hindi niyo alam kung nasan yung kambal? Hindi nila sinasagot ang tawag ko!" tsk! Nakakairita to ah!
"Ahm. Baka kasi busy?"
"Busy of what?!"
"Studying? Alam mo naman yung dalawang yun mahilig mag-aral."
"Eh bakit boses kabado ka diyan?!"
"Huh? Ahm. We're playing games, tapos natalo ako kaya I need to be punished. (So lame excuse)." I heard Cha from the other line.
"Whatever. I'll hang up. Itext niyo ko kapag nacontact niyo yung kambal. Get that?"
"Got it master." mabilis pa sa alas kwatrong pinatay ni Cess ang tawag.
"Tss."
"Are they coming?" tanong agad ni Usui na nasa tabi ko. Umiling ako. "I guess not." medyo nawala ang excitement ni Usui dahil sa nalaman.
"Sa mansyon nalang tayo maglunch. Magluluto nalang ako." nagsimula na kaming maglakad. Napakadami niyang bitbit kaya pinagtitinginan kami at bukod pa dun, si Usui yan eh. Malamang pagtitinginan talaga siya. Tss.
"You can cook?" bumalik ang sigla ni Usui.
"Yes. Got a problem with that?" masungit na tanong ko sa kanya.
"No, ma'am."
"Tigilan mo nga ako kakaganyan mo Usui. Masasapak na talaga kita!" inis na sabi ko sa kanya at inambaan siya. Natawa lang siya. Nakakairita kasi! Kanina pa ma'am ng ma'am. Pakiramdam ko tuloy parang ang tanda tanda ko sa tawag na yan.
"Yes, ma--" sinamaan ko siya ng tingin. "...master." he smiled at me.
"Much better."
Pagdating namin sa mansyon, kinuha ng mga maids ang dala ni Usui.
"Welcome home Miss, Sir." nagbow sila sa harap namin.
"Where are the twins?" tanong ko kaagad. Napaiwas ng tingin ang maid kaya nagtaka ako. "What?!"
"Ahm. Miss Misaki, umalis po kasi sila kanina. Pupunta daw po sa kaibigan nila."
Sus. Yun lang pala kailangan pang umiwas ng tingin? Tss. "Okay. Tara, Usui."
"Alam mo ang sungit mo. Bat di mo itry ngumiti?" puna niya. I glared at him.
"Why should I smile? Eh wala namang nakakatuwa??!" naiinis na sabi ko sa kanya habang todo kunot ang noo ko. "Inborn na to, wag mong pakialaman." dumeretsyo kami papunta sa kusina.
"Hm. Parang hindi naman." sagot pa niya. Lalo lang nangunot ang noo ko.
"Paano mo nasabi? Alam mo? Alam mo?"
"Just a guess."
"Oh hindi naman pala eh! So shut up ka nalang diyan!"
Aish! Bakit nga ba nagsusungit ako! Maganda naman yung vibes ko nung pumunta kami sa mall kanina ni Usui eh, kaso yung pesteng saleslady na yun, idagdag mo pa yung kambal na hindi ko malaman kung nasaan at si Cess na parang bangag kausap. Tsk! Nakakairita lang!
"San kaya nagpunta ang mga batang yun? Naku malalagot tayo kay Madam Misaki nito!"
Pumwesto ako sa likod ng dalawang maid na naghihiwa ng mga ingredients.
"Sana naman maayos ang kambal kung san man sila--"
"Bakit, nasan ba ang kambal?" I asked them out.
"Ay kalabaw ka madam!" sa gulat naihagis ng isang maid ang kutsilyong hawak niya kaya sinalo ko. Tinaasan ko sila parehas ng kilay.
"Sinong kalabaw?" itinuro ko sa kanila ang talim ng kutsilyo kaya binigyan nila ako ng hindi maipaliwanag na ekspresyon.
"Miss Misaki..." takot na tawag nila saakin.
"Yes? Where are the twins?" I creased my brow even more.
Nagkatinginan silang dalawa.
"Nasa kwarto po/Lumabas po--" nagkatinginan ulit sila pagkatapos nagkasundutan sa tagiliran. Kumunot ang noo ko dahil sa magkaibang sinagot nila. Ako ba ginagago ng dalawang to?!
"Which is true?" tanong ko.
"Siya po." they answered again... in UNISON, tinuro pa nila ang bawat isa! The heck?!
"Kapag si Miya at Blue wala sa kwarto, patay ka sakin. Pero kapag nasa kwarto, ikaw ang malalagot sakin. Gets niyo?" naiiritang sabi ko sa dalawa. Inihampas ko ang kutsilyong hawak ko sa lamesa saka sila tinalikuran para puntahan ang kambal sa kwarto nila.
"San ka pupunta?" tanong ni Usui na tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa sa sala.
"Sa kwarto ni Miya at Blue." lalapit na sana siya pero pinigilan ko kaagad siya. "Ako na ang titingin. Saglit lang ako." naupo nalang siya ulit sa sofa habang ako umakyat ng second floor.
I checked Miya and Blue's each room but they weren't there. Pero nakita ko ang cellphone nila na nakapatong sa isang libro sa study table ni Miya. Wait? Alam ko tong librong to. Nakita ko na to eh. Kinuha ko ang libro pero walang kahit na anong book cover maliban sa nakaengrave na maliit na pangalan. And it was Freya's name.
Ah oo nga. Nakita ko na to sa table ni Freya nung nakaraang dumalaw ako sa kanya. Bubuksan ko na sana ito pero may napansin akong isang mapa at may nakabilog na isang isla sa mapang yun.
Nung basahin ko, nakalagay lang ay Village of Witch.
I heard about this name.
Ah sa boses ni Yuki. Sa phone call namin kanina ni Cess. Tss. Maglilihim pa kayo saakin. Kinuha ko ang mapang yun sa table ni Miya at saka lumabas sa room niya. Pagbaba ko may mga cookies na na kinakain si Usui.
"Manang betchay, pakitawag yung dalawang maid sa kusina." sabi ko sa head ng maids saka tumabi kay Usui.
"Nasan na sila?" tanong niya saakin. Nilapag ko sa harap niya ang mapa.
"They sneaked out." simpleng sagot ko at kumuha ng cookies ni Usui.
"Sneaked out? Saan naman pupunta ang dalawang yun?" tumingin saakin si Usui. Hinawakan ko ang dalawang pisngi niya saka inikot ang ulo niya para iharap dun sa mapa. Tinuro ko ang nakabilog na isla.
"Diyan. Kaya bilisan mo kumain. Susunduin natin yung dalawa." sagot ko sa kanya. Pagdating nung dalawang maid, tumayo ako saka uminom ng juice.
"M-ma'am?" alinlangan na tawag nilang dalawa saakin. Nilabas ko ang wallet ko at kumuha ng pera dun saka ko inabot dun sa maid na nagsabing nasa kwarto nila yung dalawa.
"P-para saan po ito?" nanginginig na kinuha nung maid yung pera.
"As a punishment, I want you to get leave for 2 months."
"P-po?? Pero Miss Misaki..."
"No buts. Ayoko sa lahat yung nagsisinungaling saakin." tinalikuran ko na sila at tumingin kay Usui. "Hoy, dalian mo." tumayo agad si Usui.
Sumakay kami sa kotse ng kung kanino mang kotse to. Don't care as long as nandito sa parking lot ng mansion ko to. Tss. Humanda talaga sakin ang mga yun, kailangan pang ilihim na nawawala yung kambal. Duh?! Anak ko kaya ang dalawang yun! Letchugas!
Mabilis kong pinaandar ang kotse papunta sa kanya. I know she knows this place. Tumingin ako kay Usui na kumakagat padin ng cookies habang nakatingin sa mapa.
"I think I know this place."
"Huh? Alam mo?" naitabi ko ang kotse dahil sa sinabi niya.
"Hm. Sa tingin ko lang pero... I don't think we can reach this island. Masyadong malayo." tinuro pa niya ang katabing isla ng itim na isla na halos isang dangkal ang layo sa mapa. The heck. Malayo nga. Napasandal ako sa upuan ko.
"Urgh! Then how the heck did the twins got in there?!" naiinis na sabi ko sa kanya.
"Teleportation can. Marunong ba silang gumamit ng teleportation?" nanlalaki ang mga matang napatingin ako kay Usui.
"Of course not! Walang alam sa magic ang dalawang yun!" natigilan ako ng maalala ko ang libro na nakita ko kanina. Urgh! Bakit ba nakay Miya ang libro na yun? Tsk!
Pinaandar ko nalang ulit ang kotse saka dumeretsyo kay Ms. Shara. Usui's stepmom. Pagdating namin dun, sabay kaming bumaba ni Usui.
"This place seems familiar."
"Of course. Tara." aya ko sa kanya.
"Wait..." hinawakan niya ang wrist ko kaya napatingin ako sa kanya. "Whose place is this?" kinuha ko ang kamay niya at hinila na siya papasok sa loob.
"Basta! Wag ka ngang madaming daldal!" naiinis na sabi ko sa kanya. Dami daming tanong, masasagot naman yan pag pumasok kami eh! Tsk. "Ms. Shara??" luminga ako para hanapin siya.
"Yuhoo. Yes dear Misaki?" lumabas si Ms. Shara sa isang pinto. Naka apron pa siya. "Ow. Sky anak, how have you been?" tinanggal ni Ms. Shara ang apron niya saka lumapit kay Usui para halikan sa pisngi at yakapin. Napatingin naman saakin si Usui pero tinaasan ko lang siya ng kilay.
"Ah. I'm sorry, but are you my mother?" kumalas si Ms. Shara kay Usui. Sinipa ko naman ang paa ni Usui kaya napaaray siya. Pinandilatan ko siya ng mata.
"It's okay. Nainform na ako sa kalagayan niya." nginitian niya si Usui kaya napahinga ako ng maluwag. Akala ko magiging madrama pa ang eksenang to eh. Naku, tigilan niyo ko. Lalayasan ko talaga sila pagnagkataon. Tsk! "Anyway, what brings you here? It's so rare to have you here Misaki." binalingan ako ni Ms. Shara saka ako hinalikan sa pisngi.
Kinuha ko sa kamay ni Usui ang mapa at inilapag sa lamesa na katabi ko saka ko tinuro ang isla ng mga mangkukulam.
"I know you can help me." mabilis na nagbago ang expression ni Ms. Shara at naging seryoso ang mukha niya.
"No." mabilis din niyang sagot. Napakunot ang noo ko.
"What?!" napahampas ako sa lamesa.
"I don't know what you need to that island pero wag niyo ng ituloy. You might die Misaki." she seriously said to me. Eye-to-eye. Pakiramdam ko dinaanan ako ng kilabot sa katawan dahil doon.
"Die? Fck! I don't care if I die!!! I need to get there right now! Please, just please help me." shoot! Gusto kong mabaliw dahil sa sinabi ni Ms. Shara! Ganun ba kadelikado sa lugar na yun??! Kung ganun, mas kailangan kong makapunta dun agad agad!
"Why do you have to--"
"Miya and Blue are there mom." si Usui ang nagsalita. Halos mawalan ng dugo si Ms. Shara dahil sa nalaman niya.
"Miya and Blue?" napahawak siya sa ulo niya dahil sa ibinalita namin. "That can't be." aligaga siyang umalis sa harap namin ni Usui saka nagtungo sa isang drawer. May kinuha siya doong papel.
"Ms. Shara?" lumapit siya samin at nilapag yun sa lamesa.
"Here. Try to use this." tumingin siya saamin. Kinuha ko ang papel and read it. Destruction magic spell, healing magic spell, and teleportation? Napatingin ako kay Ms. Shara. This is...
"A magic spell? Why do you have this?" hindi makapaniwalang tanong ko kay Ms. Shara. She's a doctor at alam kong wala siyang alam sa magic... or maybe not?
Ngumiti siya saamin. "I'm a half witch. But I never learn magic. I never intended to. Pero may mga ilan na masyadong nakakacurious pag-aralan, just like those." tinuro niya ang papel. Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. She's a half what?! "He knew that about me." dagdag pa niya na lalong ikinagulat ko. What?!
"You knew?! Wait, you don't have memories! Urgh!" sumasakit ang ulo ko sa mag-inang to! "Well, screw that thing off, so this may help us get through there?" I asked her.
"Yes. It can help. Pero mahihirapan kang gamitin yan."
"Huh?! Eh bakit mo pa pinakita sakin to kung mahihirapan lang din naman pala ako?!"
"Blue can use that. That healing spell can help you cure easily."
"Blue?! Urgh! Whatever." tumalikod na ako sa kanya.
"Misaki, find them quickly. Walang puso ang mga witches. They love vampires but in another way around and hate shamans. Dahil ang BKO ang nagdala sa kanila sa itim na islang yun. Bring them safe... with you both." she said as we leave her place. This can't help. Hindi ko magagamit ang papel na to sa pagpunta dun.
Tinignan ko ulit ang mapa. Masyadong malayo ang katabing isla nito. Damn it! What shall we gonna do then?! Fck! This is so frustrating!!
Pinapainit ng dalawang batang yun ang ulo ko! Anong naisipan nila at talagang pumunta sila dun sa mapanganib na lugar na yun?! Anong akala nila pangbata ang islang yun?! Tsk!
Naramdaman ko ang paghawak ni Usui sa balikat ko. He's giving me this serious face.
"What?"
"Ride on." nagbend siya ng nakatalikod sa akin.
"Anong ride on? Anong gagawin mo? Usui ah! Hindi oras ng laro to!" naiinis na sabi ko sa kanya. Ano to piggy back ride?! Nasa panganib yung mga anak namin for pete's sake!
"Wag ka na kasing magtanong. Sumakay ka nalang." I crossed my arms.
"No! Kelangan makaisip tayo ng-- Ay!! Ano ba Usui!!" bigla nalang niya akong binuhat na parang bagong kasal. The eff!!?
"Ang kulit mo." tumalon nalang siya ng walang pasabi kaya napakapit ako sa kanya. My ghulay! Dahil sa lakas ng hangin na humampas sa mukha ko napapikit ako at napakapit sa kanya ng bongga! "My jump has no limit. We can get there." sabi niya. Naiinis na tumingin ako sa kanya.
"So talagang ngayon mo lang sinabi yan? Di mo manlang ako ininform kanina! Nag-isip isip pa ako!" tumingin siya saakin saka ngumitin.
"You're cute when you think especially when you get irritated." he gives me a mocking smile kaya inirapan ko siya. Lakas talaga mantrip ng lalaking to, meron o walang memorya eh! Siyang siya! Urgh! "Be ready Himea, this island seems a dangerous place and--"
"I am always ready so no need to lecture me!" naiiritang sabi ko sa kanya. He chuckled to what I said saka niya ako biglang hinalikan sa noo!
"Hey!" angal ko agad kasi parang nakuryente yung noo ko! Anak naman ng tinapa! Bigla bigla nalang nanghahalik! Wala manlang pasabi? Papayagan naman eh! Urgh! "Tsk!"
"That's a charm kiss Himea."
"Heh! Charm kiss mo your face! Hmp!"
After that, naramdaman ko nalang ulit ang malakas na hangin sa mukha ko. He release a force para mas mapabilis ang pagdating namin sa isla na yun.
Makita ko lang ang kambal na yun, they are so dead!!!
--